= IMO Blog =
De extremistische aanslag op een Palestijnse familie in de Westbank twee weken geleden, heeft tot veel verontwaardiging en woede geleid in Israel. Een jongetje van 18 maanden en zijn vader stierven door verbranding; de moeder en het broertje raakten zwaargewond. Deze vreselijke daad kwam kort nadat een Joodse extremist wild om zich heen begon te steken tijdens de jaarlijkse Gay Parade in Jeruzalem, waarbij 6 mensen gewond raakten en een 16 jarige vrouw stierf. Op een demonstratie tegen dit extremistische geweld spraken politieke leiders van verschillende kleur hun afschuw uit. Shimon Peres zei:
“I’m ashamed. I can’t believe that we’ve reached such dark depths,” the former president said, warning against people who are “trying to destroy Israel from within.”
Peres, who is also a former prime minister and Nobel Peace laureate, said Israel now has to fight “a war of liberation — to liberate the state of Israel from madness and madmen.”
President Reuven Rivlin zei:
“We must be thorough and clear; from the educational system, to those who enforce the law, through to the leadership of the people and the country. We must put out the flames, the incitement, before they destroy us all,” he warned.
Minister voor interne veiligheid Gilad Erdan haalde in de media zelfs de Holocaust erbij: “A nation whose children were burned in the Holocaust needs to do a lot of soul-searching if it bred people who burn other human beings.”
Oppositieleider Isaac Herzog op de demonstratie:
“I came here with a heavy heart following the Jewish pogrom on Friday,” Herzog told the crowd. “Terrorists are terrorists whether they are Jewish or Muslim. The Jewish people are ashamed of the actions by some among us and we have come to ask forgiveness.”
De linkse Zehava Gal-On van Meretz:
Gal-on said the perpetrators were nothing short of a “Jewish Daesh,” an acronym used for the terror group the Islamic State which controls large swaths of land in Syria and Iraq.
“This is not how you fight Jewish terror,” she said, addressing Netanyahu and other right-wing politicians she blamed for creating an atmosphere of incitement against Arabs. “This is not how you fight a Jewish Daesh, with homophobia, with incitement, with racism.
En Yair Lapid van het centristische Yesh Atid schreef op zijn blog:
He who burns a Palestinian baby declares war on the State of Israel. He who stabs young people at a Pride March declares war on the State of Israel. He who burns down a church declares war on the State of Israel. He who threatens to attack the Supreme Court with a D-9 bulldozer declares war on the State of Israel. He who throws rocks at the security services declares war on the State of Israel. The members of ‘Lehava’ are traitors who assist the enemy at a time of war. The young people who attacked Arabs in Jerusalem: traitors. Anyone who chants ‘Death to the Arabs’ at a Beitar Jerusalem match: a traitor to our homeland.
Ook de media waren kritisch en doen aan ‘soul searching': “Not for this was the Jewish state established,” he laments. “Not in order to burn an entire family in its sleep.” Aldus Eshkol Nevo in Yediot Achronot.
David Grosmann voorspelt zelfs een mogelijk einde aan de Joodse staat:
The esteemed author goes on to ponder whether the attack will have a permanent effect on the right. “Will the atrocity of the baby burning cause the right-wing leadership to come to its senses, and finally realize what the reality has been screaming in its ears for years now? That the continued occupation and the avoidance of dialogue with the Palestinians may likely hasten the end of the State of Israel as a Jewish state?
Joodse pogrom, oorlog tegen de Joodse staat, een oorlog tegen de waanzin van binnen, Joodse Daesh. Het zijn zware woorden tegenover een zware, verachtelijke daad. Toch vallen ze op in een regio waar dagelijks kinderen op de meest gruwelijke wijze de dood vinden. Men neemt dit, geheel terecht, hoog op in Israel. Het laat zien dat de Palestijnse bewering dat voor Israel Palestijns bloed ‘goedkoop’ is, een aperte leugen is. Het doelbewust, zonder verder enige aanleiding, doden van een onschuldig kind schokt het Israelische publiek, de politiek en journalisten. Hoewel doorgaans minder hard wordt opgetreden tegen Joods extremisme, zijn diverse verdachten aangehouden en verhoord, en drie mensen in administratieve detentie geplaatst, een behandeling die tot nu toe was voorbehouden aan Palestijnse verdachten. Vanuit de oppositie wordt gevraagd om Joods terrorisme op dezelfde manier te behandelen als Palestijnse terreurdaden, iets wat ook de Shin Beth al eerder voorstelde.
Natuurlijk, er is veel kritiek mogelijk op het feit dat het zover kon komen. Het is niet de eerste keer dat Joodse extremisten zich roeren; het aantal zogenaamde ‘price tag’ aanvallen is de afgelopen jaren toegenomen. Ondanks de felle veroordelingen van zulke daden, leiden ze zelden tot bestraffing. Dit komt omdat Joods extremistische organisaties niet als ‘terroristisch’ maar als ‘onwettelijk’ zijn geclassificeerd, en men daarom minder middelen tot zijn beschikking heeft om voldoende bewijs te verzamelen om mensen daadwerkelijk te kunnen veroordelen. Experts klagen over domme fouten die zijn gemaakt en een trage afhandeling. Ook moeten verdachten vaak al vrij snel worden vrijgelaten vanwege gebrek aan bewijs.
De Times of Israel schrijft:
Due to a lack of sufficient evidence, for example, only three of the five suspects in June’s arson attack on the Church of the Multiplication in the Galilee have been indicted; Shin Bet officials admitted on Tuesday that they did not have sufficient evidence to detain the other two.
Als mensen al gepakt worden zijn de straffen vaak mild:
Even the almost-sole case that did lead to a serious indictment ended faintly. Brothers Shlomo and Nahman Twito, Lehava activists who set fire to a bilingual Jewish-Arab school in Jerusalem, were sentenced to no more than two and a half years in prison. They left the court singing and smiling, and said it was “worth it.”
Lehava is tegen persoonlijke kontakten tussen Joden en niet-Joden, tegen huwelijken van Joden met niet-Joden, voor gescheiden stranden voor Joden en Arabieren, en wil dat Joden zo min mogelijk met niet-Joden in aanraking komen. Minister van defensie Moshe Ya’alon kwalificeert Lehava als een “terroristische organisatie”. Bentzi Gopstein, de leider van Lehava, is een volgeling van de vermoorde rechts extremistische rabbijn Meir Kahane die voorstander was van het verjagen van alle Arabieren uit het Land Israël. Gopstein zei vorige week nog dat het geoorloofd is om kerken in brand te steken, waarna het Vaticaan Israel tot de orde riep en Gopstein kort werd vastgehouden en ondervraagd.
De invoering van de administratieve detentie voor verdachten van Joodse terreurdaden kan helpen tegen het extremistisch geweld. Dit besluit werd overigens direct gehekeld door Betselem, een fel tegenstander van de praktijk bij Palestijnse verdachten, maar wordt door veiligheidsexperts verdedigd en als noodzakelijk middel gezien in de strijd tegen Joods terrorisme.
Ynet schrijft:
High-ranked law enforcement officials explained that the Shin Bet knows how to map all of the activists and their different ties, but usually refuses to bring the evidence it collects in front of the court, because they don’t want to risk losing their sources. These officials claimed that due to cost-effectiveness considerations, the Shin Bet would even rather bear the local incidents rather than reveal their sources.
De Joods-extremistische groeperingen zoals Lehava blijken bijzonder moeilijk te infiltreren door de Shin Beth. Zij hebben een uitgekiende strategie en zwijgen doorgaans net zo lang totdat ze worden vrijgelaten. Ik neem aan dat terroristen van Hamas dit ook proberen, maar harder worden aangepakt en makkelijker onder druk kunnen worden gezet. Daarbij kan ik me zo voorstellen dat men toch iets meer moeite heeft een Joodse extremist onder zware druk te zetten dan een Palestijn.
Er zijn de afgelopen jaren honderden price tag aanvallen uitgevoerd, en hoewel het aantal iets terug schijnt te lopen neemt de ernst van de aanslagen toe. Ynet weer:
Incidentally, a senior IDF officer claimed in a press briefing last week that there has been a decline in the amount of Jewish nationalistic violent incidents, but stressed, even before the heinous murder in Duma, that the severity of the acts increased.
“We’re looking at 141 incidents in the first half of 2015, including violence against Palestinians and vandalism, or violence against security forces, compared to 328 throughout 2014, and 420 in 2013. But the severity of the incidents increased, and some went beyond Judea and Samaria and spread across the country,” the senior officer said.
Veel politici lijken wakker geschrokken van de gruwelijke dood van de peuter in Douma. Men hield zich lang, te lang, zoet met de gedachte dat de price tag aanvallen door een klein groepje fanaten werden gepleegd met verder weinig steun in de samenleving. Nu wordt ook de ‘ondersteunende infrastructuur’ gehekeld, van onderwijs tot radikale rabbijnen. In de radikale nederzetting Yitzar, van waaruit vaker aanvallen op naburige Palestijnse dorpen zijn uitgevoerd, stemde 75% van de mensen op het extreemrechtse Yachad, 20% op het rechts-nationalistische Jewish Home en 2% op Likoed. Vanuit de yeshiva van Yitzchak Ginsburgh in Yitzar zijn tientallen price tag aanvallen uitgevoerd, reden voor het Israelische leger om er een tijdelijke legerpost te stationeren. Rabbijn Ginsburgh heeft een boek goedgekeurd waarin het doden van niet-Joden wordt goedgekeurd. Yachad ging een alliantie aan met het kahanistische Otzmah Yehudit waarin activist Baruch Marzel actief is.
Marzel, placed fourth on the list, has led marches of far-right activists through Arab towns and was affiliated with the now-banned Kach party, founded by the late extremist Rabbi Meir Kahane.
Over Kahane en zijn beweging las ik een ontluisterend artikel, dat op de sterke overeenkomsten met de nazi-ideologie wijst. Voor de duidelijkheid: dergelijke extreemrechtse ideeën worden maar door een kleine minderheid aangehangen. Kahane werd in 1984 in de Knesset gekozen met ruim 1% van de stemmen. De Yachad-Otzmah Yehudit combinatie haalde de kiesdrempel van ruim 3% niet bij de laatste verkiezingen. Anti-Arabische sentimenten zijn echter veel wijder verbreid, zoals uit diverse in het verleden gehouden enquêtes blijkt. Veel Joden wonen liever niet naast een Arabier, willen niet dat hun dochter met een Arabier trouwt en zijn ook niet voor gemengd onderwijs, zo toonde Haaretz herhaaldelijk aan. Het zijn het soort sentimenten die ook in Europa en de VS heersen (en ook onder minderheden zelf over weer andere etniciteiten), en onder normale omstandigheden leiden die niet tot gewelddadige acties. In Israel zijn de rechts-extremisten echter beter georganiseerd en worden ze gevoed door het conflict, door het Arabische geweld en antisemitisme en ook door de ideeën die gematigdere kolonisten en nationalisten in het openbaar uiten. Ook het religieuze onderwijs, waar in tegenstelling tot het openbare onderwijs weinig nadruk ligt op co-existentie, en negatieve stereotyperingen sterker aanwezig zijn, helpt niet mee.
Vreedzame co-existentie, zowel wat betreft politiek als op praktisch niveau, is noodzakelijk voor het voortbestaan van Israel op de langere termijn. Iedere anti-Arabische daad van agressie kan een nieuw lont in het kruitvat zijn en is koren op de molen van de vele vijanden van Israel. Vijandige relaties maken Israel onveiliger en tasten haar legitimiteit aan. Uiteraard zijn de spanningen en het geweld niet Israel alleen aan te rekenen, en speelt de veel extremere ophitsing in Palestijnse schoolboeken en media een grote rol en Israel moet dit blijven aankaarten. Dat kan het echter des te overtuigender doen als men zijn eigen huis wat beter op orde heeft. De Kach beweging van Kahane is indertijd terecht verboden; het wordt tijd de extreme organisaties van nu die niet terugdeinzen voor afschuwwekkende daden als deze verbranding en het vernielen van scholen en kerken ook hard aan te pakken.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten