= IMO Blog =
Afgelopen donderdag verscheen in de Telegraaf een oproep van 86 bekende Nederlanders, waaronder de leiders van de meeste politieke partijen, tegen antisemitisme. Onder de titel ‘Geen excuus voor Jodenhaat’ roepen ze op om te stoppen met het uitvechten van de strijd tussen Israel en Hamas op sociale media en ook op straat, waarbij Nederlandse Joden het doelwit zijn.
‘Dit is geen solidariteitsverklaring met de Israëlische regering, wij als ondertekenaars verschillen daarover ook van mening’, aldus de opstellers. Maar ‘in Nederland moet iedereen veilig kunnen wonen, ook de Nederlandse Joden. Ongeacht wat er in Israël gebeurt. Wij roepen de Nederlandse bevolking op om antisemitisme onder geen voorwaarde te tolereren.’
Het besluit van het CIDI om Geert Wilders op het laatst van de lijst te verwijderen, is wellicht begrijpelijk maar in mijn ogen niet handig. Men wil een gemeenschappelijk en eendrachtig geluid tegen het weer sterker wordende antisemitisme laten horen. De verschillende ondertekenaars hebben allemaal zo hun eigen redenen of invulling van waar dat antisemitisme vandaan komt en wat eraan gedaan moet worden. Daar gaat de advertentie niet over. Het gaat erom het probleem op de kaart te zetten en ertegen te waarschuwen. Daar hoort Wilders mijns inziens ook bij. Hij is een van de weinigen die de afgelopen jaren regelmatig tegen antisemitisme waarschuwde, al had dat bij hem wel vaak een anti-islam sausje. Dat hij samenwerkt met het Front National is zeer bedenkelijk, maar de samenwerking van GroenLinks en de SP met fel pro-Palestijnse groepen (waarbinnen over Joden niet gunstiger gedacht wordt dan binnen het FN) is dat ook. De blinde vlek voor het antisemitisme van bijvoorbeeld Hamas maar ook in Palestijnse schoolboeken of haatpreken van imams bij links is stuitend. Toch ben ik erg blij met de handtekeningen van Bram van Oijk en Emile Roemer, juist omdat binnen hun achterban nog weleens wordt gedacht dat antisemitisme Israels eigen schuld is. Het is goed dat Jaap Hamburger, die onlangs beweerde dat antisemitisme sommigen binnen de Joodse gemeenschap goed uitkomt omdat ze zo zichzelf weer op de kaart kunnen zetten, ziet dat de voormannen van de partijen waar hij wat betreft Israel-Palestina het dichtst bij staat, hierin een duidelijk standpunt innemen.
Vreemd is dat de naam van Alexander Pechtold ontbreekt. Pechtold is niet vies van morele oordelen en heeft zich meermaals fel tegen racisme en islamofobie gekeerd. Hij viel Wilders – terecht – hard aan op een PVV demonstratie waar diverse kopstukken van extreemrechts aanwezig waren. Het had hem gesierd als hij nu ook dit initiatief had gesteund. Zijn motivering klinkt nogal halfslap:
Daarnaast begrijp ik dat het CIDI wil proberen de hele maatschappij te verenigen achter een boodschap tegen antisemitisme, maar dit wordt bemoeilijkt door het feit dat er maar één organisatie (het CIDI) het initiatief tot de actie heeft genomen.
Beetje flauw. Ik weet niet waarom men geen kontakt heeft gezocht met bijvoorbeeld islamitische organisaties (ik denk niet dat die zich hierachter zouden scharen, maar het was een poging waard geweest, je moet nooit de hoop opgeven), de Anne Frank Stichting of wie Pechtold er nog graag bij had willen hebben. Misschien een idee voor de toekomst, maar nu ligt dit initiatief er, en kun je tekenen of niet. Beter is de vijand van goed, denk ik dan. Ik ben blij dat het CIDI dit initiatief heeft genomen want de situatie is echt zorgelijk.
Pechtold vervolgt:
Mijn belangrijkste bezwaar is dat alle woorden in discussies over het Midden Oosten, antisemitisme, maar ook over Gaza in deze dagen op een goudschaaltje worden gewogen. De discussie wordt gekaapt door de kleine groepen met een extreme mening. Ik kies er dan ook liever voor om te benadrukken dat we als maatschappij en politiek niet alleen antisemitisme, maar alle vormen van discriminatie moeten afkeuren.
Ook dit vind ik een beetje een non-argument. Ja, de discussie wordt door mensen met extreme visies gekaapt, vooral van Palestijnse zijde (mensen die militant pro-Israel zijn hoor of lees je zelden in de media). Het ene na het andere opiniestuk van Jaap Hamburger verscheen, met zinnen als:
Ik ben wanhopig – en woedend - dat Israël voor de derde keer in zes jaar daadwerkelijk en grootschalig dood en verderf zaait in Gaza, en dat vele joden in Nederland zich geroepen voelen dat voor de derde keer met luide stem te rechtvaardigen en goed te keuren, nazeggend wat de betrouwbare Israëlische regeringsvoorlichting en heur trouwe rechterhand in Nederland, het CIDI, hun daarover voorzegt.
Vervolgens beweert Hamburger dat de Joodse gemeenschap het antisemitisme in de kaart speelt, vanwege de kritiekloze houding tegenover Israel. Ja, zoiets is olie op het vuur, het is gefundenes fressen voor antisemieten, die daar al te makkelijk een rechtvaardiging voor hun Jodenhaat in kunnen lezen. Ook in Trouw verschenen diverse eenzijdige anti-Israel stukken, evenals in het NRC. Pro-Israel stukken zijn als gewoonlijk op een hand te tellen. Ook in de ‘gewone’ berichtgeving lag de nadruk erg op Palestijns leed en was er erg weinig aandacht voor achtergronden en de smerige taktieken van Hamas die aan het grote aantal burgerslachtoffers bijdroegen. Het is juist door deze onevenwichtige berichtgeving, dat gevoelens van woede, frustratie en onmacht, en latent antisemitisme worden aangewakkerd. En dat een initiatief als dat van het CIDI meer dan nodig is.
Alexander Pechtold wil liever niet antisemitisme veroordelen zonder andere vormen van racisme te noemen. Dat is een slap argument. Hij heeft eerder wel expliciet islamofobie gehekeld, en wanneer dat op dat moment vooral een probleem is, is dat ook zonder meer terecht. Nu is specifiek antisemitisme een probleem, en het komt geforceerd over daar ook discriminatie van moslims bij te willen betrekken. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, dat zijn deels islamitische achterban hierbij een rol speelt. Maar het gaat verder dan dat. Binnen D66 is een verschuiving gaande, waarbij Israel kritischer wordt bejegend, en de Joodse gemeenschap niet meer automatisch op steun en sympathie kan rekenen wanneer er iets aan de hand is. Het is een maatschappelijke trend dat ook hogeropgeleide blanke weldenkende en niet bijzonder linkse mensen de Joodse gemeenschap niet meer zomaar het voordeel van de twijfel geven. Het kan goed zijn, dat de heftige beelden uit Gaza gecombineerd met het wat onhandige gedoe rond Wilders Pechtold hebben doen besluiten zich hier niet mee in te laten. Het is hoe dan ook een gemiste kans, een zwaktebod en eigenlijk een regelrechte aanfluiting.
Ratna Pelle
Juist! Wilders heeft geen strafblad. De pro-hamas ondertekenaars in België doen niet zo moeilijk erover.
BeantwoordenVerwijderen