Het is de meeste journalisten ontgaan, maar afgelopen zondag werden voor het eerst de ca. 850.000 Joodse vluchtelingen uit Arabische landen herdacht. Vanaf het begin van de 20ste eeuw stonden de Joden in Arabische landen steeds meer onder druk, en werden hen bijvoorbeeld zionistische sympathieën en zelfs spionage verweten. In tegenstelling tot het sprookje dat in pro-Palestina kringen wordt verteld waren zij doorgaans tweederangs burgers (dhimmi’s) die in verschillende tijden en onder verschillende heersers beter of slechter werden behandeld, maar vaak waren blootgesteld aan discriminatie en vernederende praktijken. Met de opkomst van het zionisme maar ook de invloed van de nazi’s werd dat nog versterkt en in de jaren ’40 vonden meerdere vreselijke pogroms plaats, o.a. in Baghdad.
Na de stichting van Israel werden Joden op grote schaal verdreven en hun eigendommen geconfisceerd. In totaal bezaten zij land dat vier keer zo groot was als de hele staat Israel. Toch wordt er nooit over compensatie voor hen gepraat wanneer het over vluchtelingen van het conflict gaat; alleen Palestijnse vluchtelingen worden als slachtoffers gezien. Ondanks het feit dat de Joodse vluchtelingen geen vluchteling meer zijn, maar zijn opgenomen in Israel of soms ook de VS of Frankrijk, is het niet meer dan rechtvaardig dat wanneer de Palestijnse vluchtelingen (wiens aantal eindeloos toeneemt omdat hun vluchtelingenstatus erfelijk is) worden gecompenseerd dat ook met de Joodse vluchtelingen gebeurt. Zie voor meer informatie ook dit artikel op Israel Palestina Informatie.
RP
--------------
Internationale Herdenkingsdag voor Joodse vluchtelingen uit Arabische landen
Zondag 30 November 2014 10:28
Joodse vluchtelingen uit Arabische landen
Voor het eerst wordt op zondag 30 november de massale verdrijving van meer dan 800.000 Joden uit Arabische landen herdacht. Die etnische zuivering begon kort na de oprichting van de staat Israël in 1948. Anders dan het Palestijns vluchtelingprobleem, is deze problematiek veel minder bekend bij het grote publiek.
Daarom dat tal van vertegenwoordigers van de Verenigde Naties en Westerse diplomaten herdenkingsplechtigheden zullen bijwonen in het New Yorkse hoofdkwartier van de VN. Dat laatste tot groot ongenoegen van de Arabische wereld. In ons land is er evenwel nog geen herdenkingsactiviteit gepland door de Joodse koepelorganisaties
Terwijl de Palestijnen hun eigen Naqba of ‘catastrofe’ al decennialang met veel misbaar op de agenda plaatsten, werd pas dit jaar in het Israëlische parlement 30 november als officiële herdenkingsdag voor de Joodse vluchtelingen uitgeroepen. De herdenking komt er na de vaststelling dat de Israëli’s – vooral scholieren en studenten – nauwelijks nog op de hoogte zijn van deze achtergronden. Vanaf dit jaar wordt het onderwerp ook behandeld in de lesprogramma’s van alle Israëlische scholieren.
Achtergrond
Tijdens een zitting van de VN op 24 november 1947 dreigde Heykal Pasha, het hoofd van de Egyptische delegatie, dat de oprichting van Israël tot moord en verdrijving van Joden in de Arabische wereld zou leiden en voorspelde dat “de goedkeuring van de zionistische droom tot een miljoen Joodse vluchtelingen zou leiden”. (lees het originele verslag hier)
Opnieuw en nauwelijks twee maand voor de oprichting van de staat Israël dreigde Hassan al-Banna, de stichter van de antisemitische opnieuw dat een zelfstandige Joodse staat tot moordpartijen en de verdrijving van Joodse burgers uit Arabische landen zou leiden. Toen twee maanden later de Joodse staat een feit was, begon na bloedige slachtingen op Joden de voorzegde Joodse vluchtelingenstroom op gang te komen.
De cijfers tonen aan dat in zes landen een totaal van meer dan 840.000 Joden op de vlucht sloegen tussen 1948 tot op heden. (Bron: Jewish Virtual Library)
Klik voor groter beeld
Moslimbroeders en de nazi-moefti
De Arabische Liga kwam onmiddellijk in actie en initieerde anti-Joodse wetgevingen in Egypte, Libië, Syrië, Irak en elders waardoor volledige Joodse gemeenschappen niet alleen op de vlucht moesten slaan voor moordpartijen maar waardoor ze ook nog eens beroofd werden van alle have en goed.
De beruchte nazi-moefti Haj Amin al-Husseini schreef in zijn memoires dat hij gedurende zijn ontmoetingen met Adolf Hitler en andere nazikopstukken zijn medewerking aan de uitroeiing van de Joden altijd al verbonden had aan de voorwaarde om niet alleen Palestina maar ook de ganse Arabische wereld volledig Judenrein te maken. Al Husseini, een oom van Yasser Arafat, was een onvoorstelbare wreedaardige jodenhater en bezocht volgens een getuige tijdens het Neurenbergproces zelfs de gaskamers in Auschwitz
Voorlopig geen herdenking in België
In meerdere Amerikaanse, Canadese en Australische steden maar ook in Parijs, Londen en Amsterdam worden herdenkingen georganiseerd. In ons land hebben zowel het Forum der Joodse Organisaties als het CCOJB, beide Joodse koepelorganisaties, geen activiteit gepland rond deze zaak. Dat is wel het geval voor het Word Jewish Congress dat met succes aandrong op een herdenkingsplechtigheid in New York in het hoofdkwartier van de Verenigde Naties.
Joodse vluchtelingen uit Arabische landen
http://israel-in-de-media.blogspot.nl/2014/12/joodse-vluchtelingen-uit-arabische.html
Een vergeten vluchtelingenstroom
Zondag 30 november werd er voor het eerst officieel een herinneringsdag in Israel ingesteld voor het enorme aantal Joden dat sinds 1948 uit de Areabische landen en Iran werd verdreven. In 1948 woonde er om en nabij een miljoen Joden in de Arabische wereld en Iran. Een aantal kwam om door pogroms, maar de meesten werden verdreven uit hun thuisland of moesten/konden vluchten. In 1948 waren er 260 000 Joden In Marocco, vandaag de dag minder dan 3000. In Algerije nam hun aantal af van 135000 tot NUL! In Tunezie ging hun aantal van 90 000 tot nog 1000 nu, in Libie ging het aantal van 40 000 naar NUL, in Egypte van 75 000 naar minder dan 100, in Irak van 125 000 tot NUL, in Jemen van 45 000 tot waarschijnlijk 200 nu, in Syrie van 27 000 naar 100, in Libanon van 10 000 tot minder dan 100 nu.
Israel heeft er nooit echt bij stil gestaan dat er een reeel vluchtelingenprobleem is geweest. Mensen die nieuw kwamen moesten integreren, werk vinden, scholing krijgen, huisvesting net al s immigranten uit Westerse landen. Zowel de slachtoffers van de Holocaust als de Arabische vluchtelingen hadden huis en haard en goederen achter moeten laten. Nu wil men aandacht gaan besteden aan de moeilijke situatie waarin deze Arabische en Iraanse vluchtelingen verkeerden. Op school moet voortaan, net als aan de Holocaust, aandacht besteed worden aan de omstandigheden waaronde deze mensen moesten vluchten en hoe ze integreerden in Israel.
Geintegreerd zijn deze voormalige vluchtelingen geheel in Israel na een heel moeilijke start, waarbij de Westerling zich aanvankelijk boven deze vluchtelingen vond staan. Dat is al lang niet meer. Iedereen is gelijk en het verleden van de een is nu net zo belangrijk om door te vertellen als het verleden van de ander. Ook aan de cultuur van deze groepen mensen zal meer aandacht worden besteed. Geheel in tegenstelling tot wat er bij de buren gebeurt spreekt Israel alleen over vluchtelingen waar het de mensen die zelf vluchtten betreft. Hun nakomelingen heten geen vluchteling meer, ook al wonen ze nu in een ander huis in een andere plaats , in een ander land. Zo komt men uit op een totaal van 650 000 vluchtelingen uit de Arabische landen en Iran. En niemand in de wereld wil weten dat hun aantal net zo groot is als het aantal Palestijnen dat destijds gevlucht is. Dat kan ook nauwelijks meer doordat de idiote regel voor (enkel voor de Palestijnen in de hele wereld!) de Palestijnen zo is vastgesteld dat al hun nakomelingen ook de vluchtelingenstatus hebben. Zo kom je al gauw in de miljoenen vluchtelingen. Waarschijnlijk hebben de Arabische en Iraanse Joden ook wel miljoenen nakomelingen, maar die zijn gewoon staatsburger geworden van het land waar ze terecht kwamen en waar hun kinderen werden geboren. Ook heeft de wereld zich nooit druk gemaakt over een vorm van schadeloosstelling voor deze mensen, terwijl voor de Palstijnen tot in de zoveelste generatie schadeloosstelling (of beter terugkeer naar hun oorspronkelijke woonplaats) wordt geeist. Het is goed dat er nu een jaarlijkse dag is ingesteld waarop de gebeurtenissen rondom de vlucht van de Arabische en Iraanse Joden herdacht worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten