00000573.html

IMO Blog, 10 juli 2011

De flotilla en de flytilla zijn niet meer. Het was de bedoeling om met 1500 activisten op tientallen boten naar Gaza op te stomen, en daar, onder het oog van tientallen camera's, door Israel tegenhouden te worden, en zo het 'onmenselijke' Israel in de schijnwerpers te zetten. Velen hoopten dat Israel haar 'ware gezicht' zou laten zien, zoals Hasna Al Maroudi het vorige week in Uitgesproken VARA zei, doelend op een gewelddadige confrontatie. Sommigen verheugden zich er ook op door Hamas als helden ontvangen te worden en een speciaal Gaza paspoort te krijgen uit de handen van Haniyeh, zoals Lauren Booth twee jaar geleden.

Het is allemaal anders gelopen. De activisten kwamen de Griekse haven niet uit, maar ook daarvoor ging er al van alles mis en besloten de Nederlandse journalisten collectief om niet mee te varen. Er was volgens hen onduidelijkheid over de financiering en medepassagiers (het Nederlands-Italiaanse schip is door de Moslim Broederschap gefinancierd), en zelfs mensen als Maroudi waren bang tussen 'terroristen' te komen zitten. Maar al eerder bleek het aantal mensen dat mee wilden varen steeds weer minder dan verwacht, en lukte het nauwelijks om bekende politici zover te krijgen hun solidariteit te betuigen laat staan mee te varen. De aparte Nederlandse boot die mee zou varen kreeg men niet gefinancierd, dus zouden de Nederlanders op de Italiaanse boot meevaren. En omdat noch Nederland, noch Italië blijkbaar toestemming gaf om onder hun vlag te varen, is het schip uiteindelijk onder de vlag van Togo uitgevaren. Ik zou weleens willen weten hoeveel sloffen sigaretten daarvoor nodig waren. Vervolgens sprak notabene de VN en ook de UNRWA zich tegen de vloot uit, en in Nederland trok Sabeel zich terug vanwege de negatieve publiciteit. Ook de regeringen van verschillende Europese landen spraken zich tegen de vloot uit en waarschuwden hun burgers om niet mee te varen.

Israel werd van sabotage beschuldigd, maar volgens nota bene een Turkse krant was het de vraag of van sabotage sprake was en zij ontkende Israelische betrokkenheid. Natuurlijk gaf de organisatie Israel en haar zogenaamd zo machtige lobby de schuld van al deze problemen, en verklaarde zij Griekenland en diverse Europese luchthavens door Israel bezet. Opvallender is dat de organisatie en de activisten enthousiast verklaarden dat ze hun doelen wel degelijk hadden bereikt. Ze hadden veel publiciteit behaald en de aandacht op de 'illegale' blokkade van Gaza gevestigd. Anja Meulenbelt verwoordt het als volgt:

Update 2: Interessant artikel van Amira Hass, die meevoer op het Canadese schip de Tahrir: wat heeft Israel nu eigenlijk bereikt? In ieder geval dat een oud antisemitisch stereotype van de joden die overal achter de schermen hun macht uitoefenen, vaak met omkoperij, weer springlevend is. Het zal nog wel uitlekken wat Israel precies gedaan heeft met de Griekse regering om die zo ver te krijgen dat ze de smoes verzonnen dat ze de boten tegenhielden voor hun eigen bestwil, om een ramp te voorkomen – met exact welke druk dat gelukt is. Ondertussen blijft Gaza op de politieke wereldagenda, en zijn de activisten, velen ervan veteranen in de anti-apartheid en anti-racismestrijd vastberadener dat ooit, en zullen de campagne tegen onrecht voortzetten – in welke vorm dan ook.
http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2011/07/06/de-laatste-dan/#more-50305

Dat oude antisemitische stereotype wordt juist door mensen als Meulenbelt gevoed, door te suggereren dat Israel allerlei smerige trucs heeft gebruikt om dit te bereiken. In werkelijkheid is het helemaal niet zo bijzonder of ongeoorloofd dat een bevriend land een boot waar wellicht terroristen aan boord zijn niet uit haar haven laat vertrekken. Zoals ik eerder schreef, ik was zelf eigenlijk verbaasd dat al die landen eerdere boten naar Gaza gewoon lieten vertrekken, wetende dat die een legale zeeblokkade willen doorbreken en wetende dat de organisatie banden heeft met terroristische en jihadistische organisaties. Of er enige economische druk is geweest, en of Israel daarbij gebruik heeft gemaakt van Griekenlands zwakke economie weten we niet en dat is dus allemaal speculatie door mensen die menen dat Joden overal achter de schermen hun macht uitoefenen, en de machtigste financiële instellingen en media onder hun controle hebben. Diezelfde mensen vinden het volkomen normaal om Israel met economische middelen onder druk te zetten, en dan niet alleen Nederland, nee heel Europa en liefst wereldwijd moet er een boycot tegen Israel komen en moet het land geïsoleerd worden. Dat zal ze leren.

Als het klopt dat veel van de activisten veteranen zijn uit de anti-Apartheidsstrijd is dat diep triest. Ik heb daar zelf het staartje nog van meegekregen en ook ik had een enorme bewondering voor Nelson Mandela. Er is natuurlijk absoluut geen overeenkomst tussen hem en de Palestijnse strijders tegen Israel, en er is ook geen overeenkomst tussen Israel en het Apartheidsregime. Er zijn geen apartheidswetten in Israel, Joden en Arabieren liggen op dezelfde stranden, worden in dezelfde ziekenhuizen behandeld en stemmen voor hetzelfde parlement. Er zijn wel fricties tussen Joden en Arabieren, en vooroordelen, en animositeit, en flinke aantallen in beide groepen beschouwen de ander als vreemd en vijandig. Zie ook Boycot Israelische Apartheid?

In de organisatie van Nederland-Gaza zitten bovendien mensen met een extremistisch verleden, en met banden met Hamas. Ook de ideeën van sommige leden, bijvoorbeeld over Joden en antisemitisme, zijn niet bepaald fraai en progressief te noemen.

De organisatie Nederland-Gaza stuurde een paar dagen geleden een persbericht rond waarin men eveneens victorie kraaide:

De bedreigingen en intimidatie van Israel met het doel ons angst aan te jagen en te ontmoedigen, zijn voor ons niet als een verrassing gekomen. Dit in tegenstelling tot de opstelling van de Griekse autoriteiten. Het is in onze ogen onbegrijpelijk en onrechtmatig dat de Griekse regering ons uitvaren heeft geblokkeerd. Papandreou is hiermee medeplichtig geworden aan het in stand houden van de verfoeide blokkade van Gaza en het schenden van internationaal recht. Het ontbreken van enige juridische grondslag blijkt uit de bureaucratische methodes die zijn gebruikt om de vaart van de Open Gaza / Stefano Chiarini tegen te houden.

Als vreedzame activisten staan wij met weinig middelen tegenover de sterkste grootmachten van deze wereld. We hebben ons niet laten afschrikken door de koelbloedige moord op negen activisten tijdens de vorige Flotilla, noch door de zorgwekkende bedreigingen van Israel. Bij bedreigingen alleen is het niet gebleven, opnieuw zijn er bewust mensenlevens in gevaar gebracht door de sabotage van twee schepen, wat tot zinken op open zee had kunnen leiden als dit niet ontdekt was.

.... De Gaza Freedom Flotilla II Stay Human heeft de illegale blokkade van Gaza opnieuw op de kaart gezet en nieuwe activisten geïnspireerd om zich bij ons aan te sluiten. De verwerpelijke methodes van Israel zullen niet langer in staat zijn om geweldloze protesten tegen de illegale blokkade te stoppen.

Wij keren terug naar Nederland om ons voor te bereiden op het moment dat we wel kunnen uitvaren. We doen dat met opgeheven hoofd en in de wetenschap dat we sterker uit de strijd zijn gekomen, terwijl de illegale blokkade van Gaza verder verzwakt is.

Welke bedreigingen en intimidatie? Israel was zo eerlijk om van tevoren te melden dat men de boten zou tegenhouden, en dat men bij weigering mee te werken desnoods geweld zou gebruiken. Dit is de normale procedure bij het handhaven van een blokkade: schepen die van plan zijn de blokkade te doorbreken aanhouden en van koers doen veranderen of de inhoud inspecteren. Het betreft hier overigens geen neutrale schepen maar schepen die de 'vijand',Hamas, willen helpen en mede door haar en aan haar gelieerde organisaties is gefinancierd. De ongewapende activisten aan boord zijn het uithangbord, maar verschillende organisatoren en opvarenden hebben banden met Hamas of andere extreme en gewelddadige groeperingen.

De negen activisten op de Mavi Marmara werden niet 'koelbloedig vermoord' maar gedood in gevechten die plaatsvonden nadat Israelische soldaten aan boord waren gegaan. Bij die gevechten werden soldaten belaagd en bijna gelyncht. De entering volgde op diverse verzoeken om de koers te veranderen en niet verder richting Gaza te varen. Overigens hadden sommige activisten op dit schip van tevoren verklaard graag martelaar te willen worden en zij waren lid van het extremistische IHH dat onder andere geld voor Hamas heeft ingezameld.

De 'verwerpelijke methodes van Israel' bleken bijzonder effectief in het tegenhouden van de flotilla. Mijn complimenten. En daarbij is geen enkele activist ook maar een haar gekrenkt. Ik heb zo mijn twijfels of men daadwerkelijk 'sterker uit de strijd' is gekomen, ik denk zelf dat men een behoorlijke kater heeft. Een maandenlange organisatie, geld en heel veel energie zijn opgegaan aan een actie die niet door kon gaan. Ja, ze hebben wat publiciteit gekregen, maar het haalt het niet bij de golf aan negatieve publiciteit en woede toen Israel vorig jaar de Marmara enterde. En de publiciteit was, met name vanwege het afhaken van de journalisten, een stuk kritischer dan normaal gesproken bij acties tegen Israel. De 'blokkade' van Gaza staat al lang op de kaart, en journalisten hebben de blokkade niet nodig om Israel zwart te maken. Bovendien werd juist de afgelopen weken duidelijk hoe werkelijk repressieve landen met hun burgers omgaan, zoals buurland Syrië dat inmiddels duizenden burgers heeft gedood die tegen het regime protesteren. En ook had Egypte onlangs de grens met de Gazastrook geopend.
Pro-Israel bloggers, die normaal vaak klagen over de slechte Israelische hasbara, waren verheugd over Israels proactieve aanpak van zaken en de naar verhouding kritische berichtgeving over de Gazavloot. Zie bijvoorbeeld dit artikel van het CIDI.

Ratna Pelle