Homobeweging Israel wil sneller vooruit

 

Natuurlijk valt er begrip op te brengen voor het ongeduld van Horowitz, maar dat lijkt een slechte raadgever. Met 17% ultra-ortodoxen en ongeveer evenveel moslims, is er een grote weerstand in Israel tegen homorechten, nog naast vele andere conservatieve Joden en christenen die er ook niets van willen weten. Zeker als je gelijk het homohuwelijk wilt invoeren, een zaak die in de meest progressieve en liberale landen ook pas een jaar of 10 bestaat.

 

Het burgerlijk huwelijk op zich zou al een flinke sprong vooruit zijn - en lang over tijd....

 

Wouter

______________

Homobeweging Israel wil sneller vooruit

http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Homobeweging-Israel-wil-sneller-vooruit-1.html

DI 10-07-2012 

 

De Knesset buigt zich deze maand over een wetsvoorstel dat homo-emancipatie wil verankeren in de Israelische basiswet. Dat zet de deur open naar het homohuwelijk: de discussie laait al op. 

 

Israel heeft sinds de oprichting in 1948 veel kleine stapjes gezet op het pad naar homo-emancipatie. Dat gebeurde vooral door middel van uitspraken van het Hooggerechtshof: gelijke homorechten zijn nog niet verankerd in de Israelische basiswet. Vorige maand startten homo-organisaties een campagne voor een wetsvoorstel dat dit moet doen. Een voorstel om homodiscriminatie te verbieden lijkt weinig controversieel, maar de activisten hopen hiermee de weg vrij te maken voor het homohuwelijk. Er staat ze een zware strijd te wachten, want daarvoor moet ook het burgerlijk huwelijk worden ingevoerd. Zelfs liberale Israeli's betwijfelen of het land, dat in het familierecht geen scheiding van staat en religie kent, daar klaar voor is. 

 

Nitzan Horowitz, Knessetlid voor de linkse Meretz-partij en zelf homoseksueel, wil de Israelische Interpretatiewet veranderen. Dit Israelische equivalent van de grondwet verbiedt discriminatie op basis van religie, afkomst, sekse, politieke voorkeur en uiterlijk. Seksuele geaardheid wordt niet genoemd. Horowitz wil ook die vorm van discriminatie verbieden. Tegenstanders zien dit als een manier om een eerlijke discussie over het homohuwelijk, het echte breekpunt, te omzeilen. 

 

Religie vs. staat 

Op dit moment kent Israel geen burgerlijk huwelijk en kunnen alleen erkende joodse, islamitische, christelijke of druzische geestelijken een huwelijk voltrekken (en ontbinden). Homo-stellen en partners met verschillende religies moeten uitwijken naar het buitenland, omdat er in Israel geen erkende geestelijke te vinden is die zulke huwelijken wil sluiten. De invoering van een burgerlijk huwelijk is allang een bron van discussie in de Israëlische politiek. Het perkt de macht van de religie in en zal, zo neemt men aan, onherroepelijk leiden tot de introductie van het homohuwelijk. Ultra-orthodoxe kiezers - zo'n 17 procent van de Israeli's - zijn hier over het algemeen tegen. Arabisch-Israëlische partijen stemmen traditioneel ook tegen homorechten. Eerdere wetsvoorstellen wilden het burgerlijk huwelijk uitsluitend mogelijk maken voor gemengd-religieuze stellen. Dat zou nog steeds het homohuwelijk uitsluiten. Het voorstel van Horowitz zou deze uitsluiting onmogelijk maken. Het invoeren van nieuwe wetten is een langdurig proces in Israel. Zij moeten drie keer worden voorgelegd aan de Knesset, maar dit kan alleen gebeuren na goedkeuring door de Wetgevende Commissie. Die commissie heeft al over het voorstel van Horowitz gestemd: op 16 mei werd het afgewezen en daarmee leek de zaak van de baan. Maar op verzoek van Knessetlid Orit Noked (Kadima), gaat de commissie er later deze maand opnieuw over stemmen. Homoactivisten van links en rechts lobbyen in eigen kring voor het voorstel en zij verwachten dat het ditmaal wel door mag naar de Knesset – de volgende ronde in hun strijd. 

 

Rivlins boemerang 

Kamervoorzitter Reuven Rivlin waarschuwde vorige week dat het voorstel van Horowitz in werkelijkheid niet is gericht tégen discriminatie van homo's, maar voor het invoeren van het homohuwelijk. Hoewel de Likoednik bekend staat als voorvechter van homorechten, sprak hij zich uit tegen het voorstel van Horowitz en tegen het homohuwelijk. Israel is daar nog niet klaar voor, zei hij tijdens een speciale 'gay pride-zitting' van de Knesset. Rivlin legt CIDI uit dat hij liever een geleidelijke invoering van rechten ziet: "In 1992 is het arbeidsrecht uitgebreid met een verbod op discriminatie wegens seksuele geaardheid. In 2000 volgde de wet op de dienstensector en in 2004 de wet op de patiëntenrechten. We maken goede vorderingen. Als nu de botte bijl wordt gehanteerd, kan dat alleen maar als een boemerang werken," aldus Rivlin. 

 

'Pinkwashing' 

Israel heeft wel een wet die de partnerstatus tussen partners van gelijk geslacht erkent. Zij worden door alle overheidsinstanties behandeld alsof ze getrouwd zijn. Ze kunnen kinderen adopteren en partners erven automatisch de bezittingen van de overleden partner. Homopartners van soldaten die omkomen, worden officieel erkend als weduwnaar met alle daaraan verbonden rechten. En hoewel homoseksuelen in Israel zelf niet kunnen trouwen, erkent de staat wel homohuwelijken die buiten het land zijn gesloten. Rivlins uitspraken van vorige week werden aanleiding voor het eerste parlementaire debat over het homohuwelijk sinds 2004. Horowitz en zijn partijgenoten (oppositiepartij Meretz, 'Energie', heeft slechts 3 van de 120 Knessetzetels) beschuldigden daarin de grotere partijen van 'pinkwashing'. Volgens hen zijn Likud, Kadima en Arbeid te conservatief en zien zij homorechten slechts als lapmiddelen voor Israels slechte imago. Horowitz: "De regering misbruikt de homogemeenschap om Israel af te schilderen als tolerant en liberaal. Maar de praktijk is heel anders. Scholen zijn bijvoorbeeld verboden terrein voor homoactivisten, we mogen er nooit lezingen geven." 

 

Lynchpartijen 

Homoseksualiteit is officieel illegaal in alle buurlanden van Israel, behalve Jordanië. In de gebieden van de Palestijnse Autoriteit staat er tien jaar gevangenisstraf op. In Iran worden mannen vanwege homoseksualiteit regelmatig publiekelijk opgehangen. Homo-organisaties schatten dat er jaarlijks duizenden homoseksuelen in het Midden Oosten worden gelyncht. Israel schortte in 1952 een wet uit de tijd van het Engelse Mandaat op, die homoseksualiteit strafbaar stelde. In 1988 werd hij volledig afgeschaft. Maar "wij zullen blijven strijden tegen het primitieve beleid van Netanyahu", aldus Horowitz. "De man pronkt in het buitenland graag met roze veren, maar hier houdt hij emanciperende maatregelen tegen." Als de wetgevende commissie deze maand voor Horowitz' wetsvoorstel stemt, moet het nog drie keer worden aangenomen in de Knesset. Rivlins opmerkingen over het homohuwelijk voorspellen opnieuw een verhit debat. "Dat de voorzitter van de Knesset ons basisrechten als een huwelijk en een gezinsleven ontzegt, bewijst dat we als tweederangs burgers worden behandeld," zegt Horowitz. "Er is een belachelijk verschil tussen de steun voor ons gevecht in de publieke opinie en de situatie waarmee we worstelen in de Knesset. We hebben onze les geleerd: we zullen nog harder doorvechten, tot we volledige gelijkwaardigheid hebben bereikt." 

 

(Dit artikel is geplaatst in de CIDI Israel Nieuwsbrief nummer 5)