Leuk verzonnen, maar de Bijbel was toch behoorlijk discriminerend naar vrouwen, en in de Joodse en streng-christelijke religie zie je dat terug: bij de orthodoxen moeten mannen en vrouwen gescheiden zitten met veel meer plaats (en meer vooraan) voor de mannen, er is veel meer ruimte met stoelen bij de Klaagmuur voor mannen, 10 mannen kunnen een eredienst leiden; vrouwen tellen niet mee. Enz. enz. Een voorbeeld zijn ook de bussen die orthodoxe wijken aandoen waarin vrouwen achterin moeten zitten. Van de staat mag het niet, maar het gebeurt toch door de macht van de ultra-orthodoxen. Ook moeten vrouwen thuis zitten en eten bereiden wanneer de mannen op vrijdag voor de shabbath naar de synagoge gaan. De SGP weert op grond van de Bijbel vrouwen uit politieke functies, zover dat ze zelfs geen lid mochten worden en meestemmen.

 

De relatief vrijgevochten positie van vrouwen in Israel lijkt ons niet zozeer op de Bijbel gestoeld maar op seculiere, liberale, humanistische en socialistische idealen en principes, en het is geen toeval dat de vrouwelijke partijleiders van dit moment vooral ter linkerzijde te vinden zijn.

 

Overigens klopt dit niet: "werd Tzipi Livni bijna Israëls tweede vrouwelijke premier, voordat ze met een klein verschil werd verslagen door Benjamin Netanyahu"

Livni's Kadima haalde een zetel meer dan Netanyahoe's Likoed partij, maar Bibi kreeg makkelijker een coalitie bij elkaar dan Tzipi.

 

RP & WB

---------------------

 

 

Israëls machtige vrouwen

http://israeltoday.nl/headlines/9-nederlands/1772-israels-machtige-vrouwen

Dinsdag, 4 Oktober 2011 20:57 

 

Hoewel Israël veel in het Midden-Oosten gebruikelijk 'macho'gedrag kent, is het tegelijk veel verder dan het Westen inzake de gelijkheid van mannen en vrouwen in de regering. 

In een door mannen gedomineerde maatschappij toonde Israël dat het een echt democratisch land is door in 1969, tien jaar eerder dan de "progressieve" westerse samenlevingen, de eerste vrouwelijke leider te kiezen, Golda Meir.

Pas twee jaar geleden werd Tzipi Livni bijna Israëls tweede vrouwelijke premier, voordat ze met een klein verschil werd verslagen door Benjamin Netanyahu. In de volgende algemene verkiezingen in Israël, gepland voor 2013, zal Netanyahu het waarschijnlijk weer tegen uitsluitend vrouwelijke mededingers moeten opnemen.

Livni zal nog steeds de leider zijn van de grote Kadima partij, tenzij de interne partijverkiezingen voor een verrassing zorgen. En nu recent Shelly Yachimovich en Zahava Gal-On de leiding hebben gekregen van de Arbeidspartij respectievelijk de Meretzpartij, zijn driekwart van de kandidaten voor minister-president bij de volgende Israëlische verkiezingen vrouwen.

Israël mag dan wel een 'macho' maatschappij zijn, als het gaat om de rol van vrouwen in de vergaderzalen van de macht is Israël is minstens zo vooruitstrevend op het gebied van gelijkheid tussen de geslachten als de progressiefste westerse landen.

Dit lijkt een onmogelijke fenomeen, als je kijkt naar de houding ten opzichte van vrouwen in het Midden-Oosten, totdat men zich realiseert dat hoewel Israël zowel een macho-maatschappij als een liberale moderne democratie is, het ook het bijbelse geloof als fundament heeft. En de vrouwen in de bijbel waren geen onderdanige slappelingen.

Deborah (Richteren 4 en 5) is een van de best herkenbare oude leiders van Israël. Mirjam (Exodus 15:20) en Hulda (2 Koningen 22:14 en 2 Kronieken 34:22) worden beide genoemd als profetessen met grote politieke invloed. Alle Israëlische matriarchen (Sara, Rebekka, Rachel en Lea) drukten hun stempel op de toekomst van hun land. Paulus (Romeinen 16, Filippenzen 4:2) en Filippus (Handelingen 21:9) schrijven beide over talrijke vrouwen die leidinggevende functies hadden in de vroege kerk.

Dus, hoewel Israëls gender-gelijkheid in de regering als "vooruitgang" wordt geprezen, is het in werkelijkheid, net als de meeste andere dingen in Israël, diep geworteld in het rijke bijbelse verleden van de natie.