maandag 25 maart 2013

Buitenlandse zaken subsidieerde Palestijnse propaganda (IMO)

 
 

Zie ook deel twee: http://www.israel-palestina.info/actueel/2013/03/24/europa-en-palestina-gesubsidieerde-propaganda/ 

 

 

Buitenlandse zaken subsidieerde Palestijnse propaganda

 

Een historische dwaling

IMO Blog

Op een PvdA bijeenkomst in Zwolle over het Midden-Oosten begin maart werden bij de ingang boekjes uitgedeeld met als titel: "Europa en Palestina: over het falen een historische dwaling te helpen rechtzetten". Het boekje is mede opgesteld door het Nederlands Palestina Komitee, en staat dus bol van de propaganda en historische verdraaiingen, waar ik later inhoudelijk op zal ingaan. Overigens is het ook taalkundig opmerkelijk slecht geschreven, maar dat terzijde.

Het NPK staan naar eigen zeggen het volgende voor:

Het NPK steunt de strijd van de Palestijnen voor de verwezenlijking van hun onvervreemdbare rechten, zoals verankerd in het internationaal recht, waaronder het recht op zelfbeschikking, het recht op terugkeer en het recht op compensatie.

Dit sluit zelfbeschikking voor de Joden dus uit, en druist daarmee in tegen het internationale recht en diverse VN resoluties. Het 'recht op terugkeer' is overigens niet verankerd in internationaal recht, en zeker niet de interpretatie van het NPK waarin het om met name de miljoenen nakomelingen gaat, mensen die voor een deel ook het staatsburgerschap hebben in andere landen zoals Jordanië, en daarmee volgens de definitie van de UNHCR helemaal geen vluchtelingen zijn.

De eerste stap om te komen tot een rechtvaardige vrede is beëindiging van de Israelische bezetting van de Westelijke Jordaanoever inclusief Oost Jeruzalem en de Strook van Gaza, en de ontmanteling van de daar aanwezige joodse nederzettingen.

De eerste stap. Als de bezetting van de Westoever is beëindigd kan men zich richten op de bevrijding van de rest van Palestina. En hoe rechtvaardig is het dat alle Joodse nederzettingen inclusief de Joodse wijken in OostJeruzalem moeten worden ontruimd? Dit waren voor een deel gemeenschappen die al voor 1948 bestonden (sommigen al eeuwenlang) maar door de Arabieren werden aangevallen en, om hun eigen terminologie aan te houden, etnisch werden gezuiverd in 1948.

In de visie van het NPK zal duurzame vrede alleen dan mogelijk zijn, wanneer alle huidige bewoners van Israel, de Westelijke Jordaanoever en de Strook van Gaza, alsmede de Palestijnse vluchtelingen over gelijke rechten beschikken binnen deze gebieden.

Israelische burgers hebben nagenoeg dezelfde rechten. Het NPK bedoelt natuurlijk dat alle Palestijnen en de miljoenen nakomelingen van de vluchtelingen ook Israelisch staatsburger worden, waarna Israel natuurlijk onmiddellijk wordt afgeschaft, de zionisten eruit geknikkerd en de Joden die een dhimmi-status accepteren mogen blijven. In geen enkel Arabisch land worden Joden op iets dat ook maar in de verste verte aan gelijkwaardigheid doet denken behandeld. Er leven daarom ook nagenoeg geen Joden meer in Arabische landen. Er waren al pogroms in Arabische landen ver voor de stichting van Israel. De Joden hebben hard gewerkt en gevochten voor hun onafhankelijkheid, en zullen die niet vrijwillig opgeven. Een dergelijke 'oplossing' zal er dan ook alleen kunnen komen door oorlog en geweld. En daarbij bestaat natuurlijk het risico dat de Arabieren die oorlog wederom verliezen. Dan wordt het NPK weer heel erg boos, maar is het niet begrijpelijk dat ook de Joden voor hun rechten strijden?

Het zionistische project in Palestina impliceert systematische kolonisatie, verdrijving van de autochtone Palestijnse bevolking en de verwoesting van de Palestijnse samenleving en dient om die reden bestreden te worden.

Het 'zionistische project in Palestina' is een ander woord voor Israel. Israel dient dus bestreden te worden totdat het verdwenen is. Dat de stichting van Israel tot zoveel ellende van de Palestijnen heeft geleid ligt voor een groot deel aan hun verzet ertegen. Hadden zij met het delingsplan of een van de latere voorstellen ingestemd, dan hadden ze allang een staat kunnen hebben. Er was aanvankelijk een sterke stroming binnen het zionisme die een binationale staat wilde met de Arabieren in Palestina, maar men vond aan Arabische zijde totaal geen gehoor.

Steun van het Ministerie van Buitenlandse Zaken

Een boekje dat deze ideologie uitdraagt werd dus bij een PvdA bijeenkomst uitgedeeld, waar vrede tussen Israel en de Palestijnen zogenaamd centraal stond. Maar het kan nog erger. Bij het colofon staat:

Deze brochure is een gezamenlijke uitgave van het Nederlands Palestina Komitee en het Comité Ander Europa. Europa en Palestina is het negende deel van Europa in de Praktijk, een serie van tien brochures met verschillende thema's over Europese politiek. Dit project wordt financieel gesteund door het Europafonds van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.

De eindverantwoordelijkheid voor de teksten van de brochures ligt bij het Comité Ander Europa. Achterin deze brochure vindt u meer informatie over het project en de organisaties.

Waarom in G-dsnaam betaalt het Ministerie van Buitenlandse Zaken mee aan een antizionistisch propagandaboekje?, vroeg ik me af toen ik dit las.

Dit Europafonds blijkt vanaf 2006 (na het in een referendum afwijzen van de Europese grondwet) subsidies te hebben uitgedeeld aan projecten die de kennis en betrokkenheid bij de EU moesten vergroten en het debat stimuleren. Hoewel vooral pro-Europese en neutrale projecten werden gefinancierd, heeft het ministerie het blijkbaar ook nodig geacht om linkse actiegroepen geld te geven om het EU beleid af te kraken, alsmede bevriende staten zwart te maken. In 2010 kreeg de actiegroep 'Ander Europa' een ton subsidie voor een brochurereeks over diverse thema's en hun relatie met het EU-beleid, waarvan de 10 deeltjes tussen begin 2011 en eind 2012 zijn verschenen. Andere delen zijn o.a. geschreven door SOMO, WISE en de Campagne tegen Wapenhandel. Deze subsidie viel destijds onder verantwoordelijkheid van minister Maxime Verhagen. Toen eind 2010 het gedoogkabinet aan de macht kwam, is al vrij snel het Europafonds opgeheven. Ik vind het ongelofelijk dat bij de toekenning van subsidie zo totaal niet naar inhoud en kwaliteit is gekeken. Wanneer het al nodig wordt bevonden subsidie toe te kennen voor zoiets, dan zie je er toch vervolgens op toe dat dat ook goed wordt gebruikt en echte deskundigen de teksten schrijven?

Ik wil het Ministerie van Buitenlandse Zaken dan ook verzoeken om voortaan zeer kritisch te kijken naar subsidies voor dergelijke publikaties. Ook projectsubsidies die direct of indirect terecht komen bij allerhande organisaties die zeggen voor vrede te zijn maar in feite een eenzijdige anti-Israel agenda hebben zoals United Civilians for Peace, Een Ander Joods Geluid, en Palestijnse belangenorganisaties zoals het NPK en Stop de Bezetting, dienen beëindigd te worden. Deze organisaties zijn onderdeel van en partij in het conflict, niet van de oplossing. Indien men dergelijke organisaties geld blijft geven, maak dan ook wat over naar Christenen voor Israel, het CIDI of Likoed Nederland. Maar er zijn manieren dit geld beter te besteden, zoals aan een uitgebreid onderzoek naar antisemitisme onder zowel allochtonen als autochtonen en de relatie met de toegenomen anti-Israel sentimenten. 

 

Ratna Pelle

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten