= IMO Blog =
Onlangs kwam ik weer eens een stukje tegen van Peter Edel op Joop.NL. De eerste keer dat ik zijn naam daar zag staan, was ik verbaasd. Peter Edel, toch niet die van De Schaduw van de Ster, dat antisemitische boek dat zelfs Anja Meulenbelt te ver ging? Joop is toch een nette linkse anti-Israel website, die zich verre houdt van dat soort ideeën en figuren? Ik had het fout, en toen ik dat – voorzichtig – in een reactie schreef, werd die geweigerd, omdat het, zo liet eindredacteur en baas Francisco van Jole weten, toch wel ver ging om Edel van antisemitisme te beschuldigen (zie hier mijn reactie, waarin ik het helemaal niet over antisemitisme heb, en alleen spreek van het 'dubieuze boek van Edel' met een hyperlink erbij). Enig googelen leert dat meer mensen zich hebben verbaasd over het feit dat Joop een antisemiet als vaste auteur heeft en dat ook ter linkerzijde op forse kritiek kan rekenen. Kritiek die uiteraard nooit de pagina's of reacties van Joop heeft gehaald. De meeste kritiek op Edel is sowieso te vinden in publicaties van links, zoals stukken door Eric Krebbers en Ronald Eissens die rond de milleniumwisseling al verschenen op het radikaal-linkse Kleintje Muurkrant waar Edel jarenlang voor schreef, of van kritische bloggers als Ikje. Ook in Trouw verscheen een zeer kritische bespreking van de Schaduw van de Ster evenals in NRC Handelsblad. Zelfs antizionist Gie van den Berghe is opvallend kritisch:
Edel baseert zich bijna exclusief op secundaire en tertiaire bronnen, gaat zelden of nooit na wat er in de oorspronkelijke bron staat. Hij beheerst zijn bronnen niet en gebruikt ze selectief. Edel verwijst en vertaalt fout, manipuleert en verdraait -bewust of onbewust (lees: ideologisch verblind).
Edel doet er alles aan om het zionisme en Israël in een kwaad daglicht te stellen. Hij wijdt zelfs enkele bladzijden aan bijgeloof in Israël en de vele Joden die in ufo's geloven. (…) Het is allemaal zo tendentieus.
Ikje verwijst naar de Monitor Racisme en Extremisme:
In de Monitor Racisme & Extremisme, Negende rapportage, redactie Peter R. Rodrigues en Jaap van Donselaar, Amsterdam University Press, 2010, luidt het oordeel over Edels boek De schaduw van de ster als volgt: 'Parallellen tussen zionisme en nazisme duiken voortdurend op in De schaduw van de ster(2002), een antizionistisch pamflet van Peter Edel dat de grens naar antisemitisme overschrijdt in een mix van oude en jongere antisemitische mythen en samenzweringstheorieën.'
Wat Edel in grote lijnen doet, is het antisemitisme van alle tijden, tot en met dat van Hitler en de nazi's, voorstellen als een door (samenzwerende) Joden zelf in het leven geroepen en voor eigen gewin versterkt fenomeen. Dat is zijn onwrikbare, uiterst vijandige drogbeeld, waar hij zijn glibberige teksten omheen boetseert als schijnbaar redelijke en verzachtende dekmantel. De truc is dat Edel zich voordoet als een tegenstander van antisemitisme, maar tegelijk in schrille kleuren Joden als uitzonderlijk boosaardige manipulators van de wereldgeschiedenis afschildert – in die zin is hij een crypto-antisemiet. Kennelijk laten veel mensen zich begoochelen door zijn antisemitisme gemodelleerd als het tegendeel ervan. Edels blaiming the victim ontgaat ze.
Waarom dit alles hier herkauwen, vraagt u zich wellicht af. Ik wil hier nog eens een aantal kritische artikelen op een rijtje zetten, zodat een ieder die de artikelen van Edel ziet staan op Joop.NL kan weten met wat voor iemand we hier te maken hebben. Misschien dat deze of gene Joop ook nog eens kan aanspreken op het feit dat men een antisemiet als vaste auteur heeft, op een site die wordt gefinancierd door de VARA en dus indirect ook door haar abonnees. Voordat ik op het betreffende artikel inga, waar tussen de regels door nog altijd sprake is van een obsessie met Israel en vooral de zionistische lobby, hier nog even een paar 'oude' citaten over Edels antisemitische ideeën. Ik wijs er nogmaals op dat deze kritiek mede uit radikaal-linkse hoek komt en dus niet van sympathisanten van Israel die felle en onredelijke kritiek op Israel nog weleens antisemitisch willen noemen. Het gaat hier dan ook om klassiek antisemitisme: de Joden zijn zelf medeschuldig aan de Holocaust, rijke Joodse bankiers financierden Hitler om zo Duitsland kapot te maken, etc., gecombineerd met de idee dat de Joodse religie van nature racistisch is. Ronald Eissens schreef anno 1999 (in 2001 in 'Gebladerte' herplaatst):
In "Kanttekeningen bij herdenking (deel 2) – De onbekende waarheid over de Tweede Wereldoorlog" schrijft Edel: "Net als in de dertiger jaren is er ook nu weer een joodse elite-organisatie die verondersteld wordt een stimulerende invloed te hebben op het nazistische denken. Deze anti-defamation league of B'nai B'rith zou zelfs in nauw contact staan met de KKK. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat B'nai B'rith in feite niets anders is dan een vorm van vrijmetselarij, net als de KKK. Officieel is het een organisatie die zich richt tegen antisemitisme, maar in feite zou B'nai B'rith er aan bijdragen dat dit soort gedachten verspreid worden. Net als tijdens de Tweede Wereldoorlog is er dus nu weer een joodse elite die zich via neo-nazi's lijkt te richten tegen de belangen van de joodse burger. Het spreekt echter vanzelf dat het erg moeilijk is iets in te brengen tegen B'nai B'rith, iedere kritiek wordt immers afgeslagen als antisemitisme."
Hier insinueert Edel dat de door hem veronderstelde joodse elite (die volgens hem niet is vergast, maar in het kuuroord Theresiënstadt heeft verbleven, zie verder), en die gemene zaak maakte met de nazi's tegen het eigen volk (de 'gewone joden'), nu weer aanwezig is om hetzelfde te doen, dit keer samen met neo-nazi's.
In "Kanttekeningen bij herdenking (deel 1)" zegt Edel: "Een conclusie die na het lezen van Arendt's boek getrokken kan worden, is dat de holocaust niet op deze schaal had kunnen plaatsvinden als er niet aan meegewerkt was geweest door joodse instanties zelf! Berucht is in dit verband de rol van de joodse raden, die de nazi's netjes lijsten met namen en adressen van joden gaven, zodat de razzia's met groter gemak konden geschieden."
Edel gaat verder: "Ook de nazi's maakten verschil tussen joden. Hoewel de huidige consensus ons wil doen geloven dat de nazi's op alle joden uit waren, werden er wel degelijk uitzonderingen gemaakt. Dat moest ook wel gezien het aantal hoge nazi's dat zelf op zijn minst half joods was, zoals SD-chef Reinhardt Heydrich, die een joodse vader had."
En: "Het beste wat men over deze groep kan zeggen is dat er uit eigenbelang gehandeld werd, maar een ieder die het boek van Hannah Arendt leest, zal met mij tot de conclusie komen dat het er veel schijn van had dat de joodse elite bewust meewerkte aan het vermoorden van haar eigen burgerij."
Naast bankiers uit de Angelsaksische richting waren ook een aantal joodse bankiers betrokken bij de financiële ondersteuning van Nazi Duitsland. Beruchte namen in dit verband zijn Rothschild, Oppenheim, Schiff, Kuhn & Loeb en Warburg (welke familie de Amerikaanse tak van IG Farben bestuurde). Dat joodse bankiers betrokken waren bij de financiering van Hitler is natuurlijk volledig tegenstrijdig met diens eigen beweringen. Hitler beweerde immers dat Duitsland na de Eerste Wereldoorlog ten gronde was gericht door joodse bankiers. Dat zij er in feite aan toe bij hebben gedragen dat hij in het zadel werd geholpen, verzweeg Hitler natuurlijk in alle toonaarden. Uiteindelijk zou Hitler wat betreft de vernietiging van Duitsland zelfs min of meer gelijk krijgen. Achteraf is gebleken dat de ondersteuning van de nazi's door het Angelsaksische establishment en joodse bankiers er nooit op gericht is geweest definitief een duizend jarig rijk te vestigen, zoals Hitler voor ogen stond. De uiteindelijke bedoeling van de opkomst van Hitler en trawanten was de totale vernietiging van Duitsland en dat is uiteindelijk ook gebeurd.
Kortom, de slachtoffers hebben niet alleen zelf de holocaust grotendeels op hun geweten, het eigenlijke doel (!) van degenen die de nazi's financierden, volgens Edel het Angelsaksische establishment en joodse bankiers, was de vernietiging van het Duitse volk. Edel geeft Hitler, die altijd beweerde dat 'de internationale jood' Duitsland kapot wilden maken, dus gelijk. Door de Duitsers te willen vernietigen hebben de joden zichzelf vernietigd. Hiermee is de cirkelredenering rond en schaart Edel zich in de gelederen van revisionisten.
Opvallend is dus dat de radikaal linkse media waar Edel voor schreef wel fundamentele kritiek op hem toelieten (op Kleintje Muurkrant vonden hele discussies plaats tussen Edel en zijn critici), maar dat het op het oog veel gematigdere Joop geen enkele discussie en weerwoord duldt. Jole bepaalt daar met enkele andere redacteuren het beleid en de rest kan slikken. Binnen het vroegere (radikale) links heerste chaos, onenigheid, eindeloze discussies over principes en hoe streng je in de leer moest zijn en hoe alle veranderingen en idealen die men voorstond verwezenlijkt konden worden. Ik weet niet hoe radikaal links er tegenwoordig uitziet, want ik verkeer niet meer in die kringen, maar mijn indruk is dat het minder open is geworden, minder speels misschien ook, verbetener en gelijkhebberiger. Joop.NL is in ieder geval een goed voorbeeld van dat laatste. Ik had daarom besloten Joop te negeren, maar wordt te vaak op artikelen gewezen waarin Israel het allemaal weer gedaan heeft. Terwijl er geregeld anti-Israel opiniestukken te lezen zijn, en de 'nieuwsartikelen' ook allemaal eenzijdig negatief zijn, is een visie van de andere kant nauwelijks te vinden. Ik herinner me van de afgelopen jaren twee stukken die (gematigd) pro-Israel waren: een van Frans Schütt en een van Joel Serphos. Beiden kregen, ondanks hun gematigde en voorzichtige toon, bijna alleen negatieve reacties, waarvan sommigen zeer fel en op de man. Dat is niet zo vreemd: pro-Israel reacties worden streng gecensureerd, anti nauwelijks, of men moet nog veel ergere bagger tegenhouden.
Peter Edel houdt zich op Joop redelijk in, en komt zelfs bij vlagen over als een redelijke columnist die de media over het Midden-Oosten goed bijhoudt. Af en toe glipt het antisemitisme, netjes verpakt als antizionisme, echter tussen de regels door, waarover later meer. Hij houdt zich tegenwoordig veel met Turkije bezig, en bekritiseerde in een recente tweet de Turkse bewering dat de Joodse diaspora achter de protesten van het begin van de zomer zat. Wel is hij het ermee eens dat "We hieruit kunnen we concluderen dat de grootste media bedrijven in handen zijn van zionisten. jammer", omdat er niet meer aandacht was voor een demonstratie van antizionistische Joden in de VS. Ook beaamt hij de bewering: "ik heb wel sympathie voor het joodse volk maar dan wel de echte" met: "Daar ben ik het mee eens. Met de Ashkenazim die in Israel de baas zijn heb ik niet veel op."
Ik noem dit antisemitisme-light: je zegt dat je niks tegen Joden hebt, er zijn zelfs veel goede Joden en daarom mag je niet de hele gemeenschap van iets betichten. Want, zo twittert hij, er zitten ook veel antizionistische Joden in de diaspora en die zijn goed. Het verdelen van de Joden in goede en slechte is alles behalve nieuw. Ik kom het geregeld tegen: nee, niet alle Joden zijn fout, alleen de zionistische, alleen zij die voor hun nationale rechten opkomen, alleen zij die vuile handen maken omdat ze dezelfde rechten en vrijheden en macht willen als niet-Joden, op zijn minst de macht zich te verdedigen en er zelf voor te kunnen zorgen dat er geen nieuwe Holocaust komt, even los van de vraag hoe groot de kans is dat die er anders was gekomen.
Zolang antisemieten erop letten dat ze alleen zionistische Joden zwart maken, het over zionistische in plaats van Joodse complotten hebben en de zionistische lobby en niet de Joodse van duistere praktijken beschuldigen, zolang kun je tegenwoordig prima bij Joop terecht, en bij Krapuul, en bij de andere bekende antizionisten en hun blogs en websites. Deze mensen worden vervolgens laaiend als je het a-woord gebruikt, en reageren als door een wesp gestoken. Het gangbare verweer: 'Als ik om mijn kritiek op het criminele zionistische Apartheidsregime dat zich net als de nazi's gedraagt tegenover de weerloze Palestijnse bevolking, voor antisemiet wordt uitgemaakt, dan beschouw ik dat als compliment'. Daarna beschuldigen ze je er steevast van dat je de term 'antisemitisme' zo degradeert en van zijn betekenis ontdoet, waarmee je uiteraard de slachtoffers van echt antisemitisme en de nazi's beledigt en voor eigen propagandadoeleinden misbruikt door een term met die lading te gebruiken. Ik wil het omdraaien: wanneer slechts sprake is van antisemitisme wanneer je roept dat alle Joden vergast moeten worden en Hitler er een paar vergeten was, degradeer je de term. Oh ja, en dat is ook alleen dan antisemitisme wanneer het niet in een stadion is uitgesproken (hoort nou eenmaal bij de voetbalcultuur), en niet door een Marokkaans straatschoffie (doen ze alleen om te provoceren), maar wanneer diegene er als een neonazi uitziet met '88′ op zijn Lonsdale jas en een exemplaar van Mein Kampf op zak.
Joop ontkent bij monde van Van Jole ondertussen in alle toonaarden dat Edel een antisemiet is, of was, en ziet geen enkel probleem in het bieden van een podium aan hem. Dat zijn, zoals ik heb laten zien, veel mensen ter linkerzijde niet met hem eens. Als hij niet naar zionisten als ik wil luisteren, dan toch misschien naar hen.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten