"Palestijns gebied" suggereert dat er al een definitieve regeling zou bestaan, sinds Oslo is er echter slechts sprake van gedeeltelijke autonomie voor de Palestijnen. Sinds de acceptatie van de Roadmap in 2002 wordt er onderhandeld over een Palestijnse staat op de West Bank en Gaza.
Inleiding
RTL 4 zond op 5 mei jl. een reportage uit van correspondent Conny Mus over de snelweg 443 tussen Modi'in en Jeruzalem.
Deze weg, die gedeeltelijk door de West Bank voert, is sinds 2002 ontoegankelijk voor Palestijnse automobilisten. De afsluiting vond plaats na een serie moorden op Israëlische automobilisten in de jaren 2000 en 2001. De reportage van Mus maakte op geen enkele wijze melding van deze- en andere aanslagen die tot op de dag van vandaag op deze weg worden gepleegd door Palestijnen. Andere, niet minder cruciale informatie over de uitvoering van de rechterlijke order was evenmin in de reportage te vinden. Tevens werd de kijker via een reeks halve- en hele onwaarheden een volledig verwrongen beeld van de situatie ter plekke gepresenteerd.
Het onderzoek van Missing Peace hieronder, toont aan dat RTL 4 en Conny Mus de Nederlandse kijkers bewust hebben misleid met deze uitzending.
Situatie op weg 443 in mei 2010
Conny Mus maakte zijn reportage vier maanden nadat het Israëlische Hooggerechtshof opdracht had gegeven om de weg voor 29 mei 2010 te openen. In de uitspraak van het Hooggerechtshof stond uitdrukkelijk vermeld dat de IDF de opening van de weg moest uitvoeren rekening houdend met de veiligheid van de Israëlische automobilisten op weg 443.
Mus, één van de meest ervaren buitenlandse journalisten in Israel , moet op de hoogte geweest zijn van de volledige uitspraak van de rechters.
Maar zelfs indien hij hierover niet geïnformeerd zou zijn geweest , moet hij tijdens de rit van Jeruzalem naar Modi'in de werkzaamheden hebben waargenomen die overal langs en op weg 443 plaatsvonden en waarover de Jerusalem Post op 2 mei jl. berichtte.
Deze werkzaamheden die door Missing Peace werden gefotografeerd op 20 mei jl. betroffen onder andere de aanleg van nieuwe afslagen met slagbomen en wachthuisjes en een grote controlepost bij de afslag naar Ramallah.
In diverse Israëlische kranten is geschreven over deze werkzaamheden en de opening van de weg voor Palestijns verkeer in de laatste week van mei.
Het fotobewijs van de voorbereidingen voor de opening van de weg vindt u hieronder in de bijlage.
Een kaart van het traject van weg 443 dat de laatste acht jaar afgesloten is geweest, laat zien waar Israel verbindingswegen tussen de Palestijnse dorpen liet aanleggen. Deze wegen maakten verkeer tussen de dorpen mogelijk.
De uitspraken in de reportage
Hieronder een greep uit de uitspraken die in de uitzending werden gedaan met daaronder het commentaar van Missing Peace.
- "Zo moet volgens het Israëlische Hooggerechtshof een belangrijke weg open maar dat wordt door de Israëlische legerleiding tegengehouden".
- "Snelweg 443 gaat over Palestijns grondgebied".
- "Palestijnse automobilisten mogen hier niet komen".
- "In plaats van 10 minuten is Ramallah nu meer dan een uur rijden".
- "Dat kost Palestijnse mensenlevens" (doelt op de afsluiting).
- "Het Israëlische Hooggerechtshof heeft besloten dat de weg weer open moet maar het leger trekt zich er niets van aan".
- "Het betekent dat deze doorgaande en levensader ook voor Palestijnen nog steeds afgesloten is en dat er geen nog geen uitzicht is dat hij snel weer opengaat".
- "Ook moeten ze (Palestijnen) met lede ogen toekijken hoe Joodse nederzettingen steeds dichter bij hun dorpjes komen, hun land verdwijnt onder hun ogen".
Ad 1,6 en 7
De uitspraken bij punt 1, 6 en 7 worden feitelijk weerlegd door het hier gepresenteerde fotobewijs (bijlage)van de voorbereiding op de opening van de weg 443 voor Palestijnse auto's op het traject van de afsluiting tussen Modi'in en de afslag naar Ramallah. The Jerusalem Post berichtte in mei herhaaldelijk over de voortgang van de werkzaamheden en over de juridische procedures die tegen de opening van de weg zijn aangespannen.
Ad 2
De uitspraak "snelweg 443 gaat over Palestijns grondgebied" bij punt 2 is misleidend. De weg is slechts voor een klein deel gebouwd op grond die van Palestijnen werd onteigend. Het Israëlische Hooggerechtshof gaf in de jaren '80 toestemming voor deze onteigening ten behoeve van de aanleg van de weg die ook Palestijnse dorpen naast de weg zou dienen.
Een groot deel van de weg ligt echter binnen de zogenaamde Groene Lijn in Israel.
De West Bank is sinds 1967 Israëlisch grondgebied, dit in afwachting van een definitieve regeling van het Israëlisch Arabische conflict (zoals ook is aangegeven in VN resolutie 242).
"Palestijns gebied" suggereert dat er al een definitieve regeling zou bestaan, sinds Oslo is er echter slechts sprake van gedeeltelijke autonomie voor de Palestijnen. Sinds de acceptatie van de Roadmap in 2002 wordt er onderhandeld over een Palestijnse staat op de West Bank en Gaza.
Ad 3
Punt 3, "Palestijnen mogen hier niet komen" wordt in de reportage gepresenteerd als een willekeurige strafmaatregel. Zoals eerder gemeld werd de weg echter afgesloten voor Palestijns verkeer na moordaanslagen op zes Israëli's in de jaren 2000-2001.
- 22 december 2000 Eli Cohen (30) doodgeschoten op 443
- 15 januari 2001 Yoella Chen (47) doodgeschoten bij benzinestation op 443 (medepassagier gewond)
- 26 juli 2001 Ronen Landau (17) dodelijk gewond terwijl zijn vader ongedeerd bleef
- 25 augustus 2001 Doron Sueri, Sharon en Yaniv Ben-Shalom vermoord in een kogelregen op hun auto, hun twee dochters van respectievelijk 8- en 20 maanden gewond.
Ook in de jaren na de afsluiting, werden aanslagen gepleegd op automobilisten op 443. De afsluiting en andere veiligheidsmaatregelen voorkwamen waarschijnlijk dat er meer doden vielen. Ook dit jaar, na het besluit om de weg te openen, gingen de aanslagen door.
- 29 december 2009 een explosief naast de weg gevonden en onschadelijk gemaakt
- 13 januari 2010 Israëli opgenomen in ziekenhuis nadat zijn auto werd bekogeld met stenen op weg 443
- 2 maart 2010 IDF soldaten beschoten die weg 443 bewaakten bij Beit Oer a- Tahta
- 13 maart 2010 Molotov cocktail gegooid naar Israëlische auto, baby van 9 maanden gewond.
- 17 mei en 20 mei 2010 Israëlische auto's bekogeld op 443 nabij Beit Sirah
Ad 4 en 5
"In plaats van 10 minuten is Ramallah nu meer dan een uur rijden" en " dat kost Palestijnse mensenlevens".
Missing Peace sprak nabij het Palestijnse dorp Beit Oer a- Tahta met twee Palestijnse taxi chauffeurs die bereid waren ons mee te nemen naar het meest veraf gelegen dorp Beit Sira (naast Modi'in).
Zij verkaarden dat Ramallah vanuit Beit Sirah 45 minuten rijden was. Een eigen onderzoek vanaf de naast Beit Sirah gelegen Maccabim controle post leerde dat tot aan Ramallah de reistijd via de weg 443 ruim 20 minuten bedroeg. De Palestijnen vertelden verder dat de afgelopen winter de reistijd tijdelijk meer dan een uur was geworden nadat een brug nabij Bitunya (naast Ramallah) beschadigd werd door modderstromen. Als oorzaak voerden zij aan dat het wegenonderhoud van de Palestijnse Autoriteit gebrekkig was geweest.
De conclusie van Mus dat de afsluiting doden aan Palestijnse kant (5) veroorzaakte, lijkt dubieus en gebaseerd op aannames. Opvallend was het getuigenis van de Palestijnse vrouw, die haar man verloor aan een hart aanval. Mus zegt dat de ambulance niet op tijd kwam. De vrouw zegt echter dat ze besloten had om zelf haar man naar het ziekenhuis in Ramallah te brengen.
De verhalen over de doden roepen nog meer vragen op.
Zo is bekend dat Palestijnen die acuut medische hulp nodig hebben in Israel worden toegelaten. Daartoe bestaan duidelijke orders voor IDF commandanten bij controleposten zoals Maccabim bij Modi'in. In 2009 werden op die manier 20.000 Palestijnen in Israel medisch behandeld.
Zelfs bij terreuraanslagen op wegen zoals 443 en 60 in de West Bank waarbij de terroristen ook gewond raakten werden zowel slachtoffers als daders in de zelfde ziekenhuizen in Jeruzalem behandeld.
Ad 8
"Ook moeten ze (Palestijnen) met lede ogen toekijken hoe Joodse nederzettingen steeds dichter bij hun dorpjes komen, hun land verdwijnt onder hun ogen ". Deze bewering werd vergezeld met beelden van het nabijgelegen Modi'in.
De stad Modi'in ligt echter vrijwel geheel binnen de Groene Lijn, dit blijkt ook duidelijk uit de Google map van Modi'in en weg 443. Slechts een gedeelte van Modi'in Illit -een buitenwijk van Modi'in- ligt buiten de zogenaamde Groene Lijn (wapenstilstandslijn 1948)
Deze wijk, Matityahu Oost, was onderwerp van een dispuut tussen NGO's die Palestijnen in het naburige dorp Billin vertegenwoordigden en de staat Israel.
Het Hooggerechtshof oordeelde in één geval dat de bewoners van de wijk daar legaal konden blijven wonen en in het tweede geval werd de verplaatsing van het veiligheidshek bevolen.
Het commentaar van Mus aangaande de steeds dichterbij komende nederzettingen en het verdwijnen van "hun land", is op zijn zachtst gezegd suggestief.
Ten eerste is er sinds 2002 een stopvan kracht op het uitbreiden van de gemeentegrenzen van nederzettingen, en ten tweede is er sinds september 2009 een bouwstop op nieuwe projecten in nederzettingen uitgevaardigd, dus ook in de wijk Modi'in Illit.
Conclusies
Conny Mus, nota bene voorzitter is van de Foreign Press Association in Israel, maakt met deze reportage over weg 443 duidelijk dat hij geen echte journalistiek bedrijft.
Hij onthield de kijker cruciale informatie, loog over de Israëlische voorbereidingen om weg 443 open te stellen voor Palestijns verkeer conform het rechtsbesluit en verdraaide andere feiten.
Hierdoor ontstond bij de kijkers van RTL 4 een beeld van een repressieve staat (Israel) waar recht en orde met de voeten getreden worden.
Het was niet de eerste keer dat Mus recentelijk blijk gaf de titel journalist niet waardig te zijn.
Daarbij gaat het niet om de vraag of hij goed geïnformeerd is- zoals dat onlangs ter discussie werd gesteld door Tom Gross- maar over het bewust achter houden van cruciale informatie.
Onlangs hield Mus op zijn blog bij RTL een tirade tegen Israel over de pogingen van dat land om via een publieke campagne iets van de schade te herstellen, die wordt aangericht door reportages zoals die van Mus over snelweg 443.
In die blog gaf hij Israel de schuld van het ontstaan van de twee oorlogen die het land vocht de laatste vier jaar tegen Hizbollah en Hamas.
Van een ervaren journalist mag verwacht worden dat hij de feiten weergeeft zoals ze zijn.
Hizbollah viel op 12 juli 2006 Israël aan met raketten en doodde 12 Israëlische soldaten in een hinderlaag op Israëlisch grondgebied. Hamas viel Israel- na 8 jaar raketbeschietingen- op 24 december 2008 aan met een record van39 raketten en 26 mortiergranaten en meldde op haar website dat dit het begin was van een grote militaire operatie tegen Israel onder de naam "Olievlek". Beide aanvallen vielen onder de definitie van "daad van agressie" tegen een soevereine staat zoals die in het oorlogsrecht omschreven wordt.
Door dit soort berichtgeving verliest RTL 4 haar status als betrouwbare bron van informatie over het Midden Oosten en Israel. Maatregelen om die status te herstellen lijken dan ook dringend noodzakelijk.
BIJLAGE
Fotobewijs van de voorbereiding op opening van weg 443 voor Palestijnse automobilisten
Aanleg controle post op weg 443 bij afslag naar Ramallah
Aanleg afslag en controlepost bij Beit Ur al-Fauqa
Aanleg afslag en controle post bij Beit Sira naast de grote controlepost bij Modi'in Maccabim die ook in de RTL reportage te zien is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten