Morris: Jordanië, met zijn militaire en administratieve elite die uit bedoeïenen bestaat, wil geen machtsverdeling. Bovendien kijken ze neer op de Palestijnen. En de Palestijnen willen geen Jordaanse koning als hun staatshoofd. Daarom stel ik een confederatie voor waarbij ze hun eigen soevereiniteit behouden, maar bepaalde aangelegenheden centraal via een gezamenlijk overkoepelende regering regelen. Zo'n staat heeft vanuit historisch perspectief een veel betere kans van slagen dan een Palestijns ministaatje.
De kansen voor een tweestatenoplossing zijn de laatste jaren geleidelijk afgenomen, voornamelijk omdat de Palestijnen ze afwijzen, zegt de Israëlische historicus Benny Morris in Knack. Hij brengt daarom een oude oplossing voor het conflict in het Midden-Oosten opnieuw naar de oppervlakte.
Knack: In 'One State, Two States' hebt u de geschiedenis van de diverse ideologieën en strategieën - één staat of twee staten - gedetailleerd beschreven. Is de eenstaatoplossing volgens u levensvatbaar?
Morris: De geschiedenis is weinig hoopgevend voor een binationale staat. Alle verantwoordelijke Arabische organisaties verzetten zich tegen die oplossing, omdat ze in strijd is met het recht van een meerderheid om onder een regering van haar eigen keuze te leven.
De tweestatenoplossing is het officiële beleid van de Israëlische regering, de internationale gemeenschap én de Palestijnse autoriteiten. Het is de optimale oplossing die enige rechtvaardigheid biedt aan beide volken.
Maar ik denk dat de kansen voor een tweestatenoplossing de laatste jaren geleidelijk zijn afgenomen, voornamelijk omdat de Palestijnen ze afwijzen.
Knack: Maar Fatah en Mahmoud Abbas verklaren uitdrukkelijk dat ze de tweestatenoplossing nastreven.
Morris: Hamas wijst de oplossing openlijk af. Fatah is veel voorzichtiger. Als je naar Mahmoud Abbas luistert, dan begrijp je dat hij een onafhankelijke Palestijns-Arabische staat wil naast de staat Israël, die niet noodzakelijk Joods is maar een staat voor alle burgers.
Tegelijkertijd eist hij het recht van terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen naar Israël. Hij creëert dus een situatie van een Palestijnse staat naast een Israëlische staat met een Palestijnse meerderheid.
Knack: Is er dan een perspectief?
Morris: Ik heb in mijn boek een andere oplossing voorgesteld, waarbij de Palestijnen een grotere staat krijgen die wordt geïncorporeerd in het koninkrijk Jordanië.
Als de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook worden toegevoegd ontstaat er een grote staat met omvangrijk grondgebied dat vele miljoenen mensen zal kunnen huisvesten.
Knack: Dat idee is in het verleden al uitdrukkelijk verworpen door de Palestijnen en de Jordaniërs. Waarom zou het nu acceptabel zijn?
Morris: Jordanië, met zijn militaire en administratieve elite die uit bedoeïenen bestaat, wil geen machtsverdeling. Bovendien kijken ze neer op de Palestijnen. En de Palestijnen willen geen Jordaanse koning als hun staatshoofd.
Daarom stel ik een confederatie voor waarbij ze hun eigen soevereiniteit behouden, maar bepaalde aangelegenheden centraal via een gezamenlijk overkoepelende regering regelen. Zo'n staat heeft vanuit historisch perspectief een veel betere kans van slagen dan een Palestijns ministaatje.
(Simone Korkus)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten