Enkele cijfers over Israelische nederzettingen anno 2010

 

Een redelijk verhaal tegenover de vele non informatieve berichten over de nederzettingen en hoe erg die wel niet zijn. Wat men niet vermeldt is dat de stelling dat de nederzettingen illegaal zijn wordt bestreden door een aantal deskundigen, die er bijvoorbeeld op wijzen dat de Geneefse Conventie die daartoe vaak wordt aangehaald, gaat over het gedwongen verplaatsen naar bezet gebied van de eigen bevolking, zoals de nazi's deden met de Joden die ze naar kampen in Polen brachten. De kolonisten gingen er vrijwillig wonen, aanvankelijk zelfs tegen de zin van de Israelische regering. Zie voor meer informatie bijvoorbeeld: Israel en het internationale recht

 

Het CIDI schrijft:

 

In 1947 werd de Westelijke Jordaanoever door de Verenigde Naties (res. 181) toegewezen aan de op te richten Palestijnse staat, maar de Palestijnen wezen dit voorstel af. In de oorlog die daarop ontstond bezette Jordanie het gebied.

 

Zelfs het CIDI doet het: oorlogen 'ontstaan' niet zomaar, die worden begonnen door een agressor die de ander de oorlog verklaart. In dit geval verklaarden de Arabieren in Palestina de Joden de oorlog nadat het delingsplan door de VN was aangenomen, en de Arabische staten dreigden eveneens met oorlog en waarschuwden dat zij de veiligheid van de Joden in hun landen niet zouden kunnen garanderen, wat een eufemisme bleek voor pogroms en vervolgingen. In die oorlog bezette Jordanië een deel van het aan de Arabieren toegewezen gebied. Ook Egypte bezette een deel hiervan (de Gazastrook) en Israel zelf, dat een corridor bevocht naar Jeruzalem (dat volgens het plan onder internationaal bestuur zou komen en geheel door aan de Arabieren toegewezen gebied was omringd; de honderdduizend Joden daar stierven bijna de hongerdood door een half jaar durende blokkade door de Arabieren). Zie ook: geschiedenis van het Israelisch-Arabische conflict

 

RP

-------------

 

Enkele cijfers over de nederzettingen anno 2010

http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Enkele-cijfers-over-de-nederzettingen-anno-2010.html

CIDI / Sat 30-10-2010

Op dit moment bestaan er 121 Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Er zijn ook 102 voorposten, maar deze worden door de Israelische regering als illegaal beschouwd. In Oost-Jeruzalem, dat in 1967 door Israel werd geannexeerd, leven nog eens 190.000 Joden tussen ca 400.000 Arabieren.

Op de gehele Westelijke Jordaanoever wonen 303.900 Joden in nederzettingen (telling juli 2010). De drie grootste nederzettingen zijn: Betar Illit, Modi'in Illit en Ma'ale Adummim. Deze zijn beter aan te duiden als steden. Geen van deze plaatsen heeft minder dan 35.000 inwoners. Het totale aantal inwoners van deze drie nederzettingen is 119.200, 40% van de gehele Joodse populatie op de Westelijke Jordaanoever.

De internationale gemeenschap noemt de Israelische nederzettingenpolitiek illegaal. Dit is ook de opvatting van de Europese Unie. Het Israelische Hooggerechtshof bestrijdt dit op meerdere gronden. Eén argument is dat het gebied waarop de nederzettingen worden gebouwd omstreden is. Voor Israel de Westoever in 1967 bezette, was het in handen van Jordanie. Maar dat bestuur werd maar door twee landen erkend.

In 1947 werd de Westelijke Jordaanoever door de Verenigde Naties (res. 181) toegewezen aan de op te richten Palestijnse staat, maar de Palestijnen wezen dit voorstel af. In de oorlog die daarop ontstond bezette Jordanie het gebied. Voor Jordanie was de Westoever 30 jaar in handen van de Britten. Daarvoor was het 400 jaar Turks. Nooit was er een Palestijnse staat. Dat neemt niet weg dat CIDI op het standpunt staat dat Israel een Palestijnse staat in dit gebied moet toestaan, indien dit tot een echte duurzame vrede met het Palestijnse volk kan leiden. Een deel van de Joodse nederzettingen zal daarbij ontruimd moeten worden, zoals dat ook in de Gazastrook is gebeurd.

Van de 121 nederzettingen vallen er 80 binnen het zogenaamde veiligheidshek dat door sommigen scheidingsmuur genoemd wordt . 48 nederzettingen hebben minder dan 500 inwoners. In 75 nederzettingen is al jaren praktisch geen groei te herkennen.. De Israelische nederzettingen zijn gebouwd op 3% van het totale oppervlak van de West Bank (kaartje). Sinds een aantal jaren zijn er geen nieuwe nederzettingen bij gebouwd, wel zijn de oude uitgebreid en dan met name in de gebieden die Israel in een vredesregeling denkt te kunnen behouden. Die gebieden zouden mogelijkerwijs kunnen worden uitgeruild met grond die momenteel tot Israel behoort. Van december 2009 tot eind september 2010 had de Israelische regering een bouwstop ingesteld om het vredesproces te helpen opstarten.

Uit de cijfers van het Israelisch Centraal Bureau voor Statistiek blijkt dat Israel sinds 2003 een stabiele bevolkingsgroei heeft, deze komt op 1,8%. De nederzettingen laten een ander beeld zien, daar is in 2009 een bevolkingsgroei te onderkennen van 5,3%. Voor het jaar 2010 wordt deze groei geschat op 4,8%, een daling die een gevolg kan zijn van de bouwstop in deze periode. Jarenlang ligt dit cijfer al rond de 5%. Men moet zich echter realiseren dat ca 2/3 van die jaarlijkse groei veroorzaakt wordt door een extreem hoog geboortecijfer onder de Joodse kolonisten.

De Joodse kolonisten krijgen dus gemiddeld meer kinderen dan andere Israeliers. Dat komt waarschijnlijk door het relatief grote aantal orthodoxe Joden onder de kolonisten. Zij beschouwen de Westelijke Jordaanoever, Judea en Samaria, als onderdeel van het door God aan het Joodse volk Beloofde Land. De bevolkingsgroei van de Palestijnse inwoners van de Westelijke Jordaanoever bedraagt jaarlijks ca 2,2%.

Volgens de Palestijnse Autoriteit, die als uitvloeisel van de Oslo Akkoorden het gezag uitoefent over 99% van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, wonen er in dit gebied ca 4 miljoen Palestijnen. Israelische onderzoekers schatten dit aantal 1 miljoen lager . De groei van het nationaal product van de Westelijke Jordaanoever, zonder de Joodse nederzettingen, bedroeg in 2009 7%. De verwachting voor 2010 is rondom de 10%.

Bronnen cijfers: CBS Israel; World Factbook