Deel twee van Ellians analyse van het gevaar van een Iraans kernwapen en wat eraan gedaan kan worden. Velen verwachten wellicht dat hij als iemand met veel aandacht voor israels kant wel voor een keiharde Israelische en Amerikaanse aanval zou zijn, maar dat is niet zo. Wat er dan wel moet gebeuren?
Een luchtaanval op de ayatollahs is militair gezien zinloos. En de nucleaire tulband, die moet er toch niet komen? Daarover later meer.
Op dat antwoord moeten we dus nog even wachten....
RP
----------
Een aanval op Iran is volstrekt zinloos
http://www.elsevier.nl/web/Opinie/Afshin-Ellian/322043/Een-aanval-op-Iran-is-volstrekt-zinloos.htm
vrijdag 11 november 2011 10:11
Het islamitische Iran is bezig met de ontwikkeling van een atoombom, aldus het internationale atoomagentschap IAEA. De nucleaire tulband van een jihadistisch regime - met innige connecties met terreurgroepen in het Midden-Oosten en een ideologisch-apocalyptisch wereldbeeld - is onaanvaardbaar.
De bewering van Teheran dat Iran in de afgelopen eeuwen niemand heeft aangevallen, is meer dan absurd; hij gaat voorbij aan de afgelopen 33 jaar.
Olietankers
In de jaren tachtig van de vorige eeuw vielen ayatollahs olietankers van andere landen aan, waardoor ze door de Amerikanen moesten worden beschermd.
Teheran financiert en bewapent groeperingen die al eens een oorlog hebben ontketend. De Libanese Hezbollah vocht tegen Israël, met geld en wapens van Iran en met commandanten die in Iran waren opgeleid. Ze vallen volkeren - waaronder de Joden in Israël en Argentinië - dus aan via hun handlangers.
Saddam Hoessein
Moet Israël preventief de nucleaire sites van Iran aanvallen, zoals het in het Irak van Saddam Hoessein en in Syrië deed? Dat waren makkelijke doelen vergeleken met Iran: alles was geconcentreerd op één plek. Bovendien beschikten Irak en Syrië niet over de serieuze wetenschappelijke infrastructuur om snel en effectief opnieuw nucleaire projecten te kunnen starten. Iran is totaal anders.
De nucleaire sites van Iran zijn verspreid over verschillende plekken. Gelijktijdige bombardementen - zonder de totale uitschakeling van het Iraanse luchtafweersysteem - zijn ondenkbaar.
Wel toonde Israël bij de operatie in Syrië aan dat de Israëlische strijdkrachten in staat zijn om het hele luchtafweersysteem plat te leggen door een cyberaanval, voorafgaand aan een bombardement.
Spijt
Gelet op de geografische spreiding en de noodzakelijke voorbereidingen voor een eventueel bombardement, die Iran al lang heeft getroffen, is het zeer de vraag of deze bombardementen echt succesvol zouden zijn. En wat zou daarna gebeuren?
De grondtroepen van Iran, te weten Hezbollah en wellicht Hamas of andere groepen, zullen Israël aanvallen. Ondertussen zou Iran proberen de Arabische storm richting Israël te doen bewegen. En dat betekent moeilijkheden in Egypte.
Deze week waarschuwde generaal Javani van de Revolutionaire Garde dat ‘de islamitische republiek op een plek in de nabijheid van het zionistische regime over mogelijkheden beschikt, waardoor Iran Israël gemakkelijk van een respons kan voorzien’. Israël zou spijt krijgen van een aanval op Iran, aldus de generaal. De nabijheid van Israël, waar is dat? Libanon, Gaza, Egypte, Syrië?
Prestige
Het islamitische Iran zal zelf enkele raketten afvuren op Israël. De vraag is hoe Israël op een dergelijke aanval zou reageren. Het land heeft geen grondtroepen in de omgeving van Iran. Een nieuwe verrassingaanval is uitgesloten - dat kan maar één keer. Israëls enige optie is het afvuren van langeafstandsraketten.
Het wordt een nutteloze en wrede raketoorlog. Maar de ayatollahs gaan vrolijk door met het kopen of bouwen van een atoombom. Deze oorlog zou de slagkracht en het prestige van Israël in het Midden-Oosten behoorlijk kunnen aantasten. En de Amerikanen?
Een Amerikaanse aanval op de nucleaire sites van de ayatollahs zou er heel anders uitzien. In tegenstelling tot Israël kunnen de Verenigde Staten zonder al te veel moeite het hele luchtafweersysteem van Iran wegbombarderen.
Dat zou waarschijnlijk slechts een paar dagen duren. De Iraanse reactie zal bestaan uit aanslagen op Amerikanen in Afghanistan, Irak en elders. Daarnaast kan Iran enkele Amerikaanse schepen in de Perzische golf opblazen.
'Milosevic-scenario'
De Amerikanen zullen daarop onmiddellijk overgaan tot het ‘Milosevic-scenario’: het bombarderen van vitale infrastructuur van de Revolutionaire Garde en de inlichtingendiensten van ayatollahs.
De ayatollahs zouden daarmee blind en doof worden - net als wijlen president Slobodan Milosevic als gevolg van luchtaanvallen tijdens de Kosovo-oorlog in 1999.
Vervolgens gaan de Verenigde Staten over tot openlijke steun aan de oppositie, vanuit Iraaks Koerdistan en vanuit Nimrooz en Herat in Afghanistan.
Het probleem van deze oorlog is dat niemand weet wanneer en hoe de oorlog zou moeten worden beëindigd. Daarnaast is zeer de vraag of de Amerikanen betrouwbare militante oppositiegroepen kunnen vinden.
Aanval
President Barack Obama komt dan in een moeras terecht, en dat wil hij niet. Maar hij wil ook niet - zoals Jimmy Carter, een van zijn voorgangers - door ayatollahs de verkiezingen verliezen. Obama wil dat moeras van ayatollahs vermijden, vooral tijdens de komende twaalf maanden.
Een Israëlische aanval op Iran zal ook consequenties hebben voor de Verenigde Staten, zei de Iraanse leider Khamenei. Volgens hem zal Iran een Israëlische aanval beantwoorden met een aanval op Israël en de Amerikanen in de regio.
Regionale supermacht
Als dit gebeurt moet ook Obama Iran aanvallen. De Amerikaanse president zou dan worden betrokken bij een oorlog die hij niet heeft ontketend, en niet kan managen. Dat zal hem stemmen gaan kosten – en Iran is geen Libië.
Het Westen heeft te lang gewacht: Iran is al een regionale supermacht.
Een luchtaanval op de ayatollahs is militair gezien zinloos. En de nucleaire tulband, die moet er toch niet komen? Daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten