IMSTAR en het Palestina-activisme op de universiteit

http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/02/04/imstar-en-palestina-activisme-op-universiteit/

= IMO =

Terwijl 10 jaar geleden op Britse universiteiten al werd geijverd voor een academische boycot van Israel, en in Canada, de VS en elders jaarlijks ‘Israeli Apartheid Week’ werd georganiseerd door radicale actiegroepjes, leken Nederlandse universiteiten lange tijd gevrijwaard te blijven van dergelijk activisme. Helaas is die tijd voorbij. Op zowel de Vrije Universiteit Amsterdam als de Universiteit van Amsterdam zijn de laatste jaren pro-Palestijnse groepen actief, worden geregeld pro-Palestijnse lezingen gegeven en krijgen studenten zo een eenzijdig beeld van het conflict voorgeschoteld. Je mag verwachten dat een wetenschappelijk instituut probeert zo feitelijk mogelijk naar een kwestie te kijken en verschillende posities (narratieven) analyseert zonder partij te kiezen. Je mag ook verwachten dat een wetenschappelijk medewerker of professor zich afvraagt waarom bepaalde visies bestaan en overheersend zijn, welke partijen die aanhangen, en wat daarvan de consequenties zijn. Daarnaast verwacht je een gedegen analyse van de geschiedenis van het gebied in kwestie, de verschillende culturen/religies/etniciteiten aldaar, de positie die de Verenigde Naties en diverse belangrijke spelers innamen en innemen en waarom, etc. etc. Dat is de insteek die past bij wetenschap, en die men hopelijk ook overdraagt op de studenten. Waar het Israel-Palestina betreft lijkt dat totaal niet te lukken, getuige het eenzijdige activisme tegen Israel.

Op de VU bijvoorbeeld is ‘Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina’ (SRP) actief, een groep die op de universiteit een academische Israel-boycot probeert erdoor te krijgen onder de frisse leus “VU Israël-vrij”. Op de UvA organiseert de stichting IMSTAR lezingen over het conflict. IMSTAR staat voor Internship for Medical STudents in Action for Refugees, en is opgericht in 2009 door medische studenten van de Erasmus Universiteit (in Rotterdam) en de Universiteit van Amsterdam. Ondanks deze naam hoeven de miljoenen Syrische vluchtelingen niet op enige aandacht van IMSTAR te rekenen. In 2011 besloot IMSTAR namelijk om zich nog uitsluitend bezig te houden met de Palestijnse vluchtelingen en het Israelisch-Palestijns conflict. De links en likes van IMSTAR bevatten bijna alleen pro-Palestijnse en Israel-kritische organisaties, en de sprekers en onderwerpen van de lezingen weerspiegelen dit.

De meest recente lezing afgelopen maandag werd op Facebook aangekondigd met als afbeelding de beruchte misleidende kaartenreeks over ‘Palestijns landverlies’, die door verschillend soortige gebiedsindelingen als ‘Joods/Israelisch’ en ‘Palestijns’ aan te duiden de valse impressie wekken dat de zionisten/Israeli’s steeds maar meer land van de oorspronkelijke Palestijnen afpakken. Het ene kaartje geeft ‘Joods’ grondeigendom in mandaatgebied Palestina weer, het volgende een delingsplan, het derde wapenstilstandsgrenzen en het laatste kaartje gebieden onder bestuur van de Palestijnse Autoriteit tegenover Israel en de gebieden waarover het (nog) militaire controle houdt. Omdat deze kaartenreeks hardnekkig gebruikt blijft worden door de anti-Israel propagandisten, besteden we steeds weer aandacht aan deze misleiding. Overbodig om te zeggen, maar bij een wetenschappelijke instelling heeft een dergelijke propaganda geen plaats.

De spreker bij genoemde lezing was Martijn Dekker, politiek antropoloog aan de UvA. Hij bepleit in opiniestukken sancties tegen Israel, was woordvoerder van de Stichting Nederland-Gaza en één van de Nederlandse activisten op de omstreden ‘Gaza Flotilla’ van 2011; niet een echt objectieve wetenschapper dus, hoewel binnen pro-Palestijnse kringen nog relatief genuanceerd. Dat iemand die zo openlijk activist is voor de Palestijnse zaak tegelijkertijd als wetenschappelijk medewerker studenten onderwijst en onderzoek doet is nogal vreemd. Actievoeren werkt haast per definitie blikvernauwend; je licht er bepaalde zaken uit en zet je in voor een specifiek belang of groep, en bent dan niet geneigd ook oog te hebben voor andere aspecten. Wetenschap hoort onbevangen naar alle kanten van een probleem en posities in een conflict te kijken.

Ook de verdere sprekers (Harry van Bommel, Gate48, de Palestijnse ambassadeur) en onderwerpen die voor de komende tijd op het programma van IMSTAR staan, stemmen niet bepaald gerust. Vorig jaar was er één spreker die het ‘zionistisch perspectief’ moest vertegenwoordigen, en daarvoor was rabbijn Lody van de Kamp gevraagd. Hij haalt zich geregeld de woede van andere Joden op de hals omdat hij beweert dat er helemaal geen probleem is met antisemitisme en met moslims, en hij Israelische legeroperaties in 1948 met de nazi’s vergeleek. Maar daarover meer in mijn volgende blog.

Hoe komt het dat op veel universiteiten bijna uitsluitend pro-Palestijnse organisaties actief zijn en pro-Palestijnse lezingen gehouden worden? Ook in CREA, dat aan de UvA is verbonden, vinden geregeld pro-Palestijnse activiteiten plaats. Niemand komt blijkbaar op het idee dat het veel boeiender, en wetenschappelijker, is wanneer je eigen visie wordt uitgedaagd. Dat studenten na het horen van verschillende visies en het krijgen van verschillende en soms tegenstrijdige info, zich zelf een mening moeten vormen. Er studeren veel meer Arabische studenten dan Joodse studenten, maar dat zou uiteraard geen reden mogen zijn om het Joods-Israelische perspectief geheel achterwege te laten. Wanneer de UvA werkelijk een bijdrage aan een oplossing van het conflict wil leveren, probeert ze kritische studenten af te leveren die op de hoogte zijn van de verschillende perspectieven, kanten en lagen in het conflict en daarop een eigen, goed onderbouwde en genuanceerde kijk hebben ontwikkeld, en een scherp oog voor propaganda van beide kanten hebben.

Dat dat niet gebeurt en men zich zelfs op een universiteit zo laat meevoeren door eenzijdige propaganda, laat zien hoe diep het pro-Palestijnse narratief is doorgedrongen. Schijnbaar ziet niemand een probleem in een wetenschappelijk medewerker die de radikale Gazavloot vertegenwoordigde en daarmee Hamas steunde, en blijkbaar is het geen probleem om met een totaal misleidende kaartenreeks studenten verkeerd voor te lichten. Deze info wordt niet uitgedaagd, niet weerlegd, er wordt geen andere kant getoond. Nu ja, een keertje mocht superzionist Lody van de Kamp een stevig tegengeluid laten horen. Meer over deze krachtige woordvoerder voor de Israelische zaak in het volgende artikel.

Ratna Pelle, mmv Wouter Brassé