Sinds kort is er naast het anti-Israelische Gate48 nu ook een Israelische organisatie in Nederland die het voor Israel opneemt, Arzi. Zij draagt een gematigd pro Israelische boodschap uit op basis van een tienpuntenplan.
Arzi staat voor de volgende tien punten: een verbondenheid met Zionisme, democratie, territoriale compromissen, erkenning van Israel als de Joodse staat, Israels veiligheid, tegen boycots, voor rechten van minderheden en vrijheid van meningsuiting, voor dienstplicht en tegen antisemitisme. Meer dan honderd mensen werden al lid van de Arzi Facebook groep, voordat de stichting geregistreerd was. "De volgende stap voor Arzi is te laten zien dat wij actief zijn, door een online aanwezigheid te creëren, maar ook door traditionele kanalen te benutten, zoals het schrijven van petities, het organiseren van evenementen en demonstraties en door een wedstrijd uit te schrijven voor de beste korte film over Israel voor Arzi's oprichtingsfeest later dit jaar," vertelt mede-oprichter Alon Gilboa, een student aan het Amsterdam University College. Volgens Cnaan Liphshiz, nog een bestuurslid van Arzi, wil Arzi ook de banden aanhalen met de Joodse gemeenschap in Nederland.
Ik hoop dat we nog veel van deze organisatie zullen horen.
RP
-----------
Nederlandse Israeli's worden politiek wakker
http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Nederlandse-Israelis-worden-politiek-wakker.html
WO 28-09-2011
Klein als het is, heeft Nederland toch een van de grootste Israelische gemeenschappen in Europa. Er wonen hier zo'n 10.000 Israeli's, die een hechte groep vormen. Geen wonder dat zij de aandacht trokken van mensen die Israelische expats willen integreren in Joodse gemeenschappen.
Arzi, 'mijn land'
Kijkend naar de cijfers is het natuurlijk niet vreemd dat er zoveel Israelische verenigingen in Nederland zijn. Volgens een onderzoek van Joods Maatschappelijk Werk, De Joden in Nederland anno 2009, bestaat de Joodse bevolkingsgroep van 50.000 mensen voor 20 procent uit Israeli's.
Deze maand werd een nieuwe stichting opgericht: Arzi, wat 'mijn land' betekent. Het is Nederlands derde organisatie 'voor Israeli's, door Israeli's', maar de eerste die de gewone Nederlandse Israeli een politieke stem geeft, zeggen de oprichters. In 2009 voerden Columbia en de Universiteit van Tel Aviv ook een onderzoek uit naar expat Israeli's in Europa. Deze studie, onder leiding van Dr. Yinon Cohen, gaf aan dat er in Frankrijk (500.000 Joden) maar 6.600 Israeli's wonen; in België en Luxemburg (40.000 Joden) zijn er 2.350 en in Spanje en Italië samen zijn er minder dan 3.000. Groot Brittannië heeft het grootste aantal Israeli's in Europa: meer dan 40.000, volgens het Israelische Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Het JMW heeft sinds 2004 een speciale afdeling voor Israelische cultuur, genaamd Tsavta, die Hebreeuwse boekenmarkten organiseert, Israelische Onafhankelijkheidsdag-bijeenkomsten, en gratis Nederlandse les. Kaits (dat sinds 2002 bestaat) is een onafhankelijke stichting die min of meer hetzelfde doet.
Tijd voor een spreekbuis
"Voordat Arzi werd opgericht, had de Nederlandse Israeli niemand om zijn of haar mening te vertegenwoordigen bij de media en het grotere publiek," zegt Eran de Vries, 36, voorzitter en oprichter van Arzi, hoofd van het Israel desk bij een prestigieus Amsterdams advocatenkantoor.
"Israel," zegt hij, heeft regelmatig laten zien dat het vrede nastreeft en dat het bereid is om pijnlijke concessies te doen om een tweestatenoplossing te bewerkstelligen. Desondanks nemen anti-Israel activiteiten toe in de media, op de universiteitscampus, in kerken en in de internationale gemeenschap. Zoals professor Alan Dershowitz van de Harvard Law School zegt in zijn studie De Zaak voor Israel (The Case for Israel), 'is de tijd gekomen voor een pro-actieve verdediging van Israel in de rechtszaal van de publieke opinie.'"
Arzi staat voor de volgende tien punten: een verbondenheid met Zionisme, democratie, territoriale compromissen, erkenning van Israel als de Joodse staat, Israels veiligheid, tegen boycots, voor rechten van minderheden en vrijheid van meningsuiting, voor dienstplicht en tegen antisemitisme. Meer dan honderd mensen werden al lid van de Arzi Facebook groep, voordat de stichting geregistreerd was. "De volgende stap voor Arzi is te laten zien dat wij actief zijn, door een online aanwezigheid te creëren, maar ook door traditionele kanalen te benutten, zoals het schrijven van petities, het organiseren van evenementen en demonstraties en door een wedstrijd uit te schrijven voor de beste korte film over Israel voor Arzi's oprichtingsfeest later dit jaar," vertelt mede-oprichter Alon Gilboa, een student aan het Amsterdam University College. Volgens Cnaan Liphshiz, nog een bestuurslid van Arzi, wil Arzi ook de banden aanhalen met de Joodse gemeenschap in Nederland.
Exporteren naar de rest van de wereld.
Het versterken van deze relaties is precies wat Dr. Israel Pupko, een onderzoeker naar immigratie bij het Jewish People Policy Planning Institute, een denktank in Israel, wereldwijd wil proberen te doen. Volgens Pupko wordt de band sterker naarmate het aantal Joodse gemeenschappen in de Diaspora kleiner wordt. Nederland, zo zegt hij "zit vol potentieel om de Israelische gemeenschap te integreren met de Joodse."
"De Joodse Diasporagemeenschappen beginnen de Israeli's in hun land langzaamaan te zien als een demografische, politieke en financiële versterking," zegt Pupko, die ook de oprichter is van Mishelanu ('een van ons'), een Israelische organisatie die probeert Israeli's in het buitenland te verbinden met Joodse gemeenschappen en de Staat Israel. "Als je gelooft dat Joodse huwelijken belangrijk zijn, dat ga je natuurlijk nadenken over de Israelische gemeenschap in jouw land als een bron van Joodse bruiden en bruidegommen," zegt Pupko, 40, die in 1991 vanuit zijn geboorteland Mexico naar Israel verhuisde. In de afgelopen drie jaar hebben een aantal grote Joodse gemeenten afdelingen geopend om contacten te leggen met Israelische expats."Belangrijke voorbeelden hiervan kan je vinden in Californië en Vancouver," zegt hij. Maar, zo voegt hij er aan toe, met uitzondering van Nederland heeft geen enkele Joodse gemeenschap in West Europa een dergelijk initiatief genomen. Vanuit Israel heeft Mishelanu een nieuwe groep opgezet die als paraplu kan dienen voor dergelijke organisaties. De groep heet Global Council of Israelis Abroad (Wereld Raad van Israeli's in het Buitenland). Het oprichtingsevenement vond plaats in Toronto afgelopen januari en werd gesponsord door de UJA federatie van Groot Toronto, het Joods Agentschap en Israels Ministerie van Diaspora Zaken.
Veel Israeli's die weggaan uit Israelzijn in het algemeen positief over hun thuisland en afkomst, maar het duurt een paar jaar voordat zij opnieuw aansluiting zoeken bij hun Joodse achtergrond, legt Pupko uit. De Israelische expat is vaak hoog opgeleid en financieel succesvol, maar niet altijd bezig met politiek. Een voorbeeld hiervan is de Israelische gemeenschap in Londen, waar een wekelijkse pro-Israel krant genaamd 'AlLonden' wordt uitgegeven. Hoofdredacteur Anat Koren zegt dat "we steun hebben gezien van Israeli's voor Israel, maar meestal als reactie – en niet proactief – in tijden van crisis, zoals bij operatie Gegoten Lood."
De wereld als dorp
Nu de Joodse Diaspora gemeenschappen Israeli's proberen te betrekken bij hun activiteiten, realiseert de Israelische regering dat zij ook een rol in dat proces kan spelen. Volgens Pupko vallen deze pogingen echter in het niet in vergelijking met wat andere landen investeren in hun expats. Zwitserland heeft bijvoorbeeld wereldwijd zeventien internationale Zwitserse scholen, waar ongeveer 6.500 leerlingen onderwezen worden in hetzelfde curriculum als thuis. Een Israelische school in New York, Los Angeles of Londen, zou volgens Pupko een 'hit' zijn. Dat Israel niet wil investeren in de circa 750.000 Israeli's die in het buitenland wonen (60 procent in Noord Amerika en 30 procent in Europa) is volgens Pupko te wijten aan het 'breng-ze-terug'-beleid van de Israelische regering.
Sinds 2008 heeft Israels Ministerie van Immigranten Absorptie honderden miljoenen geïnvesteerd in een grote campagne 'Kom thuis naar Israel', om expats terug te laten komen. Het doel: 5.000 Israeli's per jaar terug te brengen. Pupko noemt de campagne "een anachronistisch plan dat niet past in het idee van de 'wereld als dorp'. Een Israeli in het buitenland is niet 'verloren' en we hoeven hem niet terug te halen. We moeten hem alleen vasthouden."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten