Verslag WAAR symposium 1: boycot Israelische Apartheid?
Op de vrijdag na Hemelvaart organiseerde de werkgroep WAAR een symposium over de boycot-Israël (BDS) beweging en wat daar mis mee is. Verschillende sprekers belichtten het onderwerp vanuit hun deskundigheid. Daarna droegen zij elk een stelling voor die het publiek moest aanvallen, en als afsluiting werd een slotverklaring opgesteld.
Het was een interessante dag, al vond ik om eerlijk te zijn dat sommige sprekers zich er een ietsje te makkelijk vanaf hadden gemaakt. Misschien was het het mooie weer, het feit dat WAAR ze geen dure honoraria kon bieden of het feit dat voor de deelnemers en de sprekers zo duidelijk is dat de Israël boycots een kwalijke zaak zijn, dat men dat niet meer precies hoeft uit te leggen. Het geeft soms ook wat meer 'vuurwerk' wanneer ook een spreker van de andere kant wordt uitgenodigd, of op zijn minst iemand die een wat kritischer geluid laat horen. Nu waren alle sprekers wel erg voor de volle 100% pro-Israël, zonder een enkele kritische noot. Anderzijds was het doel om juist een tegengeluid te laten horen, om de boycots aan de kaak te stellen en duidelijk te maken dat ze niet deugen. En natuurlijk is het ook fijn elkaar een hart onder de riem te steken, bekenden te ontmoeten en plannen te maken. Ondanks de wat afgelegen locatie waren er toch bijna 100 mensen gekomen.
Lees verder...
Verslag WAAR symposium 2: het internationaal recht en Israel
Internationale-rechtelijke aspecten
Na Hans Jansen was Matthijs de Blois aan de beurt. Ik had hem al eens eerder gehoord en een deel van zijn verhaal bestond uit een herhaling daarvan, waarna er voor het nieuwe deel te weinig tijd over was. Ook ging hij nogal uitgebreid in op de vraag of je wel van bezette gebieden kon spreken. Voor iemand met zijn ervaring vond ik dat om eerlijk te zijn wat knullig. Ik neem aan dat zo iemand van tevoren oefent en weet hoe lang hij nodig heeft. Maar inhoudelijk was zijn verhaal goed, en wie weet is hij bereid het laatste stukje op schrift te stellen?
Lees verder...
Verslag WAAR symposium 3: boycot Israel, media en Europa
Houding media en politiek inzake boycot
De derde spreker was Zwi Marx, een rabbijn van Amerikaanse komaf. Hij verontschuldigde zich voor zijn imperfecte Nederlands, en gaf ook meteen aan geen expert te zijn op het onderwerp waarover hij was gevraagd te spreken, en dat was wel jammer. Hij zou spreken over de rol van de media, en dat vind ik een erg belangrijk onderwerp, maar het was duidelijk dat we hier met een rabbijn van doen hadden die liever predikt, met de nodige humor overigens, dan een wetenschappelijk betoog houdt. Hij bulderde in de microfoon dat antisemitisme aan de boycots, vaak gesteund door de media, ten grondslag ligt. Hij gaf voorbeelden van dit antisemitisme, wat me altijd weer boos maakt al zou ik inmiddels beter moeten weten, en beschuldigde de boycotters van selectieve verontwaardiging. Daarna poneerde hij de stelling dat het Israëlische leger tussen Israël en de 2e Holocaust in staat. Zulke oneliners wilden er wel in bij het publiek. Hij sprak over twee houdingen tegenover Israël: die van afwijzing en juist bewondering, en gaf voorbeelden uit de Bijbel. Joden worden zowel gedemoniseerd als verheerlijkt, en beide kunnen antisemitisch zijn. Interessant, maar niet echt het onderwerp waar het over zou gaan. Leuk was dat hij daarna mijn onderzoek naar NRC Handelsblad aanhaalde, en een paar cijfers daaruit noemde waaruit de vooringenomenheid van de krant bleek. Hij zei ook dat veel mensen hun abonnement hebben opgezegd vanwege de gekleurde berichtgeving.
Lees verder...
Verslag WAAR symposium 4: slotverklaring over boycot van Israel
Het symposium eindigde met het aannemen van een slotverklaring, mede gebaseerd op de stellingen van de sprekers.
Ik geeft de verklaring hieronder geheel weer met daaronder nog wat over de discussie rond de totstandkoming en mijn eigen visie.
Lees verder...
NIJKERK – Overdreven liefde ten opzichte van Israël in plaats van een nuchtere houding is ook een vorm van antisemitisme. Die stelling poneerde rabbijn Zvi Marx vrijdag op een symposium in Nijkerk over de wereldwijde anti-Israëlcampagne die gaande is. „We kunnen ook uit liefde worden gewurgd."
Het feit dat veel media en politici voor een boycot van Israël zijn, komt volgens Marx voort uit diep gewortelde anti-Joodse gevoelens. „Als ik met Pasen de Messiah van Bach beluister, hoor ik: „Die Juden. Die Juden." Veel mensen zijn het zich misschien niet bewust, maar antisemitisme is stevig verankerd in de westerse samenleving."
Marx heeft voorbeelden te over om het gelijk van zijn stelling aan te tonen. „Wat zegt het Van Dalewoordenboek over farizeëers, die de helden van mijn traditie zijn? Dat het hypocrieten en leugenaars zijn. Wat zegt een theoloog als Karl Barth? Dat hij vaak een afkeer voelt van de Joden, ook al spijt het hem. Waarom steunt de PKN Sabeel (een organisatie die zich inzet voor de Palestijns-christelijke gemeenschap in de Palestijnse gebieden, red.)?"
Israël zit volgens Marx zo in de knel vanwege twee sterke stromingen: die van verheerlijking van het Jodendom enerzijds en die van demonisering anderzijds. „Die twee lijnen zie je in jullie Bijbel al terug. Zo zijn er mensen die Joden verheerlijken omdat ze een heilig volk zijn. Maar ze vergeten dan dat dit nog geen werkelijkheid is, maar Gods droom."
Apartheidsbewind
Elke vergelijking die wordt gemaakt tussen Israël en het apartheidsbewind van de blanken in Zuid-Afrika gaat volkomen mank, stelt dr. Hans Jansen, hoogleraar aan het Simon Wiesenthal Instituut in Brussel, in zijn lezing over Israël. „Israël kent geen rassenwetten. Arabische burgers hebben dezelfde politieke rechten als Joodse Israëliërs."
Hans van Baalen, VVD-leider in het Europees Parlement, krijgt tijdens zijn betoog meermalen de handen op elkaar voor zijn steunbetuigingen aan Israël. „Dit kabinet is pro-Israël en dat zal het ook blijven", zo belooft de liberaal zijn gehoor. Toch kan niemand gerustgesteld achterover leunen: „Twee derde van het Europees Parlement is anti-Israëlisch of staat er neutraal tegenover. In de Tweede Kamer ligt dat fiftyfifty. We moeten eraan blijven werken dat mensen meer over Israël weten. Dat is niet vanzelfsprekend meer. De Israëlische Arbeidspartij heeft geen banden meer met de PvdA en ook het CDA heeft geen natuurlijk aanspreekpunt meer in Israël. We zouden veel meer ten gunste van Israël moeten lobbyen."
Om positiever over Israël te denken, is het volgens Van Baalen goed als mensen een keer in Israël zijn geweest. „En je zou eigenlijk een keer met Arabische leiders moeten spreken. Dat geneest een eenzijdige kijk op het conflict het allerbeste. Ik heb met de moslimbroederschap in Egypte gesproken. Het was een prima gesprek, tot ik de naam Israël liet vallen. Toen veranderde de atmosfeer. Of zij het bestaansrecht van de Joodse staat Israël willen erkennen? Geen denken aan."
www.waarnet.nl voor meer informatie over anti-Israëlberichtgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten