Slechts buitenlandse interventie zal Assad kunnen stoppen
"In Baba Amr leerden we R. kennen, een gewonde met een geamputeerd been die een week daarvoor was ontslagen uit het legerziekenhuis.
Eind december werd zijn straat beschoten door het Syrische leger. Vijf van zijn buren en familie leden kwamen toen om het leven. We kregen een video filmpje te zien waarin R. haastig in een auto werd gelegd terwijl zijn been er half af lag en op een onprofessionele manier op zijn plaats werd gehouden door een doek.
Het eerste ziekenhuis waar hij naartoe werd gebracht was vol en samen met zijn 28-jarige neef, wiens arm aan zijn lijf vast zat enkel door middel van een paar stukken huid, werd hij doorverwezen naar een ander ziekenhuis,. De taxi die de twee vervoerde naar het nieuwe ziekenhuis werd echter aangehouden bij een controlepost van de Syrische veiligheidsdienst. De twee gewonden werden gearresteerd; overgebracht naar een gepantserd voertuig en vervolgens vervoerd naar het leger ziekenhuis.
In het ziekenhuis werden hun wonden niet behandeld; ze werden geblinddoekt, vastgebonden aan hun bedden en uren lang gemarteld. Hun beulen wilden geen informatie los krijgen, ze namen er genoegen mee om hun slachtoffers te martelen en uit te schelden: "Ah, dus jij wilt vrijheid! Hier, hier is je vrijheid!".
De neef van R. overleed tijdens de martelingen. Hijzelf werd uiteindelijk wel geopereerd en daarna overgebracht naar de gevangenis, daar raakte zijn been ontstoken en moest na 6 dagen worden geamputeerd."
Dit voorval werd beschreven door de Franse journalist Jonathan Littell in een verslag dat hij schreef over zijn verblijf in Syrie in februari 2012.
Littell beschrijft dat martelingen in de staats- en legerziekenhuizen bijna de norm zijn en dat zij al deel uitmaakten van de procedures van het regime lang voordat de Syrische opstand begon.
Muhabarat
Een dokter genaamd Abu Salim, die twee jaar bij de Syrische inlichtingendienst (Muhabarat) werkte (en nu bij de oppositie hoort), legde aan Littell uit wat zijn functie inhield:
"Wat is de taak van een doktor in de Muhabarat?
Ik zal het je vertellen: Ten eerste, er voor zorgen dat de personen die worden gemarteld in leven blijven, zodat ze zolang mogelijk ondervraagd kunnen worden.
Ten tweede; medische zorg verstrekken zodra de ondervraagde bewusteloos raakt, opdat de ondervragingen door kunnen gaan.
Ten derde, het verstrekken van psychofarmaca.
Ten vierde, indien een gemartelde aan het einde is gekomen van zijn krachten en dreigt te overlijden dan kan de dokter om zijn opname vragen. De dokter beslist dit zelf niet. De verantwoordelijke voor het onderzoek beslist of de ondervraagde opgenomen mag worden. Voordat de revolutie begon werd bijna iedereen opgenomen en behandeld, nu alleen de belangrijke gevangenen. De rest laten ze dood gaan."
Gruweldaden
Berichten over martelingen en video opnames van martelingen en andere gruweldaden bewijzen dat het Syrische regime zich schuldig maakt aan mensenrechten schendingen op grote schaal.
Sinds het begin van de Syrische opstand heeft Assad zijn troepen opdracht gegeven om met harde hand op te treden tegen de opstandelingen. Dit heeft ervoor gezorgd dat hij nog steeds aan de macht is maar ook dat veel soldaten overgelopen zijn naar de oppositie.
De meeste van deze soldaten weigerden om geweld te gebruiken tegen hun landgenoten en verlieten met gevaar voor eigen leven Assad's leger.
Oppositie
Echter niet alle strijders van de oppositietroepen zijn voormalige soldaten van het Syrische Leger. Velen hebben zich aangesloten bij de oppositie omdat ze genoeg hebben van het leven in angst en terreur en omdat ze schoon genoeg hebben van Assad's regime.
Abu Saliman, een oppositie lid uit Baba Amr in Homs, vertelde dat de generatie van zijn ouders verlamd was door hun angst voor het regime, maar dat zijn generatie nu deze angst barrière had doorbroken. De keuze is nu tussen de overwinning of de dood.
Een van de problemen is echter dat de oppositie verdeeld is. Begin maart maakte de Syrische Revolutionaire Patriottische Groep (SRPG) bekend dat ze uit de SNC coalitie stapte.
De afsplitsing kwam nadat de oppositie zich terug had moeten trekken uit het Baba Amr district in Homs. De SRPG vindt het SNC te gematigd en schijnt banden te hebben met Al Kaida. Een gevolg van dit alles is dat de oppositie internationaal aan steun heeft ingeboet en dat het Syrische regime tot nu toe vrij gemakkelijk overeind blijft .
Burgeroorlog
Een ander probleem is dat het huidige conflict steeds meer etnische aspecten krijgt en dat er nu feitelijk sprake is van een burgeroorlog.
Het overgrote gedeelte van de Syrische oppositie bestaat namelijk uit Soennieten. Het Syrische regime bestaat daarentegen voornamelijk uit Alawieten (een afsplitsing van Shia Islam) die een kleine minderheid vormen in Syrië.
De Syrische opstandelingen doen het voorkomen dat zij vechten voor alle Syrische burgers, er zijn echter regelmatig berichten over aanvallen op Alawieten door Soennieten en Bedoeïenen. Het ging daarbij vaak om wraakacties na de dood van familieleden en naasten.
Het verschil tussen deze wraakacties en de acties van het regime is dat die steeds meer beginnen te lijken op ethische zuiveringen.
Dat bleek ook uit de maandlang durende aanval op Homs waarbij het Syrische Leger de inwoners van deze stad, en dan voornamelijk van de wijk Baba Amr (Moslim Broederschap Soennitisch bolwerk), probeerde uit te moorden.
Vele journalisten en deskundigen die het conflict volgen, zijn daarom bezorgd dat dit conflict in een slepende burgeroorlog zal uitmonden. Sommigen maken vergelijkingen met de oorlog in Bosnië.
Bondgenoten
De Syrische oppositie is zich hiervan bewust en weet dat ze snel hulp moet krijgen uit het buitenland om zo een einde te kunnen maken aan het regime van Assad. Een bijkomend probleem is dat het regime machtige bondgenoten heeft in Iran, Rusland en China.
De kans op die buitenlandse hulp lijkt echter verminderd door de interne verdeeldheid in de oppositie. Bovendien heeft het Russische en Chinese veto over een scherper sanctieregime tegen Assad in de VN Veiligheidsraad er voor gezorgd dat de positie van het regime in feite verstevigd is.
Passiviteit
De Britse journalist Paul Conroy, die onlangs gewond raakte en door de oppositie uit Homs werd gesmokkeld, waarschuwde echter vorige week tegen de passiviteit van de wereldgemeenschap in het Syrische drama.
Hij zei dat de wereld over 10 jaar wroeging zal hebben en zich zal afvragen hoe dit heeft kunnen gebeuren. Hij zei dat hij vele oorlogen en conflicten heeft gezien maar dat wat hij in Homs had gezien ongekend was.
Voorlopig is de enige buitenlandse inmenging in het Syrische conflict gekomen van de Arabische Liga. Na de mislukte waarnemingsmissie zijn er nu berichten dat de Arabische landen nu wapens en huurlingen sturen om de oppositie tegen Assad te versterken.
Israël volgt deze ontwikkelingen met argusogen. Het is risico is namelijk niet denkbeeldig dat de grote voorraden massavernietigingswapens van het Assad regime in handen zullen vallen van Hezbollah, Al Kaida of andere extremistische groeperingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten