Israels legitieme claim op de Golan hoogvlakte

 

Zaterdag zond de VRT de meermaals bekroonde Israelische film “The Syrian Bride” uit 2004 uit. Ik had geen tijd om hem helemaal te kijken, maar gezien dat Jonathan Cook in EI een negatieve recensie schreef (onderliggend racisme, de Syriërs negatieve karikaturen en de Israëli’s te positief afgebeeld), moet de film wel meevallen. Het gaat over een vrouw uit een Druzendorpje op de Golan, die gaat trouwen met een Syrische acteur; schijnbaar uitgehuwelijkt, want ze had de bruidegom nog nooit ontmoet. Dan kan ook moeilijk, want de ‘grens’ (wapenstilstandslijn) is vrijwel potdicht. De bruid kon de grens oversteken na de nodige bureaucratische rompslomp, maar zou niet meer kunnen terugkeren naar haar familie. De Syriërs weigerden haar echter alsnog entree, omdat haar pas een Israëlische stempel had gekregen, en dat werd niet toegestaan door Syrië, zogenaamd omdat Syrië geen Israëlische soevereiniteit over de Golan erkent. Dat lijkt mij een drogmotivatie, want ik kom als Nederlander ook niet Syrië binnen, vanwege een Israëlische stempel in mijn pas. Met de Golan lijkt dat dus weinig te maken hebben, maar meer met de weigering van Syrië om het bestaansrecht van Israël überhaupt te erkennen.

 

Veel Israëli’s, zoals de auteur hieronder, menen dat Israël meer recht kan doen gelden op de Golan hoogvlakte dan Syrië, dat er maar enkele decennia over geregeerd heeft, deels door een deal tussen mandatoren Frankrijk en Engeland en deels door verovering op Israël in de oorlog van 1948.

Hoe dat ook zij, mij lijkt het billijk dat Israël het grootste deel van de Golan weer aan Syrië zou geven, in ruil voor een daadwerkelijke erkenning en vrede. Tot nu toe is Syrië echter een smerige dictatuur geweest zonder enig respect voor mensenrechten of zelfs voor de soevereiniteit van buurland Libanon. Het is moeilijk te verzinnen wie je een plezier ermee zou doen om een (strategisch belangrijk) stuk land aan zo’n regime over te dragen; zelfs voor de Druzen die er wonen kan het nauwelijks een verbetering zijn. Het enig denkbare voordeel voor Israël is als Syrië in ruil haar steun aan Hezbollah zou staken, maar dat heeft Assad pertinent geweigerd.

Misschien dat er nu een machtswisseling komt en Israël met een volgende Syrische regering meer kan beginnen, maar dat valt nog te bezien. Voorlopig lijkt de Golan bij Israël in de beste handen, de kleine grensdrama’s van de Druzen ten spijt.

 

Wouter

______________

 

 

MONDAY, JUNE 2, 2008

The Golan Hights - Historical Rights and Legitimacy .

http://israelagainstterror.blogspot.com/2008/06/golan-hights-historical-rights-and.html

 

The Golan is where the tribes of Dan and Menashe settled, and Israeli kings ranging from Saul to Herod ruled there. The Golan saw consecutive Jewish settlement for 800 years; 300 Jewish communities from the time of the Mishna and Talmud were discovered there, along with the remnants of 27 synagogues. Later, 1,000 years of desolation followed, until the Jews returned. In the 16th century, the Ottoman Turks came in control of the area and remained so until the end of World War I.

 The Golan belongs to Israel because it is the estate of the Jews forefathers and not only by the power of occupation in a defensive war against an aggressor, like America in Texas and Poland and former German territories.

 Syria controlled the Golan for only 21 years, half the period it has been under Israeli rule. Almost half of its territory has been purchased by Rothschild and later robbed by the Syrian government. Jews settled in the Golan as early as 1886 (long before the Syrian Arab Republic existed)  but they were expelled, massacred, or fled because of malaria.

 In 1886, the Jewish B'nei Yehuda society of Safed purchased a plot of land four kilometers north of the present-day religious moshav of Keshet, but the community, named Ramataniya, failed one year later. In 1887, the society purchased lands between the modern-day Bene Yehuda and Kibbutz Ein Gev. This community survived until 1920, when two of its last members were murdered in the anti-Jewish riots which erupted in the spring of that year. In 1891, Baron Rothschild purchased approximately 18,000 acres (73 km²) of land in the Hauran, about 15 km east of modern Ramat Hamagshimim. Immigrants of the First Aliyah (1881–1903) established five small communities on this land, but were forced to leave by the Ottomans in 1898. The lands were farmed until 1947 by the Palestine Jewish Colonization Association (PICA) and the Jewish Colonization Association, when they were seized by the Syrian army.

 According to the Agreement of San Remo,(April 1920) The mandate for Palestine comprises an area incorporating what is now the entire state of Israel, including the Gaza Strip, the West Bank and the Golan Heights. The mandate specifically states that a national homeland for the Jewish people should be established in Palestine, but that the rights of non-Jews should be protected. In 1923, Britain ceded the Golan Heights (1,176 square kilometers of the Palestine Mandate) to the French Mandate of Syria, in spite of the specifications of the San Remo agreements and the Mandate for Palestine which was conferred on Britain in 1922 by The League of Nations. Jews were also barred from living there. Jewish settlers on the Golan Heights were forced to abandon their homes and relocate inside the western area of the British Mandate.

 Claims that the Golan is Syrian land has no geographic or historical basis. All these events should be known before we talk about strategy and security.

 And the situation today?

 A poll found that 48% of the public said they would refuse an order to evacuate the Golan. This strengthen the Golan loyalists, and it appears to undermine Israel's right to hand over parts of the country to other states.

 With the exception of Stalinist Russia, states only expelled the populations of enemies defeated in war, rather than their own citizens. And just like depriving a person of his rights and freedoms is forbidden, "cleansing" the Golan off Jews would not only be a national sin, but also a crime against humanity, which allows for the right to resist. Should Golan leaders not internalize this, the Gush Katif tragedy shall repeat.