NRC Handelsblad en NOS Journaal over grensincident Israel - Libanon

 

Wat NRC en NOS verzwijgen over het schietincident tussen Israel en Libanon

IMO Blog, 5 augustus 2010

In de blogosfeer is woensdag veel geschreven over het schietincident van dinsdag tussen Israël en Libanon, en ook de 'reguliere media' besteedden er veel aandacht aan. Zoals vaak werden de Israëlische en Libanese claim tegenover elkaar gezet, waarbij op het NOS journaal bovendien een Libanese woordvoerder aan het woord kwam en Israëls reactie alleen kort werd samengevat. Veel belangrijke en interessante informatie ontbrak in de media. Ik zal hier aan aantal dingen noemen.

* De Libanese sluipschutters beschoten niet de soldaten die de boom omkapten maar in de buurt staande officieren die het geheel overzagen en zich achter het Israëlische hek bevonden.

* Een van de gedode Libanezen was Assaf Abu Rahal die werkte voor het aan Hezbollah gelieerde Al Akhbar, en een andere gewonde journalist is van Hezbollahs al-Manar (dat vorig jaar in Frankrijk werd verboden vanwege haar antisemitische uitzendingen). Volgens Israëlische bronnen waren er meer journalisten ter plekke. Wat deden die journalisten daar? Libanon heeft een video van het incident (zie hier, vrij onderaan), wat suggereert dat men blijkbaar was voorbereid op een dergelijk incident en wist wat er ging gebeuren.

* Israël had UNIFIL gemeld dat het de boom zou gaan rooien, en UNIFIL heeft daar niet tegen geprotesteerd. Dit had al vóór de expliciete verklaring van UNIFIL dat de boom op Israëlisch grondgebied stond, twijfels moeten doen rijzen bij de media over de Libanese verklaring dat de boom in Libanon stond en zij uit zelfverdediging handelde. Het NOS journaal meldde echter de Israëlische melding bij UNIFIL niet eens, en volgens NRC Handelsblad had UNIFIL ontkend noch bevestigd dat Israël de werkzaamheden had gemeld. Dat is niet waar. Zowel het Israëlische leger als verschillende Israëlische kranten waaronder Haaretz hebben een expliciete verklaring van UNIFIL wat dit betreft gepubliceerd:

The political adviser to the UNIFIL commander, Milos Strugar said , "I can confirm that the IDF had coordinated the pruning work along the border with the Lebanese Army through UNIFIL. The IDF informed UNIFIL that it would be pruning a tree on the northern side of the border fence, but south of the international border line."
http://dover.idf.il/IDF/English/News/today/10/08/0401.htm

Natuurlijk hadden ze dat bij de NRC ook kunnen vinden of achterhalen, maar zowel de NRC als andere media hangen liever een rookgordijn op met allerlei vage aanduidingen (een boom 'op de grens' (NRC), de grens is niet overal duidelijk afgebakend (NOS journaal) (wat beide in feite gelogen is: ten tijde van het NRC artikel was de UNIFIL verklaring bekend en men meldt die zelfs verderop, en de grens is niet onduidelijk of in ieder geval niet op die plek), in plaats van juist zo precies mogelijk te vertellen wat er aan de hand was.

De NRC houdt vervolgens een wollig verhaal over hoezeer de spanning te snijden is tussen Israël en Libanon en hoezeer Israël zich bedreigd voelt en daarom dit incident zo escaleerde, terwijl beide partijen eigenlijk helemaal geen oorlog willen. Klinkt allemaal plausibel voor de leek, maar wijzer wordt je er niet van. Feit is dat Libanon op Israëlische officieren schoot die honderden meters binnen Israël (en binnen het hek) waren, en daarvoor was geen enkele rechtvaardiging. NRC meldt pas in het tweede deel van haar artikel, op pagina vier (het eerste deel staat op de voorpagina) dat UNIFIL bevestigt dat de boom in Israël stond, om het belang daarvan onmiddellijk te bagatelliseren. Ook wordt direct gesuggereerd dat Israël toch schuldig zou kunnen zijn, want UNIFIL onderzoekt nog 'of er misschien militaire bewegingen hebben plaatsgevonden'. Het idee dat Libanon de agressor was en Israël geen schuld draagt is blijkbaar te bizar om serieus in overweging te nemen, en dus wordt liever een beeld gecreëerd van een Israël dat vanwege 'een gespannen klimaat', veroorzaakt door de beschietingen afgelopen week op Eilat nu overspannen reageert op een boom-incident. Het is knap in elkaar gezet.

* De vraag is wie precies het commando tot vuren gaf aan de Libanese soldaten. Volgens het Israëlische leger was dat een plaatselijke commandant, die zelf geen bevel van hogerhand had gekregen het vuur te openen. Ook heb ik gelezen dat veel van de Libanese troepen aan de grens uit sjiieten bestaan die loyaal zijn aan Hezbollah. Het is sowieso een interessante vraag in hoeverre Hezbollah is geïnfiltreerd in het Libanese Leger. Bij incidenten van Hezbollah met UNIFIL bleek in het verleden dat men niet kon opereren zonder Hezbollahs toestemming, en bepaalde gebieden off-limit waren voor UNIFIL. Dit alles in flagrante schending van VN resolutie 1701 (dat de aanwezigheid van Hezbollah ten zuiden van de rivier de Litani verbiedt), maar het NOS journaal of de NRC heeft dat bij mijn weten nooit gehaald.

Alles wijst erop dat er van een voorbereide actie en zelfs hinderlaag sprake was. Het feit dat Israël dit soort zaken vaker doet en sprake is van routinewerkzaamheden, het gemeld was aan UNIFIL die het op hun beurt aan het Libanese leger meldde dat Hezbollah op de hoogte stelde, dat er journalisten aanwezig waren en dat niet de boom rooiende soldaten maar verderop staande officieren werden beschoten, dat alles wijst toch in een bepaalde richting.

Op zowel het NOS journaal als in de NRC als elders werd de oorlog uit 2006 erbij gehaald, waarbij slechts werd vermeld hoeveel doden er vielen (de NRC spreekt van 1500 doden, meest Libanese burgers). Wat opvallend ontbrak is dat die oorlog begon door eenzelfde soort hinderlaag op Israëlisch grondgebied, waarbij acht militairen werden gedood en twee ontvoerd (en vervolgens ook gedood). Die hinderlaag vond vlakbij de plaats van het boomincident plaats, en het rooien van de boom had precies tot doel om iets dergelijks in de toekomst te voorkomen. Maar dat soort achtergrondinformatie is volgens de NRC of de NOS niet interessant voor de lezer c.q. kijker. Over de Tweede Libanon Oorlog wordt sowieso nooit gemeld dat die door een hinderlaag op Israëlisch grondgebied is veroorzaakt waarbij acht Israëlische soldaten werden gedood, en in het beste geval worden alleen de ontvoerde soldaten kort genoemd.

Tot slot wordt in de blogosfeer de Libanese escalatie in verband gebracht met het speciale tribunaal dat binnenkort haar oordeel zal uitspreken over de dood van Rafik Hariri, waarbij Hezbollah verdacht is. Hezbollah heeft er alle belang bij de aandacht van deze zaak af te leiden en het Libanese volk achter zich te verenigen tegen 'de Israëlische agressie'. Hezbollah is de laatste jaren in Libanon steeds machtiger geworden, en veel van de vroegere oppositieleden tegen zowel Hezbollah als Syrië zijn overgelopen naar het pro-Hezbollah en Syrië front.

Hieronder een artikel dat volgens mij het beste en meest gedetailleerd weergeeft wat er gebeurde.

Ratna Pelle

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Clash on Israel-Lebanon Border Holds Potential for Strategic Escalation
Written by Yossef Bodansky
Tuesday, 03 August 2010 20:56

The August 3, 2010, armed clash along the Israeli-Lebanese border was a significant strategic incident.

On Thursday, July 29, 2010, Israel notified UNIFIL that a few Israeli soldiers would be crossing the security fence in order to cut a tree and remove a few shrubs in Israeli territory but near the Blue Line (the actual border between Israel and Lebanon). This foliage blocks the view of Israeli security cameras positioned deep inside Israel. Israel also notified UNIFIL that these soldiers would be escorted by a small patrol which would stay south of the security fence.

The Israeli notification was in accordance with UNSC resolution 1701. UNIFIL then informed the nearby positions of the Lebanese Armed Forces about the planned Israeli activities in order to ensure that there was no misunderstanding. The Lebanese Army notified the local HizbAllah force.

Significantly, the Lebanese Army unit deployed along the border with Israel is the 9th Division, whose commanders and troops are Shi'ites and recruited from the same manpower pool as the HizbAllah.

Around 10:30am on August 3, 2010, about 10 Israeli soldiers with saws crossed the gate in the security fence on foot. This detachment was covered by an Israeli patrol which included a few tanks, armored vehicles, and a command vehicle. As UNIFIL had been informed, the patrol stayed 200-300 meters south of the fence.

When the soldiers approached the tree, they were attacked by small arms automatic fire from both the Lebanese Army's position just across the border and "civilians" (HizbAllah fighters) in the nearby village of Adissyeh.

Immediately, a few Israeli commanders ran from the command vehicle toward the fence to see what was happening. Snipers hiding in the bush adjacent to the Lebanese Army position fired on them, killing the Israeli battalion commander (a lieutenant-colonel) and critically wounding the company commander (a captain). The sniper fire came from a professional ambush that had been organized on the basis of the advance warning provided by UNIFIL.
Meanwhile, the shooting at the Israeli soldiers north of the fence intensified. Israeli forces opened small-arms and mortar fire on the sources of fire in the Lebanese Army position and in a couple of unfinished houses in Adissyeh. Two Israeli tanks and an armored personnel carrier moved forward toward the fence in order to evacuate the stranded soldiers. At this point a UNIFIL patrol arrived on the scene and the UN officers urged both sides to ceasefire. The firing stopped a few minutes later.

Escorted by the UN patrol, the two Israeli tanks and the armored personnel carrier continued to advance toward the gate in the fence in order to evacuate the soldiers. Suddenly an anti-tank missile was fired from either the Lebanese Army position or the bush immediately near it. The missile barely missed the UNIFIL vehicle and the tanks. The Israeli tanks opened fire on the missile launcher.

Major activity followed. Intense fire — small arms, heavy machineguns, mortars, and RPGs — was opened from both several Lebanese Army positions as well as HizbAllah positions in Adissyeh. Israel rushed additional tanks and artillery to the area and started bombarding all Lebanese positions. One or two Katyusha rockets were launched toward Israel, impacted in open space and caused no damage.

A pair of Israeli combat helicopters arrived on the scene. They attacked the main Lebanese Army position near Adissyeh, and subsequently the Lebanese Army battalion headquarters in the village of Al-Taybeh. The helicopters also attacked and destroyed several Lebanese Army armored vehicles which were parked near the headquarters. Three Lebanese soldiers and a journalist (from the pro-HizbAllah newspaper Al-Akhbar) who was with the troops in Al-Taybeh were killed. Another soldier was killed in the position near Adissyeh. A total of five to six soldiers were wounded. There is no reliable information about HizbAllah casualties.
The fire subsided after little over two and a half hours.

This was a very serious incident for two reasons:
1. The incident started as a pre-planned pre-meditated provocation against the Israeli patrol on the basis of information provided via UNIFIL. The mere invitation by the Army of the Al-Akhbar correspondent to cover the clash suggests that this was a pre-planned incident. The incident was conducted jointly by Lebanese Army forces and HizbAllah forces, proving that the close cooperation which HizbAllah leader Hassan Nasrallah had boasted about repeatedly is indeed working (at least with the Army's Shi'ite units such as the 9th Division).

2. Earlier, on Monday, August 2, 2010, HizbAllah and Iranian media warned that the Israeli cabinet had considered "the prospects of an upcoming war on the Lebanese, Syrian and Gaza fronts in anticipation of tensions on the Lebanese domestic scene" because of the impending indictment of senior HizbAllah officials by the Special Tribunal for Lebanon (STL). The HizbAllah, Syria, and Iran are calling on all Lebanese to ignore the STL and instead rally and close ranks behind the "Resistance" in order to confront the Israeli threat. Under these circumstances, the incident on the Israeli-Lebanese border should be considered a made-to-order "proof" of the HizbAllah and Iranian warnings.

Indeed, Lebanese President Michel Suleiman denounced the fighting and urged the Army and all Lebanese to "stand up to Israel's violation of Resolution 1701, whatever the price". According to the Syrian Arab News Agency, Syrian Pres. Bashar al-Assad stated that the "Israeli attack proves once again that Israel is constantly working to destabilize security in Lebanon and the region. Syria stresses that it is standing by its sister Lebanon in the face of the criminal Israeli aggression and calls on the UN to condemn and stop this aggression."
However, the main event in the aftermath of the clash is an anticipated major speech by Hassan Nasrallah. The speech was scheduled for 20:30 on August 3, 2010 (Lebanon time), but its exact time was being constantly changed. Senior HizbAllah officials predict that Nasrallah's speech "will mark a turning point" for Lebanon and the entire Middle East. They explained that Nasrallah would "focus on the national and Islamic dimension of the July [2006] war" and its implications for the current situation in the entire region. Nasrallah's speech, the Senior HizbAllah officials stress, "will mainly be devoted to talk about the meaning of victory against Israel" in both past wars and in the historic confrontation still to come.

Given the above, the August 2, 2010, rocket firing from southern Sinai of Aqaba, Eilat, and a base of the US-led Multinational Force & Observers Organization in Sinai might also be part of this kind of made-to-order "proof" of Israeli aggression. Significantly, the six 122mm GRAD rockets fired from Sinai were made in Iran or North Korea, strongly suggesting that the perpetrators were Iran-sponsored main group rather than a Palestinian fringe entity.