donderdag 25 februari 2010

Simon Soesan over de Palestijnse ramp

 
Op Israel-Palestina.Info is een nieuwe column verschenen van Simon Soesan. Simon Soesan (1956) woont sinds 1973 in Israël. Hij schreef columns voor o.a. NRC Handelsblad, Reformatorisch Dagblad, Israel Aktueel, Levend Joods Geloof, Nieuw Israelitisch Weekblad en Jerusalem Post, en publiceerde de bundels "Pita met hagelslag" (2005) en "Patatje vrede" (2007).
 
Wouter
________________
 
23 februari 2010

De Palestijnse ramp

"Het is een nationale ramp!", zei El-Fayad, de premier van de Palestijnse Autoriteit (PA), begin deze maand. Hij sprak dramatisch en was zichtbaar bewogen. Hoe kan het ook anders?
Even bij het begin (nou…begin..) beginnen:

Sinds 1967 zit Israel op de Westelijke oever van de Jordaan, bij velen bekend als de West Bank. Veroverd in 1967 toen alle buurlanden Israel even de zee in zouden duwen en werden verslagen door Israel in zes dagen tijd. Hoewel ze de oorlog hadden verloren en zich – zeker qua gewoonte in deze omgeving – zouden moeten schamen, eiste men direct dat Israel zich per direct uit de bezette gebieden zou terug trekken. Want wat is dat allemaal? Je mag met z'n twaalven niet eens een piepklein landje aanvallen? En als je dan verliest, ben je dan delen van je land kwijt? Kom nou, dit is het Midden Oosten en als je oorlog begint en verliest mogen ze geen land inpikken hoor!

Helaas, ook al werd de West Bank van Jordanië veroverd, toen Israel vrede tekende met Jordanië, wilde Jordanië het land niet terug. Hetzelfde gebeurde met Egypte, dat tijdens de vredesonderhandelingen duidelijk maakte geen interesse te hebben in de Gazastrook (in feite zei de toenmalige president Sadat van Egypte tegen de Israëlische premier Begin: "Die troep mag je houden."

Het is nu jaren later. Hoewel Israel al vijf jaar weg is uit Gaza, blijft Europa geloven dat Israel Gaza nog bezet. Want Europa snapt het niet helemaal. De realiteit hier is inderdaad moeilijk te volgen. Neem de kolonisten, bijvoorbeeld. Mijns inziens een irritant volk, een minderheid van nog geen 200.000 man die daar echt wonen en de agenda van onze Staat proberen te dicteren. Laten we eerlijk zijn, behalve hun fanatieke ideeën over een Groot-Israël, zijn er ook praktische redenen om daar te wonen: de belastingen zijn absurd laag, de woningprijzen zijn laag en de meesten werken nog voor de gemeente of locale gemeenschap en hebben eigenlijk geen echt beroep. Maar wie bouwt hun huizen, dacht u? Of wie werkt op hun land? Juistem: dezelfde mensen die zij, de kolonisten zo haten, hun land aftroggelen en soms zelfs hun boomgaarden in de fik zetten: de Palestijnen.
 
 
=================
© Simon Soesan
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten