Syrië heeft in de afgelopen decennia honderden Libanezen opgepakt, waarvan sindsdien niets meer vernomen is. Het doet denken aan de 'vuile oorlog' in Argentinië, waar de Dwaze Moeders jaar in jaar uit demonstreerden voor opheldering over het lot van hun verdwenen kinderen. Het valt zeer te betwijfelen of de verdwenen Libanezen nog in leven zijn.
Wouter
_____________
Libanon wil dierbaren terug van Syrië
,,Hassoun was bijna achttien toen hij in 1982 werd opgepakt. Al die tijd hebben we hem niet gezien of gesproken,'' vertelt Amin Hassoun, zijn vader. Hij weet niet of zijn zoon nog in leven is. ,,We hebben duizenden brieven gestuurd, enorme bedragen uitgegeven en allerlei politici bestookt maar we hebben tot nu toe niets van hem vernomen,'' vervolgt Hassoun terwijl zijn vrouw in tranen uitbarst.
Syrië maakte jarenlang de dienst uit in het kleinere buurland Libanon. Mensen van verschillende religies en allerlei politieke achtergronden kwamen in die tijd in Syrische gevangenissen terecht - meestal zonder enige vorm van proces.
Na de moord op ex-premier Rafik Hariri, begin 2005, werden de Syrische troepen tijdens de Cederrevolutie gedwongen het land te verlaten. De banden met Syrië bleven echter sterk en het gevangenenvraagstuk werd nooit opgelost.
,,Wij denken dat het om zo'n zeshonderd mensen gaat. Lang niet alle gevallen zijn bekend en ongetwijfeld zijn veel van hen inmiddels overleden,'' zegt Ghazi Aad, oprichter van Solide, de organisatie die opkomt voor de families van de gevangenen in Syrië.
Er is één lichtpuntje: Syrië ontkende tot nu toe altijd het bestaan van Libanese gevangenen. Minister Muallem erkende bij zijn bezoek voor het eerst dat dit een probleem is dat oplossing behoeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten