= IMO Blog =
Het lijkt erop dat Stephen Hawking het zoveelste slachtoffer is van de zogenaamde BDS beweging. Deze boycotcampagne is absoluut niet op vrede, verzoening en een tweestatenoplossing gericht, maar op het verdwijnen van Israel. Voormannen van deze bewering zoals Ali Abunimah en Omar Barghouti hebben dat zelfs expliciet gezegd. Zo zegt Barghouti onder andere:
I do not buy into the two state solution. If the occupation ends that would not end the call for BDS. We make no compromise on the right of return of the refugees. If the refugees were to return you would not have a two state solution, but a Palestine next to Palestine rather than a Palestine next to Israel.
En Abunimah, een van de oprichters van het radikale Electronic intifada en co auteur van een boek dat de eenstatenoplossing verdedigt: "The two-state solution is nothing more than a last ditch plan to save zionism" Een andere BDS activist, Ronny Kasrils zegt: "BDS will help bring about the defeat of zionist Israel and victory for Palestine". De BDS beweging heeft daarnaast diverse initiatieven tot samenwerking en verzoening gedwarsboomd. Ironisch is daarbij dat Omar Barghouti zelf sinds 2009 aan de universiteit van Tel Aviv studeert.
Deze mensen en de BDS beweging genieten binnen links en critici van Israel steeds meer waardering, en men lijkt niet te zien (of te willen zien) dat haar doelen zo radikaal en anti-vrede zijn. De BDS beweging intimideert mensen die wel op samenwerking zijn gericht, zoals de Palestijnse Sari Nusseibeh. Hij heeft ooit gezegd dat de Palestijnen bereid moeten zijn om het zogenaamde 'recht op terugkeer' van de vluchtelingen op te geven om tot vrede te komen en een eigen staat te krijgen, maar zag zich later genoodzaakt hierop terug te komen. Ook samenwerking tussen zijn Al Quds Universiteit en de Hebreeuwse Universiteit werd teruggedraaid onder druk van de BDS beweging.
Men bombardeert ook bekende bands en zangers/zangeressen met mails en intimideert hen om niet in Israel op te treden. Zulke mensen zijn erg gevoelig voor hun imago en hebben geen zin in gedoe en bezwijken daarom vaak onder de druk van de BDS beweging. Ook de Nederlandse Yuri Honing had onlangs met hun intimidatiepraktijken te maken. Dit haalde zelfs het toch niet als pro-Israel te kwalificeren NRC:
Sinds weken worden hij en de bandleden van zijn Acoustic Quartet bestookt met intimiderende mails, tweets en nachtelijke telefoontjes – dwingende oproepen om af te zien van het door de Israëlische regering georganiseerde festival. Op de Facebook-pagina 'Yuri Honing, cancel Red Sea Jazz Festival in Israël' is een petitie tegen de muzikant gestart. Pro-Palestijnse organisaties roepen geregeld artiesten op tot een boycot om te protesteren tegen de Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden. Dat gebeurde in het recente verleden onder meer bij The Pixies, Elvis Costello en the Gorillaz Sound System.
Zelf spreekt hij van haatmails en zegt: "Ik lig op de pijnbank en ze wachten tot ik knap. Maar dat doe ik niet. Ik heb de standpunten van de Arabieren juist altijd verdedigd. Ik heb veel geld besteed aan concertseries in het Midden-Oosten. Het is zeer onterecht hoe ik nu de zwarte piet krijg toegespeeld." Een bevriende Libanese zangeres weigert nog met hem samen op te treden omdat hij toch in Israel heeft opgetreden. Een nieuw slachtoffer is de bekende zanger Julien Clerc. Tegen zijn optreden in Israel in juli is onlangs een facebookpagina gestart. De nachtelijke telefoontjes en haatmails zullen snel volgen.
Zeker progressieve mensen als Roger Waters van Pink Floyd willen absoluut niet met onderdrukking en foute praktijken worden geassocieerd, en Israel wordt steeds meer zo gezien. Het is de anti-Israel lobby gelukt om Israel als 'fout' neer te zetten, ondanks het feit dat het tussen landen ligt die stuk voor stuk veel slechter scoren op mensenrechten, democratie, en vrijheid van meningsuiting. Een hele prestatie. Veel muzikanten treden ook in die landen op, maar worden nooit opgeroepen daarvan af te zien vanwege de grove mensenrechtenschendingen aldaar. Het ergste is daarbij dat veel mensen denken de vrede juist dichterbij te brengen door Israel te boycotten, en daarmee op te staan tegen onrecht. Dat 40% van de Palestijnen geweld tegen Israelische burgers steunt, dat (zelfmoord)terroristen als helden worden geëerd in Palestijnse media en op scholen, dat antisemitisme welig tiert in de Palestijnse en Arabische samenleving, dat weet of ziet men niet. Dat BDS de Israelische vredesbeweging en juist hen die ook tegen de bezetting zijn de rug toekeert en afwijst, dat ziet men evenmin. Een ieder die voor vrede is en tegen onrecht, zou zich tegen deze beweging moeten keren, waarvan de leiders zich meer identificeren met de reactionaire waarden van bewegingen als Hamas en Hezbollah dan met die van het imperfecte doch democratische Israel.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten