Het zit de organisatoren van de Gazavloot niet mee. Er varen veel minder schepen uit dan gepland, met minder activisten aan boord, en minder mensen hebben hun steun toegezegd. Verzekeraars doen moeilijk, de Griekse autoriteiten doen moeilijk, en nou vertrekken de journalisten die zouden meevaren ook nog vanwege gebrek aan vertrouwen. Dit is opmerkelijk, want uit de verhalen van deze journalisten blijkt dat zij sympathiek staan tegenover het initiatief en de activisten. Ondanks het feit dat humanitaire goederen onbeperkt Gaza in kunnen worden gebracht en een zeeblokkade legitiem is tegenover een vijandig regime, meenden zij dat de actie steun verdient. Ook blijkt dat er wel degelijk banden met Hamas zijn, ondanks de beweringen van het tegendeel:
Hasna el Maroudi (26) ging mee als activist maar zou onderweg ook verslag doen voor 'Uitgesproken Vara' en Joop.nl. "Ik vind deze tocht in principe een fantastische actie, ik ben begaan met Palestijnse mensen en streef naar een vrij Gaza. Maar ik geloof niet dat dit de manier is.
"Ik kreeg geen antwoord op de vraag hoe het zat met de financiering. Ook op de vraag in hoeverre er betrekkingen waren met Hamas was het antwoord onbevredigend."
En opeens kwam Amin Abou Rashed opdagen op Korfoe. Van hem wordt vermoed dat hij banden onderhoudt met de moslimbroeders en Hamas. El Maroudi: "Officieel was hij niet betrokken bij de stichting. Nu bleek hij opeens toch achter de schermen actief. Dat is vreemd voor een organisatie die zegt transparant te zijn. Op het moment dat ik mijn twijfels hierover uitte, kwam er geen reactie. Men zweeg liever. Voor mij was het de reden niet meer mee te gaan."
Abou Rashed vertelde Trouw de boot te hebben geregeld. Of er banden waren met Hamas? "Natuurlijk. Je kunt niet zonder in Gaza."
Hasna el Maroudi had op Joop.nl een tijdje terug een vreselijk suggestief stukje geschreven waarin ze beweerde dat niet Palestijnse 'vrijheidsstrijders' maar Thaise gastarbeiders het gezin Fogel uit Itamar hadden vermoord. Iemand had zoiets in Ma'an gesuggereerd, dus is het waar, dacht ze blijkbaar. Ik heb geen correctie van haar gezien toen Israel de schuldigen had opgepakt, twee strijders van het Volksfron voor de Bevrijding van Palestina, en zij bekenden de moord uit 'ideologische redenen' te hebben gepleegd. Zo iemand gaat dus door voor een 'journalist' en zo iemand knapt zelfs af op de organisatie Nederland-Gaza. Veelzeggend.
Onderstaande is ook illustrerend voor de betrouwbaarheid van de organisatie.
De opvarenden was echter verteld dat er onder geen beding zou worden samengewerkt met Hamas. Zo zou UNRWA, de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen, de goederen distribueren in Gaza - niet Hamas. UNRWA-woordvoerder Christopher Gunness zegt echter dat er helemaal geen toezegging voor hulp is gedaan. Hij schaart zich achter het standpunt van Ban Ki-moon, die de vloot niet steunt.
Zie tevens de verhalen van twee andere journalisten:
RP
------------------------
Pers vertrouwt Gazaboot niet
Wilfred van de Poll − 29/06/11, 16:59
Op de Nederlands-Italiaanse boot 'Stefano Chiarini', die meevaart met de internationale vloot naar Gaza, gaan zo'n acht activisten uit Nederland mee. Ook Nederlandse journalisten (onder wie een van Trouw) hadden zich aangemeld - maar zij trokken zich allemaal terug. Wat is er aan de hand?
· "Wat wij gisteravond in beslotenheid bespraken, stond vanochtend in deTelegraaf! Een journalist heeft gelekt!" Furieus keek Anne de Jong (30) om zich heen. In het Iliadahotel in Gouvia, Korfoe, zaten veertien mensen: acht activisten, twee documentairemakers en vier journalisten. Zij zouden meegaan met de Nederlands-Italiaanse boot naar Gaza.
Anne de Jong voer vorig jaar mee met de eerste 'freedom flotilla' en is een spin in het web bij de stichting Nederland-Gaza, die het schip samen met de Italiaanse stichting 'Freedom Flotilla Italia' heeft aangekocht.
Haar verwijt, dat een slag in de lucht bleek, zette kwaad bloed bij de journalisten. Wat was dit voor kinderachtige verdachtmakerij?
Journalisten en activisten zochten de afgelopen week op Korfoe naar een manier om hun onderlinge relatie te bepalen. Ze zouden - letterlijk - in hetzelfde schuitje komen te zitten, maar de journalisten wilden toch onafhankelijk blijven. Onmogelijk leek zoiets niet te zijn; makkelijk was het evenmin. Wederzijds vertrouwen was cruciaal.
Maar juist dat vertrouwen liep in Korfoe telkens nieuwe deuken op, door de sfeer van achterdocht die door de organisatie - bewust of onbewust - werd geschapen. "Wij zijn een volledig open en transparante organisatie!" beet De Jong het journaille toe.
Eric Beauchemin (47), journalist voor de Wereldomroep: "Ik doe dit werk al 25 jaar, maar nooit zag ik zo'n gesloten organisatie. Stelden we een kritische vraag, dan werd ons 'onprofessionaliteit' verweten. Restricties werden gesteld die van te voren niet waren gecommuniceerd. We mochten niet vertellen op welk eiland we ons bevonden. Bepaalde programmaonderdelen mochten niet geciteerd worden, hoewel dat wel beloofd was. En alsof Israël niet allang van alles op de hoogte was.
"Vragen werden gewoon niet beantwoord. Er werd altijd 'later op teruggekomen'. Al snel verloor ik mijn geloof en vertrouwen. Die zijn wel essentieel bij een onderneming met zoveel risico's als deze; vorig jaar kwamen er negen mensen om het leven. Ik ben zeer, zeer teleurgesteld."
Bud Wichers (33) reist als freelance 'veiligheidscorrespondent' voor de persbureau's Reuters, AFP en ANP en komt vaak in gevaarlijke gebieden, zoals Afghanistan en Irak. Maar nog nooit voelde hij zich zo ongemakkelijk bij een onderneming als bij deze Gazareis. "Er werden verwachtingen gewekt die later met het grootste gemak weer van tafel werden geschoven. De feiten waren telkens in tegenspraak met wat ons was voorgespiegeld.
"Bijvoorbeeld: voordat we afreisden naar Korfoe was ons verteld dat we daar álle opvarenden van de boot zouden ontmoeten. Voor mij en een aantal anderen was dat erg belangrijk: we wilden kunnen inschatten of het veilig was om met ze mee te gaan. Maar op Korfoe hoorden we dat de andere opvarenden pas onderweg 'ergens' zouden worden opgepikt."
Gisteren hebben alle opvarenden zich alsnog in Korfoe verzameld, maar toen had Wichers zijn besluit al genomen. "De vertrouwensbreuk was op een gegeven moment onherstelbaar. Er was bovendien foutieve informatie over mij naar buiten gebracht in de media. Daardoor werd het werken mij onmogelijk gemaakt."
Hasna el Maroudi (26) ging mee als activist maar zou onderweg ook verslag doen voor 'Uitgesproken Vara' en Joop.nl. "Ik vind deze tocht in principe een fantastische actie, ik ben begaan met Palestijnse mensen en streef naar een vrij Gaza. Maar ik geloof niet dat dit de manier is.
"Ik kreeg geen antwoord op de vraag hoe het zat met de financiering. Ook op de vraag in hoeverre er betrekkingen waren met Hamas was het antwoord onbevredigend."
En opeens kwam Amin Abou Rashed opdagen op Korfoe. Van hem wordt vermoed dat hij banden onderhoudt met de moslimbroeders en Hamas. El Maroudi: "Officieel was hij niet betrokken bij de stichting. Nu bleek hij opeens toch achter de schermen actief. Dat is vreemd voor een organisatie die zegt transparant te zijn. Op het moment dat ik mijn twijfels hierover uitte, kwam er geen reactie. Men zweeg liever. Voor mij was het de reden niet meer mee te gaan."
Abou Rashed vertelde Trouw de boot te hebben geregeld. Of er banden waren met Hamas? "Natuurlijk. Je kunt niet zonder in Gaza."
De opvarenden was echter verteld dat er onder geen beding zou worden samengewerkt met Hamas. Zo zou UNRWA, de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen, de goederen distribueren in Gaza - niet Hamas. UNRWA-woordvoerder Christopher Gunness zegt echter dat er helemaal geen toezegging voor hulp is gedaan. Hij schaart zich achter het standpunt van Ban Ki-moon, die de vloot niet steunt.
Hasna el Maroudi: "Niet alleen met de journalisten wordt onprofessioneel omgegaan. Dat geldt ook voor de activisten. Die zijn zeer gemotiveerd, en dat bewonder ik. Maar ze stellen te weinig vragen en laten zich daardoor gebruiken." Eric Beauchemin: "Hun naïviteit is schokkend. Ze worden verblind door idealisme."
Martijn Dekker, woordvoerder van de stichting Nederland-Gaza, betreurt het vertrek van de journalisten. "Wij herkennen ons niet in het beeld dat van ons geschetst wordt. Het is volkomen begrijpelijk dat het vertrouwen een deuk oploopt als informatie telkens onjuist blijkt. Maar wij proberen niet bewust mensen om de tuin te leiden. Het was ook onmacht: de organisatie heeft te kampen met veel onverwachte veranderingen en internationale druk."
Sabotage door 'vijandige duikers'
Volgens de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Avigdor Lieberman, zijn de activisten die naar Gaza willen varen op zoek zijn naar 'confrontatie en bloed'.
Op de Israëlische radio sprak de minister van 'een harde kern van terreuractivisten'.
Toch trekt Israël zijn eerder geuite dreigement in om meevarende journalisten langdurig de toegang tot het land te ontzeggen, liet het bureau van premier Netanjahoe weten.
Volgens de organisatoren van de vloot zet Israël Griekenland onder druk om te voorkomen dat de vloot kan vertrekken en is één van de tien schepen, het Zweedse schip 'Juliano', gesaboteerd.
De schroef is door 'vijandige duikers' onklaar gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten