= IMO Blog =
Ook deze week waren er weer verschillende aanslagen en incidenten in Israel en op de Westelijke Jordaanoever. Alom wordt gevreesd dat de rellen in Jeruzalem van de afgelopen weken de opmaat vormen voor een nieuwe intifada. In 2000 begon het eveneens met rellen op de Tempelberg, aantijgingen dat Israel de Al Aqsa Moskee in gevaar bracht en een omstreden bezoek van Sharon aan de Tempelberg. Ook nu worden bezoeken van religieuze Joden als probleem en provocatie gezien. President Abbas zei eerder deze maand dat Joden helemaal niet op de Tempelberg mogen komen en dat Palestijnen hun met alle mogelijke middelen moeten tegenhouden. Afgelopen dinsdag bij de herdenking van Arafat, die 10 jaar geleden is gestorven, beschuldigde hij Israel een religieuze oorlog te ontketenen door religieuze activisten op de Tempelberg toe te laten.
Afgelopen maandag werden opnieuw dodelijke aanslagen gepleegd door Palestijnse extremisten. Het CIDI schrijft:
Maandagochtend vond de eerste aanslag plaats op een treinstation in Tel Aviv. Noor Aladin Khaled Saed Abu Hashiya, 18, uit Askar bij Nablus, trekt rond het middaguur een lang keukenmes. Hij steekt luchtmachtsergeant Almog Shiloni, 20, meerdere keren in het bovenlichaam en probeert daarna zijn wapen te stelen. Te hulp geschoten burgers proberen Hashiya tegen te houden. Hij laat zijn mes vallen na een klap en vlucht. Dezelfde dag nog wordt hij gearresteerd.
Shiloni overleed maandagavond aan zijn verwondingen. Hij wordt vanmiddag begraven.
Shiloni overleed maandagavond aan zijn verwondingen. Hij wordt vanmiddag begraven.
Rond een uur of vijf vond de tweede aanslag plaats. Een Palestijn rijdt in op mensen die op de bus wachten bij Gush Etzion, stapt uit en begint mensen neer te steken. Dalia Lamkus, 26, wordt doodgestoken, twee anderen gewond. De dader, Maher Hamdi Hashalmon uit Hebron, 30, wordt neergeschoten en gearresteerd. Hij is lid van de (shi’itische) Islamitische Jihad, dat beide aanslagen claimt.
Bij rellen kwamen afgelopen week ook twee Palestijnen om het leven. Een Palestijn werd gedood in de buurt van Hebron toen hij dinsdag een ‘geïmproviseerd wapen’ op Israelische soldaten richtte. Circa 150 Palestijnen namen daar deel aan demonstraties waarbij met stenen en molotov coctails werd gegooid. In de nacht van vrijdag op zaterdag werd een Palestijn gedood in Kafr Kana, in Zuid-Galilea. De politie wilde zijn broer oppakken voor het gooien van een stungranaat, toen hij volgens de politie met een mes de politieauto zou zijn genaderd om de agenten die erin zaten aan te vallen. Volgens anderen was hij al op de vlucht geslagen toen hij werd neergeschoten. De politie onderzoekt de zaak.
Er wordt zoals gezegd steeds sterker gespeculeerd over een mogelijke derde intifada. In Nieuwsuur van afgelopen dinsdag legde oud-Palestina Komitee activist Bertus Hendriks uit dat de recente aanslagen het werk waren van ‘lone wolfs’ die dit doen vanwege hun gigantische frustratie ‘geen enkel uitzicht op een normale situatie en een normale staat te hebben’. Ze zouden ‘de verleiding om dan maar weer keihard op de tour van aanslagen gaan niet kunnen weerstaan’, zo was de voorspelling. Hendriks hekelde ook de onderhandelingen die nergens toe hadden geleid en het feit dat Netanyahoe een Palestijnse staat slechts in woord zou hebben geaccepteerd terwijl men ondertussen de grond onder de voeten van de Palestijnen weg koloniseert. Wat steevast onvermeld blijft is de ophitsing van Palestijnse leiders en hoezeer geweld tegen Israel wordt aangemoedigd in de Palestijnse media. Ik zag al diverse cartoons die in door PA gecontroleerde media stonden of op de facebookpagina van Fatah, waarin specifiek aanslagen met auto’s werden gepromoot als nieuwe taktiek tegen Israel. Ook de Palestijn die Yehuda Glick neerschoot wordt verheerlijkt. En ik kwam zojuist deze videoclip tegen:
In a November 6, 2014 interview on Palestinian Authority TV, Mahmoud Habbash, former PA minister of religious endowment, said that waging Jihad for the sake of the Al-Aqsa Mosque was a duty incumbent upon every Muslim worldwide, and warned that the flames of a religious war “could reach the U.S., Washington itself, Europe, Asia, Africa, everywhere.” In a sermon delivered in Ramallah on November 7, 2014, in the presence of PA President Mahmoud Abbas, Habbash said that the battle being waged in Jerusalem is “the final phase, after which our banners will fly… over the minarets of Jerusalem, over its churches, its domes, its hills, its mountains, its alleys, and its homes.” The sermon was broadcast by the PA’s Awda TV channel.
Habbash is tegenwoordig de hoogste Palestijnse religieuze rechter en adviseur van Abbas voor religieuze en islamitische zaken. En dan was er nog de walgelijke cartoon waarin Israel de Tempelberg zou willen verkrachten, uitgebeeld met een van de kwijl druipende gemeen kijkende soldaat die op het punt staat een zielige huilende vrouw met de Rotskoepel op haar hoofd te verkrachten.
De man die in Tel Aviv een Israelische soldaat doodstak, Hashiyah, wordt ondertussen in een ziekenhuis in Tel Aviv verzorgd. Volgens deze foto ontbreekt het hem aan weinig, en mag hij zelfs een luchtje scheppen op het luxe balkon van het ziekenhuis. Ook diverse familieleden van Hamas premier Haniyeh werden in Israel behandeld voor ernstige ziektes. Het is een van de vele zaken die onze media niet halen: Israel doodt niet alleen Palestijnen, maar behandelt ze ook, geneest ze, sluit compromissen die haar veiligheid in gevaar brengen (denk aan het vele cement dat nu weer de Gazastrook in mag, terwijl er geen duidelijk controle mechanisme lijkt te zijn om te voorkomen dat dit, net als het vele donorgeld voor Gaza, terecht komt bij Hamas), en geeft soms op de meest onwaarschijnlijke punten toe om rellen te voorkomen.
Een sterk voorbeeld van dat laatste zijn de illegale graafwerkzaamheden van de WAQF op de Tempelberg in 2000 en al eerder, waarbij waardevolle artefacten werden afgevoerd naar vuilstortplaatsen. Ook zag men af van een permanente oplossing voor de oude en deels ingestorte Mughrabi brug, de enige toegang tot de Tempelberg voor Joden en andere niet-moslims. Een concreet plan, goedgekeurd door de gemeente Jeruzalem, om de tijdelijke houten brug te vervangen door een degelijker en esthetischer brug, werd door Jordanië tegengehouden. Israel claimt officieel soevereiniteit over dit gebied, maar oefent die in de praktijk maar zeer gedeeltelijk uit. Sinds de ‘status quo’ in 1967 met Jordanië is overeengekomen, heeft Israel de facto zeggenschap ingeleverd.
In de media wordt echter een tegengesteld beeld gecreëerd: Israel zou haar grip op de Tempelberg juist vergroten en daarmee de zaak met de Palestijnen verder op scherp zetten. Ook Europese diplomaten en politici laten zich vaak in dergelijke bewoordingen uit. Het is reden (naast andere kritiekpunten zoals de nederzettingenbouw, die vaak sterk overdreven in de media komt) voor steeds meer landen in de EU om de Palestijnen te steunen in hun poging onderhandelingen met Israel te omzeilen en via internationale instituties te krijgen wat ze eigenlijk met Israel moeten uitonderhandelen: soevereiniteit, internationale erkenning, en alles wat daarbij hoort. Men loopt hiermee op de resultaten van deze onderhandelingen vooruit, en ontneemt Israel de mogelijkheid om tegenover deze Palestijnse eisen ook voor haar noodzakelijke voorwaarden binnen te halen op het gebied van veiligheid en rechten van Joden te garanderen. De media dragen door de eenzijdige berichtgeving bij aan een Israel vijandig klimaat.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten