Retourpost uit Jeruzalem ~ één brief brengt nog geen vrede

 

Wat kan Israel doen om de vrede dichterbij te brengen? Een volledige bouwstop op de Westoever zou teveel gevraagd zijn, maar het ontruimen van zogenaamde buitenposten (die ook volgens de Israelische wet illegaal zijn, ik herhaal het nog maar eens) lijkt me toch al een aardig gebaar om vertrouwen te wekken. Ook een hoge muur om extremistische nederzettingen als Yitzhar zou mijns inziens bevorderlijk zijn voor de lieve vrede.

 

Dat Abbas te zwak is om een vredesakkoord te sluiten (of anders uit te voeren) is waar, maar de Israelische premiers die in het verleden de meest vergaande voorstellen deden (Barak en Olmert) waren op dat moment ook demissionair, en het was onzeker of zij de Knesset hadden meegekregen als de Palestijnen toen ja hadden gezegd.

Het nieuwe kabinet, als het lang genoeg in het zadel blijft, zou theoretisch voor een doorbraak kunnen zorgen, maar erg populair is het in eigen land niet, getuige de negatieve reacties op Netanyahu's maneuvre. Ik zou al blij zijn als het erin slaagt de scheiding tussen kerk en staat en het kiesstelsel te verbeteren.

 

Wouter

_____________

 

Retourpost uit Jeruzalem

http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Retourpost--uit-Jeruzalem.html

DI 22-05-2012 

 

De vorige Israel Nieuwsbrief besteedde aandacht aan de brief die president Abbas in april stuurde aan premier Netanyahu. Daarin noemde Abbas vier uitgangspunten voor het herstarten van het vredesoverleg. We reageerden negatief op deze 'ongevraagde post' uit Ramallah, omdat Abbas daarin zijn eigen zwakte etaleert en daarvan Israel de schuld geeft. Bovendien herhaalde hij de 'non-starter' dat Israel eerst moet stoppen met het bouwen in de nederzettingen voordat er van enige concreet vredesoverleg sprake kan zijn. 

 

Afgelopen zaterdag heeft premier Netanyahu de brief van Abbas beantwoord. Hij zond zijn speciale afgezant Isaac Molho naar Ramallah, waar hij een geschreven reactie overhandigde aan president Abbas en 90 minuten met hem van gedachten wisselde. Beiden gaven een formele verklaring uit waarin ze de hoop uitspraken dat de briefwisseling tot vrede zal leiden. Gelijktijdig lieten Palestijnse woordvoerders echter weten dat de reactie van Netanyahu niets nieuws bevatte. Zo stond er niet in – en dat was te verwachten – dat Israel in de nederzettingen een bouwstop zal afkondigen. Met die reactie doen de Palestijnen Netanyahu onrecht. Want zijn brief vermeldt wel, dat Israel bereid is een gedemilitariseerde Palestijnse staat te accepteren. Eerder had premier Netanyahu dit al toegezegd in zijn toespraken voor de Bar Ilan Universiteit in 2009 en bij de Verenigde Naties en het Amerikaanse Congres in mei 2011. Nog nooit echter heeft enig Israelisch premier dit aan een officieel papier toevertrouwd. Misschien nog wel belangrijker is dat Netanyahu ook liet weten dat het nieuwe Israelische kabinet van nationale eenheid 'een nieuwe mogelijkheid voor het vredesproces biedt'. Daarmee lijkt de Israelische premier te bevestigen wat hij eerder tegen de Amerikaanse regering zei, namelijk dat zijn oude coalitie met de rechtse en religieuze partijen hem niet toestond grote concessies te doen. Volgens ingewijden in Washington is minister Clinton hier onmiddellijk bovenop gesprongen met de vraag waar Israel dan wel zou kunnen bewegen. 

 

De komende maanden zullen moeten uitmaken of de nieuwe coalitie in Jeruzalem inderdaad nieuwe kansen biedt, of dat de boel vastzit in Ramallah. Nog steeds geldt namelijk dat Abbas te zwak is om enige toezegging te doen, of later te kunnen handhaven. Het gemodder tussen Hamas en de Palestijnse Autoriteit om een regering van nationale eenheid te vormen is hiervan een voorbeeld. Als de Palestijnen het onderling zo oneens zijn, moet je in meer dan wonderen geloven om te denken dat ze op korte termijn met Israel vrede kunnen sluiten.