= IMO Blog =
Na maanden van suggestieve en eenzijdig negatieve berichtgeving over Israel stond er afgelopen donderdag wederom een suggestief stukje in NRC Handelsblad. Aanleiding voor de schrijflust wat betreft Israel was dit keer kritiek van de PLO op het bezoek van o.a. SGP voorman Van der Staaij aan Joodse nederzettingen. Om te beginnen hier een voorbeeld van neutralere berichtgeving over de zaak, in Elsevier. Met als kop ‘Palestijnen woedend over SGP-bezoek aan ‘extremisten’ in Israël’ vervolgt men in de lead met de belangrijkste informatie:
De Palestijnse PLO heeft Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib (PvdA) een boze brief gestuurd vanwege een bezoek van SGP-voorman Kees van der Staaij aan Israël. Van der Staaij en Arib zijn niet van plan zich iets aan te trekken van de kritiek.
Het woord ‘woedend’ is wellicht wat aangezet, maar verder is dit een nuchtere en zakelijke weergave van de feiten. De groep bezocht waarschijnlijk verschillende plaatsen in Israel, maar ging ook een dag naar plaatsen in de nederzettingen, zoals het vervolg van het artikel weergeeft. Vind je dit artikel nog te gekleurd omdat men in kop en lead niet van nederzettingen spreekt, dan is het stukje in Jonet misschien een goed voorbeeld van hoe het wel kan. Onder de kop ‘Palestijnen vangen bot na bezoek Van der Staaij’ vertelt men de lezer kort en bondig wat er aan de hand is:
De Palestijnse regeringspartij PLO kon het niet waarderen dat het Nederlandse Tweede Kamerlid Kees van der Staaij (SGP) onlangs in de herfstvakantie een Israëlische nederzetting bezocht. De partij diende een klacht in bij Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib (PvdA). Zij wijst de Palestijnen erop dat Nederlandse parlementariërs op eigen initiatief een bezoek kunnen brengen aan plekken die zij belangrijk vinden.
Vervolgens wordt gesproken van een ‘Israëlische nederzetting op de Westelijke Jordaanoever, die ligt in bezet Palestijns gebied’. Bij de Grot van de Patriarchen staat correct dat daar ‘de aartsvaderen zouden liggen begraven’, informatie die bij de NRC ontbreekt, want die vind het belangrijker toe te voegen dat die bij de moslims bekend is als de Ibrahimi moskee.
Dan de NRC. De kop luidt: ‘PLO boos over bezoek SGP’er Van der Staaij aan nederzettingen’, en als onderkop: ‘Verschillende parlementariërs bezoeken Israël. De activiteiten van Kees van der Staaij zijn controversieel’. De belangrijkste info ontbreekt hier; men vindt het belangrijker om Van der Staaijs bezoek direct in een negatief daglicht te plaatsen. De PLO (en blijkbaar ook de NRC) vinden die activiteiten controversieel. Dat heet een mening, en die hoort thuis op de opiniepagina. Er had wel kunnen staan: ‘Bezoek van der Staaij aan nederzettingen volgens Palestijnen controversieel/contraproductief/een provocatie’ of welk ander etiket ook, mits men dat heeft gezegd. In het vervolg komt dan aan de orde wie dat waarom vindt en de reactie van Van der Staaij.
De NRC gaat verder met het framen van de gebeurtenissen:
Het is herfstreces in de Tweede Kamer, en dus vliegen Nederlandse politici af en aan op luchthaven Ben-Gurion van Tel Aviv. Dinsdag arriveerde er een grote VVD-delegatie, onder wie de Kamerleden Fred Teeven, Sjoerd Potters en Jeroen van Wijngaarden. Hun reis, die onder meer naar Tel Aviv, Jeruzalem en Ramallah voert, is georganiseerd door Israël-lobbyclub CIDI.
Het gaat om welgeteld twee groepen die deze week Israel bezoeken, dan is ‘af en aan vliegen’ nogal sterk uitgedrukt. Of politici ook gebruik maken van het herfstreces om andere landen te bezoeken weten we niet, maar het zou zomaar kunnen. En of politici Israel vaker bezoeken dan andere landen en er een sterkere en warmere band mee hebben (zoals de NRC met dit zinnetje lijkt te suggereren) weten we evenmin. Uiteraard vermeldt de NRC niet dat pro-Palestijnse organisaties geregeld zwaar gesubsidieerde reizen naar Israel en de Palestijnse gebieden aanbieden, waar men een zeer eenzijdig programma krijgt voorgeschoteld. Sabeel is wat dit betreft berucht. Ik ben zelf overigens ooit mee geweest met een reis van CIDI jongerenorganisatie CIJO, en die was niet eenzijdig pro-Israel maar behoorlijk afwisselend. Naast een bezoek aan een nederzetting brachten we ook een bezoek aan het Museum on the Seam in Jeruzalem, vertelde een activistische Palestijnse vrouw uit Oost Jeruzalem over wat Israel allemaal voor vreselijks heeft gedaan, en hadden we een workshop van de Parents Circle. Dit is een nobel initiatief waarin nabestaanden van geweld aan beide kanten met elkaar in gesprek gaan en over de noodzaak van vrede en verzoening praten. Helaas wezen beiden in onze workshop dezelfde boosdoener aan: de bezetting. Daardoor was van een werkelijke dialoog en verzoening in mijn ogen geen sprake.
Controversiëler was de aankomst, dezelfde dag, van een collega-Kamerlid: Kees van der Staaij. Anders dan de VVD’ers reist de fractievoorzitter van de SGP, samen met 22 andere christelijke pro-Israël-parlementariërs uit de hele wereld, naar Joodse nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Controversiëler – dus ook de CIDI reis was al op het randje? Die hele CIDI reis lijkt hier vooral de functie te hebben als opstapje naar het werkelijke ‘schandaal’ en onderwerp van de kritiek van de PLO. Nooit een gelegenheid onbenut laten om te benadrukken hoe goed geolied en invloedrijk de Israellobby wel niet is. Ook hier weer dat suggestieve woord ‘controversieel’ waarin de mening van de krant hinderlijk doorklinkt.
In Hebron bezocht de SGP’er woensdag de Grot van de Patriarchen, bij moslims bekend als de Ibrahimi-moskee. Terwijl de parlementariërs er waren, had Israël vanwege het joodse Loofhuttenfeest moslims de toegang tot deze heilige plaats ontzegd. Ook sprak Van der Staaij met de burgemeester van Efrat, tevens voorzitter van de koepelorganisatie van Joodse kolonisten.
Voor zowel Joden als moslims is de toegang tot deze plek beperkt. De grot staat grotendeels onder het beheer van een islamitische waqf. In 1994 werd het gebouw na een bloedbad in een apart Joods en een islamitisch deel gesplitst, waarna in de Hebron agreement van 1997 afspraken werden gemaakt over de veiligheid in Hebron na een gedeeltelijke Israelische terugtrekking. Uit veiligheidsoverwegingen wordt op enkele religieuze Joodse feestdagen de grot voor moslims gesloten. Andere delen zijn maar enkele dagen per jaar voor Joden toegankelijk. Maar in plaats van deze regelingen te vermelden, noemt men alleen dat hij nu voor moslims is afgesloten, want dat is weer lekker negatief naar Israel. Wederom ontbreekt in NRC het belang van deze plaats voor Joden, of de lange Joodse geschiedenis van Hebron, want dat kan als pro-Israel overkomen en als rechtvaardiging van Israels aanwezigheid daar nu, en dat moet ten allen tijde worden vermeden. ‘Zeg nooit iets positiefs over Israel als het niet strikt noodzakelijk is (en zelfs dan kun je het vaak gewoon nalaten zonder dat je als journalist of wij als krant daar gezeik mee krijgen)’, aldus het informele handboek voor de NRC journalist die over Israel en de Palestijnen schrijft.
Het artikel vervolgt op een wat zakelijker toon over de kritiek van de PLO en de reactie van Van der Staaij daarop, om af te sluiten met:
De politici zullen onder meer deelnemen aan een congres ter ere van de ‘bevrijding en vereniging’ van Jeruzalem. Internationaal wordt Oost-Jeruzalem gezien als gebied dat Israël bezet houdt.
Overigens zouden ook de VVD’ers een Joodse nederzetting bezoeken, maar dit programmaonderdeel is geschrapt.
Ja, beste lezers, Oost Jeruzalem is illegaal bezet Palestijns gebied, vergeet dat niet, en vandaar is het ook helemaal niet vreemd dat UNESCO de Tempelberg en de Klaagmuur (beide bezet Palestijns gebied) alleen bij de Arabische namen noemde in hun onlangs aangenomen resolutie hierover. Nee, dat staat er niet, maar het had niet veel gescheeld. In Oost Jeruzalem liggen dus de belangrijkste Joodse heilige plaatsen, plaatsen waar de Joden woonden lang voordat er Palestijnen waren. Ook de oude Joodse wijk ligt er. Het is absurd dat de VN dat als bezet gebied ziet. Het klopt dat de Groene Lijn – de wapenstilstandslijn van 1949 – dwars door de stad loopt tussen het oude gedeelte en de nieuwere Joodse stad. Maar in alle tot nu toe voorgestelde vredesplannen wordt die lijn niet als grens genomen maar een speciale regeling voorgesteld voor de oude stad met zijn heilige plaatsen voor Joden, moslims en christenen. Dit gebied keer op keer als bezet aanduiden zonder iets over de geschiedenis en belang van de heilige plaatsen ook voor Joden te vermelden, is een vorm van demagogie. Tijdens de oorlog in 1948 werden de Joden uit de oude stad (die daar geen kolonisten waren zoals de NRC het graag voorstelt maar er al eeuwen woonden) verdreven door het Jordaanse leger, dat dit gedeelte van de stad illegaal annexeerde. Uiteraard zul je dat nooit lezen in de NRC, want dat schendt de hierboven genoemde regel uit het informele handboek voor de Midden-Oosten verslaggevers.
En dan die laatste zin, lekker suggestief weer. Ook de VVD’ers wilden eigenlijk naar een nederzetting (kortom: hebben bedenkelijke ideeën over Israel en het conflict) maar zagen er vanaf (om publicitaire redenen? Om niet ook als kolonistenvriendjes te kunnen worden neergezet?). Waarschijnlijk was er geen tijd meer, zoals ook tijdens mijn CIJO reis op het laatst een programma onderdeel was geschrapt uit tijdgebrek.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat het erg boeiend is om een Joodse nederzetting te bezoeken. Je ziet dat die mensen echt van het land houden, ermee verbonden zijn op een welhaast spirituele manier, en dat ze niet de duivels en fanaten zijn die de media er vaak van maken. Maar je ziet ook hun eenzijdige blik, hoe alles op de Palestijnen wordt geschoven. ‘Wij zijn zo goed, wij willen graag met hun samenleven hier en hun helpen, maar als zij er zo’n puinhoop van maken en ons weg willen hebben en ons zo haten, ja dan moeten we ons wel beschermen. Zo zonde hoe ze het voor zichzelf verpesten’ etc. Woorden van die strekking kregen we te horen op onze kritische vragen.
Wat zou het boeiend zijn als de NRC eens zou proberen ons het conflict van beide kanten te laten zien, de posities van beide kanten inzichtelijk te maken, zonder ons een visie of oordeel op te dringen, zonder zelf al partij te hebben gekozen. Is dat niet juist de taak van een kwaliteitskrant?
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten