Drie recente blogposts liefst van Anja Meulenbelt gaan over de dood van Mustafa Tamimi, die in het dorpje Nabi Saleh door een traangasgranaat om het leven is gekomen. Hij gooide stenen naar het Israelische leger en is nu de eerste 'martelaar' van het dorp. Maar hij is niet voor niks gestorven, aldus Loes de Kleyn in een gastblog bij Meulenbelt:
Gaat het verzet door? 'We zullen zeker niet stoppen met ons verzet. Nu begint het pas! Vanaf nu demonstreren we voor Mustafa, zijn dood mag niet voor niets zijn geweest' roepen de dorpelingen luidkeels tijdens de demonstratie in Ramallah later die avond.
Mustafa Tamimi, 27 jaar, stierf in de nacht van 9 op 10 december. Vandaag, 11 december, zal hij, zoals ze dat op zijn Arabisch uitdrukken, getrouwd worden met het Palestijnse land; als martelaar zal hij worden begraven in zijn dorp Nabi Saleh.
In een andere blogpost zien we een gruwelijke foto van een bebloed gezicht, dat van Tamimi, met als uitleg:
Sorry voor de rottige foto. Maar dit is realiteit. In Nabi Saleh, waar permanent wordt gedemonstreerd tegen de bezetting, en de landroof, aarzelt het leger niet om geweld te gebruiken tegen de demonstranten.
Ik wil het hier niet hebben over de precieze toedracht van een en ander, maar vind het feit dat na 2 jaar van demonstraties, die geregeld uit de hand lopen, nu de eerste dode valt, getuigen van een terughoudendheid van het Israelische leger die elders in het Midden-Oosten geheel onbekend is. Natuurlijk, iedere dode is er een teveel en is een drama voor de familie, maar Meulenbelt gebruikt de dood van Tamimi om Israel zo zwart mogelijk te maken. Hij is geen tragische dode, maar een martelaar. En we weten allemaal dat de Palestijnen hun martelaren willen wreken.
Op een andere blogpost van Meulenbelt zien we een Palestijnse vrouw die, haar neus zo ongeveer tegen een Israelische soldaat aangeduwd, hem toeschreeuwt "you like occupying people?" "In Nabi Saleh zijn het de jonge vrouwen die de Israëlische soldaten confronteren," aldus Meulenbelt. Ze hebben daarbij kennelijk geen enkele angst, want ze weten dat de soldaten hun niks zullen doen. In het bijbehorende filmpje zien we jonge Palestijnse vrouwen die op soldaten toelopen en ze vragen wat ze daar doen, ga toch uit het leger, vind je het leuk om etnisch te zuiveren, hoeveel mensen heb je vandaag gedood, hoe oud ben je eigenlijk, jullie zijn het uitverkoren volk, toch, met die propaganda wordt je toch gevoed?, etc. De soldaten zeggen niks, op een enkel 'zero' na. Ze worden vernederd, ze worden neergezet als nazi's, maar dan wel nazi's waar je totaal niet bang voor hoeft te zijn en lekker kunt provoceren. Ze doen niks, jagen de brutale vrouwen niet weg, richten hun wapen niet op hen. Maar dit is volgens velen wel het meest brute leger van het Midden-Oosten, eentje dat de bevolking etnisch aan het zuiveren is en volgens Meulenbelt bezig is met een langzaam uitgevoerde genocide. Dat de beelden van het filmpje daarmee in tegenspraak zijn zal weinigen opvallen; men ziet die vrouwen, men ziet soldaten tegenover burgers, activisten die telkens weer een Palestijnse vlag voor de neus van soldaten ontvouwen (en hem er bijna in doen stikken). Men ziet goed tegenover kwaad, en de symboliek van soldaten tegenover ongewapende vrouwen.
Anja Meulenbelt zet deze symboliek geraffineerd in. Bij een andere blogpost een foto van een jongetje op de intensive care in Gaza. Hij is zwaar gewond door een Israelisch bombardement, aldus Meulenbelt. Er zouden nog vijf andere Palestijnen zijn gedood in de voorgaande dagen. Iemand schrijft als reactie: "Israel heeft zich inmiddels geprofileerd als een terroristische staat, in alles vergelijkbaar met Duitsland voor- en tijdens WO2." Natuurlijk vermeldt Meulenbelt niet dat het ging om luchtaanvallen op onder andere een trainingskampvan Hamas, in reactie op verschillende raketten die op onder andere Ashkelon waren afgevuurd. Het trainingskamp lag dicht bij huizen, waardoor een Palestijnse man en zijn zoon werden getroffen (bron: Y-Net dat bronnen in Gaza aanhaalt). De jongen bezweek twee dagen later aan zijn verwondingen. Bij een aanval in Rafah waren volgens Y-Net secundaire explosies te zien, wat erop duidt dat er wapens aanwezig waren in de gebouwen die men bombardeerde. Waarom mag Hamas van Meulenbelt zomaar raketten afschieten op Israelische steden en mag Israel vervolgens geen wapenfabrieken en trainingskampen van Hamas bombarderen? En waarom mag Hamas die in woonwijken bouwen, maar is Israel verantwoordelijk als daardoor ook burgerdoden vallen? Maar dat is allemaal niet mediageniek en saai, dan krijg je lange genuanceerde verhalen in plaats van heldere taal en de emotie triggerende foto's. Daarom lezen we bij Meulenbelt niks over de toedracht en oorzaak van de Israelische luchtaanvallen, en wordt gesuggereerd dat doelbewust burgers worden gedood.
Wordt vervolgd.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten