Dit commentaar van Paul Brill in de Volkskrant is al twee weken oud maar heeft met de nieuwe massacres sindsdien alleen maar aan actualiteit gewonnen.
Wensdenken zal daarbij niet helpen. Dus laten we ophouden te spreken over een 'Arabische Lente', een term die suggereert dat een nieuw geluid de oude klanken overstemt en dat de toekomst is aan de vrienden van Petra Stienen. Ja, misschien de verre toekomst, maar voorlopig leggen vrijheid en democratie het af tegen andere krachten, zoals helaas blijkt uit de eerste ronde van de Egyptische presidentsverkiezingen. Om te beginnen: slechts 45 procent van de kiezers maakte de gang naar de stembus, wat een zeer lage opkomst is, gelet op het feit dat dit de eerste vrije(re) presidentsverkiezingen heten te zijn. Maar nog treuriger is de kringloop die zich aftekent. Mubarak placht zijn autocratische regeerstijl te rechtvaardigen met de waarschuwing: ik of de religieuze dwingelandij. Welnu, tot op grote hoogte staat de Egyptische kiezer in de tweede ronde voor een zelfde onverkwikkelijke keuze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten