- door Tjalling -
In diverse media zijn eind maart berichten, voor een groot deel afkomstig van het ANP, gepubliceerd over een voorgenomen bezoek van de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan aan de Gazastrook. Houding en visie van Erdogan staan inmiddels bekend als omstreden. De aankondiging van dit bezoek had daarom voor de media aanleiding moeten zijn om zijn eenzijdige of zelfs hypocriete houding ten opzichte van Israël te ontmaskeren. Helaas is dat niet gebeurd.
Het bezoek, dat volgens Erdogan zou moeten bijdragen aan het vinden van een oplossing voor de Palestijnse kwestie, zou in april moeten plaatsvinden. Maar die oplossing kan alleen dan tot stand komen als er tegelijk ook gekeken wordt naar het Israëlisch perspectief. Daaraan is te weinig aandacht besteed.
In vrijwel alle berichten hierover wordt wel melding gemaakt van de Israëlische excuses over de dood van negen Turkse onderdanen bij het onderscheppen van de door Turken geleide vloot die drie jaar geleden probeerde de maritieme blokkade van Gaza te breken. De suggestie wordt gewekt dat Israël een hulpkonvooi zou hebben aangevallen. Er waren echter geen hulpgoederen aan boord van het schip waar de doden vielen, en ook weinig op de andere schepen. De activisten hadden dan ook duidelijk verklaard dat het doel niet zozeer was om de nood van de bevolking van Gaza te verlichten, maar om een politiek statement te maken en de blokkade ter discussie te stellen. Uit videomateriaal blijkt bovendien dat een groep activisten op het grootste schip, de Mavi Marmara, bewapend waren met onder andere metalen staven en messen en de Israëlische commando's direct aanvielen toen die vanaf een helikopter op het dek landden. Het was dus geen hulpkonvooi, en Israëls actie was bovendien legaal, zo oordeelde later ook de VN. Israël had het recht om een zeeblokkade in te stellen tegenover een haar vijandig gezind regime en deze blokkade ook te handhaven. Israël had bovendien aangeboden om de hulpgoederen van de flotilla na inspectie naar Gaza te brengen maar de activisten weigerden dit.
Het excuus van Israël, dat na bemiddeling van Obama tot stand kwam, is vooral bedoeld om de betrekkingen met Turkije te verbeteren. De toenadering lijkt echter wel erg van een kant te komen. Erdogan zei onlangs op een internationale bijeenkomst dat zionisme en islamkritiek als misdaad tegen de menselijkheid beschouwd moeten worden. Dat is een ontoelaatbare uitspraak die internationaal fel is veroordeeld, ook door VN secretaris-generaal Ban Ki-Moon. Volgens minister Timmermans schaadt deze uitspraak een gunstig klimaat voor vrede in het Midden-Oosten en hindert zij de normalisering van de betrekkingen tussen Israël en Turkije. Juist dat gunstige klimaat is nodig om te komen tot een vredesoplossing. Erdogan heeft de excuses weliswaar geaccepteerd maar ook aangegeven dat er meer nodig is om de betrekkingen met Israël te herstellen en weer ambassadeurs te installeren.
Turkije heeft al eerder geëist dat Israël de blokkade van de Gazastrook opheft. En dat brengt mij op een tweede opvallend punt in sommige berichten naar aanleiding van Erdogans voornemen. In de verslaggeving van o.a. NUjij, de Telegraaf en Trouw wordt alleen Israël verantwoordelijk gehouden voor het isolement van de Gazastrook. Trouw gaat nog een stapje verder door te stellen dat Israël de 'berooide' Gazastrook sinds 2007 vrijwel belegert. In werkelijkheid houdt niet alleen Israël scherpe controle op wat dagelijks aan goederen de Gazaanse grens overgaat, Egypte doet dat nog rigoureuzer. Hamas-leiders en smokkelaars in de Gazastrook beschuldigen Egypte ervan tientallen tunnels onder de grens onder water te hebben gezet om beter zicht te houden op wie en wat er allemaal Gaza binnenkomt. Israël heeft bovendien de beperkingen van wat er binnen mag ver versoepeld na het incident met de Mavi Marmara.
Gaza verkeert intussen niet meer in een isolement. Zo vond op woensdag 6 maart 2013 de overdracht plaats van een Turkse voedselgift bestemd voor de Gaza Strook. Meer dan 400 vrachtwagens reden die dag vanuit Israël naar Gaza, waarvan drie vrachtwagens werden begeleid door het hoofd van de Turkse afdeling van de Rode Halve Maan. Het is de eerste keer sinds het incident met het Turkse flotilla voor de kust van Gaza dat de Turkse regering hulpgoederen zendt voor de burgers in de Gazastrook onder Israëlische erkenning en coördinatie, via de haven van Ashdod en Kerem Shalom. De overdracht van hulpgoederen naar Gaza was en is wel degelijk mogelijk maar dan wel via de legale weg.
Het bezoek van de Turkse premier aan het Hamas regime in de Gazastrook draagt niets bij aan vrede. Integendeel. Erdogan en Haniyeh zullen het roerend met elkaar eens zijn over de verderfelijkheid van het zionisme en Israël. Turkije zal de onverzettelijkheid van Hamas prijzen, en Hamas zal zich gesterkt voelen in haar onlangs herhaalde positie dat het hele land via de 'gewapende strijd' bevrijd moet worden. Israëls excuses waren een mooi gebaar, maar zoals meer gebaren van goede wil lijken ze weinig te hebben opgeleverd.
Bronnen:
- http://www.israel-palestina.info/gaza_blokkade-html/
- http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/kamerstukken/2013/03/15/beantwoording-kamervragen-over-hatelijke-uitlatingen-premier-erdogan-over-het-zionisme.html
- http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2668/Buitenland/article/detail/3396706/2013/02/20/Egypte-zet-smokkeltunnels-Gaza-onder-water.dhtml
- http://likud.nl/2013/03/turkije-zond-drie-vrachtwagens-voedsel-naar-gaza-via-israel/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten