In onderstaand artikel is niet duidelijk dat de "Mensenrechtenraad" van de VN feitelijk 47 (roulerende) leden telt. Ongeveer een vijfde daarvan is islamitisch, maar ze kunnen inderdaad doorgaans rekenen op de stemmen van de NAM en anderen die het opportuun achten om alle anti-Israel resoluties te steunen en elkaar buiten de kritiek te houden.
Wouter
_______________
Leuk hoor, de VN
http://www.dagelijksestandaard.nl/2013/01/leuk-hoor-de-vn
Geplaatst door Timon Dias op 25 januari, 2013 - 13:59
Dit zijn de spelregels van de VN Algemene Vergaderingen, waar niet bindende resoluties worden behandeld: elke staat heeft één stem, ongeacht hun trackrecord wat mensenrechten betreft, ongeacht het feit of zij een democratie zijn en ongeacht hoeveel zij financieel bijdragen aan de VN als instituut.
De VN telt sinds de proclamatie van Zuid-Soedan 193 lidstaten. Binnen de VN zijn er politieke allianties die meestal als één blok hun stem uit brengen. West-Europa behoort, samen met de Verenigde Staten tot de Western European and other Groups (WEOG). Dit blok telt 28 staten.
De twee grootste groepen binnen de VN zijn de G77 & China en de Non Aligned Movement (NAM) en bestaan uit respectievelijk 132 en 117 lidstaten. De G77 stelt het zich als doel de derde wereld economie te bevorderen. De NAM verwijst naar een alliantie die zogenaamd neutraal was tijdens de koude oorlog, maar van neutraliteit is absoluut geen sprake meer.
Binnen de NAM behoort de Organisations of Islamic Cooperation (OIC) met 56 islamitische landen tot grootste blok. De OIC is o.a. bekend door hun Cairo Verklaring van de Mensenrechten, die alle mensenrechten eventjes als ondergeschikt aan de sharia verklaren, en hun onvermoeibare strijd tegen vermeende islamofobie – overigens een door henzelf geëxploiteerde strijdkreet.
Het probleem met de VN is, gek genoeg, dat het daadwerkelijk een afspiegeling van de wereld is. En de wereld is op het Westen na, politiek gezien een nare bedoeling. In de VN telt alleen kwantiteit en het Westen is hopeloos in de minderheid. Dit zou allemaal in principe geen probleem zijn, maar het onvergefelijke is: het Westen betaalt deze grap.
De VS betaalde in 2010 $7,691,822,000 aan de VN, dit is 22% van het hele VN budget. De verplichte contributie van een lidstaat aan de VN wordt bepaald aan de hand van hun Bruto Nationaal product, maar de realiteit komt op het volgende neer:
Negen landen, namelijk de VS, Japan, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Canada en Spanje betalen meer dan 70% van het gehele VN budget. Dit terwijl bijvoorbeeld de meest prominente kracht binnen de OIC en dus binnen de NAM, het steenrijke Saoedi Arabie, slechts 0,7% van het budget betaald.
De VN Algemene Vergadering is een onwaardige en moreel failliete poppenkast, maar hun resoluties zijn godzijdank niet bindend. Is de Veiligheidsraad dan nog een baken van hoop? Nee, want de Veiligheidsraad heeft China en Rusland als permanente leden en hun buitenlands beleid kent geen enkele ethiek, verantwoordelijkheidsgevoel of compassie voor menselijk leven. Als het hun belangen schikt zullen zij zelfs de ergste genocide door de vingers zien.
Dan is er nog de mensenrechtenraad. Van het totaal aantal leden behoren er 117 tot een blok dat zich vrij consistent tegen West Europa en V.S. keert en dat beschikt over een wanstaltelijk trackrecord waar het draait om mensenrechten. Denk hierbij aan Cuba, Rusland, Saudi Arabie en China. Binnen deze groep van 117 behoort het grootste blok tot de OIC. OIC lidstaten zijn de machtigste eenheid binnen de VN Mensenrechtenraad en hebben de raad succesvol gereduceerd tot een bijkantoor van hun islamitische zaak.
De mensenrechtenraad heeft het als taak de implementatie van de universele mensenrechten te bevorderen, zoals deze in 1948 zijn vast gelegd in het meest verlichte document ooit: de Universele Verklaring van de Mensenrechten. Hier stuit men op een probleem. De islamitische wereld heeft in 1990 te kennen gegeven geen boodschap te hebben aan de Universele Verklaring, en kwamen via de OIC met een eigen versie: de Cairo verklaring van de mensenrechten in de Islam. Deze verklaring wijkt op essentiële punten af van de Universele verklaring. Zo beperkt artikel 22 de vrijheid van meningsuiting tot meningsuitingen die in overeenstemming zijn met de sharia. Artikel 10 sluit de vrijheid van godsdienst uit, het is als moslim verboden uit de islam te treden of zich te bekeren. Ook regelt artikel 6 een fundamentele rechtsongelijkheid van mannen en vrouwen, en artikel 24 en 25 stellen en passant dat alle rechten en vrijheden onderschikt zijn aan de sharia en dat de sharia als enige referentiebron ter uitleg en verduidelijking van de Verklaring mag gelden.
Onder leiding van de OIC is de raad tot nu toe goed voor twee dingen: het bestrijden van vermeende islamofobie en het delegitimeren en verzwakken van de staat Israel. Hun strijd tegen islamofobie manifesteerde zich het duidelijkst tijdens de cartoonrellen van 2005, die veroorzaakt werden door Deense blasfemische tekeningen van profeet Mohammed. Terwijl delen van de islamitische wereld de rest van de wereld blijk gaven van hun hysterische kleinzerigheid, kwam de V.N. mensenrechtenraad met een resolutie tegen de 'defemation of religion'. Alhoewel de resolutie bij naam alle religies betrof, was het natuurlijk duidelijk dat het een resolutie ter bescherming van de islam was.
Als een raad die als moreel ijkpunt moet dienen, geleid wordt door geperverteerde geesten, kan dit bizarre taferelen als gevolg hebben. In 1989 werd er een internationale mensenrechtenprijs in het leven geroepen door Muammar Khadaffi- u weet wel, die woestijnrat die het Westen onlangs nog uitschakelde omdat hij zijn eigen bevolking dreigde uit te roeien. Deze eerbare prijs is o.a. uitgereikt aan zachtaardige types als Fidel Castro, Hugo Chavez en Recep Tayyip Erdogan. Overigens zat Libië zelfs nog als bestuurslid in de mensenrechtenraad toen Khadaffi zijn wreedheden begon.
De mensenrechtenraad blijft stil rondom de repressie door het Iraanse regime, stil rondom de wandaden in Soedan en stil rondom de vele opgesloten journalisten in Turkije en ga zo nog maar even door. . De wereld moet een pijnlijk gegeven inzien: de VN Mensenrechtenraad, is dat niet. De islamisten van de OIC hebben de mensenrechtenraad gekaapt en om die reden zijn al hun resoluties ten zeerste gepolitiseerd en wordt het concept van mensenrechten slechts gebruikt ter legitimering van hun agenda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten