IMO Blog, 14-7-2011
Toch nog maar even een blogje over de flytilla, al ben ik de tilla's eigenlijk wel een beetje moe en vind ik het behoorlijk veel gedoe om weinig.
Toen de floptilla niet uit kon varen ontstond het idee van een flytilla, om dan maar via de lucht naar Israel te gaan, en openlijk solidariteit met de Palestijnen te betuigen. Onder de leuze 'Welcome to Palestine' werden op Facebook duizenden mensen opgeroepen om vliegreizen naar Israel te boeken. Eerst zou er op het vliegveld een 'hartelijk onthaal' zijn met veel Palestijnse vlaggen en vooral ook veel publiciteit en een verstoring van de normale gang van zaken. Daarna zouden de activisten naar de Westbank gaan en daar meedoen aan demonstraties tegen checkpoints, de muur etc. Israel had geen trek in dergelijke provocaties met bijbehorende publiciteit en heeft er voor gezorgd dat het merendeel van de mensen überhaupt niet aan boord kon van hun vliegtuig, en de rest op Ben Goerion Airport gearresteerd en gevangen gezet. De meesten van hen zijn inmiddels op het vliegveld terug gezet. In diverse media werd dit de afgelopen dagen als buitenproportioneel optreden tegen een paar vreedzame demonstranten neergezet. Daar komt bij dat een Arabisch raadslid uit Utrecht, dat los van deze actie naar Israel vloog om vrijwilligerswerk op de Westbank te doen, ook werd vastgezet. Abu Pesoptimist schrijft het volgende:
Israel houdt er niet van als mensen de Westoever willen bezoeken en al helemaal niet als ze alleen daarvoor komen. Dan zijn ze gewoon niet welkom en worden ze het land weer uitgegooid. Dat gebeurde onlangs met de Amerikaan Noam Chomsky, met een Spaanse clown die in Ramallah wilde optreden, en wel met meer mensen. En nu dus in vierhonderdvoud of zoiets.
Israel houdt er vooral niet van als mensen actie tegen Israel gaan voeren. Wanneer Peace Now een grote vredesdemonstratie zou aankondigen en daar ook mensen buiten Israel naartoe zouden willen komen, denk ik niet dat Israel daar veel problemen mee heeft. Maar wanneer radikale pro-Palestijnse activisten, die mee hebben gedaan aan de vlootacties en daarbij samenwerkten met islamisten en jihadisten, nu massaal naar Israel willen komen om de boel eens lekker op te stoken, hebben ze daar geen zin in. Mensen die vrijwilligerswerk willen doen op de Westoever komen normaal gesproken wel binnen, en ik neem aan dat ze ook vertellen voor welke organisaties ze vrijwilligerswerk doen, behalve misschien als dit een organisatie is die net als de ISM banden heeft met terroristen. Israels beleid is wat dit betreft misschien niet helemaal doorzichtig en ook niet altijd even verstandig, maar in principe mag ieder land bepalen wie het wel en niet binnenlaat. En zolang Palestina geen eigen staat is, bepaalt Israel ook wie geen veiligheidsrisico is als die daarheen gaat.
De flytilla wat net als de floptilla niet gericht op humanitaire hulp of het helpen van de Palestijnen, maar vooral op het maximaal aandacht van de pers krijgen door iets spectaculairs te doen en Israels autoriteit direct uit te dagen. 'Pak ons maar op voor het oog van de wereld, of laat ons gaan en actie voeren voor het oog van de wereld'.
De floptilla en flytilla waren vooral gericht op het vergroten van de haat tegen Israel. Ik heb de deelnemers of de organisatie nog niet kunnen betrappen op uitspraken die vrede en verzoening bepleiten, of steun horen uitspreken voor gemeenschappelijke initiatieven van Joden en Arabieren in Israel en de Palestijnse gebieden. Ook heb ik ze nog nooit op maar een kritische noot ten aanzien van Hamas kunnen betrappen, integendeel. Flotilla activisten lieten zich in het verleden graag fotograferen samen met Haniyeh, die ze zojuist een speciaal Palestijns paspoort had gegeven.
Inmiddels lijken de floptilla activisten toch nog een klein pr succesje te hebben behaald, nu een Nederlandse journalist en een raadslid uit Utrecht door Israel zijn gearresteerd en een nachtje in de cel moesten doorbrengen. De journalist, David Poort, zou 18 uur hebben vastgezeten en zijn behandeld 'als honden'. Het raadslid, Gadiza Bouazani, volgens Joop.NL en sommige andere websites op weg naar Israel om er vakantie te houden, had op Facebook al haar beklag gedaan over de situatie. Verschillende kranten, waaronder Trouw, NRC Handelsblad en anti-Israel site Joop, wijdden er nogal suggestieve stukjes aan. Trouw gaat in op de negatieve publiciteit die Israels 'harde repressieve aanpak' zou hebben veroorzaakt. Dat is natuurlijk voor een deel een self fulfilling prophecy. Als je als krant maar hard genoeg roept dat Israels pr zo beroerd is, en vervolgens zelf een eigenlijk vrij normale reactie van Israel op relschoppers gaat neerzetten als bijzonder repressief, dan draag je natuurlijk ook aan dit beeld bij. Terwijl Nederland bijvoorbeeld bij voetbalwedstrijden ook weleens buitenlandse hooligans heeft geweigerd en bij aankomst direct gearresteerd of teruggestuurd.
Joop heeft het over de onmenselijke omstandigheden waaronder de journalist vast zat. Hij moest met tien anderen uren in een busje wachten, moest toen nog twee uur in het busje rijden naar de gevangenis, en werd daar met drie anderen op een cel met stapelbedden geplaatst. Oh ja, ze kregen ook schone kleren, een tandenborstel en slippers. De activisten, die op het vliegveld en later in de cel waren gaan zingen en leuzen scanderen, werden gesommeerd daarmee op te houden en gedreigd met geweld indien zij dit niet deden. Niet al te vriendelijk misschien, maar ook niet al te ongebruikelijk schat ik zo in. Ik kan mij voorstellen dat de Nederlandse politie of douane of marechaussee hier ook snel een einde aan zou maken.
De verwarring van de activisten met het raadslid en de journalist vind ik niet zo raar. De journalist werkt ook voor Al Jazeera en kwam om verslag te doen van de acties, waar hij, getuige de teneur van zijn verslag, ook achter stond. Het raadslid ging vrijwilligerswerk doen in de Palestijnse gebieden. Ze zaten allebei in een vliegtuig met tientallen activisten.
Verschillende kranten meldden dat de activisten (en ook de journalist en het raadslid) papieren moesten ondertekenen dat zij in Israel zouden blijven en niet aan demonstraties meedoen, maar in de Israelische pers las ik dat ze slechts moesten verklaren geen geweld te gebruiken.
De boel is kortom behoorlijk opgeklopt in de media om het beeld van Israel als agressor en repressieve staat weer te bevestigen. In tegenstelling tot Israel worden in de Arabische staten en andere dictaturen standaard mensen opgepakt vanwege hun opvattingen of omdat zij ergens wilden demonstreren. Er is daarbij echter een heel belangrijk verschil: Israel stuurde mensen uit het buitenland terug, die er niks te zoeken hadden en die er kwamen om te gaan demonstreren en de orde te verstoren om zo de aandacht weer eens te vestigen op de zogenaamd zo repressieve methodes van Israel. Het gaat niet om de eigen burgers, die hun mening mogen uiten, demonstreren (onder bepaalde voorwaarden en niet op militair terrein, zoals je bij ons ook een vergunning nodig hebt en niet zomaar overal mag gaan demonstreren), stemmen, alles publiceren, organisaties oprichten, campagnes voeren voor hun zaak en wat al niet meer.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten