woensdag 4 april 2012 09:50
Had het gewelddadige conflict tussen Mohammed en de joden slechts een politiek-ideologisch karakter? Of liet Mohammed ook een eschatologisch systeem (over het einde der tijden) van denken en verwachting over de joden en hun toekomst na?
De vele samenstellers van de islam die door de eeuwen heen zijn teruggebracht tot één naam, namelijk die van Mohammed, hebben de joden bij wijze van een 'hadith' tot de eeuwige vijanden van de islam verklaard.
Voorspelling
Monnik Bahira voorspelde de eeuwige joodse samenzwering tegen de islam. In een godsdienstig eschatologisch verhaal wordt altijd een voorspelling gedaan over hoe de dingen en de zaken zullen eindigen.
In een hadith vertelde Aboe Hoeraira dat de profeet zou hebben gezegd: 'Jullie zullen tegen de joden vechten tot een van hen zich achter een steen verstopt en de steen roept: "Hierheen, knecht van Allah! Achter mij zit een jood, dood hem."'
Dit is precies de reden waarom aan sommige fundamentalistische moslims in hun fanatieke strijd tegen de joden signalen van het einde der tijden verschijnen. Zelfs de stenen zullen de joden geen veiligheid kunnen bieden.
Nazisme
De stenen zullen praten in dit eschatologische verhaal, en ze zullen de joden verraden. Vergeet niet: sommige bedoeïenen waren steenaanbidders. Een gewelddadige dood zal de laatste bestemming zijn voor de jood. Nu begrijpt u waarom de uitvoerders van Holocaust een enorme belangstelling hadden voor de islam en de Arabische cultuur.
Het twintigste-eeuwse islamitische antisemitisme beperkt zich niet tot anti-Britse sentimenten en het nationalisme. Het was vooral de verdienste van de moslimfundamentalisten dat er een dwarsverband kwam tussen de islamitische wereld en het nazisme.
Bondgenoot
Mohammad Haj Amin al-Husseini was de leider van de Arabieren in Palestina onder het Britse mandaat. Sinds 1919 was hij bezig met de strijd tegen de joden en de zionistische beweging. De Britten hebben hem laten promoveren tot Grootmoefti, om hem beter te kunnen laten inkapselen door de radicale Arabieren. Dachten ze.
Zo werd Amin al-Husseini - de Husseini's vormen een machtige clan op de Westelijke Jordaanover, waar het clansysteem nog volop leeft - de belangrijkste leider van de Arabieren. Maar de Grootmoefti had snel door dat hij voor zijn antisemitische ambitie een echte bondgenoot moest zoeken. En dat werd nazi-Duitsland.
Felicitaties
In 1933 feliciteerde hij Hitler in een telegram met zijn benoeming tot bondskanselier. In maart van dat jaar had de Grootmoefti een geheime ontmoeting met Wolff, consul-generaal van de nazi's. Uit nazidocumenten blijkt dat de moefti op zijn laatst vanaf 1936 door Berlijn werd gefinancierd. En vanaf 1937 stond de Grootmoefti op de loonlijst van de Abwehr, de Duitse inlichtingendienst. Ook had hij een geheime ontmoeting met SS'er Adolf Eichmann.
Vanaf 1940 was de moefti actief in Bagdad. Daar vormde hij met de Iraakse kolonel Rashid Ali en anderen een geheim nazicomité. Dit nazigezinde Arabische comité had rechtstreeks overleg met Berlijn, terwijl de groep al bezig was met het organiseren van een staatsgreep in Irak.
En dat laatste gebeurde: op 1 april 1941 pleegden de nazigezinden een staatsgreep in Bagdad. Vanaf 1 juni van dat jaar zou gedurende twee dagen jacht worden gemaakt op joden: in Bagdad richtte men een enorme slachting aan.
Uitroeiing
De opmars van de Britse troepen vanuit Basra maakte een einde aan dat nazigezinde regime. Rashid Ali en de Grootmoefti vluchtten via Iran naar Duitsland. Beiden werden door de Britse autoriteiten bij verstek ter dood veroordeeld. In Duitsland keerde de moefti zich tegen de uitzetting van joden uit Europa en bepleitte de totale uitroeiing van joden.
De Palestijnse Grootmoefti werd de nazistische moslimleider van het Derde Rijk. De Arabische afdeling van Radio Berlijn stond in feite onder de autoriteit van de Grootmoefti.
Hij hitste in zijn toespraken de moslims op tegen de joden en de geallieerden. Ook was het hem gelukt om in Bosnië-Herzegovina en Albanië een islamitische SS-divisie te vormen, bestaande uit 20.000 moslims die de 'Handschar-divisie' werden genoemd.
Feestelijk onthaald
Uit onderzoek van de Vlaamse journalist Jef Lambrecht in 'De zwarte wieg. Irak, Nazi's en neoconservatieven' blijkt dat het bestrijden van joden de hoofdtaak van de Handschar-divisie was.
De Grootmoefti deed zijn uiterste best om ervoor te zorgen dat geen jood Europa zou verlaten. Het lukte hem in 1943 de vlucht van 7.500 joden van de Balkan naar de andere kant van de wereld te belemmeren. Ze werden allemaal gedood.
Op belangrijke momenten, tijdens de toespraken van de Führer in de Rijksdag, zat hij vooraan. Uiteindelijk vluchtte hij naar de Arabische wereld, waar hij door de moslimbroeders feestelijk werd ontvangen en beschermd.
Verklaring
Hoe was de relatie van de Moslimbroederschap met de nazistische Grootmoefti? Hassan al-Banna, grondlegger van de Broeders, sprak in 1946 in een officiële verklaring de volgende memorabele woorden:
'Het is waar dat Al-Sayed Amin Al-Husseini Frankrijk heeft verlaten en is aangekomen in een Arabisch land. Al-Ikhwan al-Muslimin en alle Arabieren verzoeken de Arabische Liga, waarop de Arabische hoop is gevestigd, te verklaren dat de moefti welkom is om in welk Arabisch land dan ook te verblijven en dat hem een warm welkom moet worden geheten waar hij aankomt, als teken van waardering voor zijn grote verdiensten voor de glorie van de islam en de Arabieren. (...)
Het nieuws klonk als donder in de oren van sommige Amerikaanse, Britse en Joodse tirannen. De leeuw is eindelijk vrij en hij zal door de Arabische jungle zwerven om het te bevrijden van de wolven. De grote leider is weer terug na vele jaren lijden in ballingschap. (...)
De Moefti is Palestina en Palestina is de Moefti. Oh Amin! Wat een grote, eigenzinnige, geweldige, wonderbaarlijke man die u bent! Al die jaren van ballingschap hadden geen invloed op uw vechtlust. Hitlers en Mussolini's nederlaag lieten u niet afschrikken. Uw haar is niet grijs van de schrik geworden en u bent nog steeds vol van leven en strijd. (...) Ja, deze held die een imperium heeft uitgedaagd en zionisme heeft bestreden, met de hulp van Hitler en Duitsland! Duitsland en Hitler zijn verdwenen, maar Amin Al-Husseini zal de strijd voortzetten. (...) Nu probeert ze (Amerika, AE) de Arabieren te wurgen en heeft de nazimethoden overgenomen!'
Onder de indruk
Terecht wijst Paul Berman in 'The Flight of the Intellectuals' erop dat deze laatste woorden van Al-Banna een zeker bewustzijn over het bestaan van concentratiekampen inhielden. Het staat vast dat de Arabische pers de uitroeiing van de joden in Europa heeft gemeld en besproken.
Het onderzoek van professor Jeffrey Herf, 'Nazi Propaganda for the Arab World', laat aan de hand van de staatsarchieven zien hoe sommige Arabische personen en groeperingen nauwe ideologische en persoonlijke banden hadden met het naziregime. SS-leider Heinrich Himmler zelf bemoeide zich met de islaminstituten in Duitsland.
De nazi's waren onder de indruk van het hoge antisemitische gehalte van de islam.
Met of zonder Israël: de antisemitische leeuw van de islam is het perverse probleem van de Midden-Oosterse islam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten