Nederzettingenbouw in Jeruzalem

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/11/27/nederzettingenbouw-jeruzalem/

= IMO Blog =

De EU, en eigenlijk de hele internationale gemeenschap, is de voortgaande bouw in de Israelische nederzettingen een doorn in het oog. Belangrijkste argument is dat het een twee statenoplossing onmogelijk zou maken, en daarmee een duurzame en rechtvaardige oplossing van het conflict tussen Israel en de Palestijnen. Door deze bouw zou Israel de grond letterlijk weghalen onder de voeten van de Palestijnen, en bovendien de Westbank de facto in tweeën splitsen, dan wel Oost Jeruzalem onbereikbaar maken voor Palestijnen door een ring van Joodse nederzettingen. Op een en ander valt behoorlijk wat af te dingen. Zelf sta ik overigens ook kritisch tegenover de nederzettingen, maar de eenzijdige en extreme focus erop noopt me om het wat dit betreft toch vaak voor Israel op te nemen.

Bij veel bouwplannen is van die splitsing/afscheiding van Jeruzalem geen sprake; zo gaat het bij recente bouwplannen in Jeruzalem veelal om wijken net over de groene lijn binnen een bestaande Joodse wijk zoals Givat Hamatos, Ramat Shlomo of Har Homa*. Daarbij vind ik bouwen binnen Jeruzalem nog wat anders dan in plaatsen dieper de Westbank in en midden tussen Palestijnse steden. De groene lijn als de facto grens zoals de EU eist, is in Jeruzalem niet houdbaar; het betekent dat allerlei plaatsen waar Joden hebben gewoond of die voor hun belangrijk zijn nu off limits voor Joden zouden moeten zijn, zoals de Joodse wijk in de oude stad en de Joodse begraafplaats op de Olijfberg. Ook de Klaagmuur bevindt zich volgens die logica in ‘bezet Palestijns gebied’. De EU noemt ook wijken die vroeger gedeeltelijk Joods waren zoals Silwan en Sheikh Jarrah ‘Palestijns’ en veroordeelt het intrekken van Joden aldaar. Daarbij is Jeruzalem overbevolkt en is het simpelweg niet mogelijk om aan de toenemende vraag naar woonruimte (van Joden en Arabieren) te voorzien zonder ook naar het noorden, zuiden en oosten uit te breiden en dus over de groene lijn. Bovendien bouwt Israel ook voor Arabieren in Jeruzalem, meer dan sommige rechtse politici lief is. In de rechtse tegenhanger van Haaretz, Israel National News, wordt geregeld steen en been geklaagd over het beleid van de regering wat dit betreft. Er zou daarbij op grote schaal illegaal worden gebouwd, en tegengesteld aan wat de EU beweert, zouden dit jaar nog slechts 14 van de 40.000 illegale huizen door Israel zijn afgebroken. Ook oudere cijfers lijken dit beeld te bevestigen. Zo lees ik bij het pro-Israelische JCPA:

· Illegal construction has reached epidemic proportions. A senior Palestinian official boasted that they have built 6,000 homes without permits during the last 4 years, of which less than 200 were demolished by the city.

· This frantic pace of illegal construction continues despite the fact that the city has authorized more than 36,000 permits for new housing units in the Arab sector, more than enough to meet the needs of Arab residents through legal construction until 2020.

· Arab residents who wish to build legally may consult urban plans translated into Arabic for their convenience and receive individual assistance from Arabic-speaking city employees.

· Both Arabs and Jews typically wait 4-6 weeks for permit approval, enjoy a similar rate of application approvals, and pay an identical fee ($3,600) for water and sewage hook-ups on the same size living unit.

· The same procedures for administrative demolition orders apply to both Jews and Arabs in all parts of the city, as a final backstop to remove structures built illegally on roadbeds or land designated for schools, clinics, and the like.

· The Palestinian Authority and Arab governments have spent hundreds of millions of dollars in an intentional campaign to subsidize and encourage massive illegal construction in the Arab sector, seeing this as part of their “demographic war” against Israel.

· Many large, multi-story, luxury structures have been built by criminals on land they do not own, frequently land belonging to Palestinian Christians living abroad.

· This epidemic of illegal construction is similar to illegal building that troubles cities in scores of countries worldwide and where the authorities utilize the law to demolish the structures.

· More than any single factor, the 35-year-long boycott of municipal politics by the Palestinian leadership has resulted in the continued imbalance in municipal services in Arab neighborhoods vis-a-vis Jewish neighborhoods.

· Despite frequent accusations that the city’s planning policy seeks to “Judaize” Jerusalem, the Arab population of the city has increased since 1967 from 27% to 32%. Moreover, since 1967 new Arab construction has outpaced Jewish construction.

Ik kan zelf niet beoordelen of al deze informatie accuraat is, maar dat geldt minstens evenzeer voor de Israel kritische bronnen waarop de EU zich altijd baseert voor haar rapporten. VN lichamen als OCHA en de UNRWA, mensenrechtenorganisaties als Amnesty en Human Rights Watch, Betselem en Palestijnse organisaties als het PCHR, Al Haq en Al Mezan figureren vaak in de voetnoten. Organisaties waarvan overvloedig is aangetoond dat zij sterk gepolitiseerd zijn, dat wil zeggen een agenda hebben die soms belangrijker lijkt dan het weergeven van de feiten. Amnesty wijkt af van haar eigen maatstaven voor onderzoek en de betrouwbaarheid van getuigen waar het Israel betreft; ook is aangetoond dat een deel van de Midden-Oosten afdeling van AI sterk bevooroordeeld is tegen Israel. Over HRW heeft Elder of Ziyon een reeks artikelen geschreven waaruit de eenzijdige pro-Palestijnse houding en sympathieën van HRW en leider Kenneth Roth duidelijk blijken. UNRWA ligt qua ideologie die men uitdraagt dichtbij Hamas, maakt gebruik van Hamas cijfers wat betreft aantallen gedode burgers en strijders, verheerlijkt geweld tegen Israel en Joden op haar scholen, en diverse leraren zijn tevens verbonden met of steunen Hamas.

Tot slot wordt de bouw in nederzettingen in de media vaak schromelijk overdreven. Zo kan eenzelfde project tot wel acht keer opnieuw in het nieuws komen, omdat het in Israel acht stadia van planning en goedkeuring moet doorlopen. Iedere stap wordt door de Israelische regering zelf vaak luid en duidelijk bekend gemaakt, om de kolonisten tevreden te stellen, en anders brengen Haaretz, Peace Now en andere anti-nederzettingen organisaties het wel groot naar buiten, waarna het door de internationale persorganisaties wordt overgenomen en vervolgens in alle kranten en tv journaals verschijnt. Ieder bericht over plannen voor 50, 200 of 1000 nieuwe woningen, in welke fase dan ook, is automatisch nieuws. Veel van die woningen worden nooit gebouwd, omdat de regering onder grote internationale druk staat niet in de nederzettingen te bouwen en daar vaak toch stilzwijgend aan toegeeft.

Ratna Pelle

(* 80% van de grond waarop Har Homa is gebouwd was al voor 1948 door Joden aangekocht.)