“Het Joodse leger doodt twee nazi’s”. Het was een link naar een ouder artikel van Elder of Ziyon, waarin hij een boekje van de nationalistische organisatie Im Tirzu aanbeveelt, dat de Nakba mythe onderuit haalt.
Het artikel over de nazi’s komt uit de Palestine Post (de voorloper van de Jerusalem Post) van 1 januari 1948 (zie de link voor de afbeeldingen van de originele krantenberichten).
“Two Germans, one of them known to be a member of the nazi-party, were killed by the Haganah in Jerusalem yesterday, Jewish sources said last night. One of them is said to have been in touch with Arab terror bands and to have been an informer.”
Op 6 januari meldt de Palestine Post dat:
“About 15 Germans who were smuggled into Palestine from Egypt by the Arab Higher Executive are training Arab combat units, according to Arab sources quoted by “Haboker”. Some of them are experts in explosives, it is reported, and were selected for that reason from prisoner-of-war camps in Egypt. Contact with them was established by Arabs who served in Germany during the war. “
Het is een van de vele voorbeelden van collaboratie tussen de Arabieren en de nazi’s. Elder haalt nog een voorbeeld aan:
In October, 1944, at least six Nazis parachuted into an area near Jericho, presumably to sabotage British interests in Palestine. Each team of three Nazis included one Arab who was involved in the 1936 Arab riots against Jews and subsequently went to Iraq and then Germany where they joined the Nazis.
One team was captured a week after they landed.
Dit team probeerde hulp te krijgen van het Arabische leiderschap in Jericho, maar dat weigerde hen te helpen. Het andere team werd waarschijnlijk wel door de Arabieren geholpen om uit de handen van de Britten te blijven.
Its leader is identified here as Sheikh Hassan Salameh, a notorious terrorist leader and ally of the Mufti during the riots from 1936-39.
After the war, the Arabs started appealing for the Nazi Arab Abdul Latif to be freed from prison.
Latif was de leider van het team dat gevangen werd genomen. Toen de Britten dit weigerden, hebben de Arabieren hem zelf bevrijd. Salameh heeft daarna in onder andere Jaffa gevochten in een legertje dat met de mufti was verbonden. Hij heeft in 1948 samen met oud-nazi’s tegen de Joden gevochten. Maar dat was niet zijn enige connectie met de nazi’s:
In November 1941 Salama moved to Nazi Germany with a group of sixty Arab nationalists led by Nazi collaborator Hajj Amin al-Husseini. He returned to the region of Palestine in October 1944 during the covert joint Nazi-Palestinian Operation ATLAS, which was aimed at poisoning the drinking water resources of the city of Tel Aviv in order to kill the 160 thousand Jewish residents of the city. The operation eventually failed and Salama got seriously wounded during the parachuting and took refuge in Jerusalem. Nevertheless, Salama managed to get his injury treated by a doctor in Qula.
The Holy War Army was a force of Palestinian Arab irregulars in the 1947-48 Palestinian civil war. The force has been described as Abd al-Qadir al-Husayni’s “personal” army.
Het is bekend dat Mufti Haj Amin Al Husseini met de nazi’s collaboreerde, maar het volgende is minder bekend:
Al-Husseini is directly responsible for the murder of hundreds of thousands of Hungarian Jews. He put intense pressure on the Germans and Hungarians to devote many resources, at critical stages of the war, to the total elimination of Hungarian Jewry. Al-Husseini led a successful campaign and in May 1944, the deportation of Hungarian Jews to Auschwitz began. Al-Husseini even began to pressure the Italian and Bulgarian governments to revoke permits allowing Jews to immigrate to Palestine, while simultaneously urging them to deport Jews to Poland, a move that would mean certain delivery into Nazi hands. When he discovered that the Hungarian government was to allow 900 Jewish children to escape the Nazis and flee to Israel, he demanded that it retract its decision, emphasizing the importance of the Arabs to the Nazi war effort. His succeeded in his efforts and the children were sent to death camps in Poland.
Al-Husseini was not the only prominent Israeli Arab who cooperated with the Nazis. Rasem Khalidi, Jamal Husseini, Wasef Kamal and others acted similarly. Documents from the German Supreme Command in Flensburg revealed that the Great Arab Revolt initiated by al-Husseini in 1936-1939 was driven by funds provided by Nazi Germany.
Dit komt uit bovengenoemd boekje van In Tirzu, maar ik heb het op meer plaatsen gelezen. In de gewone media zul je echter zelden iets over de mufti lezen, laat staan over de brede steun die er onder Palestijnen en Arabieren was voor de nazi’s, ook vanwege en nadat bekend werd wat zij met de Joden hadden gedaan (vaak wordt beweerd dat dit slechts was omdat de nazi’s tegen hun kolonisators zouden strijden). Daarentegen wordt vaak beweerd dat de Palestijnen boeten voor de zonden van de nazi’s, dat zij niks te maken hadden met de Holocaust en er eigenlijk indirect ook slachtoffer van zijn (zie ook mijn vorige blog hierover). Gezien de vele connecties en de brede sympathie voor de nazi’s is dit een cynische omdraaiing van zaken. Het Palestijnse slachtofferisme lijkt welhaast grenzeloos, en het hele nakba gebeuren lijkt er vooral op gericht zichzelf, in plaats van de Joden, als de ultieme slachtoffers neer te zetten (zoals reeds opgemerkt betekent nakba niet geheel toevallig hetzelfde als ‘shoah’).
Met dit alles wil ik natuurlijk niet beweren dat er geen onschuldige Palestijnen te lijden hadden of dat alle Palestijnen achter de nazi’s stonden. De meesten zullen er niet al teveel van hebben geweten en juist daarom zo vatbaar zijn geweest voor de propaganda van de mufti en andere Palestijnse leiders, die gretig de nazi-propaganda overnamen en vermengden met islamitisch gefundeerd antisemitisme. Net zoals de over het algemeen beter opgeleide Duitsers ook behoorlijk vatbaar bleken voor de nazi-propaganda. Wat ik vooral duidelijk wil maken, is dat het nakba narratief feitelijk onjuist is en de Palestijnen vooral het slachtoffer zijn geworden van hun eigen slechte en wrede leiders, en dat de media dit weer eens veel te kritiekloos overnemen.
Het blijft me daarbij ook verbazen dat niemand behalve verstokte zionisten de Palestijnen op dit punt bekritiseert, en dat er onder de Palestijnen zelf nauwelijks mensen zijn die deze geschiedenis met schaamte tot zich nemen en zich rekenschap geven van wat door hun leiders is gedaan. Juist ja, een beetje zoals zoveel Israelische historici, journalisten, vredesactivisten enz. enz. wel hebben gedaan. Deze mensen worden altijd gretig door Westerse progressievelingen gebruikt als bewijs van Israelische wreedheden, in plaats van moed om het eigen verleden zo kritisch tegemoet te treden. En dat de Palestijnen dat niet doen wordt al te gemakkelijk als bewijs gezien dat er aan hun kant dan ook wel niks duisters te vinden zal zijn.
Ratna Pelle
Er is zelfs al geopperd Nakba-ontkenning strafbaar te stellen...in Yemen.
BeantwoordenVerwijderen