Dries van Agt verdraait de geschiedenis en soms liegt hij ronduit, zoals wanneer hij beweert dat het Palestijnse terrorisme pas in de jaren '90 begon, en ze zich daarvoor slechts vreedzaam tegen de bezetting hebben verzet.
DANIEL T. BOOM - 08 JANUARI 2008
Dries van Agt is een man die zich niet eenvoudig in de war laat brengen. Niet door Rusland, dat een dictatuur aan het worden is en dissidenten vergiftigt in London. Of door Turkije, dat een lidstaat bezet van dezelfde Europese Unie waar het zich bij aan wil sluiten. Ook laat hij zich niet afleiden door de duizenden Boeddhistische monniken, die na de volksopstand in Myanmar van de aardbodem zijn verdwenen. Of de genocide in Darfur, die in de afgelopen vijf jaar aan vierhonderdduizend mensen het leven heeft gekost. In plaats daarvan begrijpt de ex-premier dat onze aandacht gevestigd moet blijven op de ten hemel schreiende ellende van de Palestijnen, die vanwege het Israëlische veiligheidshek soms wel anderhalf uur moeten omrijden.
De oproep van Van Agt moet een enorme opluchting zijn geweest, in het bijzonder voor de slachtoffers van de genocide in Darfur. Want ook al word je verkracht en levend verbrand, je zou toch niet willen dat Palestijnen, die zo vreselijk lang moeten wachten bij al die Israëlische roadblocks daarom minder aandacht krijgen. Nog niet zo lang geleden leek het er even op dat het conflict in Soedan in de belangstelling zou komen, onder andere dankzij het televisieprogramma "Tot Zover Darfur". Een aantal hulpverleners vertelde in die uitzending dat de internationale gemeenschap niets doet om de genocide in Soedan een halt toe te roepen, omdat de media zich niet voor het conflict interesseren. Het was jammer dat ze Van Agt niet hadden uitgenodigd, die had misschien kunnen uitleggen hoe dat nou toch komt.
Van Anja Meulenbelt heb ik begrepen dat joden vaak over andere conflicten gaan praten om de aandacht van het Israëlisch-Palestijn
Sommige mensen denken dat de speciale aandacht voor Israël verdacht veel lijkt op discriminatie, maar die mensen begrijpen de ex-premier niet. De man is niet anti-joods, hij wordt enkel gedreven door een sterk gevoel van rechtvaardigheid (wat volgens sommige mensen hetzelfde is). Neem het VN-delingsplan uit 1947 bijvoorbeeld. Dat plan vindt Van Agt oneerlijk omdat 55% van Palestina toegewezen werd aan de joden terwijl die maar 30% van de bevolking uitmaakten. Ondanks Arabische smeekbedes heeft het tot 1939 moeten duren voordat de Britten besloten tot een volledige immigratie stop. Dat was gelukkig net op het nippertje, anders hadden miljoenen joden Europa kunnen ontsnappen en dat zou voor de Palestijnen natuurlijk nog véél oneerlijker zijn geweest.
Arabieren uit de omringende landen vielen overigens niet onder deze immigratie stop. Logisch, zij verkeerden immers niet in levensgevaar. Velen kwamen dan ook naar Palestina waar dankzij de zionisten meer werk te vinden was dan in de omringende landen. Dit is overigens de reden waarom de UNWRA een Palestijn defineert als iemand die tussen juni 1946 en mei 1948 woonachtig was in Palestina en niet bijvoorbeeld als iemand die kan aantonen al generaties in dat land te hebben gewoond. Erg veel Palestijnen hou je op die manier namelijk niet over.
Van Agt is van mening dat niemand het slachtoffer mag zijn van joden. Zo denken ze er in de Arabische wereld ook over en om die reden moeten de Palestijnen nu al zestig jaar lang als vluchtelingen leven in landen waarvan de inwoners net zo Arabisch zijn als zij. Het vreemde is dat wie hier in Nederland vindt dat de Arabieren gelijk hebben, vluchtelingen die naar Nederland zijn gekomen niet volgens Arabisch model wil opvangen. Niet alleen zou het een stuk goedkoper zijn om mensen tot in lengte der dagen in kampen op te sluiten, het zou ook een hoop geruzie schelen met Geert Wilders over integratie en artikel één van de grondwet.
Je zou denken dat als Van Agt zich zo graag ergens verantwoordelijk voor wil voelen, hij als ex-premier van Nederland misschien beter in Oost-Timor terecht kan. In dat land heeft Indonesië, een voormalige kolonie van Nederland, tijdens een vijfentwintig jaar lange bezetting 140.000 mensen om het leven gebracht. Dat boeit hem echter niet want die mensen hadden de pech niet het slachtoffer van joden te zijn. Op zijn site schrijft van Agt dat hij zich in het begin verbonden voelde met de door Arabieren belaagde staat Israël. Dat is niet zo vreemd, want joden die door Arabieren belaagd worden past in het beeld wat de man van joden heeft. Maar toen het hem een paar jaar geleden duidelijk werd dat de joden dankzij Israël al lang niet meer opgejaagd worden, begon hij een hekel aan de joodse staat te krijgen. Joden behoren geen slachtoffers te maken, ze behoren slachtoffer te zijn. Omdat de Palestijnen de strijd tegen de joden hebben verloren betalen zij volgens Dries van Agt nu de prijs voor de Holocaust. Daar kan hij als rechtschapen mens niet mee leven. Zijn diepgeworteld gevoel van rechtvaardigheid zegt hem dat Israël daar de prijs voor moet betalen.
reacties?
daniel565@chello.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten