Israel & Palestijnen Blog: Media bijna kritiekloos tegenover petitie 'Sloop de muur' (IPI)

woensdag 30 januari 2013

Media bijna kritiekloos tegenover petitie 'Sloop de muur' (IPI)

Media bijna kritiekloos tegenover petitie 'Sloop de muur'

http://www.israel-palestina.info/actueel/2013/01/30/media-bijna-kritiekloos-tegenover-petitie-sloop-de-muur/

Door Tjalling.

Oud premier Dries van Agt was op afgelopen 22 januari weer even terug in de Tweede Kamer om de Kamerleden op te roepen tot een debat over de Israëlische veiligheidsbarrière langs de grens met de Westelijke Jordaanoever. Er moest zelfs een heuse bolderkar aan te pas komen met daarin ruim 64.000 handtekeningen van het burgerinitiatief 'Sloop de muur'. Van Agt trok die kar en daardoor ook de media, die door hun kritiekloze houding niet voor de bolderkar onderdeden.

De oud-premier bood aan de Tweede Kamer de petitie 'Sloop de Muur' aan. Van Agt wil dat de Tweede Kamer een debat houdt over de 'muur' die Israël heeft gebouwd op de grens (en deels daarbuiten) van de Westelijke Jordaanoever. Doel van de actie is de leden van de Tweede Kamer ertoe bewegen aan te dringen op zware sancties tegen Israël, omdat de Joodse staat een muur (in werkelijkheid grotendeels een hek) heeft gebouwd op 'Palestijns gebied'. Volgens de initiatiefnemers is de bouw van de 'muur' in strijd met het internationaal recht. Men baseert zich daarbij op het (niet bindende) advies van het Internationaal Gerechtshof hierover uit 2004. Echter dit advies is behalve niet bindend ook inhoudelijk aanvechtbaar. Het Internationaal Gerechtshof kwalificeert deze gebieden ten onrechte en zonder reserve als 'bezette gebieden', met alle juridische consequenties van dien.

Omstreden gebied

Het gaat namelijk bij de Westelijke Jordaanoever (en ook Gaza) niet om bezet gebied in die zin dat een staat grondgebied van een andere staat bezet houdt. Egypte deed met de Camp David akkoorden van 1978 en het vredesverdrag van 1979 met Israël, definitief afstand van de Gazastrook, en in 1988 nam Jordanië officieel afstand van de Westelijke Jordaanoever. Palestina is op dit moment -nog- geen officiële staat, dus Israël houdt geen grondgebied van een andere soevereine staat bezet. Het houdt gebied bezet dat het zelf claimt op grond van de millennia oude geschiedenis van het Joodse volk, maar ook van recentere geschiedenis (de oude Joodse gemeenschappen die hier in de 20^ste eeuw werden verjaagd, en toezeggingen van de Volkenbond en de Britten), terwijl de Palestijnen dit gebied eveneens claimen op basis van toezeggingen en van het feit dat zij er (al eeuwenlang) de overgrote meerderheid vormen. Daarnaast houdt Israel aan het gebied vast vanwege de reële bedreiging die ervan uit gaat voor haar veiligheid, en waarmee ze de bouw van de afscheidingsbarrière rechtvaardigt. Het door elkaar lopen van die twee motieven maakt de kwestie ingewikkeld.

Een ander punt is dat er nooit een grens is vastgesteld tussen Israel en de 'bezette' gebieden: bij de wapenstilstandsakkoorden van 1949 werd uitdrukkelijk door alle partijen gesteld dat de 'Groene Lijn' niet als erkende grens werd gezien. Tot 1988 eisten de Palestijnen heel Israël op als grondgebied voor hun staat, en middels het 'recht op terugkeer' doen ze dat feitelijk tot op vandaag.

Internationaal recht

Dries van Agt zet zich al jarenlang in voor het lot van de Palestijnen, die naar zijn mening worden onderdrukt door het oppermachtige Israël, en hij is met zijn kruistocht al meerdere keren in de openbaarheid getreden. Deze keer appelleerde hij aan de Nederlandse Grondwet: "Het internationaal recht wordt geschonden omdat de Israëlische muur voor 70 procent op Palestijns gebied is gebouwd. De Nederlandse grondwet bepaalt dat het kabinet het internationale recht moet bevorderen. En u hebt gezworen op die Nederlandse Grondwet!" Onze vroegere premier beschuldigt ten onrechte Israël maar weer eens van het schenden van de internationale rechtsorde. We horen hem echter nooit iets zeggen over de Arabische buurlanden waarin de internationale rechtsorde en mensenrechten wel worden geschonden, of zelfs niet over hoe zij met hun Palestijnse inwoners omgaan. Dat moet toch zeker ook niet door het Nederlandse kabinet worden bevorderd? Bovendien hoeft Nederland natuurlijk ook niet mee te werken aan de uitvoering van een niet-bindend advies dat een fundamenteel recht van een Nederlandse bondgenoot, zoals verwoord in artikel 51 van het VN handvest, feitelijk naast zich neerlegt. Volgens het ICJ was dit artikel niet van toepassing omdat de dreiging niet van een andere staat afkomstig was, en had Israel andere middelen kunnen inzetten om haar burgers te beschermen. Van Agt en zijn medestanders zijn echter de warmste pleitbezorgers voor het erkennen van die Palestijnse staat, en veroordelen even fanatiek de andere middelen die Israel ter verdediging heeft ingezet, zoals de checkpoints en roadblocks en alle militaire acties die Israel tegen de terreur onderneemt.

Overigens benadrukte Van Agt dat 70% van de muur over Palestijns grondgebied loopt. Volgens Wikipedia is dit zelfs 80% van de lengte van het hek, vooral omdat het erg om de Joodse en Palestijnse nederzettingen op de Westbank en in Jeruzalem heen kronkelt. Volgens Betselem omvat het gebied tussen de Groene Lijn en de afscheidingsbarrière (nadat de route onder druk van het Israëlische hooggerechtshof meermaals is aangepast ten gunste van de Palestijnen) nog 8,5% van de Westbank inclusief Oost-Jeruzalem; andere bronnen spreken van 7%.

Selectief hart

Het is bekend dat de verontwaardiging van Van Agt over Israël erg selectief is, en wat hij zoal beweert lang niet altijd overeenkomt met de feiten. Zo laat hij stelselmatig het Palestijnse geweld buiten beschouwing, en als hij erop wordt gewezen, bagatelliseert hij het of acht hij het begrijpelijk en deels legitiem vanwege hun onmacht en frustratie. Ook de media besteedden weinig aandacht aan de gegronde reden waarom Israël een veiligheidsbarrière bouwde, namelijk om zelfmoord aanslagen in Israël tegen te gaan. De barrière heeft enorm geholpen, want het is duidelijk dat deze maatregel het aantal Palestijnse terreuraanslagen sterk heeft teruggebracht. Maar zoals al in de inleiding is gezegd, de meeste media stonden vrijwel kritiekloos tegenover het burgerinitiatief. Gelukkig bleek niet elk medium stuurloos. In het Reformatorisch Dagblad is op dezelfde datum een artikel gepubliceerd waarin wel werd aangetoond dat de juridische basis van het burgerinitiatief uiterst zwak is.

Last but not least een stevige kanttekening bij dit alles. Van Agt wil met dit burgerinitiatief 'mensen met een goed hart en een redelijk verstand' bereiken. Een dergelijke opmerking is typerend voor de eenzijdige houding van Van Agt ten opzichte van Israël. Alsof mensen die ook open staan voor de kant van Israël een 'verkeerd' hart en een ondermaats verstand zouden hebben. Gelet op het aantal handtekeningen zal de Kamer over het onderwerp een debat moeten voeren. Het is te hopen dat de meerderheid van de Tweede Kamer de eenzijdigheid van dit burgerinitiatief wel herkent, en een stevige oppositie daartegen gaat voeren met als uitkomst dat er, terecht, geen maatregelen tegen Israël genomen gaan worden. Zonde van de tijd overigens, die kan men beter besteden aan manieren om de Palestijnse vluchtelingen in Syrië te helpen, die door de buurlanden niet meer worden binnen gelaten.

Bronnen: