De Vuile Pen Award heeft een terechte winnaar

 

Dit artikel over de Vuile Pen Award stond in de papieren editie van het Friesch Dagblad.

 

In zijn reactie op de award schreef Van Hooff dat hem door de ‘objectieve berichtgeving in NRC Handelsblad’ de schellen van de ogen zijn gevallen. ‘Inmiddels is mij duidelijk geworden dat Israël een racistische schurkenstaat is en als zodanig de voornaamste aanstichter van Jodenhaat in de wereld.’

Is dit niet het beste bewijs dat de berichtgeving van NRC Handelsblad alles behalve objectief is? Zie ook het onderzoek naar de berichtgeving van NRC Handelsblad en het boek van oud-journalist Hans Moll.

 

RP

----------

 

 

De Vuile Pen Award heeft een terechte winnaar

Bron: Friesch Dagblad 4-4-2013
Opinie: Wybe Fraanje

Onlangs reikte Werkgroep Accuratesse en Authenticiteit in Reportages (WAAR) samen met de Facebook-groep Like for Israel voor het eerst de jaarlijkse ‘Vuile Pen Award’ uit voor de meest Israël-vijandige publicatie van het afgelopen jaar.

De award ging naar Anton van Hooff wegens een column in De Gelderlander.

WAAR volgt al jaren de manier waarop Nederlandse media het Israëlisch-Palestijnse conflict verslaan op de voet, en publiceert haar bevindingen in onderbouwde rapporten die ze naar de redacties stuurt. De toekenning van de Vuile Pen Award is een nieuwe activiteit van WAAR.

Van Hooff schreef in de gewraakte column dat de staat Israël was gesticht als beloning voor de Holocaust. Van Hooff schreef het niet meer aan te kunnen om herdenkingen bij te wonen waar de Israëlische vlag wappert, en sowieso een gruwelijke hekel aan het woord Holocaust te hebben. Volgens het juryrapport werden hiermee negatieve clichés over Joden (uitverkoren volk, alleen met het eigen leed bezig) bevestigd. ‘Deze clichés zijn niet alleen onjuist maar ook grievend en laten zien hoe dicht antizionisme en antisemitisme vaak bij elkaar liggen.’

In zijn reactie op de award schreef Van Hooff dat hem door de ‘objectieve berichtgeving in NRC Handelsblad’ de schellen van de ogen zijn gevallen. ‘Inmiddels is mij duidelijk geworden dat Israël een racistische schurkenstaat is en als zodanig de voornaamste aanstichter van Jodenhaat in de wereld.’
In zijn jongste column schrijft hij - als ‘bevestiging van het Joodse racisme’ - dat de Joden in 1933 met instemming de ‘nieuwe Duitse staat van nationale opstanding’ begroetten.  

Sinds oud-NRC-journalist Hans Moll een boekje erover open deed (Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant) kan niemand meer met droge ogen beweren dat NRC Handelsblad objectieve berichtgeving over Israël biedt. En de reactie van de Zionistische Vereniging in Duitsland op de via propaganda aan de macht gekomen nationaal-socialistische partij was naïef. Ze had de illusie dat er ruimte zou komen voor religieuze, etnische en andere minderheden. In dezelfde brief waaruit Van Hooff citeert spreekt ze de hoop uit op een beschermde status voor de Joden, in afwachting van de emigratie naar het Britse mandaatgebied Palestina. Dat dacht iedereen toen, omdat Hitler dat beloofd had om aan de macht te komen. Van een Entlösung had nog nooit iemand gehoord. De suggestieve interpretatie van Van Hooff is op zijn zachtst gezegd verdacht.
Hij laat WAAR weten graag nog een tweede keer in aanmerking te komen voor de Award. ‘Voor alle zekerheid stel ik nog eens mijn kandidatuur op grond van mijn jongste column.’

WAAR wil met de award ‘de discussie over de vaak belabberde berichtgeving over Israël aangaan en roept journalisten, verslaggevers en commentatoren op om zorgvuldiger te berichten.’ Van zorgvuldigheid is Anton van Hooff niet te beschuldigen, wat hem een terechte winnaar van de Vuile Pen Award maakt.