Een goede analyse door Ronnie Naftaniel, alleen zal Hamas nooit aan de genoemde eisen voldoen, en daarom is dit akkoord ook zo slecht voor de vrede. De 'gewapende strijd' en het compromisloze standpunt wat betreft Israel vormen de kern van de ideologie van Hamas. Uit taktische overwegingen is zij soms bereid tot een tijdelijk staakt het vuren en zelfs samenwerking met haar vijanden, maar zij zal er geen vrede mee sluiten. Daarom ook zal dit akkoord niet al te lang stand houden; zodra Hamas zich sterk genoeg voelt, zoals in 2007 bijvoorbeeld het geval was, zal zij het verbreken.
RP
--------
CIDI - Centrum Informatie en Documentatie Israël
http://www.nieuwsbank.nl/inp/2011/05/03/R252.htm
http://www.nieuwsbank.nl/inp/2011/05/03/R252.htm
De zwakte van Hamas en de PA
di 03-05-2011
Deze week komen in Cairo president Abbas en de leider van Hamas, Khaled Mashal bijeen om hun handtekeningen te zetten onder het verzoeningsakkoord dat beide partijen op 27 april hebben gesloten. Er is in Israel sterk afwijzend op deze toenadering gereageerd, maar het is de vraag of dit verstandig is. Immers beide rivalen lijken eerder door zwakte dan door kracht in elkaars armen te zijn gedreven.
De Palestijnse Autoriteit (PA) heeft verzoening nodig om geloofwaardig, eenzijdig een eigen Palestijnse staat te kunnen uitroepen. Twee regeringen, één in Gaza en één op de Westbank, zijn een aanfluiting. Daarnaast moeten Abbas en zijn Fatach-vrienden hun steun bij de Palestijnse bevolking vergroten. Sinds vijf jaar zijn er in de Palestijnse gebieden geen verkiezingen meer gehouden en daarna is de representativiteit van de Palestijnse Autoriteit alleen maar verder afgekalfd. Dat gebeurde onlangs nog door de publicatie van de `Palestine Papers'. Daaruit ontstond het beeld dat de Palestijnse onderhandelaars teveel concessies aan Israel zouden hebben gedaan Samenwerking met Hamas helpt die softe indruk weg te nemen.
De verzoening biedt ook Hamas voordelen. De organisatie komt op deze wijze tegemoet aan de demonstranten in Gazastad die sinds het begin van de omwenteling in Egypte op eenheid aandringen. Hamas is bovendien bevreesd dat in Syrië het volk de macht grijpt, waardoor zij haar financiële en politieke steun verliest. Hamas zou dan andere Arabische vrienden in de omgeving moeten vinden, maar dat lukt alleen als deze voldoende vertrouwen in de gematigdheid van de organisatie hebben. Verzoening met de PA helpt Hamas deze legitimiteit te verwerven.
Beide partijen hebben dus veel baat hun rivaliteit, al is het maar tijdens de campagne voor de eenzijdige erkenning van de Palestijnse staat, opzij te zetten. Dit gegeven biedt het Westen, dat jaarlijks honderden miljoenen Euro's aan de Palestijnse Autoriteit geeft, een ongekende mogelijkheid maximale invloed uit te oefenen. Van Hamas moet verlangd worden dat het zijn Handvest intrekt en beide partijen moeten door de VS en Europa gedwongen worden om, in ruil voor erkenning van de Palestijnse staat, Israel als staat van het Joodse volk te accepteren. Beide partijen zullen ook bereid moeten zijn het vluchtelingenvraagstuk uitsluitend binnen de nieuwe staat Palestina op te lossen.
Als de VS en Europa verzuimen nu hun invloed op de combinatie Hamas-Palestijnse Autoriteit te gebruiken en de Verenigde Naties intussen wel een onafhankelijk Palestina accepteren, zal het Westen verantwoordelijk worden voor een decennia durende verlamming, of erger.
R.N.
di 03-05-2011
Deze week komen in Cairo president Abbas en de leider van Hamas, Khaled Mashal bijeen om hun handtekeningen te zetten onder het verzoeningsakkoord dat beide partijen op 27 april hebben gesloten. Er is in Israel sterk afwijzend op deze toenadering gereageerd, maar het is de vraag of dit verstandig is. Immers beide rivalen lijken eerder door zwakte dan door kracht in elkaars armen te zijn gedreven.
De Palestijnse Autoriteit (PA) heeft verzoening nodig om geloofwaardig, eenzijdig een eigen Palestijnse staat te kunnen uitroepen. Twee regeringen, één in Gaza en één op de Westbank, zijn een aanfluiting. Daarnaast moeten Abbas en zijn Fatach-vrienden hun steun bij de Palestijnse bevolking vergroten. Sinds vijf jaar zijn er in de Palestijnse gebieden geen verkiezingen meer gehouden en daarna is de representativiteit van de Palestijnse Autoriteit alleen maar verder afgekalfd. Dat gebeurde onlangs nog door de publicatie van de `Palestine Papers'. Daaruit ontstond het beeld dat de Palestijnse onderhandelaars teveel concessies aan Israel zouden hebben gedaan Samenwerking met Hamas helpt die softe indruk weg te nemen.
De verzoening biedt ook Hamas voordelen. De organisatie komt op deze wijze tegemoet aan de demonstranten in Gazastad die sinds het begin van de omwenteling in Egypte op eenheid aandringen. Hamas is bovendien bevreesd dat in Syrië het volk de macht grijpt, waardoor zij haar financiële en politieke steun verliest. Hamas zou dan andere Arabische vrienden in de omgeving moeten vinden, maar dat lukt alleen als deze voldoende vertrouwen in de gematigdheid van de organisatie hebben. Verzoening met de PA helpt Hamas deze legitimiteit te verwerven.
Beide partijen hebben dus veel baat hun rivaliteit, al is het maar tijdens de campagne voor de eenzijdige erkenning van de Palestijnse staat, opzij te zetten. Dit gegeven biedt het Westen, dat jaarlijks honderden miljoenen Euro's aan de Palestijnse Autoriteit geeft, een ongekende mogelijkheid maximale invloed uit te oefenen. Van Hamas moet verlangd worden dat het zijn Handvest intrekt en beide partijen moeten door de VS en Europa gedwongen worden om, in ruil voor erkenning van de Palestijnse staat, Israel als staat van het Joodse volk te accepteren. Beide partijen zullen ook bereid moeten zijn het vluchtelingenvraagstuk uitsluitend binnen de nieuwe staat Palestina op te lossen.
Als de VS en Europa verzuimen nu hun invloed op de combinatie Hamas-Palestijnse Autoriteit te gebruiken en de Verenigde Naties intussen wel een onafhankelijk Palestina accepteren, zal het Westen verantwoordelijk worden voor een decennia durende verlamming, of erger.
R.N.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten