Email aan Vlaamse Joden: 'stop met jullie smerige daden'
Wij krijgen wel vaker haatmail toegekregen. Een voorbeeld hiervan was een mailtje die eerder deze week op de redactie belandde van ene Jo Heeman . Hierbij zijn tekst en de repliek van onze medewerker Hugo Van Minnebruggen:
Onderwerp: het zal wel eens genoeg geweest zijn zeker!
Wanneer zal jullie volk ophouden met het verdrijven, het vermoorden, het beledigen, het bombarderen met fosfor desnoods van kinderen, vrouwen, ziekenhuizen en nog veel meer andere smerige dingen? Hoe kan ik nog respect opbrengen voor een volk dat zulke wandaden verricht en door oneindig veel staten, regereingsleiders, groeperingen en mensen wordt veroordeeld. Of mogen joden alles en omwille waarvan? Mijn rechtvaardigheidsgevoel is erg gekwetst en ik kan geen greintje respect nog opbrengen voor zo'n staat en zo'n volk. Schande!
Jozef Heeman is Voorzitter van de vzw NEOS in Sint Niklaas
Repliek:
Beste Mr Heeman,
Staat en volk zijn niet hetzelfde. U haalt duidelijk verschillende zaken door elkaar. Zoals u kan merken aan mijn naam ben ik een niet-Joodse vlaming en Antwerpenaar die als redacteur voor een Joods magazine werkt. 'Mijn volk' en 'mijn land' waar u het dan over heeft en zo op spuugt zijn met name hetzelfde als het uwe. Met andere woorden: U spuugt op uzelf en dat kan niet de bedoeling zijn geweest.
Maar ik vermoed dat u het heeft over mijn Joodse vrienden in Antwerpen, België en in Israël.
Ook dan moet u enkele dingen weer uit elkaar halen. Belgische Joden hebben namelijk niets te maken met wat er in Israël gebeurt. Zij hebben in de meeste gevallen de Belgische nationaliteit en niet de Israëlische. Zo kunnen zij als Belg dan ook geen stem uitbrengen tijdens democratische verkiezingen in Israël en kunnen aldus ook totaal geen invloed uitoefenen op het aldaar gevoerde beleid. Met andere woorden: wat Israël doet is geen daad van het Joodse volk maar van het Israëlische volk. Los van dat zijn bovendien vele Joden (zowel in België, in de Diaspora als in Israël zèlf) het niet eens met het beleid in Israël en bestaan er zelfs duizenden Joden die (uit religieuze en/of politieke redenen) niet eens het bestaansrecht van Israël erkennen. Toch gooit u dit allemaal op een hoopje als 'zo'n volk' en 'zo'n staat'.
Zoals u weet bestaat het volk in de' Israëlische staat ruwweg uit 2/3 Joden, 1,4 miljoen Arabieren, duizenden Christenen, Druzen, Grieken enz… Israël is een democratie met stemrecht voor iedereen. Zowel extreemrechtse als communistische partijen zijn er in het parlement (de Knesset) present. Ook zetelen er Arabieren, Druzen en christenen in het parlement. Die met zijn allen – en dat samen met de Israëlische Joden – bepalen het Israëlische binnenlandse en buitenlandse beleid. In tegenstelling tot de omringende landen in het gebied, worden in Israël beslissingen op democratische wijze genomen en dat in conscensus of bij meerderheid van stemmen, precies zoals dat ook in Nederland en in België het geval is.
Over de oorlog. Afgaande op uw reactie ga ik ervan uit dat u uw informatie haalt uit waar die u wordt aangeboden. U heeft zich wellicht nooit afgevraagd vanwaar die voor Israël zo negatieve en ongenuanceerde berichtgeving vandaan komt. Uw rechtvaardigheidsgevoel – waar u zich op beroept – had u toch al lang moet vertellen dat in de berichtgeving heel wat fout loopt. Een voorbeeld. Tijdens het Gazaconflict mocht van Israël geen enkele journalist Gaza binnen. Toch werden we wekenlang tijdens het conflict overstelpt met beelden, films, verslagen en reportages uit Gaza. Van 's morgens tot 's avonds zagen onze TV-schermen rood gekleurd door het bloed van Palestijnse kinderlijkjes. Die beelden en informatie werd rechtstreeks geleverd door Hamas en andere Palestijnse terreurorganisaties in Gaza, die voor veel geld in opdracht van Westerse media (die Gaza niet binnen mochten en dus betaalden voor info) deze reportages leverden. Mijn vraag is dan ook: waarom leest u enkel negatieve berichtgeving over Israël – informatie die geleverd werd door de vijanden van Israël – en doet u niet eens de moeite om uw bronnen te checken en te kijken of dit wel de waarheid is en of u wel over genoeg informatie beschikt waarna u kan oordelen dat "het wel eens genoeg zal geweest zijn zeker!"
En wie gaat bepalen dat het voor het Israël ook wel genoeg is geweest? U soms? Dan wil ik u het volgende vragen.
Sinds 2002 werden (en worden nog alle dagen) er vanuit de Gazastrook door terreurorganisaties meer dan 10.000 raketten en granaten afgevuurd op willekeurige Israëlische dorpjes in Zuid-Israël. Hierbij vallen niet alleen Joodse slachtoffers maar ook Arabieren en Druzen en zoals u enkele dagen geleden nog kon vaststellen een vrouw uit Thaïland die in een kibboets aan de slag was en bij die raketinslag het leven verloor. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Antwerpen (en het grootste deel van de provincie) bestookt met V1 en V2 raketten door de nazi's. Die beschieting met raketten van willekeurige burgerdoelwitten door de naziterreur heeft ongeveer 8 maanden geduurd. Uit zelfverdediging hebben de Belgen samen met de geallieerde strijdkrachten door middel van duizenden bombardementen en beschietingen getracht de Duitse lanceerplatforms voor die raketten buiten werking te stellen. Hierbij zijn vele onschuldige burgerdoden gevallen en dat aan beide zijden. Uiteindelijk zijn de geallieerden erin geslaagd de nazimachine buiten werking te stellen, niet door onderhandelingen maar door wapengekletter, want de Duitsers weigerden tot op het laatste ogenblik (net zoals Hamas overigens) te onderhandelen over vrede. De Duitsers wilden België vernietigen en het grondgebied van de staat inlijven bij het Groot-Duitse Rijk. Net zoals Hamas Israël wil vernietigen en inlijven als een nieuwe islamitische staat in het Groot-Arabische Rijk. Mijn vraag aan u is dan ook: waarom mocht het onafhankelijke België zich uit zelfverdediging toen wel verweren tegen de Duitse terreur met raketten, en waarom mag het onafhankelijke Israël zich niét uit zelfverdediging verweren tegen Arabische terreur uit Gaza met raketten, want daar draaide het ganse Gazaconflict toch om?
Waarom Israël internationaal wordt veroordeeld? Een voorbeeld: de Verenigde Naties. In de VN zetelen de landen van de Arabische Liga. Deze Liga vertegenwoordigt met 57 landen en ongeveer 1,6 miljard inwoners het reusachtige Arabische islamistische Blok binnen de VN. Het is dan ook geen toeval dat van elke 10 resoluties die in de VN van de lopendeband rollen en goed worden gekeurd, er 6 tot 7 over Israël gaan die allen telkens expliciet handelen over een veroordeling van de Israëlische staat. Het lijkt wel dat er maar één land in de wereld is waar het mis loopt. Er woeden op dit ogenblik ongeveer 80 oorlogen en conflicten in de wereld, maar nagenoeg enkel en alleen het Arabisch-Israëlisch conflict krijgt de belangstelling van de Verenigde Naties. Stelt u zich daar geen vragen bij waarom dat zo is? 1000 doden in Gaza is veel en sterk te betreuren. Maar 1 miljoen vermoorde Congolezen en nog eens meer dan een miljoen Somaliërs? Nuchter gesteld toch numeriek in slachtoffertal veel belangrijker en een veel dwingender gegeven dan het handvol slachtoffers in Gaza, maar dat wordt nagenoeg allemaal en unaniem genegeert door de VN. Waar blijft u me uw rechtvaardigheidsgevoel als u dit hoort? Kunt u 's morgens nog in de spiegel kijken wanneer u in de ochtend naar het dagelijkse journaal luistert en zich weer boos maakt over Israël, maar als het journaal gaat over miljoenen doden in Afrika, Azie en Zuid-Amerika gaat, u plots aan één kant niet goed hoort en aan het andere oor potdoof bent geworden?
Mvg,
Hugo Van Minnebruggen
Antwerpen
redacteur Joods Actueel Magazine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten