Moordaanslag met Pesach

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/04/18/moordaanslag-met-pesach/

= IMO Blog =

Afgelopen maandag, aan de vooravond van Pesach, schoot een Palestijn op de Westoever een Israelische man dood en verwondde zijn zwangere vrouw en een zoontje van negen. De man schoot met een kalasjnikov op verschillende Israelische auto’s op de weg in de buurt van het Palestijnse plaatsje Idhna en niet ver van Hebron, aldus The Times of Israel. De aanslag is nog niet opgeëist, maar Islamitische Jihad en Hamas spraken hun goedkeuring uit. Palestijnen plegen vaak aanslagen rond Joodse feestdagen, en daarom sluit Israel de grensovergangen doorgaans af tijdens feestdagen, iets dat uiteraard streng wordt veroordeeld door pro-Palestijnse en ‘mensenrechten’ groeperingen. Betselem veroordeelde de aanslag eenduidig:

Israeli human rights group B’Tselem “strongly condemned” the shooting, adding that “attacks against civilians within Israel’s borders are no different from attacks against settlers living in the West Bank.”
“The argument that there is justification for killing settlers as part of the struggle against Israeli occupation is both legally and morally groundless,” it said, adding that all civilians must be protected.

Hamas prees de aanslag zoals gezegd:

In Gaza, meanwhile, the prime minister of the Hamas-ruled territory praised the shooting, saying the attack outside the city of Hebron “brought back life to the path of resistance” against Israel and warned of more attacks in the Palestinian territory.

In de Nederlandse media zag ik, op internet althans, nog niks over de aanslag en ook het NOS Journaal vond het blijkbaar niet de moeite waard er een item over te maken (er is inmiddels een kort ANP bericht verschenen over de steun van Hamas voor de aanslag). Monique van Hoogstraten becommentarieert liever nieuwe bouwplannen in de nederzettingen, of verzet van Israelisch rechts tegen concessies, dan Palestijns geweld en extremisme. ‘Hoe erg is de dood van een Israelische man, een kolonist nog wel, die daar helemaal niet had moeten rijden, en ook nog eens op weg was naar Hebron om met de radikale kolonisten aldaar de Sederavond te vieren’, denken sommigen wellicht. ‘Er komen immers meer Palestijnen om en die komen ook niet allemaal op het nieuws. Israel zet zich weer graag als slachtoffer neer, gelukkig dat de Nederlandse media dat spel niet meespelen’.

Zoals Betselem terecht opmerkt, doet het er niet toe waar het slachtoffer zich bevond, en verlies je je recht op leven niet wanneer je je in omstreden of bezet gebied begeeft. Daarbij werd hij bewust en in koelen bloede doodgeschoten, wat van een andere orde is dan wanneer Israeli’s per ongeluk Palestijnse burgers treffen omdat zij zich in militair gebied begaven, of dichtbij raketten afschietende ‘militanten’ stonden. De schietpartij had meer mensen kunnen treffen, en wanneer Israels veiligheidsmaatregelen niet zo streng waren zouden er veel meer slachtoffers vallen. Het Israelische leger onderzoekt incidenten waarbij onschuldige Palestijnen werden getroffen vaak achteraf, en soms worden te schietgrage soldaten bestraft. Nooit spreken politici hun vreugde of voldoening uit over de dood van onschuldige Palestijnen; dit kom je hooguit weleens tegen op fora, en dan spreken anderen daar weer hun afschuw over uit. Hoe anders is dit aan Palestijnse kant, waar aanslagen alleen plichtmatig worden veroordeeld door de PA (zover is men bij deze aanslag overigens nog niet) en in Palestijnse media zijn doorgaans slechts positieve woorden te lezen over het doden van Israeli’s en worden de daders als helden geprezen. Vandaar dat Netanyahu de aanslag weet aan de Palestijnse opruiing, en de PA daarvoor verantwoordelijk hield:

“This reprehensible murder of a man who was traveling with his family to a meal for the Festival of Freedom is the result of the incitement for which the Palestinian Authority is responsible,” Netanyahu said.

Misschien iets te kort door de bocht, want ook zonder opruiing waren er wellicht aanslagen. Het conflict wordt niet slechts veroorzaakt door de opruiing, al is dit zeker een factor en een belemmering om tot een compromis te komen. Het is niet minder waar dan de eeuwig herhaalde mantra dat de nederzettingen het struikelblok zijn en de bezetting en ondergeschikte positie van de Palestijnen hen tot geweld aanzetten. Daar komt vaak het cliché bovenop dat de een zijn terrorist de ander zijn vrijheidsstrijder is, en wordt het verschil tussen bewust zoveel mogelijk burgerslachtoffers maken en al dan niet genoeg hebben gedaan om deze te voorkomen, weggepoetst.

Het slachtoffer, de 47-jarige Baruch Mizrahi, was overigens geen kolonist. Hij woonde met zijn gezin in Modi’in in Israel, en was op weg naar familie in Hebron om samen Pesach te vieren.

Ratna Pelle