~ door: Wouter ~
De NOS berichtte gisteren wat velen al wisten of vermoedden: Israel probeert heimelijk via betaalde stromannen en/of getrainde vrijwilligers de publieke opinie in het Westen naar zijn hand te zetten om het beleid van de regering te verdedigen op online fora, in sociale media en middels ingezonden brieven en opiniestukken.
Dergelijke voornemens zijn alles behalve nieuw, maar hebben tot nu toe nooit veel opgeleverd. Eens in de zoveel tijd melden Israelische kranten dat de regering tot een nieuw Public Diplomacy initiatief heeft besloten. Er worden wat mooie glossy folders gemaakt, de Israelische ambassade stuurt wat informatie rond, en daar blijft het meestal bij.
Met het organiseren en financieren van steun van groepen en individuen, waaronder studenten, om haar zaak te bepleiten via sociale media, bewijst de Israelische regering deze geen dienst volgens mij. Mensen die het voor Israel opnemen in de (oude en nieuwe) media, krijgen nu al te horen dat ze een verlengstuk van de Israelische ambassade of de regering in Jeruzalem zijn en ervoor betaald zouden krijgen, en dat wordt zo alleen maar erger.
Grotere Israelische projecten zoals de in 2005 gelanceerde 'Brand Israel' reclamecampagne hebben de media vooral nog sceptischer gemaakt. Pro-Palestijnse actiegroepen zien sindsdien elk optreden van een Israelische dansgroep of muziekgezelschap als een door de Israelische regering gestuurde propagandatour en houden standaard protestmanifestaties bij de ingang. Soms wordt ook de voorstelling zelf verstoord. Evenzo komen de iets te enthousiast door de Israelische regering gepromote jaarlijkse homo-parades in Tel Aviv voor een deel van de homogemeenschap in een twijfelachtig daglicht te staan als 'pinkwashing' praktijken die slechts het liberale imago van Israel zouden moeten oppoetsen. Dit terwijl de relatieve vrijheid en pluriformiteit in de Israelische samenleving juist wel degelijk iets is waarmee het zich positief onderscheidt van alle andere landen in de regio.
Het CIDI, dat in 1974 werd opgericht door de Joodse gemeenschap in Nederland, had veel minder effectief kunnen werken als het door de Israelische regering was opgezet. Zonder al te ver van het regeringsbeleid af te wijken, spreekt het zich al vele jaren eenduidiger dan Israel zelf uit voor een tweestatenoplossing. Toch kan het geen goed doen bij het koor van (zelf vaak op Nederlandse overheidssubsidies leunende) pro-Palestijnse organisaties, die het blijven afdoen als een spreekbuis van de Israelische regering.
Ook medewerkers van IPI krijgen met enige regelmaat zulke verdachtmakingen naar hun hoofd, omdat we vaak de (onderbelichte) Israelische standpunten en argumenten onder de aandacht proberen te brengen, en kritiek leveren op de Arabische kant die in de meeste media niet (meer) doordringt. Soms wordt verondersteld dat wij zelf Israeli's, Joden of anders wel christenzionisten zijn. Van de huidige drie medewerkers van IPI is echter niemand iets van dien aard, en we ontvangen van niemand geld voor onze bezigheden of onze website. Zoals ieder ander proberen we de publieke opinie te beïnvloeden door onze mening te geven en die te onderbouwen met argumenten en voorbeelden.
De Israelische politiek is bovendien ook verdeeld over het vredesvraagstuk, en afwisselende regeringen hebben verschillend beleid gevoerd. Zelfs binnen één regering liggen de standpunten meestal ver uiteen. Zou ik als betaalde hasbara-activist de mening van Livni, Netanyahu of Bennet moeten verkondigen? En bij de volgende regering mee van mening moeten switchen?
Ik vind het nederzettingenbeleid al 20 jaar een ramp voor Israel en voor de Palestijnse zaak, en kan nauwelijks enig vertrouwen opbrengen in de vredesbereidheid van Netanyahu. Alleen in Livni heb ik wel vertrouwen, maar met 6 zetels en de huidige coalitiepartners is de kans klein dat ze echt iets kan bereiken in onderhandelingen. Ik denk niet dat ik met deze mening in aanmerking kom voor een hasbara-beurs van de huidige Israelische regering.
Nu moet ik je toch even corrigeren Wouter. De NOS berichtte (als ik tenminste het door jou verstrekte linkje volg) dat De Israëlische regering "van plan is om etc.etc.", niet zoals jij schrijft "Israel probeert heimelijk...".
BeantwoordenVerwijderen"Betaalde stromannen" klinkt eigenlijk ook heel naar alsof ze iets doen wat niet mag. Alle lobby organisaties, ook die in Nederland en Brussel, voor elk denkbaar doel worden gefinacierd door de organisatie wiens belangen zij behartigen. Zou "Onbetaalde stromannen" zoals jij en ik er twee zijn, beter klinken of is het woord "stromannen" nodeloos beladen hier?
Ik zie niets verkeerds in de plannen, ook niets wat anders is van de gebruikelijke gang van zaken bij belangengroepen elders in de wereld - inclusief die groepen die de Palestijnse kant van de zaak in de media verdedigen - ook die krijgen gewoon betaald en maken daarnaast ook gebruik van veel vrijwilligers.
Tendentieuze berichtgeving zoals in het aangehaalde NOS artikel heeft vaak een rality-check nodig.
Mike Bing
Hallo Mike,
Verwijderenbedankt voor je reactie; hopelijk is duidelijk dat de eerste zinnen ironisch bedoeld waren. Ik reageerde inderdaad op het NOS-bericht zonder de precieze strekking ervan samen te vatten. Het Jpost bericht is overigens hier te vinden: http://www.jpost.com/Diplomacy-and-Politics/Government-to-use-citizens-as-army-in-social-media-war-322972
Het is gewoon niet overtuigend als deelnemer aan een publiek debat om door een regering betaald te krijgen om haar beleid te verdedigen, en als diegenen dat niet openlijk doen krijgt iedereen die Israëls standpunten of handelingen verdedigt de verdachtmaking over zich heen dat hij dat slecht voor betaling doet (en schijnbaar niet als overtuiging of eigen mening). Als blijkt dat pro-Palestijnse debaters daarvoor geld krijgen van de PLO of bv. de Saoedische of Iraanse regering dan doen wij ze ook af als propagandisten en spreekbuizen daarvan, en niet ten onrechte lijkt me? De vredesbeweging werd destijds ook verdacht gemaakt door rechts als zijnde door Moskou gefinancierd (en later bleek Moskou inderdaad ook invloed erop uit te oefenen of dat te proberen). Actiegroepen die geld krijgen van de Nederlandse regering verkondigen doorgaans niet het regeringsstandpunt, integendeel ze bekritiseren het meestal. Een onafhankelijke actiegroep van burgers is doorgaans tot veel overtuigender dan door een regering gesteunde en gestuurde organisatie.
Moet zijn "toch veel overtuigender". Kortom, ikzelf heb er ook last van. Niet zomaar voel ik de noodzaak om in de laatste alinea te benadrukken dat ik het behoorlijk oneens ben met de nederzettingen en Netanyahu niet vertrouw...
VerwijderenOh, en met je laatste alinea ben ik het uiteraard van harte eens.
Verwijderen