Terwijl de tsunami bij Japan in de media het Midden-Oosten heeft verdreven en Dries van Agt en sullige pro-Palestina groepjes prime-time zendtijd krijgen om leugens te verkondigen over Israels vermeende wandaden en producten die zogenaamd niet uit Israel zouden komen, hieronder een degelijke analyse van de situatie in een aantal landen in het Midden-Oosten. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet en zijn we dus niet meer afhankelijk van het non-nieuws van de NOS, Pauw en Witteman en andere 'actualiteiten'rubrieken.
RP
--------
Houding Westen vergroot Midden-Oostendrama
YOCHANAN VISSER - 11 MAART 2011
De media-aandacht voor de crisis in het Midden-Oosten vermindert met de dag. Zelfs in Israël wordt het nieuws niet meer geopend met de ontwikkelingen in de Arabische landen of Iran.
Dat lijkt onterecht omdat er nog altijd sprake is van een uitbreiding van de crisis.
Dat lijkt onterecht omdat er nog altijd sprake is van een uitbreiding van de crisis.
Het kan echter nog erger, de Nederlandse actualiteiten-talkshow Pauw en Witteman inviteerde de Nederlandse oud-premier Van Agt om zijn 'analyse' te geven over het Midden-Oosten.
Wat volgde was een onvoorstelbaar staaltje goochelen met feiten en morele waarden en eindigde - voorspelbaar- in een tirade tegen Israël.
Internationaal ging echter terecht de aandacht uit naar de burgeroorlog in Libië, waar Khadaffi een paar dramatische conclusies trok uit de westerse besluiteloosheid en tanks en vliegtuigen inzette tegen de bevolking.
Uit vrijwel alle delen van het Midden-Oosten blijven berichten binnenkomen die niet slechts in Israël voor slapeloze nachten zouden moeten zorgen.
Libië
Een van de meest onderbelichte aspecten in de Libische burgeroorlog is de houding van het Westen en vooral die van de Amerikaanse regering.
In het vorige artikel berichtten wij over sommige Europese politici en enkele pittige uitspraken van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Clinton. Die zei onder andere, dat Iran bezig is om het machtsvacuüm in het Midden-Oosten op te vullen en waarschuwde voor de gevolgen daarvan.
Ongeveer tegelijkertijd berichtte de Washington Post over een geheel andere opstelling van de regering Obama.
In het Washington Postartikel zei een hoge official in het Witte Huis dat de regering Obama zich voorbereidt op het vooruitzicht dat meer islamistische regeringen landen in het Midden-Oosten en Afrika zullen overnemen.
Dit was niet de eerste keer dat er tegenstrijdige geluiden uit het Witte Huis kwamen in de huidige crisis. Eerder gebeurde dat tijdens de Egyptische opstand.
Het lijkt er sterk op dat de Ghadaffi dit heeft opgevat als een teken dat hij carte blanche heeft in de brute wijze waarop hij zijn tegenstanders te lijf gaat.
Wij vroegen de Amerikaans Israëlische Midden-Oostenexpert professor Rubin van het Gloria Center van IDC in Herzliyah om commentaar over de wijze waarop de Amerikaanse regering opereert.
Rubin die in ook een boek schreef over de wijze waarop de Amerikaanse buitenlandse politiek tot stand komt schreef per e-mail onder meer het volgende:
"The Obama administration has an internal split. On one hand are the people with relatively more experience and a more realistic view of the situation. This would include Secretary of State Hilary Clinton and Secretary of Defense Robert Gates. This is certainly true for the uniformed military. If one reads their remarks carefully one often sees deviations from the White House line. They tend to see Iran as more of a threat and favor(ed) alignments with existing Arab regimes while being more skeptical of change and of Islamist groups.
They seem to have been opposed to openly and quickly throwing Mubarak's regime--not just Mubarak himself--under the bus. That approach is contrary to many decades of U.S. practice.
The alternative camp is focused on the National Security Council, not so much the current advisor but some of the more junior and White House staff who have strong ideological views and little experience. Samantha Power is a good example with strong, even wacky, views. A prominent figure here is John Brennan, the president's advisor on terrorism and apparently also on Islamism. Brennan has long been an active advocate of the "win over the moderate Islamists idea". He has been outspoken regarding Hizballah and has apparently said in private he'd like to do the same with Hamas but knows that the pro-Israel forces in Congress and elsewhere make that impossible. The former national security advisor, Jones, also had this perspective.
A central issue in the American policymaking process is always who in an administration has the greatest influence on the president. Usually it is either the secretary of state or the national security advisor. At present, though, the secretary of state has little influence while the national security advisor is very weak. That means the president, with his personal relatively junior White House advisors are making it up as they go along".
Richard Baehr, de politieke analyst van The American Thinker onderschrijft deze analyse. Hij schreef ons dat Obama een ideoloog is die wars is van de klassieke Amerikaanse buitenlandse politiek (c.q. militaire interventie) en voornamelijk afgaat op zijn eigen analyses.
The Jerusalem Post berichtte op 10 maart dat een anonieme hoge Europese functionaris had verklaard dat de regering Obama (opnieuw) haar politiek ten aanzien van het Midden-Oosten aan het herzien is.
De oppositie in Libie lijkt echter vastbesloten om door te gaan tot Khadaffi's regime valt. Vandaag bleek dat men in het bezit is van Grad raketten:
Egypte
In Egypte duurt de onrust voort. Kopten rapporteren regelmatig aanvallen door moslims. Nadat een kerk in Sool nabij Helwan was aangevallen en in vlammen was opgegaan, protesteerden kopten in diverse plaatsen in Egypte. De aanval op de kerk kwam enige uren nadat een plaatselijke imam had gezegd dat er geen plaats was voor christenen in Sool.
Volgens een contact in Egypte riepen de aanvallers "Allah HuAhbar en dat de christenen ongelovigen en Joden waren". Het zelfde contact maakte later melding van de vlucht van 7000 christenen uit Sool. In een ander incident bestormden leden van het Moslim Broederschap een christelijke school in de stad Asayut. Bij dit incident voorkwam het Egyptische leger erger.
Bij een van die demonstraties openden moslims het vuur en vielen er dertien doden. Het is opmerkelijk dat een deel van de media de berichten over aanvallen op kopten nog altijd weergeven als "sektarische gevechten" terwijl er sprake is van aanvallen op kopten.
Op het Tahrirplein in Cairo werd deze week opnieuw gevochten tussen aanhangers van Moebarak en reformisten. Sommigen brachten messen en zelfs zwaarden mee voor de strijd. Al Ahram berichtte dat de voorraad medische behoeften in Egypte bijna uitgeput is. Dit heeft onder andere te maken met aanhoudende stakingen.
Op het politieke front was er ook nieuws dat weinig reden gaf tot geruststelling.
De eerste buitenlandse leider die door de Egyptische regering werd uitgenodigd voor een staatsbezoek was de Soedanese president Al Bashir.
Al Bashir wordt door het ICC gezocht wegens oorlogsmisdaden in Darfur.
De woordvoerder voor Europa van het Moslim Broederschap, Kamal El Helbawy, bezocht deze week Iran. Daar vertelde hij zijn gasten dat Egypte een echte islamitische staat moet worden, zoals Iran.
Hij verklaarde verder dat hij iedere dag bad dat Israël van de kaart geveegd zou worden.
Daar staat tegenover dat de voornaamste kandidaat voor het presidentschap in Egypte, Amr Moussa, heeft verklaard dat Egypte het vredesverdrag met Israël moet handhaven.
De Israëlische regering heeft generaal majoor Amos Gilad (een adviseur voor defensie) naar Cairo gestuurd voor besprekingen met generaal Tantawy, de leider van de militaire junta. Een van de gespreksonderwerpen zal ongetwijfeld het voortduren van de afsluiting van de gastoevoer naar Israel zijn. Sinds de aanslag op een gasstation in de Sinai begin februari is de schade hersteld maar de gasleverantie naar Israel niet.
Iran
Iran kwam deze week in Israël ook op een andere wijze in het nieuws.
De Iraanse onderminister van buitenlandse zaken bezocht Zuid-Libanon en hield een provocatieve toespraak vlak bij het door Israël gebouwde elektronische grenshek.
De commandant van de Iraanse Basiji (Revolutionaire Garde) Mohammed Reza Nagdi zei deze week dat binnenkort de olievoorraad in het Midden-Oosten geheel onder de controle van moslims zal komen die onder het Iraanse leiderschap staan. Daarbij doelde hij ongetwijfeld op het door sjiieten bevolkte olierijke deel van Saoedi-Arabië, waar de laatste weken regelmatig onrust is geweest en op 11 maart een opstand gepland is.
Maar ook in Koeweit werden deze week de eerste tekenen van een opstand waargenomen. Koeweit is de vierde olieproducent in de wereld.
Iraanse Koerden hebben opgeroepen om een opstand te beginnen die een einde moet brengen aan het islamitische regime in Teheran.
De leiders van de Koerdische beweging in Iran zeggen dat de oppositie in Iran slechts hervormingen wil.
De Koerden in Iran vormen een belangrijke minderheid en strijden met de Iraakse, en Turkse Koerden voor een onafhankelijke staat.
De Israëlische verslaggever Itai Angel van het programma Oevda (Feit) bezocht onlangs de Koerden in Noord-Irak en Turkije. Daar stuitte hij op onverwachte steun voor Israël. Koerdische rebellen verklaarden dat Israël voor hen een voorbeeld is waarop zij hun toekomstige staat willen baseren.
Deze ervaring stond in schril contrast tot zijn ervaring in Turkije waar hij voor zijn leven moest vrezen.
Uit Iran blijven overigens beelden komen waaruit valt op te maken dat de onrust voortduurt na de (herroepen) berichten over de gevangenneming van de twee oppositie leiders Moussavi en Kharroubi.
Saoedi-Arabië en andere landen
In Saoedie-Arabië werd deze week een ban afgekondigd op demonstraties. Het regime kreeg daarop internationale kritiek te verduren.
In een verklaring zei de Saoedische minister van buitenlandse zaken dat buitenlandse inmenging in de interne aangelegenheden van het land niet zal worden getolereerd.
De vraag rijst nu of het regime van koning Fahd nog in staat is om de geest in de fles terug te krijgen.
Afgaande op beelden die ons deze week bereikten uit Saoedi-Arabië lijkt het erop dat de geplande opstand al begonnen is. Donderdagavond 10 maart werd voor het eerst vanuit de stad Qatif melding gemaakt van schoten en geweld tijdens een nieuwe demonstratie.
In Jordanië werden nieuwe protesten gemeld, al-Qaida supporters hielden een protestmars waarin zij de invoering van de Sharia eisten.
Uit Turkije komen berichten dat de regering van premier Erdogan journalisten en oppositieleden intimideert.
Dat gebeurt door middel van invallen door de Turkse politie. Twee weken geleden werden al drie journalisten veroordeeld tot gevangenisstraf vanwege kritische artikelen die zij schreven voor een website van de oppositie.
Oman
De situatie in het Midden-Oosten bewijst dat de traditionele focus op het Palestijns-Israëlische conflict in het Westen voorbij ging aan de veel grotere problemen in de Arabische wereld en Iran. Desondanks blijven sommige media in Nederland volharden in hun obsessie met Israël.
Een duidelijk voorbeeld hiervan was de uitzending van de populaire talkshow Pauw en Witteman op 7 maart jl.
Oud premier Van Agt werd in het programma gepresenteerd als een deskundige op het gebied van het Palestijns Israëlische conflict.
Ook gaf hij zijn visie op de situatie in Oman waar koningin Beatrix op bezoek ging.
Hij vond het koninklijk bezoek aan Oman geen enkel probleem, en bagatelliseerde het 'rottige incident waarbij een dode viel'.
Voor Van Agt staan de economische belangen van Nederland in Oman voorop.
De oud-premier gaf naast het vermogen onwaarheden als glasharde feiten te presenteren, blijk van een onthutsende dubbele standaard in moreel opzicht.
Hij veroordeelt enerzijds furieus allerlei vermeende Israëlische wandaden, maar omschreef anderzijds Oman als een "fijn land" waar hij geen problemen zag.
Het 'fijne land' waar van Agt over sprak, heeft echter een lange geschiedenis van schendingen van de fundamentele mensenrechten.
Zo werden in 1994 al honderden opponenten van het Omaanse regime opgepakt. Een jaar later werd een auto ongeluk, waarbij de sultan betrokken was, gebruikt om opnieuw tientallen Omaanse burgers te arresteren wegens vermeende betrokkenheid bij 'de aanslag'
Kinderen tussen 2 en 14 jaar worden in Oman verhandeld met de bedoeling om als jockeys gebruikt te worden in kameelraces. Meisjes tussen de 13 en 17 jaar worden in Oman verhandeld om als prostituees in bordelen te werken.
Buitenlandse werknemers worden niet zelden tegen hun wil vastgehouden en krijgen vaak niet betaald. Ook zijn zij het slachtoffer van slavernij en seksuele en fysieke intimidatie.
Amnesty International publiceerde op 1 maart jl. een rapport over de huidige onrust in Oman en bekritiseerde de regering over het doden van 6 (!) demonstranten die tegen de armoede en corruptie protesteerden. De organisatie bekritiseerde Oman verder voor het gebruik van excessief geweld tegen de betogers, daarbij doelde men op het gebruik van traangas en rubber kogels tegen vreedzame demonstranten. Er is geen wet die vrouwenmishandeling strafbaar stelt. Als gevolg hiervan doen vrouwen geen aangifte van mishandeling, terwijl bekend is dat het een wijdverspreid verschijnsel is in het land.
Een OECD rapport laat zien dat besnijdenis bij vrouwen in Oman voorkomt. Vrouwen mogen het land niet verlaten zonder toestemming vooraf van hun echtgenoot. Homoseksuele relaties zijn verboden in Oman, overtreding van het gebod levert een forse gevangenisstraf op. Het land kent een werkloosheidcijfer van boven de 15 %.
Het front
Het echte 'front' in het Midden-Oosten ligt volgens de Nederlandse oud-premier echter in Israël waar hij de West Bank bezocht.
Hij maakte geen melding van grote veranderingen ten goede in het dagelijks leven op de West Bank sinds het einde van de Tweede Intifada. Al bij de introductie van zijn verhaal over de West Bank gaf Van Agt blijk met een vooringenomen standpunt te zijn afgereisd. Hij zei dat hij wist dat hij veel ongerechtigheden zou aantreffen en gaf Israël de schuld van alle problemen. Wat volgde was een verslag dat vol zat met onwaarheden. Zo beweerde hij dat Israël schiet op activisten tijdens demonstraties bij wat hij noemt 'de muur' in Bi'ilin.
Die demonstraties waren volledig geweldloos aldus Van Agt - Geweldloos?? De beelden van een video die tijdens een van die demonstraties door activisten werden geschoten geven een geheel ander beeld. http://www.youtube.com/watch?v=oEWqOsPLqnA
De IDF zou volgens Van Agt met rubber- en zelfs echte kogels schieten op de demonstranten en de "skunk" die het Israëlische leger gebruikte was een 'special soort traangas'. De beelden op de video zijn echter representatief voor de wijze waarop de IDF het geweld bij deze demonstraties beantwoordt en het traangas dat men gebruikt is ook standaard bij de Nederlandse politie.
Het zogenaamde 'speciale gas skunk' is niet anders dan een sterk stinkende vernevelde vloeibare substantie die de lust om geweld te gebruiken sterk vermindert.
Hij maakte geen melding van grote veranderingen ten goede in het dagelijks leven op de West Bank sinds het einde van de Tweede Intifada. Al bij de introductie van zijn verhaal over de West Bank gaf Van Agt blijk met een vooringenomen standpunt te zijn afgereisd. Hij zei dat hij wist dat hij veel ongerechtigheden zou aantreffen en gaf Israël de schuld van alle problemen. Wat volgde was een verslag dat vol zat met onwaarheden. Zo beweerde hij dat Israël schiet op activisten tijdens demonstraties bij wat hij noemt 'de muur' in Bi'ilin.
Die demonstraties waren volledig geweldloos aldus Van Agt - Geweldloos?? De beelden van een video die tijdens een van die demonstraties door activisten werden geschoten geven een geheel ander beeld. http://www.youtube.com/watch?v=oEWqOsPLqnA
De IDF zou volgens Van Agt met rubber- en zelfs echte kogels schieten op de demonstranten en de "skunk" die het Israëlische leger gebruikte was een 'special soort traangas'. De beelden op de video zijn echter representatief voor de wijze waarop de IDF het geweld bij deze demonstraties beantwoordt en het traangas dat men gebruikt is ook standaard bij de Nederlandse politie.
Het zogenaamde 'speciale gas skunk' is niet anders dan een sterk stinkende vernevelde vloeibare substantie die de lust om geweld te gebruiken sterk vermindert.
De "muur" zelf was gebouwd met een smoes, aldus Van Agt en had als doel zoveel mogelijk "Palestijns" land te confisqueren.
De kaart bij dit artikel laat zien dat het veiligheidshek voor het grootste deel de 1948 bestandslijnen volgt.
De kaart bij dit artikel laat zien dat het veiligheidshek voor het grootste deel de 1948 bestandslijnen volgt.
En zo ging het ongeveer tien minuten door zonder dat Van Agt effectief werd geconfronteerd met de feiten of kritische vragen door zijn interviewers.
Van Agt is dus geen expert op enig gebied waar om het Midden-Oosten gaat.
De aandacht die hij krijgt is volledig gebaseerd op zijn status als oud-premier en zijn verbale vermogens. Zijn luiheid waar het om kennis van de materie gaat was echter al legendarisch toen hij nog actief was in de Nederlandse politiek.
De vraag die zich aandient is, waarom de Nederlandse media de leugens en extreme denkbeelden van de man blijven presenteren als expertise.
Zelfs in Arabische landen zijn nu mensen die de waarheid onder ogen zien. Neem bijvoorbeeld een Saoedische marineofficier die onlangs de moed had Arabieren de waarheid te zeggen in de krant Arab News.
Hij zei in dat artikel onder meer het volgende:
Hij zei in dat artikel onder meer het volgende:
"To this day, I see Arabs blaming Israelis for young Arab drug addicts, their poor education, the Iraqi invasion of Kuwait, bad roads, corruption, lack of democracy, unemployment, 9/11, the division of Sudan, the upheaval in Tunisia and the unrest in Egypt. If Israel can do all these things, then the Israelis are either super humans or we simply enjoy blaming others for our failings".
De Nederlandse media zouden er goed aan doen om deze eerlijkheid over te nemen. Een goed begin zou zijn om echte experts aan het woord te laten en het volledige nieuws te brengen over de werkelijke problemen in het Midden-Oosten.
De Nederlandse media zouden er goed aan doen om deze eerlijkheid over te nemen. Een goed begin zou zijn om echte experts aan het woord te laten en het volledige nieuws te brengen over de werkelijke problemen in het Midden-Oosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten