Het 150-jarige Internationale Rode Kruis en Israël

 

Brabosch diept hieronder interessante wetenswaardigheden op over het 150-jarige internationale Rode Kruis en haar oprichter Henri Dunant.

Toen Israel in 2006 eindelijk tot de Rode Kruis organisatie werd toegelaten, schreef Ratna daar een commentaar over op haar IMO Blog:

Rode Kruis accepteert Israël en de Palestijnen als lid ondanks oppositie Arabische staten

Het waren met name de islamitische landen die de Israelische organisatie jarenlang hadden weten te weren, en ook nu nog stemden ze tegen toelating.

Een bezwaar (smoes) was de erkenning van de Rode Davidster als extra erkend symbool naast het kruis en de halve maan. Hoewel de organisatie in de jaren '20 al een precedent had geschapen door een eigen Persisch symbool te erkennen, wilde men geen wirwar van nationale symbolen.

De toevoeging van een rode ruit als neutraal symbool dat alle landen kunnen gebruiken naast of in plaats van het kruis of de halve maan lijkt een aanvaardbaar compromis. De ruit kan ook om de andere symbolen heen worden geplaatst.

We begrepen destijds dat de rode davidster daarmee een gelijke status aan de andere twee symbolen had gekregen, maar Brabosch schrijft hieronder dat deze nog steeds niet erkend wordt. Wikipedia beweert dat de rode davidster binnen Israel gebruikt mag worden, maar dat Israel in buitenlandse operaties de ruit moet gebruiken. De afbeelding erbij suggereert wel dat ze binnen die ruit toch de davidster mogen plaatsen.

 

Wouter

_______________

Het  150-jarige Internationale Rode Kruis maakte definitief een kruis over Israël +video

APR 4  [voor de video zie website Brabosh] 

http://brabosh.com/2013/04/04/pqpct-opv/

Geplaatst door Brabosh.com

Dit jaar 2013 wordt de 150ste verjaardag gevierd van de stichting van het Internationale Comité van het Rode Kruis. Zijn stichter, Henri Dunant, zou zich ernstig zorgen maken als hij kon zien wat er met zijn organisatie is gebeurd sinds hij overleden is. 

 

Henry Dunant (1828-1910) was een Zwitserse onderdaan en een vroom christen die ongelooflijke dingen voor de wereld realiseerde. In 1855 hielp Henry Dunant de Wereld Alliantie van de YWCA oprichten. Het motto achter de 'Y' is "Jonge mensen een stem geven." Dat is tot op vandaag het doel gebleven.

 

In 1863 stichtte Dunant het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC). De missie van de ICRC is om humanitaire bijstand te verlenen aan mensen in conflictgebieden. Het coördineert de inspanningen van de nationale Rode Kruis verenigingen.

In 1866 deed Henry Dunant een oproep voor de restauratie van de Joden in hun thuisland Palestina. In 1897 was Dunant één van de weinige niet-Joden die het Eerste Zionistische Congres in Basel bijwoonde. Theodore Herzl noemde Dunant de eerste christen Zionist.

In 1901 werd Dunant beloond met de eerste Nobelprijs voor de Vrede. Sinds de dood van Dunant evolueerde de ICRC niet zonder ernstige bedenkingen. In 1919, na het einde van de Eerste Wereldoorlog, ging de ICRC samenwerken met de Rode Halve Maan Sociëteiten (die de moslimlanden vertegenwoordigen) om aldus de International Federation of Red Cross (IFRC) te creëren om mensen te helpen in landen waar geen conflicten aan de gang zijn.

In 1929 stichtten de Joden in Palestina de organisatie Magen David Adom (Rode Ster van David) na Arabische rellen waarbij 133 Joden werden vermoord. In 1950 ratificeerde Israël officieel de Magen David Adom (MDA) – gebruik makend van een Joodse Ster in plaats van een kruis of een halve maan – als zijn officiële noodhulp organisatie. Israël verzocht om met de MDA aan te sluiten bij de IFRC. Dat verzoek werd decennialang verworpen.

In 2006, na decennialang saboteren van de MDA en bedreigingen van de Verenigde Staten om fondsen aan de IFRC in te houden, werd de MDA eindelijk geaccepteerd, maar wel onder bepaalde voorwaarden:

1. De MDA werd toegelaten tot de IFRC,maar wel samen met de Palestijnse Rode Halve Maan Sociëteit (PRCS).

2. De MDA mocht de Rode Ster van David niét gebruiken als zijn symbool. Israël werd gedwongen een nieuw symbool te adopteren – een kristal (plaatje hierboven) – om geen andere religies te schofferen als een voorwaarde tot toetreding.

3. De MDA mocht geen diensten verlenen voorbij de 'grenzen' van 1967 ondanks het feit dat het Wapenstilstand Verdrag van 1949 uitdrukkelijk specificeerde dat dit geen permanente grenzen zijn.

In 2007 werden vijf ambulancediensten van de PRCS opgezet in 'Oost-Jeruzalem'. In 2010 bekritiseerde de IFRC Israël voor de blokkade van Gaza, maar 'vergat' de honderden raketten te vernoemen die vanuit Gaza op Israël werden afgevuurd en Hamas dat opriep tot de vernietiging van Israël.

In 2013 bracht de president van de IFRC, Tadateru Konoé (rechts op het plaatje), twee dagen door in 'De Staat van Palestina'. Hij prees de "vrede opbouwende" rol die de PRCS speelt. Op 19 februari 2013 bezocht Tadateru Konoé Israël amper voor één dag en gaf geen enkele commentaar op de vredesinspanningen van de MDA. Tadateru weigerde om zich in Israël te laten fotograferen. 

 

Wat is er gebeurd met de organisatie die werd gesticht door Henry Dunant? Een vrome christen die voor de wereldvrede ijverde en voor de zaak van de Joden pleitte die zich terug in Israël wilden vestigen?