zaterdag 29 december 2012

IPI commentaar: Verkiezingen in Israel

 

door Wouter

2013_elections

Op 22 januari 2013 vinden in Israel verkiezingen plaats voor de Knesset. We hopen begin januari onze eigen pagina over Israel politiek te hebben geupdate, waar nu nog vooral de uitslagen staan van de vorige 3 verkiezingen en (deels verouderde) beschrijvingen van de politieke partijen. Op de nieuwsblog hebben we de afgelopen maanden al diverse berichten geplaatst over de aanstaande verkiezingen (zie de links hieronder).

Er zijn diverse mogelijkheden om de verkiezingsstrijd te volgen, waarvan ik er hier enkele onder de aandacht wil brengen:

Kandidaten

Onder de belangrijkste kandidaten zijn niet Ehud Olmert en Ehud Barak, die zich uit de politiek hebben teruggetrokken, en die tot nu toe de enige twee premiers waren die de Palestijnen in onderhandelingen een staat aanboden op bijna de gehele Westoever en Gaza, met de Arabische delen van Jeruzalem.

Ook de deelname van Avigdor Lieberman is twijfelachtig, vanwege een rechtszaak die momenteel tegen hem loopt. Wel is Tzipi Livni terug in de race, nu niet met Kadima (dat onder leiding van Mofaz de kiesdrempel niet lijkt te gaan halen) maar met de nieuwe partij Hatnua. Ook oud-nieuwslezer Yair Lapid doet met een nieuwe partij, Yesh Atid, mee aan de verkiezingen, waarmee dus drie seculiere centrumpartijen meedingen naar de gunst van de kiezer, terwijl de Arbeidspartij (Labor) zich onder leiding van Shelly Yachimovich ook als centrumpartij probeert te profileren. Met voorvrouw Zahava Gal-On van Meretz erbij kennen deze verkiezingen overigens drie vrouwelijke lijsttrekkers.

De Likud-Beiteinu combinatie lijkt niet echt stemmen te verliezen aan centrum-links, maar vooral ter rechterzijde aan de Nationale Religieuze Partij, nu Habayit Hayehudi geheten, die onder leiding van de energieke Naftali Bennett samen met de even rechtse Nationale Unie (ze doen op 1 lijst mee) op een verdubbeling van het aantal zetels lijkt af te stevenen.

Prognoses en nieuwe regering

De grote vraag is natuurlijk of de verkiezingsuitslag zal gaan leiden tot een wezenlijk andere regering in Israel. Voor de buitenwacht is de belangrijkste kwestie of een nieuwe regering het gestagneerde vredesproces met de Palestijnen weer op gang zal kunnen brengen, en liefst met als resultaat een daadwerkelijk, definitief vredesakkoord. Andere nijpende, maar meer interne kwesties zijn de verhoudingen tussen seculieren en religieuzen (vooral de ultra-orthodoxen), tussen Joden en Arabieren en tussen arm en rijk; op al die gebieden groeit de kloof en dat moet iedereen zorgen baren. De toenemende armoede in Israel bleek onlangs nog uit een rapport, ondanks dat Israel in weerwil van de internationale crisis de laatste jaren een redelijke economische groei kent.

Vooralsnog lijkt de partij van premier Netanyahu desondanks de grootste te blijven, al staat de gezamenlijke lijst met Yisrael Beiteinu momenteel op een voor hen teleurstellende 33 zetels in de peilingen (nu samen 42). Daar de meeste stemmen aan coalitiepartner Habayit Hayehudi verloren zouden worden, lijkt een voortzetting van de huidige coalitie met kleine wisselingen niet onwaarschijnlijk. Of ter vervanging van de Onafhankelijkheidspartij (de Labor-afsplitsing van Barak) een andere centrum(linkse) partij aan boord zal worden gehaald is dan nog de vraag. Net als in Nederland zullen de centrumlinkse partijen waarschijnlijk proberen toch in een regering met Netanyahu met komen, maar evenals hier is het funest om dat tijdens de campagne al hardop te zeggen. Livni ontkende dan ook berichten dat zij al met Netanyahu had onderhandeld over een coalitie.

Met een voortzetting van het huidige beleid, en wellicht nog wat rechtser, is weinig vooruitgang te verwachten in zowel het verkleinen van de interne tegenstellingen in Israel als op vredesgebied. De tijdelijke bouwstop die Netanyahu in 2009 afkondigde en zijn (zuinige) erkenning van het principe van de tweestatenoplossing, hebben de onderhandelingen niet vooruit gebracht, en als hij al met Abbas om de tafel zou hebben gezeten, hadden zijn rechtse coalitiepartners hem wel van grote concessies afgehouden. Met de recente aankondigingen van nieuwe bouwplannen over de Groene Lijn heeft de regering vrijwel de hele internationale gemeenschap tegen zich in het harnas gejaagd.

Het dilemma voor centrum-links is dan als kleine partner in een rechtse coalitie te proberen het beleid bij te sturen, wat in de afgelopen regering (Barak) nauwelijks zichtbaar resultaat had, of hard oppositie te voeren en te hopen op een snelle val van de regering, en nieuwe verkiezingen die meer winst opleveren. Met 43 zetels staat centrum-links, dat voor het leeuwendeel bijna vier jaar oppositie heeft gevoerd, echter niet op winst; in 2009 haalden ze samen 44 zetels. Linkse commentatoren als Ari Shavit beklagen de onmacht van centrum-links om een duidelijk en eensgezind alternatief te bieden voor het rechtse beleid.

Een recente peiling op Y-net:

partij peiling opmerkingen
Likud/Beiteinu

33

rechts, regering
Labor

17

(centrum)links
Habayit Hayehudi / NU

12

rechts-religieus, regering / oppositie
Shas

11

haredi, regering
Yesh Atid

11

centrum
Hatnua

11

centrum(links)
United Torah Judaism

6

haredi, regering
Meretz

4

links
Hadash

4

communistisch, Arabisch/Joods
United Arab List Ta'al

4

islamitisch, Arabisch
Balad

3

(pan-)Arabisch
Otzma LeYisrael

2

rechts-religieus
Am Shalem

2

haredi, gematigde afsplitsing Shas
Kadima

0

centrum(rechts)
Independence

-

centrumlinks, regering (opgeheven)

Israel-Palestijnen Nieuwsblog

vrijdag 28 december 2012

Wil de Moslim Broederschap de Egyptische Joden terughalen?

 

Elder of Ziyon merkt cynisch op dat Egypte blijkbaar erg verlegen zit om geld, en dat de leider van de Egyptische organisatie van de mensenrechten de opmerkingen ‘catastrofaal’ noemde omdat het zou leiden tot juridische claims van Egyptische Joden. Het is natuurlijk schandalig dat Egypte, dat de mond vol heeft over de Palestijnse vluchtelingen en de bezetting, nooit heeft toegegeven dat vele Joden werden verdreven met achterlating van al hun bezittingen. Joden die terug willen keren om de plaatsen te bezoeken waar zij of hun voorouders vandaan komen werden vaak tegengehouden.

 

De opmerking van de MB functionaris lijkt dan ook een propagandastunt: het komt goed over naar het westen (waar men geld van nodig heeft, over drie maanden zou het land failliet zijn zonder hulp van buiten) en naar de eigen bevolking verkoopt men het als een pro-Palestijns standpunt. In werkelijkheid zouden Joden in het huidige Egypte direct worden aangevallen, zoals ook met ambassade personeel en met Joodse journalisten gebeurde tijdens de zogenaamde ‘Arabische lente’. Het antisemitisme is er openlijker dan ooit, en dit is een al te welkome uitlaatklep voor de toenemende binnenlandse problemen.

 

Even voor de duidelijkheid: Egyptische Joden in Israel zijn vrij en onafhankelijk en kunnen openlijk Joods zijn, iets dat in Egypte lastig was vanwege de alom aanwezige anti-Joodse sentimenten en ook wetten. Zo werd er bijvoorbeeld een speciale belasting op Joden geheven.

 

RP

----------- 

 

MB official: Egyptian Jews should return to Egypt

http://www.jpost.com/DiplomacyAndPolitics/Article.aspx?id=297664

By JPOST.COM STAFF

12/28/2012 19:43

Senior Muslim Brotherhood official Essam el-Erian says Egyptian Jews are welcome in Egypt, should leave Israel to Palestinians.

  PHOTO: REUTERS

A senior Muslim Brotherhood official called on Jews who immigrated to Israel from Egypt to return to Egypt and leave Israel to the Palestinians, Egyptian daily Al-Masry Al-Youm reported on Friday.

Senior Egyptian Muslim Brotherhood offcial Essam el-Erian said in an interview to television station Dream TV that every Egyptian has the right to live in Egypt, and Egyptian Jews living in Israel were contributing to the occupation of Arab lands, according to  Al-Masry Al-Youm.

Related:

·        'Jewish refugees contradict Palestinian revisionism'

·        Israel takes issue of Jewish refugees to UN

"Egyptian Jews should refuse to live under a brutal, bloody and racist occupation stained with war crimes against humanity," Erian said.

"Why did [former Egyptian president Gamal Abdel] Nasser expel them from Egypt?" Erian asked in the interview.

Several online newspapers reported in October that Some 1.7 million documents – purportedly containing details about the assets of Egyptian Jews in the 1940s, 50s and 60s – were seized by Egyptian security services just before they were exported to Israel.

A report in the Egyptian government-owned Al-Ahram daily newspaper holds that the “Jewish documents,” packed in 13 cartons, were confiscated by Egyptian authorities ahead of them being “smuggled” out of the country from Jordan.

Jews who lived in now long-gone or moribund Jewish communities in the Arab world have recently made headlines as Deputy Foreign Minister Danny Ayalon launched a campaign to have them recognized as refugees.

He said any property owned by these Jews from Arab countries – some of whom left in 1948, some throughout the 1950s, and others just after the Six-Day War of 1967 – must be included in discussions for compensation of refugees.

Ultimately, Ayalon argued, they should be considered refugees, just as Palestinians who fled during those years are – a controversial position that even some immigrants to Israel and their descendants dispute.

The deputy foreign minister said in October that he had no knowledge of the supposed documents that had been confiscated by Egyptian authorities.

Israel already has all the documentation it needs, he said.

Ilene Prusher contributed to this report.

 

Palestijnse drie-eenheid: Jesus, Arafat en Abbas

 

Het is net kerst geweest en het is dat ik weinig TV heb gekeken de afgelopen dagen, anders had ik ongetwijfeld weer een paar mooie reportages gezien over Bethlehem dat nu door een dikke muur als een waar getto van Warschau afgesloten is van de rest van de wereld, met hoge wachttorens en soldaten die ieder moment op de arme pelgrims uit de hele wereld kunnen gaan schieten.

De Palestijnen zelf beweren altijd graag dat Jezus een Palestijn is, soms zelfs een Palestijnse verzetsheld die eigenlijk toen al tegen de Joodse overheersing streed.

De PA huiskrant schrijft:

"Jesus is a Palestinian; the self-sacrificing Yasser Arafat is a Palestinian; Mahmoud Abbas, the messenger of peace on earth, is a Palestinian. How great is this nation of the holy Trinity!"

Het is bijna hilarisch, en je zou bijna zweren dat men volgend jaar gaat roepen dat Mozes ook een Palestijn was, en Abraham natuurlijk, en Adam en Eva, want stamt niet de hele mensheid van de Palestijnen, het oudste en meest autenthieke volk op aarde, af? In werkelijkheid kwamen de Arabieren pas in de 7e eeuw naar Palestina, maar laten we het feestje nou niet verpesten. 

 

RP

------------ 

 

The Palestinian "holy Trinity":
Jesus, Arafat and Abbas

PA leader Rajoub:

"The greatest Palestinian in history since Jesus
is Yasser Arafat."

http://palwatch.org/main.aspx?fi=157&doc_id=8250


by Itamar Marcus and Nan Jacques Zilberdik


The Palestinian leadership's falsification of history by presenting Jesus as an ancient Palestinian increased in regularity as Christmas approached this year. In the last month alone, the PA media has transmitted six additional PA misrepresentations of Jesus as a Palestinian, including:

The Governor of Ramallah: "We all have the right to be proud that Jesus is a Palestinian"

PA historian: "In the final analysis, Jesus is a Palestinian"
The PA Mufti: "Jesus is a Palestinian par excellence"

Palestinian Media Watch reported that the PA Mufti used the same expression already three years ago.

In addition, there is an attempt to connect Jesus to the Palestinian leaders themselves. Senior PA leader Jibril Rajoub said: "The greatest Palestinian in history since Jesus is Yasser Arafat," and an editorial in the PA official daily referred to Arafat, Jesus and Abbas as the Palestinian "holy Trinity":

"Jesus is a Palestinian; the self-sacrificing Yasser Arafat is a Palestinian; Mahmoud Abbas, the messenger of peace on earth, is a Palestinian. How great is this nation of the holy Trinity!"

[Al-Hayat Al-Jadida, Nov. 30, 2012]


PMW has documented the ongoing PA historical revision, which falsely connects the current Palestinian-Arab population to a fabricated ancient Palestinian-Arab nation. Although there is no record of any Palestinian-Arab history and no people ever identified as being part of a Palestinian-Arab nation until very recently, the PA claims they are an ancient Palestinian people in an attempt to compete with Israel's well-documented Jewish history in the land.

While Christian tradition and the historical writings of the period portray Jesus as a Jew living in the land of Judea/Israel, the PA consistently tells its people that they are the ones connected to Jesus. This is not only a distortion of Jesus' personal history as reported in Christian writings, it is also an anachronism. The Romans changed the name of Judea/Israel to "Palestine" in order to punish the Jewish nation after its unsuccessful rebellion a full 136 years after the birth of Jesus.

The following are recent examples of the PA's misrepresentation of Jesus as a Palestinian:

Fatah Central Committee member Jibril Rajoub:

"The greatest Palestinian in history since Jesus is Yasser Arafat."

[PA TV (Fatah), Nov. 29, 2011]

Official PA daily op-ed:

"Jesus is a Palestinian; the self-sacrificing Yasser Arafat is a Palestinian; Mahmoud Abbas, the messenger of peace on earth, is a Palestinian. How great is this nation of the holy Trinity!"

[Al-Hayat Al-Jadida, Nov. 30, 2012]

Sheikh Muhammad Hussein, Mufti of Jerusalem and the Palestinian Territories:

"The Palestinian nation is rooted in this land since the Canaanites and the Jebusites. The Arab presence - Christian and Islamic - on this land is uninterrupted. Jesus is a Palestinian par excellence."

[PA TV (Fatah), Nov. 30, 2012]

Governor of the Ramallah district Leila Ghannam:

"The Palestinian pain is one and the joy is one. We all have the right to be proud that Jesus is a Palestinian and that Palestine is the birthplace of the religions..."

[Al-Hayat Al-Jadida, Dec. 24, 2012]

Palestinian historian Khalil Shoka:

"The Christian religion started here [Bethlehem]... The entire world is focused on this city because of its important historical and traditional role... because in the final analysis, Jesus is a Palestinian."

[PA TV (Fatah), Dec. 16, 2012]

Official PA daily op-ed:

"We can be proud, oh son of Mary, that you are the first Palestinian who redeemed mankind..."

[Al-Hayat Al-Jadida, Dec. 25, 2012]

 

 

 

Richard Falk ontslagen bij afdeling Human Rights Watch

 
Tien dagen geleden ontsloeg Human Rights Watch de VN-medewerker en emeritus-professor internationaal recht Richard Falk, een Amerikaan van Joodse afkomst die voor de "Mensenrechtenraad" van de Verenigde Naties rapporteerde over Israelische mensenrechtenschendingen in de Palestijnse gebieden, en daarbij niet schuwde om Israel met de nazi's te vergelijken en te betichten van een "Holocaust" op de Palestijnen. Hij praatte recentelijk nog de haatspeech van Meshaal goed, en zelfs de Palestijnse Autoriteit wou hem in 2010 al weg hebben; niet omdat Falk ook de PA bekritiseerde, integendeel: omdat zijn extreme uitspraken contraproductief waren voor de Palestijnse zaak. Vorig jaar kwam hij nog in opspraak door een antisemitische cartoon op zijn website, en verder was Falk ook al fan van samenzweringstheorieën over 9/11.
 
Richard Falk was minstens sinds 2011 aktief in het lokale comité in Santa Barbara van HRW. Hij werd ontslagen de dag na een klacht van UN Watch, maar als reden werd gegeven dat zijn werkzaamheden voor de VN tegen het beleid van onafhankelijkheid van HRW waren.
 
We hebben de afgelopen jaren regelmatig uitglijders van Falk op deze blog geplaatst, en dat zal ook nog wel even doorgaan, want de tachtiger is voorlopig nog steeds in dienst bij de VN; zijn termijn als rapporteur loopt tot 2014.
 
Wouter
________________
 

Victory: Human Rights Watch Expels Antisemitic Official Richard Falk

http://www.unwatch.org/cms.asp?id=3665777&campaign_id=63111

After UN Watch protest, HRW removes Falk & deletes his name from website

Dear ,

I want to share good news: thanks to our advocacy, Human Rights Watch (HRW) has just expelled U.N. official Richard Falk -- the notorious Hamas supporter, 9/11 conspiracist and antisemite -- from one of its prestigious committees, where he helped played a key role in the organization's global work.

After UN Watch's open letter (see below) was published and went viral on the Internet, HRW did the right thing and finally fired Falk, deleting his name from their website listing of committee members.

I received confirmation this morning from an HRW representative, who informed me that Falk "no longer" holds the position, and that the HRW website "has now been updated to reflect that fact."

The timing and specifics were provided today by none other than Richard Falk himself, who admitted on his blog that, following UN Watch's protest yesterday, he was "asked to resign."

Falk said he was told that it was "because of my connection with the UN, which is contrary to HRW policy."

If that were the real reason, of course, he would have been removed long ago.

=================================================================================

The following UN Watch letter was sent yesterday to HRW director Kenneth Roth, causing the firing of Richard Falk from its committee:

Kenneth Roth
Executive Director
Human Rights Watch
350 Fifth Avenue, 34th Floor
New York, NY 10118-3299
United States of America

December 17, 2012

Dear Mr. Roth,

We are shocked to discover that Richard Falk—the U.N. official whose antisemitic remarks and 9/11 conspiracy theories have been condemned by British Prime Minister David Cameron, U.S. Ambassador Susan Rice, U.N. Secretary-General Ban Ki-moon and U.N. High Commissioner for Human Rights Navi Pillay—is a board member of your organization.

By legitimizing this racist and enemy of human rights, your organization undermines its own founding principles. We urge you to remove him immediately.

According to your website, Mr. Falk is a member of Human Rights Watch's prestigious Santa Barbara Committee, composed of prominent citizens who play a key role in your organization's global work.

We find it astonishing that Mr. Falk would be rewarded by such a prestigious position with Human Rights Watch, one of the world's largest human rights organizations.

As a keen follower of the U.N. and its Human Rights Council, you surely know the following:

That Falk is so extreme in his support for the Hamas terrorist organization that even the Palestinian Authority—as revealed in a Wikleaks cable, and which Falk himself admits—has sought to remove him, on grounds that he is a "partisan of Hamas";

That Falk last week published an article attempting to downplay, reinterpret and justify the latest call by Hamas leader Khaled Mashaal to destroy Israel;

That Falk last year published on his website an antisemitic cartoon showing a dog wearing a Jewish head covering, and with "USA" written on its body, urinating on a depiction of justice and devouring a bloody skeleton;

That Falk was condemned for this antisemitic act by British Prime Minister Cameron;

That UN High Commissioner for Human Rights Navi Pillay also condemned Falk's cartoon as "antisemitic";

That Falk now provides the cover endorsement of a virulently antisemitic book, "The Wandering Who," whose author, as documented by Harvard law professor Alan Dershowitz inThe New Republic, boasts about drawing "insights from a man who... was an anti-Semite as well as a radical misogynist," a hater of "almost everything that fails to be Aryan masculinity," declares himself a "proud, self-hating Jew," writes with "contempt" of "the Jew in me," and describes himself as "a strong opponent" of "Jewish-ness";

That, only two months ago, Falk was condemned for endorsing this antisemitic book by the British Foreign Office, which protested to the U.N. and expressed its "serious concerns";

That Falk accused Israel of planning a "Palestinian Holocaust," prompting a bloc of dictatorships, including Bashar al-Assad's Syria and Muammar Gaddafi's Libya, to sucessfully nominate him as the UN Human Rights Council's expert on Palestine;

That his UNHRC mission is so biased that Falk tries to obscure it, calling himself the Special Rapporteur on "the situation of human rights in the Palestinian territories," implying a regional jurisdiction that objectively treats all actions and parties, whereas in fact his mandate is to investigate only "Israel's violations";

That Falk is one of the world's most high-profile 9/11 conspiracy theorists, lending his name to those who accuse the U.S. government of orchestrating the destruction of the Twin Towers as a pretext to launch wars in Iraq and Afghanistan;

That Falk actively promotes the writings of David Ray Griffin, a disciple and close friend of Falk who has produced 12 books describing the World Trade Center attack as "an inside job";

That Falk not only contributed the Foreword to Griffin's 2004 "The New Pearl Harbor"—praising the author's "patience," "fortitude," "courage," and "intelligence"—but Griffin credits Falk for getting the book published, and also specially thanks Falk's wife, Hilal Elver, someone who is also a member of Human Rights Watch's Santa Barbara Committee;

That Falk has repeatedly appeared on the "TruthJihad.com" show of Kevin Barrett, a 9/11 conspiracy theorist and Holocaust skeptic who rails against the "ethnic Jews" who he says run Washington and the media, a show on which Falk has endorsed Barrett's "good work" while also praising Iranian tyrant Mahmoud Ahmadinejad;

That UN Secretary-General Ban Ki-moon took the floor of the Human Rights Council to issue an unprecedented condemnation of Falk's 9/11 remarks, saying they were "preposterous" and "an affront to the memory of the more than 3,000 people who died in that tragic terrorist attack";

That U.S. Ambassador Susan Rice denounced Falk's comments as "despicable and deeply offensive," and condemned Falk's "one-sided and politicized approach," saying his words were "so noxious that it should finally be plain to all that he should no longer continue in his position," and that "the cause of human rights will be better advanced without Mr. Falk and the distasteful sideshow he has chosen to create."

I am sure that all of this is already known to you, but we include this evidentiary record for the benefit of your board members, whom we trust will act swiftly to remove Mr. Falk from your organization. The cause of human rights, including the struggle against all forms of racism and antisemitism, requires no less.

Thank you for your urgent attention to this matter.

Sincerely,

Hillel C. Neuer
Executive Director
UN Watch

 

Human Rights Watch over de doden in het Gaza conflict van november

 

Wanneer Human Rights Watch iets in het voordeel van Israel zegt, dan is er blijkbaar echt geen ontkomen meer aan. Het is nou wachten op de vette koppen in de NRC, Volkskrant en Trouw, en de regionale kranten niet te vergeten, en natuurlijk het ANP, dat vast direct een bericht heeft gemaakt van dit opzienbarende nieuws. Okay, na even Googelen kwam ik een paar berichten tegen waarin het HRW rapport wordt genoemd, maar zonder de vermelding van de Hamas raketten die Palestijnse kinderen hebben gedood terwijl die doden aan Israel werden toegeschreven. Dat is opvallend, want dat is juist iets waar de media een rol in speelden door klakkeloos de Palestijnse cijfers en versie van zaken over te nemen.   

 

Zowel de NOS als Nu.nl vermeldden ook het totaal aantal Palestijnse doden, volgens de NOS 169 en volgens Nu.nl 179. Waar die cijfers vandaan komen wordt niet duidelijk, en het is niet uitgesloten dat het werkelijke aantal lager is, omdat deze cijfers waarschijnlijk van Hamas komen. Het Israelische aantal doden dat men geeft is zeker onjuist, namelijk drie terwijl het er vijf waren. Opvallend dat daar nu juist een lager aantal wordt genoemd dan het geval is.

Zie ook de nieuwsbrief Israel en media voor meer info over de berichtgeving tijdens de laatste Gaza crisis.

Uit onderstaand artikel:

In the report Human Rights Watch places blame squarely on terrorists in Gaza for the boy’s death. “Some rockets launched by Palestinian armed groups fell short and struck inside Gaza. On November 16, a rocket that appears to have been launched from within Gaza hit a crowded street in the Gazan town of Jabalya, killing a man, 23, and a boy, 4, and wounding five people.”

Ook in Nederlandse media werd de dood van dit kind aan Israel toegeschreven.

 

RP

--------

 

HRW Confirms Gaza Terrorists Killed Gaza Boy Shown in Iconic Photo of Egypt’s PM and Hamas’s Haniyeh

http://www.algemeiner.com/2012/12/24/hrw-confirms-gaza-terrorists-killed-gaza-boy-shown-in-iconic-photo-of-egypts-pm-and-hamass-haniyeh/

DECEMBER 24, 2012 10:18 AM 8 COMMENTS 

Author: Zach Pontz

 

Human Rights Watch has acknowledged that terrorists killed civilians in Gaza during Operation Pillar of Defense when rockets being fired into Israel fell short.

“Rockets that fell short of their intended targets in Israel apparently killed at least two Palestinians in Gaza and wounded others,” Human Rights Watch said.

The specific case mentioned in the report involves the four year-old boy used as a political tool by Egyptian Prime Minister Hesham Kandil during his visit to Gaza. 

 

Holding back tears, Kandil kissed the boy’s lifeless body as he was presented him by Hamas chief Ismail Haniyeh. Kandil said,”What I saw today in the hospital, the wounded and the martyrs, the boy … whose blood is still on my hands and clothes, is something that we cannot keep silent about.” At the time Israel strongly denied being involved in the boy’s death.

In the report Human Rights Watch places blame squarely on terrorists in Gaza for the boy’s death. “Some rockets launched by Palestinian armed groups fell short and struck inside Gaza. On November 16, a rocket that appears to have been launched from within Gaza hit a crowded street in the Gazan town of Jabalya, killing a man, 23, and a boy, 4, and wounding five people.”

The report, released Monday, accuses terror groups in Gaza of violating the laws of war. It states: “Under the laws of war, parties to an armed conflict are required to take all feasible precautions to protect civilians under their control from the effects of attacks and not to place military targets in or near densely populated areas. Human Rights Watch has not been able to identify any instances in November in which a Palestinian armed group warned civilians to evacuate an area before a rocket launch.”

The report continues: “The rockets launched by Palestinian groups cannot be aimed precisely enough to target military objectives in or near civilian areas. Under the laws of war, such weapons are therefore indiscriminate when used against targets in population centers.”

 

Israëlische krant: vrouw van 124 overleden

 

Een Arabische vrouw uit Israel is naar alle waarschijnlijkheid de langst levende mens ooit gedocumenteerd. Ze versloeg de Francaise Jeanne Calment en de Japanner Jiroemoen Kimura. Zo slecht hebben Arabieren het blijkbaar niet in Israel, dacht ik bij het lezen hiervan. En Israels goede medische zorg heeft mogelijk ook geholpen. 

 

RP

----------

 

Israëlische krant: vrouw van 124 overleden

http://www.limburger.nl/article/20121222/ANPNIEUWS02/312229918/1321


TEL AVIV (ANP) - Een Arabisch-Israëlische vrouw is zaterdag op 124-jarige leeftijd in een ziekenhuis overleden. Dat meldde de Israëlische krant Yedioth Ahronot op zijn website.
Volgens de krant is Mariam Amash uit het Arabisch-Israëlische dorp Jisr a-Zarka, 60 kilometer ten noorden van Tel Aviv, in 1888 geboren. Zij bracht tien kinderen ter wereld, die zorgden voor zo'n 300 klein- en achterkleinkinderen.
Zeven maanden geleden zei Amash in een interview met de krant dat zij inderdaad 124 jaar oud was, maar dat zij haar exacte geboortedatum niet wist. Daarom vierde haar familie haar verjaardag telkens aan het einde van het jaar. Op haar identiteitskaart staat daarom alleen haar geboortejaar.

Jeanne Calment

Als de gegevens kloppen, is Amash volgens Yedioth Ahronot de langstlevende mens ooit gedocumenteerd.
Tot nu toe staat de Française Jeanne Calment als zodanig in de boeken. Ze werd 122 jaar en 164 dagen.
Amper een week geleden werd de Japanner Jiroemon Kimura officieel door het Guinness Book of Records als de oudste nog levende mens ter wereld geregistreerd. Hij is 115 jaar
.

Gepubliceerd op: 22.12.12 23:35

 

Verkiezingen Israel: het vertrek van Avigdor Lieberman

 

Volgens een recente poll in de Jerusalem Post zou Likoed/Yisrael Beiteinu naar 34 zetels zakken, maar die zouden voor een groot deel naar nog radikalere partijen gaan. Er zijn diverse nieuwe partijen, die voor een deel vooral om de persoon van de lijstrekker lijken te draaien en om de verschillende etniciteiten en religieuze variaties. 

 

RP

------ 

 

Het vertrek van Lieberman

http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Het-vertrek-van-Lieberman.html

DO 27-12-2012 

 

Komt voormalig minister Avigdor Lieberman wel of niet binnenkort terug als lijsttrekker voor Yisrael Beiteinu? Dit houdt de Israelische media al dagen bezig. Lieberman nam 14 december ontslag als minister van Buitenlandse Zaken in verband met zijn vervolging wegens fraude, maar hoopte wel te kunnen deelnemen aan de verkiezingen.

Avigdor Lieberman nam 14 december wel ontslag als minister van buitenlandse zaken, maar hij is nog steeds voorzitter van Yisrael Beiteinu. Bij zijn ontslag waren de ernstigste beschuldigingen van fraude en wiswasserij tegen hem van de baan, maar hij werd wel in staat van beschuldiging gesteld voor minder ernstige kwesties.

 

Lieberman hoopte dat de zaak tegen hem nog voor de verkiezingen zou kunnen worden geregeld en kondigde aan in dat geval 'gewoon' als lijsttrekker van zijn partij te gaan deelnemen aan de verkiezingen. Zijn deelname kan de uitslag van de verkiezingen in januari beïnvloeden, want Lieberman is een stemmmentrekker voor de vele Russische immigranten en zijn partij heeft een rechts blok gevormd met de Likud van premier Netanyahu.

 

Sindsdien brengen de Israelische media tegenstrijdige en wisselende berichten over de vraag of het Lieberman zal lukken zijn zaak voor de verkiezingen af te ronden en lijsttrekker te blijven. Naar het zich nu laat aanzien zal hem dat echter niet lukken.

 

Justitie heeft vorige week diverse betrokkenen gehoord en zal Lieberman mogelijk vervolgen voor zwaardere feiten dan hij hoopt. Het gaat dan over Liebermans rol bij de promotie van de voormalig Israelische ambassadeur in Belarussia, Zeev Ben Aryeh, tot ambassadeur van Letland. Ben Aryeh zou Lieberman hebben getipt dat er een onderzoek liep naar diens (al dan niet witwas-)zaken in Belarus, en dit zou Lieberman hebben verzwegen, zo luidde de oorspronkelijke beschuldiging.

 

Na de recente verhoren lijkt het er echter op dat Lieberman actief heeft aangedrongen op Ben Aryehs promotie, in ruil voor informatie over het onderzoek tegen hem. Als daar bewijs voor is, wordt aan de oorspronkelijke beschuldiging nog die van 'moreel verwerpelijk optreden' (of in gewoon Nederlands omkoping) toegevoegd. Met een omkopingszaak boven het hoofd, wordt het onmogelijk voor Lieberman om nog een politiek ambt te vervulllen.

 

Voorstanders van een meer gematigde regering hoopten de laatste dagen al dat voormalig minister van BuZa Tsippi Livni haar oude post weer zou opnemen in een nieuw te vormen regering-Netanyahu. Maar gisteren zou Netanyahu hebben gezegd dat hiervan geen sprake is, en dat Livni onder hem geen enkele rol zou kunnen spelen in vredesonderhandelingen. Yisrael Beiteinu intussen stelde dat zij het ministerie van Woningbouw zou claimen, wat weinig goeds belooft voor de nederzettingenpolitiek.

 

Europa meet rond Israël met twee maten

 

Het is jammer dat je zoiets in het zwaar gereformeerde Reformatorisch Dagblad moet lezen en je een dergelijk geluid in 'gewone' kranten hooguit een enkele keer per jaar in een ingezonden brief tegenkomt. Feiten en analyses ('duiding' met een tegenwoordig populair woord) met een anti-Israel inslag staan door de gehele krant, feiten en duiding vanuit een meer pro-Israel visie verschijnen heel af en toe op de opiniepagina. Zie voor een analyse van het nieuws van de laatste tijd ook: 

 

Richard Donk schrijft:

De veroordeling van de Israëlische goedkeuring om bouwplánnen te maken –want er wordt voorlopig nog geen steen op de andere gemetseld– verliest elke vorm van proportionaliteit als daar geen krachtige veroordeling van de oproep tot vernietiging van de staat Israël op volgt.

In plaats daarvan dreigt de EU met consequenties voor Israël. Het zou interessant zijn om te zien wat er zou gebeuren als de Palestijnse Autoriteit eens met consequenties zou worden geconfronteerd. Misschien komt de onderhandelingstafel dan opeens heel dichtbij.

 

De EU heeft Meshaals woorden veroordeeld, in twee regels aan het einde van een uitgebreide verklaring over wat vooral Israel allemaal fout doet. Het bleef bij mijn weten ook bij een enkele verklaring, terwijl de veroordelingen van de aangekondigde huizenbouw bleven doorgaan. En deze verklaring kwam er op aandringen van enkele landen terwijl liefst vier EU staten ertegen waren. 

 

RP

--------

 

Europa meet rond Israël met twee maten

http://www.refdag.nl/opinie/buitenlandse-zaken/europa_meet_rond_israel_met_twee_maten_1_702001

24-12-2012 13:08 | Mr. Richard Donk

 

Israël heeft zich de toorn van de Europese Unie op de hals gehaald. Nu is dat op zichzelf niets nieuws. De Joodse staat moet het wel vaker ontgelden – en niet alleen in Europa. 

 

Dit keer klonken de veroordelingen uit Brussel echter wel op bijzonder dreigende toon. Brussel beraadt zich op „niet nader gespecificeerde maatregelen" tegen Israël. 

 

De reden van het Europese ongenoegen is gelegen in het feit dat Israël recent goedkeuring verleende voor de planning van de bouw van 3000 nieuwe woningen in Oost-Jeruzalem en op een deel van de Westelijke Jordaanoever – het zogenaamde E1-gebied. 

 

Deze maatregel vormt volgens de EU een ernstige ondermijning van een onderhandelde oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict en brengt de mogelijkheid om een levensvatbare Palestijnse staat te stichten in gevaar.

Toegegeven, in een situatie waarin twee partijen om de tafel zitten om over vrede te praten, zou een dergelijke eenzijdige stap ongetwijfeld een forse provocatie en diplomatieke blunder van formaat zijn. 

 

Israël zag zich echter vorige maand met een eenzijdige stap van de Palestijnen geconfronteerd die vele malen groter is. De Palestijnse Autoriteit vroeg op eigen houtje de status van waarnemend niet-lidstaat bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aan. 

 

Die manoeuvre gaat dwars tegen de afspraken van de Osloakkoorden van 1993 in. Daarin is expliciet afgesproken dat Israël en de Palestijnen door middel van onderhandelingen tot een oplossing van hun conflict moeten komen. 

 

Toen de Palestijnen die stap hadden gezet, klonk er nergens in Europa afkeuring over deze schending van de Osloakkoorden. Sterker nog: een aantal Europese landen stemde voor de betreffende resolutie of onthield zich van stemming.

Hoe men ook denkt over de morele en juridische legitimiteit van de Palestijnse nationale aspiraties, het gaat niet aan die met het zetten van eenzijdige stappen door te drukken. Zeker niet als in een verdrag is vastgelegd dat partijen door onderhandelingen naar een oplossing moeten zoeken. 

 

Natuurlijk zal de Europese Unie, in navolging van de Palestijnse leider Mahmud Abbas, zeggen dat de politieke wil bij Israël ontbreekt om naar de onderhandelingstafel terug te keren. Brussel vergeet dan echter dat de Israëlische premier Netanyahu herhaaldelijk heeft verklaard dat hij direct met Abbas wil overleggen – alleen niet met voorwaarden vooraf. 

 

De indruk dat Europa in dit opzicht met twee maten meet, werd nog versterkt door de oorverdovende stilte die van Brussel bezit nam tijdens het bezoek van Hamasleider Meshaal aan de Gazastrook, anderhalve week geleden. 

 

Voor de ogen van de hele wereld verklaarde Meshaal dat de vernietiging van Israël de hoogste prioriteit van Hamas blijft en dat de beweging niet zal rusten voordat heel Palestina onder islamitisch gezag is gebracht. De EU keek ernaar – en zweeg.

Het is natuurlijk Europa's goed recht om Israël te bekritiseren als daar aanleiding toe is. Israël is een staat als alle staten – met alle fouten die politici kunnen maken. 

 

De wereld heeft altijd de mond vol van de term "proportionaliteit", zeker als het om Israël gaat. Zodra het Israëlische leger één schot lost, roept de internationale gemeenschap al dat Israël disproportioneel optreedt en terughoudendheid moet betrachten.

De veroordeling van de Israëlische goedkeuring om bouwplánnen te maken –want er wordt voorlopig nog geen steen op de andere gemetseld– verliest elke vorm van proportionaliteit als daar geen krachtige veroordeling van de oproep tot vernietiging van de staat Israël op volgt. 

 

In plaats daarvan dreigt de EU met consequenties voor Israël. Het zou interessant zijn om te zien wat er zou gebeuren als de Palestijnse Autoriteit eens met consequenties zou worden geconfronteerd. Misschien komt de onderhandelingstafel dan opeens heel dichtbij.