zaterdag 8 oktober 2011

Sari Nusseibeh gaat de mist in over de Joodse staat

 
Sari Nusseibeh is zo'n beetje in zijn eentje de hoop van progressieve Zionisten voor een echt gematigd Palestijns geluid.
Teleurstellend daarom hoe hij in het hieronder bekritiseerde artikel zich uitspreekt tegen de erkenning van Israel als Joodse staat, en vooral de argumenten waarmee hij dat doet. Die slaan behoorlijk de plank mis en geven een vertekend beeld van wat een "Joodse staat" inhoudt. Die Joodse staat is natuurlijk in feite gewoon Israel zoals het al ruim 60 jaar bestaat, naar ik hoop wel eindelijk binnenkort met vastgestelde, erkende en veilige grenzen, en een grondwet en een vredesverdrag met alle buren, inclusief de Palestijnen.
 
Op de tegenwerpingen van Elder of Ziyon (zelf nogal ter rechterzijde van het Zionistisch palet) valt hier en daar ook wel wat aan te merken, maar mede gezien de lengte van het artikel laat ik dat aan de beoordeling van de lezer over.
 
Wouter
___________
 
 
Wednesday, October 05, 2011
Fisking Nusseibeh's "Why Israel can't be a 'Jewish State'
 
A couple of days ago Al Jazeera published an article called "Why Israel can't be a 'Jewish State'" by Sari Nusseibeh.

It has garnered over 5000 Facebook recommendations and hundreds more retweets.

Like the idea that the Neturei Karta represent "True Judaism," this article gives people who already made up their minds a thread of scholarly-sounding nonsense for them to grab onto to justify their opinions.

And it is, indeed, nonsense.

If we consider the subject dispassionately, the idea of a "Jewish State" is logically and morally problematic because of its legal, religious, historical and social implications. The implications of this term therefore need to be spelled out, and we are sure that once they are, most people - and most Israeli citizens, we trust - will not accept these implications.

...First, let us say that confusion immediately arises here because the term "Jewish" can be applied both to the ancient race of Israelites and their descendants, as well as to those who believe in and practice the religion of Judaism. These generally overlap, but not always. For example, some ethnic Jews are atheists and there are converts to Judaism (leaving aside the question of whether these are accepted as such by Ultra-Orthodox Jews) who are not ethnic Jews.
This is true. Judaism is more than a religion and Jews are more than just adherents of a religion - they are a people, they are a nation, and they have been recognized as such way before the establishment of modern Israel.

This is not to say that Israelis are congruent with the Jewish people, as obviously they are not. But that doesn't contradict the idea that Israel is a Jewish state.

Second, let us suggest also that having a modern nation-state being defined by one ethnicity or one religion is problematic in itself - if not inherently self-contradictory - because the modern nation-state as such is a temporal and civic institution, and because no state in the world is - or can be in practice - ethnically or religiously homogenous.
This is a red herring, as no one is saying that Israel must be ethnically or religiously homogenous. In fact, one would be hard pressed to find even the most extreme right-wing Zionist advocating that Israel kick out its non-Jewish citizens or residents (or forcibly convert them), which is what Nusseibeh is implying.
Third, recognition of Israel as a "Jewish state" implies that Israel is, or should be, either a theocracy (if we take the word "Jewish" to apply to the religion of Judaism) or an apartheid state (if we take the word "Jewish" to apply to the ethnicity of Jews), or both, and in all of these cases, Israel is then no longer a democracy - something which has rightly been the pride of most Israelis since the country's founding in 1948.
.More nonsense. Keep in mind that Israeli leaders have considered Israel to be a Jewish state since its inception, and by any yardstick Israel cannot be considered a theocracy nor an apartheid state. Israel's policies are created by its own leadership, not by the rest of the world - so why would recognition of this reality by the outside world affect Israel's internal policies? It's being recognized as a Jewish state by outsiders would not change Israel's internal character one bit.
Fourth, at least one in five Israelis - 20 per cent of the population, according to the Israel Central Bureau of Statistics - is ethnically Arab (and are mostly either Muslim, Christian, Druze or Bahai), and recognising Israel as a "Jewish State" as such makes one-fifth of the population of Israel automatically strangers in their own native land and opens the door to legally reducing them, most undemocratically, to second-class citizens (or perhaps even stripping them of their citizenship and other rights) - something that no-one, much less a Palestinian leader, has a right to do.
Again, almost complete nonsense. I would be the first to admit that there is a certain amount of tension between the concepts of a "Jewish state" and a pure democracy; a Jewish state would give small amounts of preference to Jews in terms of citizenship and perhaps a couple of other areas. Other countries have other criteria for citizenship that discriminate between desired immigrants and undesired immigrants. European countries do not allow most Muslim Arab immigrants to become citizens very easily. This just shows that no one is purely democratic and similar tensions exist everywhere - it does not repudiate the idea of a democratic state that identifies with some people more than others.
Fifth, recognising a "Jewish State" as such in Israel would mean legally that while Palestinians no longer have citizens' rights there, any member of world Jewry outside of Israel (up to 10 million people perhaps), should be entitled to full citizens' rights there, no matter wherever they may be in the world today and regardless of their current nationality. Indeed, Israel publicly admits that it does not hold the land for the benefit of its citizens but holds it, in trust, on behalf of the Jews of the world for all time. This is something that happens in practice, but that obviously Palestinians in the occupied territories - including Jerusalem - do not see as fair, especially as they are constantly forcibly evicted off their ancestral homeland by Israel to make way for foreign Jewish settlers, and because Palestinians in their diaspora are denied the same right to come and live.
Here Nusseibeh shows that he is knowingly being deceptive.

He admits that Israel already has this policy, and therefore nothing would change if the world would admit that Israel is the Jewish state. The rest of his discussion about occupation and settlements is meant to inflame, but it does not inform. Obviously Israel's policy towards areas it has not annexed and towards non-citizens is going to be different from areas that are within the Green Line and Jerusalem and towards Israeli citizens.

Sixth, it means, before final status negotiations have even started, that Palestinians would have then given up the rights of about 7 million Palestinians in the diaspora to repatriation or compensation; 7 million Palestinians descended from the Palestinians who in 1900 lived in historical Palestine (ie what is now Israel, the West Bank including Jerusalem, and Gaza) and at that time made up 800,000 of its 840,000 inhabitants; and who were driven off their land through war, violent eviction or fear.
Those rights are nonexistent, and if Arab leaders had been honest with them and treated them like other refugee populations they would have normal, productive lives today. In the same decade of their losing their homes, tens of millions of other people lost theirs - and yet today they are no longer refugees! The "refugee" problem is an artificial issue kept alive for one reason only - to destroy Israel demographically.

And I have to re-emphasize that the majority of Palestinian Arabs did leave because of fear - fear that was largely unfounded, fueled by wild rumors and by the fact that their leaders fled first. Beyond that, they never imagined that their Arab brethren would turn them into pariahs. Every single time Palestinian Arabs had the chance to become citizens of their host Arab countries, they enthusiastically grabbed the opportunity. Even if you want to blame Israel for the initial displacement, the only party that has kept this issue alive are Arab leaders by enforcing what can only be considered apartheid against their Palestinian brothers.
Seventh, recognising a "Jewish state" in Israel - a state which purports to annex the whole of Jerusalem, East and West, and calls Jerusalem its "eternal, undivided capital" (as if the city, or even the world itself, were eternal; as if it were really undivided, and as if it actually were legally recognised by the international community as Israel's capital) - means completely ignoring the fact that Jerusalem is as holy to 2.2 billion Christians and 1.6 billion Muslims, as it is to 15-20 million Jews worldwide.
More nonsense. Israel has not erased any Muslim or Christian history from Jerusalem. Israeli archaeologists regularly uncover and publicize ancient Muslim sites, just as they do for Byzantine and Jewish sites. The only people who tried to excise a religion from Jerusalem were the Arabs in 1948, as the Jordanians bragged about destroying some 70 synagogues in the course of a single month.

[I]t remains true that, in the Old Testament, God commands the Jewish state in the land of Israel to come into being through warfare and violent dispossession of the original inhabitants. Moreover, this command has its roots in the very Covenant of God with Abraham (or rather "Abram" at that time) in the Bible and it thus forms one of the core tenets of Judaism as such, at least as we understand it. No one then can blame Palestinians and descendents of the ancient Canaanites, Jebusites and others who inhabited the land before the Ancient Israelites (as seen in the Bible itself) for a little trepidation as regards what recognising Israel as a "Jewish State" means for them, particularly to certain Orthodox and Ultra Orthodox Jews. No one then can blame Palestinians for asking if recognising Israel as a "Jewish State" means recognising the legitimacy of offensive warfare or violence against them by Israel to take what remains of Palestine from them....

In short, recognition of Israel as a "Jewish State" in Israel is not the same as, say, recognition of Greece today as a "Christian State". It entails, in the Old Testament itself, a Covenant between God and a Chosen People regarding a Promised Land that should be taken by force at the expense of the other inhabitants of the land and of non-Jews. This idea is not present as such in other religions that we know of.
This is beyond ridiculous. Even the most religious extremist Zionist Jew isn't calling for the genocide of all non-Jewish inhabitants of Biblical Israel, and in fact nothing of the sort has happened. Nothing would change in that regard by Arabs recognizing Israel as a Jewish state.

I can find plenty of Arab and Muslim quotes from the past century that echo the most violent parts of the Bible - and the Koran, for that matter - mostly against the very Jews that Nusseibeh is trying so hard to paint as bigoted ethnic cleansers.

And this is a crucial point. In 1947, scared by the chance that the UN would partition Palestine into a Jewish and Arab state, the Arab leaders scrambled to come up with a plan for a single state where the Muslim majority would treat its Jewish minority impeccably - which is, they said, how they always had treated Jews. Yet immediately after the UN vote - before the State of Israel was declared - Arabs attacked and killed Jews in other Arab countries!

In fact, how Jews were treated by the Arabs in the 1940s and afterwards is the major reason why a Jewish state is correct, moral and necessary. The Jews of Arab countries at the time, whether they were Zionist or not, were scapegoated and subjected to a reign of terror. Their only recourse was to flee, penniless, to the new Jewish state.

Nusseibeh never deigns to mention why a Jewish state is necessary, why the Jewish people have the right to self-determination as well as anyone else does, why the existence of such a state could have saved millions of lives in the 1940s. He uses tunnel vision to frame the argument in terms of "rights" - but only Arab rights. The Jewish right to have a physical nation as much as, or more than, any other people is completely ignored. It is not an issue of Arab human rights - it is an issue of competing human rights between two groups of people.

One of those groups claims to be part of a larger nation that stretches across hundreds of millions of square miles across two continents. The other has nowhere else to call home, has fervently wished to return to its home for millennia, and indeed has rarely felt to be full citizens of any other country that hosted them.

This is why Zionism is a moral expression of Jewish nationalism. As much as possible, Zionist leaders have and continue to do everything possible to give the most possible rights to non-Jewish citizens and others under their control - up to the point of endangering the human rights of Jews themselves. The line between the two exists and it sometimes moves from one side to the other as Israeli leaders wrestle with the difficult ethical issues of how to maximize human rights for all - non-Jews and Jews alike. For the most part, they have been spectacularly successful in finding the best way to balance the two, and Arabs in Israel have far more rights than any Jews have ever had in Arab countries.

There is one other point that Nussibeih pointedly ignores. All Arab countries define themselves in their respective constitutions as Arab countries, and almost all of them define themselves as Islamic countries. The exact same arguments that Nussibeih posits here apply to all of them, including "Palestine." If Israel calling itself a Jewish state is so problematic, then every Arab country is on much weaker rhetorical ground - especially since their discrimination against non-Arabs and often against non-Muslims far outstrips the worst Israel could be credibly accused of. Where are Nusseibeh's anguished articles in Al Jazeera about how Arab countries need to stop being defined as Arab and Muslim?

This article is high-minded, pseudo-intellectual, hypocritical claptrap.

UPDATE:
Elliott Abrams looked at it as well, and noticed a few things I missed - especially some very egregious selective history at the beginning of the article.. (h/t David G)
 

Journalisten en NGO's klagen over beperkingen door Hamas in Gaza

 
Het is de laatste tijd relatief stil rond Gaza, en het helpt niet dat journalisten in de strook door Hamas aan banden worden gelegd.
 
________________
 

Journalists, NGOs complain of Hamas restrictions

 

http://elderofziyon.blogspot.com/2011/10/journalists-ngos-complain-of-hamas.html

 

From Reporters Without Borders:

 

Reporters Without Borders is worried by the Hamas interior ministry’s adoption of new rules for foreign journalists that will restrict their access to the Gaza Strip.

Under the new rules, adopted on 25 September, every foreign journalist wanting to visit the Gaza Strip will have to apply in advance to the interior ministry in Gaza, and processing the application could take several days.

Journalists submitting applications will have to include a photocopy of their passport and ID photos, and will have to name a “guarantor” in the Gaza Strip.

 

The official PA Wafa news agency adds:

 

A number of foreign employees and local journalists in Gaza complained of restrictions imposed by Hamas on the entry of foreigners into the sector, forcing them to pay 'access control' fees in order to make more money for its treasury.

The sources added that a number of journalists and staff of institutions that support humanitarian projects in the sector remain in Jerusalem, and refuse to come to Gaza because of the restrictions.

One expatriate staff member told Wafa, "We have no problem with the registration of in and out of Gaza; the problem in the payment of funds to Hamas. To give money to Hamas means funding a designated terrorist organization and the legal [complications] may result in suspension of relief projects in Gaza. "

Sources told Wafa that Hamas imposes restrictions on foreigners in order to monitor local journalists who work in the sector in addition to acquiring funds from the so-called 'access control' levy. 

Hamas charges about $10 to any foreigners who want to stay in Gaza, and the procedures required to register before entering takes at least five days.

A local journalist who refused to be named said, 'if a foreign journalist wrote material critical of Hamas, the local journalist, who acts as his assistant and translator, is the one who bears the responsibility and this constitutes a threat to it. "

The journalist added that there are numerous restrictions faced by journalists in Gaza and they can not shoot or write anything about what is really happening in Gaza behind the scenes.

 

That last part I hadn't heard of before. Since most foreign journalists cannot get around Gaza without locals, Hamas leans on the locals and threatens or punishes them if their guest writes anything that Hamas doesn't like. 

Even the bravest reporters would hesitate before writing something that would put their friends and colleagues in danger. Not that there are any brave reporters in Gaza who are willing to report negatively on Hamas to begin with.

 

 

30 Procent van Nobelprijzen gaat naar Joden

 
Van oudsher hadden Joden wel een intellectuele voorsprong op de gemiddelde analfabete keuterboer in Nederland die zelden buiten zijn eigen dorp kwam. Joden leerden lezen en schrijven, rekenen en een eeuwenoude geschiedenis, zagen - al dan niet noodgedwongen - heel wat van de wereld, en onderhielden contacten met familie en geloofs- en volksgenoten tot ver over de landsgrenzen. Dat zorgt voor een bredere en meer geïnformeerde blik op de wereld dan elke dag maar weer je eigen kleine akkertje omploegen.
 
Er speelt ook een grote tragiek mee: vooral de arme en onsuccesvolle Joden in de getto's werden massaal vermoord in de Shoah. Geld, intelligentie en internationale contacten boden meer mogelijkheden om te ontsnappen...
 
Wouter
_____________
 

 

30 procent van Nobelprijzen gaat naar Joden

·        http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GRA3GL8GD

·       donderdag 06 oktober 2011

·        Auteur:Willy De Buck

·        Buitenland

 

De Nobelprijs voor scheikunde gaat dit jaar naar de Israëliër Daniel Shechtman, maakte het Nobelprijscomité gisteren bekend. Alweer een Jood, en niemand die daar nog verrast van opkijkt. Want bijna een op de drie Nobelprijzen gaat naar Joden. 

 

Met amper 15 miljoen zijn ze, de Joden. Goed voor ocharme 0,2 procent van de wereldbevolking. En toch rijven ze het leeuwendeel van de Nobelprijzen binnen. Dertig procent zelfs van alle prijzen die sinds 1901 uitgereikt werden. Van de voorlopig zeven laureaten dit jaar zijn er al vijf van Joodse afkomst. Dat is te veel om nog toeval te zijn.

Hebben Joden dan een extra hersenkwab of een gen dat hen superintelligent maakt? 'Sommige Joodse kringen willen maar al te graag geloven dat hun intelligentie genetisch bepaald is', zegt de Antwerpse filosoof en publicist Ludo Abicht. 'Dat klopt niet. Dat is bewezen met studies van niet-Joodse kinderen die door Joodse gezinnen geadopteerd werden. Die presteerden even goed als echte Joodse kinderen.'

Volgens de - Joodse - wetenschappers John Haldane en Norbert Wiener heeft er door de eeuwen heen echter wel een vorm van genetische selectie plaatsgevonden. In vroegere eeuwen waren briljante Talmoedleerlingen - die de mondelinge leer van het jodendom beheersten - een gegeerde bruidegom voor dochters van rijke families. Die combinatie van intelligentie en rijkdom zou hen in tijden van armoede en epidemiën beter voor kindersterfte hebben behoed. Daardoor konden de intelligentste Joodse mannen hun genen aan een talrijker nageslacht doorgeven.

'Die selectie heeft inderdaad plaatsgevonden, maar dat betekent niet dat er zoiets bestaat als een Joods intelligentiegen', zegt Ludo Abicht. 'Het zegt wel veel over het belang dat de Joodse gemeenschap hecht aan opvoeding en studie. De Joden die uit Oost-Europa naar Amerika verhuisden, zijn daar meestal straatarm aangekomen. Hun enige kans om hogerop te geraken, was te presteren in onderwijs en wetenschappen. Dat was hun overlevingsstrategie.'


Diep ingebakken

'Dat zit er diep ingebakken. Toen ik in Amerika les gaf, waren de meesten van mijn studenten Joden. Die maakten daar grapjes over: 
We wisten al van in de wieg dat we zouden doctoreren. We wisten alleen niet in wat. Goeie punten behalen is zeer belangrijk in Joodse families. Ze scheppen het ideale milieu waarin kinderen met aanleg ook de kans krijgen om die gaven te ontplooien.'

'Je kunt dat vergelijken met sportmensen. Die kunnen hun aanleg ook beter ontwikkelen in een milieu dat sportminded is.'

'Of vergelijk het met de witte beren. Die waren vroeger allemaal bruin, maar aan de Noordpool hebben ze een natuurlijke selectie ondergaan. De bleekste exemplaren konden zich het best camoufleren en overleefden. Door te paren met andere bleke exemplaren werden ze steeds witter. Ik ben benieuwd wat dat zal worden als dat voordeel - door de opwarming van de aarde - in een nadeel verandert.' 

 

 

Hoe vaak moeten de Palestijnen hun doel nu duidelijk maken?

 

Vaak, want mensen blijven van mening verschillen hoe ze ‘we willen het hele land, van de rivier tot de zee’ nou precies moeten interpreteren. En hoe ze ‘Israel is een illegale entiteit, die van de aardbodem moet verdwijnen’ nou moeten opvatten, of ‘de Joden, deze nazaten van apen en varkens, zijn gedoemd en allah zal ze straffen’.  

 

Toegegeven, dit zijn meer het soort dingen dat Hamas zegt, al zijn er imams verbonden met de Palestijnse Autoriteit die er ook wat van kunnen. Maar Fatah functionarissen zeggen wel dat de Joden geen volk zijn, kolonisten zijn die er niet thuishoren, en dat de Al Aqsa Moskee bevrijd moet worden net als de rest van Palestina. En op PA TV wordt het hele land als bezet Palestina voorgesteld, veel Palestijnse organisaties hebben als logo een kaartje van het hele land, etc. etc. Dus inderdaad, hoe vaak en op hoeveel manieren moet men dit nog duidelijk maken voordat ook de geachte journalisten van de NRC, De Vokskrant en De Pers eens gaan beseffen dat dat niet al te vertrouwenwekkend overkomt, en er naast de nederzettingen dus ook nog een probleempje aan de andere kant is?

 

RP

----------- 

 

How Often do Palestinians Have to Spell Out Their Goal?

http://www.commentarymagazine.com/2011/10/07/palestinian-goal-charter/

Evelyn Gordon 10.07.2011 - 9:50 AM

 

If anyone still thinks the Palestinians seek a state that will live alongside Israel in peace, they should examine the map broadcast by the Palestinian Authority’s official TV station the day after PA President Mahmoud Abbas formally applied for statehood at the UN. The station, as Palestinian Media Watch notes, is directly controlled by Abbas’ office. And here is its idea of statehood: a map showing all of Israel, the West Bank and Gaza wrapped in a Palestinian flag, with a giant key stabbed through it.

The dual message of the flag and the key – both symbols of ownership – couldn’t be clearer: It’s all ours, and we intend to take it back. But lest anyone have doubts, there are also Arabic words alongside to explain: According to PMW’s translation, they read “expelled,” “resolve” and “right to return.”

That map really says it all. But if anyone needs more convincing, they should visit the website of the PLO’s official UN mission. Since the statehood application was filed by the PLO, not the PA, what the PLO thinks matters. And lo and behold, it thinks its 1968 charter remains valid: Under the headline “Decisions and Actions Related to the Palestine National Charter” – where you’d expect to find the vaunted decision of the late 1990s to revoke the clauses that negate Israel’s existence – you instead find the unreconstructed 1968 version.

For those unfamiliar with the document, here are a few highlights: “Palestine, with the boundaries it had during the British Mandate, is an indivisible territorial unit” (Article 2); “Palestine is the homeland of the Arab Palestinian people” (Article 1); a Palestinian “must be prepared for the armed struggle and ready to sacrifice his wealth and his life in order to win back his homeland” (Article 7); “Armed struggle is the only way to liberate Palestine” (Article
9); “The liberation of Palestine … aims at the elimination of Zionism in Palestine” (Article 15); “The partition of Palestine in 1947, and the establishment of the state of Israel are entirely illegal, regardless of the passage of time” (Article 19); “Claims of historical or religious ties of Jews with Palestine are incompatible with the facts of history and the conception of what constitutes statehood. Judaism, being a religion, is not an independent nationality. Nor do Jews constitute a single nation with an identity of their own” (Article 20); “Zionism is a political movement organically associated with international imperialism … It is racist and fanatic in its nature, aggressive, expansionist and colonial in its aims, and fascist in its methods. Israel is the instrument of the Zionist movement … liberation of Palestine will destroy the Zionist and imperialist presence” (Article 22); “The demand of security and peace, as well as the demand of right and justice, require all states to consider Zionism an illegitimate movement, to outlaw its existence, and to ban its operations” (Article 23).

Not much room for peaceful coexistence there.

Still unconvinced? Try listening to Abbas Zaki, who sits on the Central Committee of Abbas’ Fatah party. On the very day Abbas filed his UN application, he told  Al Jazeera (in MEMRI’s translation):

“Everybody knows that the greater goal cannot be accomplished in one go. If Israel withdraws from Jerusalem, evacuates the 650,000 settlers, and dismantles the wall – what will become of Israel? It will come to an end… If we say that we want to wipe Israel out… C’mon, it’s too difficult. It’s not [acceptable] policy to say so. Don’t say these things to the world. Keep it to yourself.”

All this leaves only one question: How many times do the Palestinians have to say exactly what their goal is before the world finally believes them?

 

Peter Edel en het joodse complot

 

Vrijdag publiceerde Joop.nl, de opiniesite van de VARA, een artikel van Peter Edel. Hij wordt geïntroduceerd als 'free lance journalist en fotograaf'. Dat hij ook een antisemitisch boek 'In de Schaduw van de Ster' had geschreven, vermeldde men liever niet.

Hieronder een artikel, uit een links en zeker niet eenzijdige pro-Israel bron, over Edel en zijn ideeën. Dit artikel is van voor de publicatie van het boek, en reageert op een aantal artikelen van hem.

Hier staan ook nog een paar 'fraaie' citaten van Edel .

 

RP

----------- 

 

Gebladerte-reeks 21, mei 2001

Auteur: Ronald Eissens


(Eerder gepubliceerd op internet, 10 maart 1999)

Peter Edel en het joodse complot

http://www.doorbraak.eu/gebladerte/20062g21.htm 

 

Enige weken geleden gaf ik aan dat ik meende dat de ideeën van Peter Edel neigen naar antisemitisme en revisionisme. Ik beloofde toen om hierover, na lezing van zijn artikelen, een uitgebreid stuk te schrijven. Door tijdsgebrek en ook door tegenzin is dat er nu pas van gekomen. Tegenzin vanwege het naar mijn mening onsmakelijke gedachtegoed, een tegenzin die na lezing van zo'n 15 van Edels artikelen is omgeslagen in grote weerzin. De artikelen die Peter Edel schrijft in Kleintje Muurkrant (KM) kenmerken zich door een veelvoud aan complottheorieën, als feiten gepresenteerde onbewezen beweringen, het doen van beweringen in de vragende vorm (Is de reden hiervan wellicht...?) of het gebruik van het woordje "lijkt" (het lijkt er op dat......). Die twee stijlvormen worden behalve door Edel vooral gebezigd door degenen die de 'bladen' (Story, Privé, Weekend) vol schrijven en zijn uiterst effectief bij het subtiel stellen van iets waar geen bewijs voor is, oftewel insinueren. 

 

Uit de artikelen van Edel valt naar mijn mening te constateren dat door het doen van een aantal beweringen, vaak op hierboven beschreven wijze, hij zich minimaal schuldig maakt aan belediging van de slachtoffers van de holocaust, de overlevenden van de holocaust en hun familie, aanzet tot discriminatie van de joodse bevolkingsgroep in Nederland en maximaal zich schuldig maakt aan antisemitisme. Hij is geen revisionist in de zin van het ontkennen van de holocaust maar hij bedrijft wel een andere vorm van revisionisme: het willen herschrijven van de oorzaken van de holocaust en het herbenoemen van de schuldigen daaraan. 

 

Ik heb een groot aantal alinea's uit de stukken van Edel willen becommentariëren. Dit stuk is echter al te lang, 7½ pagina's tekst. Nog meer zou de leesbaarheid niet ten goede komen. Ik heb er dus voor gekozen om alleen op de naar ik meen meest significante passages in te gaan. 

 

Laten wij eens een paar stukken van Edel erbij nemen. In KM 327 heeft Edel het over (door hem niet geïdentificeerde) bronnen die beweren dat er contacten zijn tussen Anti Defamation League (ADL, een Amerikaans organisatie die deel uitmaakt van B'nai 'B'rith en zich bezighoud met racismebestrijding) en de Ku Klux Klan. Edel presenteerde een en ander als feit wat hem een klacht wegens smaad opleverde. Verderop in het stuk is het al geen 'bewering' meer, maar een veronderstelling: "Maar is mijn veronderstelling over contacten tussen pro-Israëlische organisaties met extreem-rechts werkelijk zo onrealistisch", vraagt hij zich af. De Amsterdamse rechtbank verklaart de klacht wegens smaad op 18 november 98 niet ontvankelijk. Volgens de rechtbank heeft het artikel van Edel uitsluitend betrekking op de Amerikaanse organisatie B'nai B'rith en is die organisatie de daadwerkelijk beledigde. De niet-ontvankelijkheid van de klacht heeft dus geen betrekking op de inhoud. Het OM gaat in beroep tegen deze uitspraak.

 

In dezelfde KM 327 schrijft Edel: "Een ander gevolg van de integratie van joodse mensen, binnen de niet-joodse samenleving waarin zij leven, is dat zij zelden of nooit meer het doelwit zijn van uitingen van antisemitisme." 

 

Oftewel, als Joden maar integreren hebben ze geen 'last' meer, dan worden ze niet meer gediscrimineerd. Het is niet duidelijk waar Edel deze wijsheid vandaan haalt. Discriminatie houdt niet op als een groep integreert. 

 

Edel gaat verder: "Racisme is tegenwoordig dan ook vooral iets dat betrekking heeft op niet-Europese vluchtelingen of gastarbeiders. Met het voorafgaande wordt sterk de indruk gewekt dat integratie en secularisatie van joodse mensen efficiënter is, ten aanzien van het voorkomen van anti-joodse vervolgingen, dan het historische joodse isolement zoals dat binnen het tegenwoordige Israël eens te meer gestalte heeft gekregen. In veel opzichten lijkt de joodse staat door dit isolement op het ultieme joodse getto uit vroeger tijden. Zoals ik eerder al schreef is het joodse isolement in het verleden vaak het gevolg is geweest van anti-joodse vervolgingen. Het ontstaan van Israël, dat volgde na de holocaust, past geheel in dit patroon. Maar het joodse element isolement werkt twee kanten op. Want het is aan de andere kant juist de afzondering van joden uit het maatschappelijk proces, die niet los kan worden gezien van het ontstaan van antisemitische tendensen." 

 

En: "Volgens mij heeft de praktijk aangetoond dat integratie van joodse mensen binnen de samenleving, in dit verband meer perspectieven biedt. Het argument dat alleen Israël in de toekomst een garantie kan bieden tegen de vervolging van joodse mensen en om die reden dus bestaansrecht heeft, is in mijn opinie dus zeker niet geheel waterdicht." 

 

Edel zegt hier dus: als die joden nou maar integreren dan vallen ze niet meer op, dan worden ze (dus) niet meer gediscrimineerd, kijk maar hoe de joden door zichzelf in een historisch isolement te plaatsen (hij noemt dit "de afzondering van joden uit het maatschappelijk proces") aanleiding geven tot antisemitische tendensen. Edel gaat hier voorbij aan de hoofdreden van dit historische isolement, namelijk dat joden door de samenlevingen waarin zij terecht kwamen in dit isolement werden geplaatst. Dit door middel van het verbieden van het uitoefenen van de meeste beroepen, het zich alleen op bepaalde plekken mogen vestigen en het dragen van bepaalde merktekens. Het stellen dat antisemitisme in het verleden of in het heden de schuld is (geweest) van joden zelf, is een vervalsing van de geschiedenis. Wat Edel doet is de totale omkering. De slachtoffers van antisemitisme hebben zelf schuld aan het ontstaan van antisemitische en hebben bovendien geen recht op een eigen land waar ze niet worden gediscrimineerd, zij moeten maar gewoon integreren dan gaat het allemaal wel over. Het slachtoffer de schuld geven van discriminatie is verderfelijke onzin. Ik vraag mij af of Edel de rechtmatige eisen van andere volkeren zoals Koerden en Palestijnen op een eigen land op dezelfde manier afdoet. Zij kunnen immers ook integreren, dan worden zij niet langer gediscrimineerd en is het probleem toch opgelost? 

 

In "Kanttekeningen bij herdenking (deel 2) - De onbekende waarheid over de Tweede Wereldoorlog" schrijft Edel: "Net als in de dertiger jaren is er ook nu weer een joodse elite-organisatie die verondersteld wordt een stimulerende invloed te hebben op het nazistische denken. Deze anti-defamation league of B'nai B'rith zou zelfs in nauw contact staan met de KKK. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat B'nai B'rith in feite niets anders is dan een vorm van vrijmetselarij, net als de KKK. Officieel is het een organisatie die zich richt tegen antisemitisme, maar in feite zou B'nai B'rith er aan bijdragen dat dit soort gedachten verspreid worden. Net als tijdens de Tweede Wereldoorlog is er dus nu weer een joodse elite die zich via neo-nazi's lijkt te richten tegen de belangen van de joodse burger. Het spreekt echter vanzelf dat het erg moeilijk is iets in te brengen tegen B'nai B'rith, iedere kritiek wordt immers afgeslagen als antisemitisme." 

 

Hier insinueert Edel dat de door hem veronderstelde joodse elite (die volgens hem niet is vergast, maar in het kuuroord Theresiënstadt heeft verbleven, zie verder), en die gemene zaak maakte met de nazi's tegen het eigen volk (de 'gewone joden'), nu weer aanwezig is om hetzelfde te doen, dit keer samen met neo-nazi's.

 

In "Kanttekeningen bij herdenking (deel 1)" zegt Edel: "Een conclusie die na het lezen van Arendt's boek getrokken kan worden, is dat de holocaust niet op deze schaal had kunnen plaatsvinden als er niet aan meegewerkt was geweest door joodse instanties zelf! Berucht is in dit verband de rol van de joodse raden, die de nazi's netjes lijsten met namen en adressen van joden gaven, zodat de razzia's met groter gemak konden geschieden." 

 

En: "Terwijl het aan de hand van het nazi-partijprogramma toch al lang bekend was dat men niet veel goeds met het joodse bevolkingsdeel voor had. "

 

Niemand geloofde, zelfs niet tot aankomst in de kampen zelf, wat de nazi's nu eigenlijk werkelijk met joden voorhadden. In bovenstaand stuk doet Edel het wederom voorkomen of de rijke joden het allemaal gedaan hebben. Hij maakt een kunstmatige scheiding in de joodse gemeenschap tussen 'elitaire rijke joden' en 'gewone joden', maar geeft niet aan hoe die groepen zich laten definiëren (hoeveel geld heeft een rijke jood? Hoe arm is een arme jood?). Bovendien doet hij het voorkomen dat de joodse raden instanties waren die door joden waren ingesteld. Dit is niet het geval, joodse raden werden onder druk van de nazi's gecreëerd. Er is een groot verschil tussen joodse instanties, instellingen enzovoorts, en de door de nazi's ingestelde joodse raden. 

 

En: "De holocaust niet op deze schaal had kunnen plaatsvinden als er niet aan meegewerkt was geweest door joodse instanties zelf!" 

 

Joodse instanties hebben niet hieraan meegewerkt. De joodse raden, ingesteld door de nazi's, hebben onder druk van de nazi's, onder bedreiging zelf onmiddellijk gedeporteerd, opgesloten of gemarteld te worden, onder bedreiging van het vermoorden of deporteren van familieleden, hieraan 'meegewerkt'. Door te stellen dat joodse instanties zelf schuldig zijn aan de omvang van de holocaust zegt Edel: de slachtoffers hebben het (gedeeltelijk) zelf gedaan. Als zij niet zouden hebben meegewerkt, dan waren er veel minder mensen vergast.

 

Verderop in het stuk zegt hij: "Het grootste verschil had natuurlijk betrekking op de scheiding tussen arm en rijk. Een rijke jood liep in eerste instantie toch aanmerkelijk minder kans op een transportlijst terecht te komen dan de grote groep arme joden; zij gingen als eersten, zo lag dat. Daar zorgden de voornamelijk rijkere joden binnen de joodse raden wel voor. Bovendien bestond voor de joodse elite natuurlijk ook de mogelijkheid om te vluchten naar de Verenigde Staten. Rijke joden waren daar van harte welkom."

 

Uiteindelijk zijn er van al die "rijke" en "rijkere joden" maar een heel klein deel niet vergast en teruggekomen. Volkomen berooid en wat was het eerste dat ze naar hun hoofd kregen als ze eigendommen probeerden terug te krijgen? "Ze hebben weer een grote bek, ze hebben het allemaal aan zichzelf te wijten". Dat moet meneer Edel bekend in de oren klinken, want hij borduurt voort op die mythe. 

 

Edel gaat verder: "Ook de nazi's maakten verschil tussen joden. Hoewel de huidige consensus ons wil doen geloven dat de nazi's op alle joden uit waren, werden er wel degelijk uitzonderingen gemaakt. Dat moest ook wel gezien het aantal hoge nazi's dat zelf op zijn minst half joods was, zoals SD-chef Reinhardt Heydrich, die een joodse vader had." 

 

Onzin, geschiedvervalsing in de zuiverste vorm. Er is geen enkel bewijs voor het gerucht dat Bruno Heydrich, de vader van Reinhardt Heydrich, joods was. Wat meer is, door de nazi's zelf is, na aanhoudende geruchten, het tegendeel hiervan bewezen en na de oorlog is dit gerucht wederom meerdere malen ontkracht. Toch blijft het, net als de afkomst-van-Hitler mythe, ad nauseam rondzingen. En "het aantal hoge nazi's dat zelf op zijn minst half joods was..." Waar haalt Edel deze waanzin vandaan.

 

In "Kanttekeningen bij herdenking, deel 2" gaat Edel verder op dit stokpaardje: "De "Protocollen van Zion" worden weer door velen gelezen en de antisemitische uitspraken van Wladimir Zjirinowski zijn de hele wereld rond gegaan. Het is opvallend dat deze onheilspellende figuur na veel omhaal te kennen gaf een joodse vader te hebben gehad, precies zoals dat het geval was bij de nazi Heydrich." 

 

Edel wil graag bewijzen dat nazi's eigenlijk joden zijn. Een aantal hoge nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog, Hitler, Heydrich, maar ook een hedendaagse nazi als Zjirinowski. 

 

In "Kanttekeningen bij herdenking (deel 1)" gaat Edel verder: "Bij partijfilosoof Albert Rosenberg zegt zijn naam waarschijnlijk wel genoeg."

 

Nee, meneer Edel, dat zegt niet genoeg. Uw insinuatie dat Alfred Rosenberg joods was vanwege het hebben van een joodse achternaam is niet meer dan een grove, domme blunder en een vooroordeel. Niet alle mensen met een joodse naam zijn joods, niet alle mensen met een niet-joodse naam zijn arisch. Net zomin als alle mensen die Edel heten van edele afkomst of tenminste van verarmde adel zijn. 

 

Hij gaat verder: "Maar toch was hij degene die de "Protocollen van Sion" vanuit Rusland naar West-Europa bracht". 

 

Hier zijn we weer terug bij Edels andere stokpaardje. Iemand die volgens hem joods was en "een hoge nazi" introduceert in de jaren 30 de "Protocols of the Elders of Zion", een antisemitisch boekje, geschreven rond 1885 door de Okhrana, de Tjaristische Geheime politie, overigens al tussen 1915 en 1920 op grote schaal verspreid in West-Europa. De zogenaamd joods zijnde Alfred Rosenberg is dus eigenlijk een nazi die zelf antisemitisme pleegt tegen zijn eigen volk. Kortom, de slachtoffers hebben het gedaan, zij zijn eigenlijk de daders. Dit is een regelmatig in Edel's stukken terugkerend thema. 

 

Verderop in het stuk zegt Edel: "Tenslotte bestaan er over Adolf Hitler zelf veel (overtuigende) theorieën dat ook hij joods bloed door zijn aderen had stromen''.

Naar Hitler's afkomst is zeer uitgebreid onderzoek gedaan. Er is geconstateerd dat zijn grootmoeder, Maria Schicklgruber, een relatie had met een onbekende man. Dit resulteerde in de geboorte van Hitler's vader, Alois Schicklgruber. Over deze onbekende man zijn allerlei onbewezen beweringen, bijvoorbeeld dat hij joods was. Een flinterdun gegeven dus. 

 

En: "Het beste wat men over deze groep kan zeggen is dat er uit eigenbelang gehandeld werd, maar een ieder die het boek van Hannah Arendt leest, zal met mij tot de conclusie komen dat het er veel schijn van had dat de joodse elite bewust meewerkte aan het vermoorden van haar eigen burgerij." 

 

Weer een voortzetting van de slachtoffers-hebben-het-zelf-gedaan-mythe. Edel is hier echter voorzichtiger dan in andere stukken en gebruikt nadrukkelijk het woordje "lijkt".

Hij gaat verder: "Er wordt vaak op gewezen dat ook de elitaire joden, zoals die in de joodse raden waren vertegenwoordigd, uiteindelijk richting kampen vertrokken. Dat was echter niet naar het vernietigingskamp Auschwitz, maar naar relatief 'lichte' kampen, zoals Theresiënstadt." 

 

Een stuk geschiedvervalsing. Naar Theresiënstadt gingen voornamelijk zogenaamde 'prominenten', vaak familieleden van joden die buiten het Duitse bezettingsgebied een bepaalde maatschappelijke positie (zoals bijvoorbeeld familieleden van Baron de Rothschild) hadden en ook wel hen die een bepaald aanzien hadden in de wetenschap of de kunsten. Zij werden gebruikt als gijzelaars. Ik wil Edel er verder op wijzen dat de zogenaamde elitaire joden, waarmee hij leden van de joodse raden bedoeld, voornamelijk zijn vergast en niet op vakantie gingen naar het hem welbekende en als kuuroord beschouwde Theresiënstadt. De joodse raden bestonden uit notabelen zoals doktoren, professoren, notarissen, Industriëlen, etcetera. De door meneer Edel zo verafschuwde 'elitaire joden' zijn grotendeels vergast, dus daar hebben ze veel aan, die door Edel postuum toegekende elite-medaille. 

 

Verder in dit artikel bakt, ik kan het niet anders zeggen, meneer Edel het nog bruiner: "Naast bankiers uit de Angelsaksische richting waren ook een aantal joodse bankiers betrokken bij de financiële ondersteuning van Nazi Duitsland. Beruchte namen in dit verband zijn Rothschild, Oppenheim, Schiff, Kuhn & Loeb en Warburg (welke familie de Amerikaanse tak van IG Farben bestuurde). Dat joodse bankiers betrokken waren bij de financiering van Hitler is natuurlijk volledig tegenstrijdig met diens eigen beweringen. Hitler beweerde immers dat Duitsland na de Eerste Wereldoorlog ten gronde was gericht door joodse bankiers. Dat zij er in feite aan toe bij hebben gedragen dat hij in het zadel werd geholpen, verzweeg Hitler natuurlijk in alle toonaarden. Uiteindelijk zou Hitler wat betreft de vernietiging van Duitsland zelfs min of meer gelijk krijgen. Achteraf is gebleken dat de ondersteuning van de nazi's door het Angelsaksische establishment en joodse bankiers er nooit op gericht is geweest definitief een duizend jarig rijk te vestigen, zoals Hitler voor ogen stond. De uiteindelijke bedoeling van de opkomst van Hitler en trawanten was de totale vernietiging van Duitsland en dat is uiteindelijk ook gebeurd. Duitsland staat dan ook niet voor niets met 20 miljoen doden boven aan de lijst van getroffen landen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Natuurlijk treft de Duitse bevolking zelf ook blaam. Per slot van rekening had verreweg het grootste gedeelte daarvan zijn stem uitgebracht op Hitler. Het Angelsaksische establishment had echter heel goed door dat de Duitsers eenvoudig zouden doen wat hun opgedragen werd. Dat blijkt wel uit het Eichmann-proces. Door de totale overgave aan Hitler was er voor de Duitsers op dat moment geen gewetensprobleem, dat zou later pas komen en hoe." 

 

Kortom, de slachtoffers hebben niet alleen zelf de holocaust grotendeels op hun geweten, het eigenlijke doel (!) van degenen die de nazi's financierden, volgens Edel het Angelsaksische establishment en joodse bankiers, was de vernietiging van het Duitse volk. Edel geeft Hitler, die altijd beweerde dat 'de internationale jood' Duitsland kapot wilden maken, dus gelijk. Door de Duitsers te willen vernietigen hebben de joden zichzelf vernietigd. Hiermee is de cirkelredenering rond en schaart Edel zich in de gelederen van revisionisten. 

 

Dat joden de nazi's hebben "gefinancierd" is overigens op een andere wijze volkomen waar. Met door de nazi's uit hen getrokken gouden tanden, door de nazi's van hen gestolen kunst, geld, bezittingen.... 

 

Hoezeer Edel begaan is met het lot van 'arme joden' blijkt wel uit het volgende stukje: "Over het oorlogsverleden van een grote onderneming als Degussa, die in de oorlog rijk is geworden aan geroofd joods bezit, wil de heer Naftaniël het in ieder geval niet hebben. Toch kan ik me wel iets voorstellen bij een dergelijke overweging. Die 1800 gulden aan theelepeltjes en armbandjes zijn immers véél belangrijker dan de betrokkenheid van het bedrijfsleven bij de holocaust, waarover nog altijd veel onduidelijkheden bestaan ."

 

Het onbegrip, cynisme en gevoelloosheid die Edel hier tentoonspreidt is werkelijk bedroevend. Die theelepeltjes en armbandjes zoals hij het minachtend stelt zijn inderdaad heel belangrijk. Ze zijn vaak het enige tastbare wat is overgebleven van een vermoord familielid. Maar dat zegt Edel natuurlijk niets, die vindt dat 'arme joden' in deze achter het 'grote geld' aan moeten gaan. Vreemd, in Edels wereld zouden zij dan 'rijke joden' worden en daar heeft hij niet zoveel mee op. 

 

In "Evaluatie van een aanklacht", tenslotte, laat Edel alle maskers vallen: "Het argument van religieuze vrijheid maakt ondertussen van alles mogelijk. Zelfs de meest barbaarse rituelen, die voor een onbevooroordeelde waarnemer volstrekt verwerpelijk zijn, worden er zonder meer door geaccepteerd. Neem nu het besnijdenisritueel, zoals dat ook tegenwoordig nog altijd volop door joden en moslims wordt gepraktiseerd. Uit een serie artikelen die enige tijd geleden in NRC Handelsblad verscheen, bleek dat er geen enkel argument bestaat voor het besnijdenisritueel, ook niet in hygiënisch opzicht, zoals vaak wordt beweerd. Er is simpelweg geen enkel argument voor, behalve dan het nastreven van een pijnervaring die het mogelijk..." (tekst op webpagina eindigt hier.) 

 

Religieuze vrijheid voor joden en voor moslims deugt dus ook al niet, dat laat barbaarse praktijken zoals besnijdenis toe. Bovendien is het onnodig, beslist meneer Edel, behalve voor het nastreven van een pijnervaring. Waarmee Edel het islamitische en joodse geloof afdoet als barbarisme en vergelijkt met sadomasochisme. Het door Edel verguisde "besnijdenisritueel" word overigens in de VS jaarlijks op grote schaal toegepast (60 procent van de in de Verenigde Staten geboren mannelijke kinderen werd in 1996 besneden). 

 

Na lezing van Edel's kwalijk riekende proza denk ik aan Erich von Däniken, de schrijver van onder andere "Waren de goden kosmonauten". Iemand die net als Edel pagina's vol schreef met halve feiten of hele onwaarheden, die ook geen moeite had met het publiceren van onbewezen beweringen en die er ook een handje van had alles in een grote mixer te doen en presto! Weer een incoherente theorie. Von Dänikens 'saving grace' was echter dat hij zich in zijn boeken nooit te buiten ging aan beweringen die beledigend waren of aanzetten tot haat jegens bevolkingsgroepen. Edel schrijft in "Kanttekeningen bij herdenking (deel 2)": "Wat dat betreft lijkt antisemitisme volledig los te staan van het politieke systeem dat in een land wordt gehanteerd". Hier kan ik het zelfs met Edel eens zijn, maar ik zou daar in zijn eigen stijl aan toe willen voegen: inderdaad, het "lijkt" zelfs los te staan van persoonlijke ideologie. 

 

En natuurlijk kan Edel het niet nalaten (in zijn door Kleintje Muurkrant op de anti-racisme lijst geplaatste reactie) om te suggereren dat Magenta een organisatie is die er vooral is om "kritiek op het zionisme" te pareren. Dat past geheel in zijn stijl van beweringen-zonder-bewijs. Voor informatie over Magenta verwijs ik de heer Edel naar: http://www.magenta.nl . Ik vermoed echter dat hij daar al flink aan het zoeken is geweest naar bewijzen dat Magenta een pro-Israëlische, pro-joodse en anti-Palestijnse organisatie is, die samen met de rest van de joodse elite en bankiers wellicht, of zelfs misschien, verantwoordelijk is voor het samen met de Taliban in het openbaar verbranden van een, door Edels deep-throat bronnen vermoed, pamflet, geschreven door de crypto-zionistische Werner von Braun (er wordt gesproken over bewijzen dat die een joodse vader had), waarin wordt opgeroepen tot niet nader omschreven financiële transacties met het CIDI en de bakker om de hoek (die een erfgenaam lijkt te zijn van de familie Krupp). 

 

Voor alle duidelijkheid: dit was slechts een persiflage op de Edeliaanse stijl, stichting Magenta heeft nooit contact gehad met de bakker op de hoek. 

 

Slotconclusies. Ik meen dat de heer Edel een in alle opzichten klassiek antisemitische houding aanneemt. In een lange serie artikelen probeert hij door middel van geschiedvervalsing, het presenteren van onjuistheden als feiten, en het insinueren van verbanden of gebeurtenissen, aan te tonen dat het joodse volk in grote mate zelf verantwoordelijk is voor, en medeschuldig aan, de holocaust. De mystificatie rond de afkomst van Hitler, Heydrich en andere nazi's, het opvoeren van een joodse elite (rijke joden) die met de nazi's samenzwoeren om het eigen volk uit te moorden, het revisionisme dat hij pleegt door joden ook weer de schuld te geven van antisemitisme in de geschiedenis, en het overal zien van de aanwezigheid en/of betrokkenheid van joden bij 'complotten' zijn hierbij zijn hulpmiddelen, onbewezen beweringen die hij als feiten presenteert en veelvuldig herhaald. 

 

Naschrift

Op 4 juni 1999 (in nummer 333) plaatste Kleintje Muurkrant (overigens zonder toestemming te vragen) bovenstaand stuk. Edel reageert in hetzelfde nummer opnieuw met een herhaling van zijn welbekende beweringen, insinuaties en beledigingen. Zo vraagt hij zich af of ik besneden ben en indien dit niet het geval is dan wenst hij dat dit alsnog gebeurt, maar dan zonder verdoving. " We horen dan binnenkort wel hoe fijn Ronald het vond". Ik ben daar verder maar niet meer op ingegaan, ik discussieer toch liever met beschaafde mensen .