- Mediawerkgroep Israel, nieuwsbrief juli-oktober 2013 / 9 -
Verschillende media meldden op 14 oktober dat Arafat 'hoogstwaarschijnlijk' is vergiftigd met polonium-210, een giftige en radioactieve stof. In het van het ANP afkomstige bericht dat op verschillende krantensites verscheen staat het volgende (kleine variaties tussen de verschillende berichten, dit bericht is uit het AD):
De Palestijnse leider Yasser Arafat is hoogstwaarschijnlijk vergiftigd met de stof polonium-210, een zeldzame giftige en radioactieve stof. Bij onderzoek van Arafats lichaam en persoonlijke bezittingen zijn volgens onderzoekers uit Lausanne onverklaarbare en hoge niveaus van de stof aangetroffen. De onderzoeksresultaten zijn in het wetenschapstijdschrift The Lancet gepubliceerd.
Zwitserse onderzoekers hebben de in 2004 in Frankrijk overleden Arafat onderzocht op aandringen van zijn weduwe, Suha. Zij verdenkt Israël ervan haar man te hebben vermoord. Eind vorig jaar werden de stoffelijke resten van Arafat opgegraven.
De PLO gaf op 4 juli 2012 toestemming om zijn lichaam te laten opgraven en te onderzoeken. De weduwe van de oud-Palestijnse leider zei eerder op de dag dat ze wil dat het lichaam van haar man wordt opgegraven voor nader onderzoek naar zijn doodsoorzaak, naar aanleiding van een onderzoek verricht op verzoek van Al-Jazeera. Op 14 oktober 2013 werd bekendgemaakt dat de onderzoekers in Lausanne 'onverklaarbare en hoge niveaus van de stof (polonium) hadden aangetroffen' en dat zou de opzettelijke vergiftiging van Yasser Arafat bevestigen.
NOS op 3 is een tikkeltje genuanceerder, maar ook hier lijkt al met al behoorlijk waarschijnlijk dat Israel de boosdoener is:
Polonium 210: dat zou toch wel eens de doodsoorzaak van Yasser Arafat geweest kunnen zijn. Dat zeggen de Zwitserse wetenschappers die onderzoek doen naar de dood van de Palestijnse leider. Ze hebben aanwijzingen dat hij is vergiftigd met het radioactieve element polonium 210. Hun voorlopige bevindingen staan in het Britse medische tijdschrift The Lancet.
Eigenlijk is het hetzelfde nieuws als vorig jaar in de media verscheen, alleen hebben de onderzoekers dat nu aangevuld met wetenschappelijk bewijs.
(…) Verder had Arafat aan het eind van zijn leven klachten die passen bij blootstelling aan radioactieve straling: gewichtsverlies, overgeven en diarree. Haarverlies had hij dan weer niet, wat ook opspeelt bij radioactieve vergiftiging. De onderzoekers zeggen wel dat er weinig bekend is over blootstelling aan radioactieve straling van binnenuit.
Waarna nog eens wordt benadrukt dat met name regeringen toegang hebben tot het zeldzame Polonium-210, en beweerd dat Arafat ziekteverschijnselen vertoonde die passen bij een vergiftiging met polonium. De bron is volgens al deze berichten een artikel in het wetenschappelijk-medische The Lancet.
Een dag later meldden enkele media dat Russische onderzoekers de resultaten van de Zwitserse onderzoekers tegenspreken. Pas nu wordt duidelijk dat er blijkbaar verschillende teams met monsters aan de slag zijn geweest, en de eerder gemelde positieve resultaten slechts van een van de drie teams, het Zwitserse, afkomstig waren. Een artikel in Trouw legt uit dat het bij deze berichten om een onjuiste samenvatting van het onderzoek in The Lancet ging, en dat de resultaten al van vorig jaar juli zijn. De Zwitserse onderzoekers hadden er toen namelijk bij vermeld dat het gif ook na zijn dood op de voorwerpen van Arafat (zijn sjaal, een onderbroek en een tandenborstel) konden zijn aangebracht. Die informatie ontbrak in alle berichten die er recentelijk over verschenen. Ook meldt Trouw dat polonium snel vervalt, waardoor er nu nog maar een miljoenste van de oorspronkelijke hoeveelheid over zou zijn. Daarom sluit men vergiftiging door Israel niet uit. Ook Reuters meldt dat het Zwitserse onderzoek al van vorig jaar is en dat Russische onderzoekers geen sporen aantroffen, evenals Haaretz. De eerdere, onjuiste berichten zijn door geen enkel medium gecorrigeerd of van een melding voorzien dat het om inmiddels achterhaalde of op zijn minst gedeeltelijk onjuist gebleken informatie ging.
Uit een AFP artikel op de website van het Palestijnse Ma'an blijkt eveneens dat de conclusies van het Zwitserse onderzoeksteam heel wat genuanceerder waren dan de artikelen in de Nederlandse media het deden voorkomen. Niks geen 'hoogstwaarschijnlijk', maar 'mogelijk':
Beatrice Schaad, head of communications at the Vaudois University Hospital Center which is in charge of the institute, said the case report was the "scientific version" of what was given to the media.
"There is nothing new compared with what was said" in 2012, she told AFP. "There is still no conclusion that he was poisoned."
Het onderzoek in The Lancet, zo meldt ook het AFP, bevat geen nieuwe resultaten vergeleken met wat vorig jaar al werd gemeld, en men is nog steeds niet in staat op grond daarvan de conclusie te trekken dat hij daadwerkelijk is vergiftigd, dan wel dat hij zeker niet is vergiftigd. Men weet het niet, en men betreurt dat niet eerder na zijn dood monsters zijn genomen.
Waarom dat niet is gebeurd blijft speculeren, maar je kunt je afvragen waarom Arafats weduwe, die Arafat nu zo graag wou laten onderzoeken, dat destijds juist geweigerd heeft, als zijn ziektebeeld toentertijd in de richting van vergiftiging had gewezen? Ze had er immers alle belang bij dat dat dan uit zou komen? Waarom 8 hele jaren gewacht, met het risico dat niet meer in na te gaan of hij is vergiftigd? Zou het misschien kunnen dat zijn ziektebeeld helemaal niet zo duidelijk op vergiftiging wees (ook daarover is de samenvatting van het onderzoek veel genuanceerder dan wat de media erover schreven), of dat zij wist dat er een andere, meer waarschijnlijke doodsoorzaak was?
Daarnaast wijst blogger Elder of Ziyon op het feit dat een Palestijnse patholoog de enige was die toegang kreeg tot het graf en het lichaam van Arafat. Ook toont hij aan dat de hoeveelheden polonium die de Zwitserse onderzoekers vonden op o.a. de onderbroek van Arafat, zouden wijzen op vergiftiging met een zeer hoge dosis, waarvan je niet in een maand, maar in een uur zou doodgaan, dit vanwege het snelle verval. De hoeveelheden die zijn aangetroffen zouden daarom eerder wijzen op verser polonium, dat later is aangebracht. Daar komt het feit bij dat Arafats weduwe fel tegen openbaarmaking van het Franse medische rapport na zijn dood was.
Gezien al deze zaken is het vreemd dat de media berichten dat Arafat 'hoogstwaarschijnlijk' is vergiftigd met polonium. Er wordt overigens al jaren over deze vergiftiging gespeculeerd, wat gezien de magere bewijzen eigenlijk bizar is. Daarbij is er een veel voor de hand liggender doodsoorzaak, een die ook past bij de levensstijl en het ziektebeeld van Arafat: Aids. Dat verklaart ook waarom zijn weduwe aanvankelijk tegen een onderzoek en openbaarmaking van zijn medische gegevens was.
Het feit dat de media zo gretig ingaan op een nogal vergezochte beschuldiging laat zien hoe kritiekloos men zich tegenover de Palestijnen en Palestijnse claims opstelt. Israel is geen Rusland en kan het zich niet permitteren een zo belangrijke speler in het conflict te vergiftigen. De kans dat dit in een onderzoek in een eerder stadium aan het licht was gekomen was immers levensgroot.
De Palestijnen beschuldigen Israel van van alles. In de loop der jaren ging dat van vergiftigde snoepjes tot kankerverwekkende straling bij de checkpoints, ratten zo groot als katten die in Oost Jeruzalem werden uitgezet en waren afgericht om alleen de Arabische huizen binnen te gaan, het ontwikkelen van een 'etnische bom' die alleen Arabische slachtoffers maakt, het doden van Palestijnse kinderen om er organen uit te halen en nog talloze andere varianten van het klassieke bloedsprookje, etc. etc. Vaak bleek achteraf dat het aantal doden bij Israelische legeracties een stuk lager was (en dit ook veel meer strijders waren terwijl de Palestijnen altijd beweren dat Israel vooral burgers heeft gedood). Dit gebeurde in de verschillende Gaza oorlogen, waarin Hamas later toegaf dat veel meer van haar strijders waren gedood, maar ook tijdens de tweede intifada (Jenin waar uiteindelijk ruim 50 Palestijnen bleken te zijn gedood, merendeels strijders, en niet de 250 burgers waarover Palestijnse leiders spraken). Nodeloos op te merken, dat bovenstaande beschuldigingen allemaal onterecht waren. Toch trekken de media daaruit niet de conclusie dat Palestijnse bronnen niet altijd betrouwbaar zijn en dus kritisch bejegend moeten worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten