- Door Tjalling –
Op 23 oktober werd in The Post Online een interview gepubliceerd van Mart Roumen en Tom Kunzler met Dries van Agt. Die laatste stak zijn `morele opvattingen’ over Israël niet onder stoelen of banken. Hij uitte zijn ongenoegen over hetgeen wat de Palestijnen wordt aangedaan op een manier die sterk doet denken aan missiedrang. Dit zijn we inmiddels wel gewend van hem. Echter die zogeheten morele opvattingen van hem zijn wel zo eenzijdig dat aan de oprechtheid daarvan op z’n minst getwijfeld moet worden.
Dat doet van Agt zeker niet. Ter ondersteuning van zijn eigen overtuiging veerde hij al tijdens het begin van het interview op, vanuit een comfortabele zithouding : “Maar ik vind dat iedereen die iets weet van het kolossale onrecht dat Israël pleegt, de morele plicht heeft daartegen in het verweer te komen. Ik werk me te barsten voor een rechtvaardige oplossing van dit conflict.” Er zijn heel veel mensen die zich oprecht inzetten voor een rechtvaardige oplossing van dit conflict. Echter van Agts visie staat een duurzame oplossing in de weg. Hij gaat enkel uit van wat hij noemt `het kolossale onrecht dat Israël pleegt’. Natuurlijk heeft dit land zijn tekortkomingen en maakt net als ieder ander land fouten. Maar in vergelijking met de misdaden die aan Palestijnse kant worden gepleegd is de kritiek op Israël, zoals van Agt die in het openbaar ter berde brengt, opvallend buitenproportioneel.
Volgens Van Agt `kunnen de inwoners van Gaza geen goederen exporteren, de economie zou daar dood gaan en de bevolking wegkwijnen’. De Israëlische beperkingen op import naar Gaza zijn verregaand versoepeld in de afgelopen jaren. Wel controleert het alles zorgvuldig zodat geen wapens en materialen, die bijvoorbeeld voor de bouw van bunkers gebruikt kunnen worden, de Gazastrook binnenkomen. De export vanuit Gaza vormt een dilemma en wordt maar zeer beperkt toegelaten, omdat Hamas hierdoor inkomsten krijgt die het kan gebruiken om zijn strijd tegen Israël voort te zetten en de eigen bevolking onder de duim te houden (die zelf in 2006 in meerderheid voor Hamas heeft gekozen!). Hamas verklaart keer op keer Israël nooit te zullen erkennen en te willen vernietigen, en de Gazastrook is daarom met recht en reden tot vijandig gebied verklaart door de Israëlische regering.
Van Agt was ooit minister president. Van hem mag, moet je zelfs, verwachten dat hij niet enkel één land ernstig bekritiseert, maar ook de andere bij het MO-conflict betrokken partijen. Waarom dan die negatieve focus van hem op Israël? Van Agt is namelijk verbolgen over het feit dat Israël zich zo weinig van het internationaal recht zou aantrekken. Dit doet Hamas zeker niet, maar daarover geen woord. Van Agt vindt het conflict tussen Israël en Hamas namelijk een `ongelijke strijd’. Volgens hem zou de Likud-partij van de Israëlische premier Netanyahu een Palestijnse staat afwijzen en hij vraagt zich af hoeveel Nederlanders dat eigenlijk weten. Netanyahu heeft al in 2009 verklaard voorstander te zijn van een Palestijnse staat, mits er voldoende veiligheidsgaranties voor Israël zijn. Na de mislukte vredesonderhandelingen is hij wel wat teruggekrabbeld en spreekt nu alleen van een ‘territoriaal compromis’ . Dit is hoe dan ook in tegenstelling tot wat van Agt zegt namelijk `dat de Israëlische regering Palestina zou vernietigen’. En ja heel veel Nederlanders zijn inmiddels, mede dankzij de vaak eenzijdige berichtgeving, uiterst kritisch geworden ten opzichte van Israël. Van Agts morele bevlogenheid is dus allang niet meer nodig als een soort van wake up call.
Dit stuk blijft helaas wel nodig. De buitenproportionele kritiek op Israël, zoals die ter berde wordt gebracht door Van Agt, loopt werkelijk de spuigaten uit. Die kan niet enkel zijn ingegeven door zorgvuldig afgewogen bevlogenheid. Zijn eigen website is, afgezien van zijn biografie, alleen gewijd aan zijn visie op het MO-conflict, die enkel vanuit Palestijns perspectief wordt gebracht, waardoor de bezoekers van deze site op een dwaalspoor worden geleid. Bovendien verschijnt Van Agt af en toe in den lande om voor publiek een lezing te houden. Het duurt nog even, maar op 16 december a.s. zal van Agt een lezing verzorgen voor de Stichting Culturele Activiteiten Molenhoek te Groesbeek. Hij gaat daar spreken over de Palestijnse kwestie. Volgens Culturele Activiteiten Molenbeek zal Van Agts voordracht `de nodige stof opleveren voor een levendige en interessante discussie’. Het is te hopen dat Van Agt na deze voordracht door kritische toehoorders zeer stevig aan de tand zal worden gevoeld. Zij bepalen dan of het werkelijk een levendige en interessante, maar vooral ook zinvolle discussie zal gaan worden. Wat Van Agt op zijn website zoal beweert is bepaald niet interessant, wel heel eenzijdig negatief voor wat betreft het doen en laten van Israël.
Op zijn website is ook te lezen waarom hij veel aandacht besteedt aan het conflict tussen Israël en de Palestijnen. In de jaren ’90 bracht hij een bezoek aan het Heilige Land in bezet Palestijns gebied. Daar vielen hem naar eigen zeggen `de schellen van de ogen’. Hij concludeert dat, `voor honderdduizenden Palestijnen de vorming van de staat Israël een ramp is geworden’. Bovendien zou volgens Van Agt het Palestijnse volk de prijs betalen voor `de onzegbare verschrikkingen van de Holocaust, hoewel die in Europa heeft plaatsgevonden en waar Palestijnen part noch deel aan hebben gehad’. Hij noemt dit ‘onrecht in de hoogste graad’, maar vermeldt er niet bij dat na de VN stemming in 1947, het aan de Joden toegewezen deel van het toenmalige Mandaatgebied Palestina meteen werd aangevallen door Arabische tegenstanders. Hadden de Joden die oorlog verloren, dan zou er pas echt sprake zijn van een ramp. Ook zegt Van Agt helemaal niets over de rol van de Groot Moefti van Jeruzalem, Mohammed Amin (Haj) al-Hoesseini tijdens WO2.
Dries van Agt wil naar zijn eigen zeggen op zijn website ook een antwoord geven op `de kwalijke bejegening die personen en organisaties in ons land niet zelden te verduren krijgen wanneer zij hun stem tegen dit onrecht verheffen’. Volgens hem `worden mensen die zich in het openbaar hierover uitlaten vaak zwart gemaakt, zelfs van antisemitisme beticht. Zijn woorden zouden vaak worden verdraaid en zijn bedoelingen opzettelijk miskend’. Tsja beste man, wie kaatst kan de bal verwachten, of beter gezegd en gevraagd: in hoeverre is uw kritiek gebaseerd op werkelijke feiten? Nee dus. Om dan al van te voren aan te geven dat wie anders en reëler denkt over het MO-conflict, zijn woorden zou verdraaien komt kinderachtig en ook erg zwak over. Bovendien gaat bijvoorbeeld het CIDI, die hetgeen wat Van Agt allemaal beweert vakkundig kan weerleggen, uiterst zorgvuldig om met het definiëren van het begrip antisemitisme. Nu is van Agt een voormalig politicus en zorgt er natuurlijk wel voor dat hij niet als antisemiet kan worden gezien. Maar op één punt zakt Van Agt toch wel echt door de mand; zijn kritiek op (regeringen van) Israël, zoals je die op andere regeringen en landen kunt hebben, is wel heel buitenproportioneel. Zijn morele opvattingen zijn in elk geval opvallend anti Israël en veelal niet gebaseerd op de realiteit. Een onbetrouwbare moraal dus die, mede gelet op de voormalige positie van Dries, erg schadelijk is voor Israël.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten