Volkskrant journalist vertilt zich aan Jeruzalem
http://missingpeace.eu/nl/2011/12/volkskrant-journalist-vertilt-zich-aan-jeruzalem/
By Missing Peace
In een nieuw artikel voor De Volkskrant bewijst correspondent Rolf Bos opnieuw dat hij de journalistieke code uit het oog verliest in zijn berichtgeving over Israël. Uit alles is duidelijk dat de Israëlische aanwezigheid in Jeruzalem Oost voor hem een 'steen des aanstoots' is.
Eerder bleek dat al uit een artikel over de bouw en ontruimingen in Jeruzalem Oost, dat Bos uitsluitend baseerde op de onjuiste informatie die hij kreeg van de activist Jeff Halper.
Het nieuwe artikel getiteld: 'Je kunt je zelfs afvragen of koning David heeft bestaan', is wederom exclusief gebaseerd op informatie die Bos kreeg van een activist, namelijk Yonathan Mizrahi, een archeoloog die geen geheim maakt van zijn politieke agenda.
Geschiedvervalsing
Mizrahi ziet Jeruzalem als een multiculturele stad, 'een stad van Joden,christenen, moslims, ongelovigen en wie al niet'. Dat lijkt mooi, maar in feite ontkent Mizrahi de Joodse claim op Jeruzalem en gaat hij totaal voorbij aan de intolerantie van de moslims ten opzichte van andere religies in de stad. Die intolerantie leidde eerder al tot de teloorgang van de Christelijke en Joodse gemeenschappen in Jeruzalem Oost.
De wetenschap mag nooit gebruikt worden in het Israëlische Palestijnse conflict, zegt hij verder. Interessant is dat dezelfde Mizrahi de geschiedenis van de Jemenitische Joden in Silwan, waar de stad van David in ligt, heeft vervalst.
Mizrahi beweert dat Silwan al was bevolkt door een eeuwenoude Palestijnse gemeenschap en dat de Jeminitische Joden in 1929 tijdens het Arabische geweld tegen de Joden in Jeruzalem door de Arabieren werden beschermd.
Deze mythe werd doorgeprikt door de publicatie van foto's en historisch materiaal op de Elder of Zyon blog. Een foto uit 1891 (zie hieronder) laat bijvoorbeeld zien dat de huizen van de Jeminitische Joden de enige waren op een verder kale heuvel buiten de oude stad van Jeruzalem.
Kolonisten?
Bos noemt de Joden in Silwan 'kolonisten' en zegt dat het Joodse verhaal, dat blijkt uit de archeologie die in de stad van David plaatsvindt, geheel voorbij gaat aan de geschiedenis van de huidige Palestijnse inwoners.
Verder beweren Bos en Mizrahi dat het maar de vraag is of er ooit een koning David in de stad Jeruzalem heeft gewoond en dat er geen tastbare resten van de Joodse cultuur meer zichtbaar waren bij de stichting van de staat Israël.
Uit het verhaal over de Jeminitische Joden in Silwan blijkt al dat Joden geen 'kolonisten' zijn in de wijk. Hetzelfde geldt voor andere wijken in Jeruzalem, Joden hebben namelijk een ononderbroken 3000 jaar oude geschiedenis in de stad en vormden al rond 1850 de meerderheid in wat nu wordt aangeduid als Jeruzalem Oost.
Archeologische vondsten
Verder zijn er tal van archeologische vondsten gedaan die de bijna 4000 jaar oude Joodse geschiedenis in Israël bewijzen. Ook het bestaan van een koninkrijk van David is archeologisch bewezen door vondsten in Tel Dan en Emek HaElahnabij Beit Shemesh.
In 2008 werd bovendien in Judea (West Bank zuid) een potscherf gevonden uit de tijd van koning David. Daarop stonden Hebreeuwse teksten die het bestaan van een unieke rechtsorde bewezen, die overeen komt met hetgeen beschreven wordt in de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse bijbel (Torah).
De archeologie die in de stad van David plaatsvindt, zal geen Palestijnse geschiedenis blootleggen in de stad. De meeste Palestijnse Arabieren hebben namelijk een geschiedenis in de stad die niet verder teruggaat dan een paar eeuwen maximaal. Uit een volkstelling die in 1931 in Jeruzalem plaatsvond bleek bijvoorbeeld dat de Islamitische inwoners van de stad 24 landen buiten Palestina opgaven als geboorteplaats.
In feite werd Jeruzalem in vroege islamitische geschriften aangeduid als Bayt al-Maqdis, een verwijzing naar het Hebreeuwse Bayit HaMiqdash, hetgeen een aanduiding is voor de Joodse tempel.
Tastbare resten van de Joodse cultuur waren er ook al in 1948 en men hoefde er niet voor de grond in, zoals in Mizrahi beweert. Voorbeelden zijn Masada, het Herodion, de graven van de Joodse aartsvaders in de Ma'arat ha Machpela in Hebron en de graven van Rachel en Jozef in Bethlehem en Nablus (Shechem).
Joodse geschriften
Maar ook zonder archeologie is het bestaan van het antieke Israël en koning David te bewijzen, namelijk via oude Joodse geschriften zoals de Mishna en de Talmoed. Zo staat in de Talmoed dat de Joodse geleerde Hillel een nakomeling was van David
In het traktaat Mo'ed in de Mishna werd 1800 jaar geleden nauwkeurig beschreven hoe het gebod om drie keer per jaar een pelgrimstocht naar Jeruzalem te maken, moest worden uitgevoerd. In het hoofdstuk over het Pesach offer (Korban Pesach) wordt nauwkeurig de gang van zaken in het oude Jeruzalem en de tempel besproken ten tijde van het Joodse paasfeest.
Ideologie
Mizrahi's suggestie dat de archeologen van Ir David slechts vanuit ideologie hun werk verrichten, werd vorige week weersproken door de wijze waarop deze archeologen hulp zochten de wereldgemeenschap via Facebook, voor de interpretatie van een nieuwe vondst . Raadselachtige V-vormige tekens die waren blootgelegd in de stad van David hadden gemakkelijk voor ideologische doeleinden kunnen worden gebruikt door ze in verband te brengen met de rituelen van de Cohaniem (Priesters). Deze maken immers tot op de dag van vandaag met hun vingers V-tekens tijdens de zegening van de gemeenschap.
Het werkelijke ideologische misbruik van de oudheden in Israël vindt dan ook plaats aan Palestijnse zijde. Het graf van Rachel werd bijvoorbeeld door de PA omgedoopt in een moskee die nooit heeft bestaan en iedere Joodse geschiedenis in Jeruzalem en elders in het land wordt door de Palestijnen ontkend.
Het meest recente voorbeeld hiervan is een ontdekking over de bouw van de Tempelberg muren die door Herodus werd begonnen. Het officiële Palestijnse persbureau Palpress reageerde op dit bericht met een nieuwe ontkenning van enige Joodse geschiedenis in Jeruzalem.
Deze geschiedvervalsing en de gevolgen ervan voor het oplossen van het Palestijns Israëlische conflict, zou een mooi onderwerp kunnen zijn voor het volgende artikel van Rolf Bos.
De Volkskrant heeft zich tot nu toe in Nederland onderscheiden door op haar opiniepagina's een diversiteit aan gezichtspunten te presenteren over het Palestijns Israëlische conflict. De artikelen die Bos schrijft voor VK zijn echter een toonbeeld van volstrekte eenzijdigheid en bevatten vele onjuistheden.
Uit een recent academisch onderzoek naar de berichtgeving van persbureau Reuters over Israel bleek een soortgelijke berichtgeving. Hetzelfde onderzoek toonde aan dat dergelijke berichten de houding van de lezers tegenover Israel direct in negatieve zin beïnvloedt.
De Volkskrant doet er dus goed aan om ook in de eigen reportages over Israel het hoor en wederhoor principe toe te passen en zich verre te houden van de propaganda van mensen als Mizrahi en Halpert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten