logo van uitgeverij De Bezige Bij
http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/05/02/verzet-anja-meulenbelt-en-dyab-abou-jahjah/
= IMO Blog =
In een tweede artikel ter verdediging van Abou Jahjah betoogt Anja Meulenbelt – ik haalde het al even kort aan – dat wat zij nu doet in dezelfde lijn ligt als het verzet in de oorlog. Ze verwijst graag naar de rol van haar moeder, oma en oom in dat verzet, die dit deden om mensen te redden, ongeacht hun geloof of etniciteit:
Mijn moeder was een van de naamloze koeriersters die kinderen en valse bonkaarten rondbracht op de fiets. Mijn oma woonde in het huis aan de Rijnlaan in Utrecht dat een tijd als doorgangshuis voor de kinderen fungeerde, en waar ik in de winter van 1944/45 geboren ben. Mijn familie deed dat niet omdat het joden waren die werden vervolgd en bedreigd, maar omdat het mensen waren die werden vervolgd en bedreigd. In die traditie hoor ik, en ik hoop dat De Bezige Bij dat ook nog zal blijven en zich niet laat intimideren: Nooit meer Auschwitz, nooit meer vervolging, uitsluiting, bedreiging, van niemand. Niemand.
Dit is het punt: als mensen zeggen, ‘Nooit meer Auschwitz’, wat bedoelen ze dan? Dat mag ons joden nooit meer gebeuren, of, dat mag ons mensen nooit meer gebeuren, dat mag niemand overkomen? Het verschil tussen het ene en het andere antwoord is wat de gelederen nu splitst.
Vervolgens legt ze uit dat mensen als Sunny Bergman, EAJG, en uiteraard zijzelf, de enige juiste conclusie uit de Holocaust hebben getrokken, en mensen als Leon de Winter, Ron van der Wieken, en andere verderfelijke zionisten vinden dat je sinds Auschwitz altijd partij moet kiezen voor de Joden, ongeacht wat ze doen, en als je dat niet doet dan wordt je een antisemiet genoemd. Sommige mensen doen dat inderdaad, dat is mij ook opgevallen, maar misschien moeten we die wat minder serieus nemen en die niet steeds als slap excuus gebruiken om antizionisme en zelfs antisemitisme goed te praten.
De tegenstelling die Meulenbelt creëert is vals. De zionistische Joden die uit de Holocaust de les trekken dat dit de Joden nooit meer mag overkomen hebben daar natuurlijk alle recht toe. Gezien de geschiedenis van Jodenvervolging en de op zijn best matige steun die men kreeg van niet-Joden is het nogal aanmatigend nu Joden te verwijten dat ze teveel om hun eigen soort geven en niet de enige juiste, universele les uit hun geschiedenis trekken. Het doet denken aan de antisemitische notie dat Joden alleen om zichzelf geven en zich boven anderen verheven voelen. Joden, ook zionistische Joden, zetten zich wel degelijk ook in voor anderen, en voor andere zaken.
Affiniteit
Wanneer Meulenbelt zich liever voor moslims of niet-westerse allochtonen inzet omdat zij daar meer affiniteit mee heeft is dat natuurlijk prima en haar goed recht, maar waarom dan die sneer naar Joden die een andere keuze maken? Veel zwarten strijden vooral tegen racisme, vrouwen zetten zich in voor vrouwen, en homo’s komen op voor hun rechten. Niks mis mee toch? Natuurlijk is het mooi wanneer mensen ook strijden voor de rechten en tegen de onderdrukking van andere groepen, maar het wordt ze nooit op die manier verweten. Alleen aan Joden wordt blijkbaar de eis gesteld dat ze, ondanks hun geschiedenis van extremere discriminatie en vervolging dan wie ook, vooral niet teveel voor zichzelf opkomen. En zionisten, dat zijn Joden die juist sterk voor zichzelf opkomen, die de conclusie trokken uit de Holocaust dat Joden politieke en militaire macht nodig hadden, een eigen land dat ze zelf konden inrichten en verdedigen, om zo niet langer afhankelijk te zijn van de goodwill van anderen. En het werkte, al doen Meulenbelt en andere antizionisten ons graag geloven dat het een mislukking is:
Het zionisme, het streven naar een aparte joodse staat, volgens hen een legitiem antwoord op de jodenvervolging, en wie daar kritiek op heeft is er dus tegen dat joden er alles aan gedaan hebben om een veilige plek te creëren waar alle joden ter wereld heen kunnen als het er weer op aan komt. Dat deze ‘oplossing’ die in mijn ogen geen oplossing is omdat joden erg veel veiliger zijn in, zeg, de VS dan in Israël en gepaard is gegaan met groot onrecht tegenover een ander volk, heeft in hun verhaal geen plaats. En dus ook niet het inzicht dat het niet voor niets is dat Israël, inderdaad, tot op de dag van vandaag is omringd door vijanden. En dat ook zal blijven, tot er een einde wordt gemaakt aan dat onrecht.
Beste mevrouw Meulenbelt, mogen de Joden misschien zelf bepalen waar ze zich veiliger voelen en of ze Israel als een goede oplossing zien? Het overgrote merendeel van de Joden staat achter Israels bestaansrecht, wat uiteraard niet wil zeggen dat ze het met alles wat de regering doet eens zijn. Maar zij staan achter een Joodse staat, achter Joodse zelfbeschikking, ook als de prijs hoog is. Joden mogen nu in de VS veiliger zijn, in de jaren ’30 waren de poorten voor vluchtelingen gesloten en laaide ook daar antisemitisme op. Ze blijven er een minderheid en dus kwetsbaar. Op campussen worden Joden uitgejoeld en soms buitengesloten omdat ze Joods zijn, Joods zionistische organisaties liggen onder vuur. Het is waar dat Israel omringd is door vijanden, maar wat een gemakzucht dat alleen op Israel af te schuiven. Het waren de Palestijnen die ieder compromis afwezen, waaronder het delingsplan uit 1947, en een guerrilla-achtige oorlog begonnen tegen de Joodse gemeenschap in het land. Ze verloren, en toen vielen de Arabische buurlanden binnen, die eveneens verslagen werden, zij het met moeite. Ze weigerden ook daarna ieder compromis.
Waarom is het onrechtvaardig dat de Joden een staat wilden in het gebied waar zij altijd hadden gewoond en waaruit zij eerder grotendeels waren verdreven? Waarom is het rechtvaardig dat de Palestijnen die er woonden (en veelal zelf afkomstig waren uit buurlanden) het hele gebied zouden krijgen? Waarom kan hun starre houding, het geweld dat ze vanaf de jaren ’20 tegen Joden gebruikten (lang voordat er een bezetting, leger en ander Joods geweld tegen hen was), de steun voor de nazi’s, op zoveel steun rekenen van een groeiende groep zich links noemende opiniemakers? Wanneer Israel zich eenzijdig terugtrekt uit de Westoever komt er uiteraard geen vrede, want veel Palestijnen willen, met de steun van u en andere antizionisten, een einde aan Israel, een ‘staat voor alle burgers’ in het jargon, wat neerkomt op nog een staat die spoedig een Arabische meerderheid zal hebben.
Israel is meer dan een toevluchtsoord voor vervolgde Joden. Het is een plek waar zij zichzelf besturen, waar de geschiedenis, cultuur, de taal en religie leven en zich ontwikkelen. Abu Jahjah is er duidelijk over: hij steunt ‘het verzet’, hij staat achter Hezbollah en Hamas en vindt dat zij zelf mogen bepalen hoe ze strijden tegen Israel en de ‘zionistische Joden’ die er wonen. En Meulenbelt? Ze schrijft weleens dat zelfmoordaanslagen niet de beste methode zijn, maar nu zegt ze: “Dyab Abu Jahjah is gewoon de volgende die aan de beurt is. Makkelijk doelwit omdat hij Arabisch en ‘cultureel moslim’ is en zijn opvattingen over de daden van Israël niet onder stoelen of banken steekt.” Oftewel: de arme man heeft slechts gerechtvaardigde kritiek op Israel en wordt door de zionisten onterecht als extremist afgeschilderd en kaltgestellt. Ze besluit met de opmerking dat “Dyab Abu Jahjah dus geheel gelijk heeft als hij zegt precies in de verzetstraditie van de Bezige Bij te passen.”
Uitspraken Abou Jahjah
Voor wie nog niet overtuigd is na eerdere uitspraken van Abou Jahjah hier nog een paar voorbeelden. Op zijn eigen Facebookpagina plaatst hij een bijzonder extreem stukje van ene Yassine Channouf, waarvan ik elders lees dat hij de Holocaust ontkent. Hij leidt de tekst in met de instemmende woorden “Hoe laag en immoreel kan iemand zijn. Ongelooflijk. Volledig eens met Yassine Channouf“:
De zionistische media slagen er natuurlijk in om alle vrijheidsstrijders te omschrijven als terroristen. En Samir al-Quntar was naar hun zionistische maatstaven een terrorist -gelukkig maar. En ik heb heel wat vragen over de tactische keuzes die al-Quntar heeft gemaakt na zijn vrijlating in 2008, maar één ding is zeker. De man heeft zijn hele leven voor Palestina geleefd, en Palestina was zijn enige consideratie. ALLE Palestijnse bewegingen hebben na zijn martelaarsdood in Damascus begin dit jaar een statement uitgevaardigd -ALLEMAAL- en ondanks de propaganda uit de Golfstaten en de zionistische media die van hem een monster maakten. Dus alle Palestijnse bewegingen zijn volgens de dolgedraaide logica van onze lokale Palestijnse leeuw ophemelaars van terroristen? Je zou de beelden moeten zien van de oude Palestijnse vrouw uit Gaza die Samir al-Quntar had geadopteerd als haar eigen zoon en hem ging bezoeken in de jaren die hij in de gevangenis leefde -sinds zijn 16de zat hij vast- om te zien hoe geliefd al-Quntar was.“Samir al-Quntar erbij halen, een man die alles gaf voor Palestina, om een schouderklopje te krijgen van de zionistische media die geen enkele kans onbenut laten om het uitmoorden en de uithongering van de Palestijnen te legitimeren … das het allerlaagste wat ik denk dat een mens kan doen.
Dit alles slaat op een interview dat Montasser Alde’emeh, Belgische jihaddeskundige van Palestijnse komaf, gaf aan het Belgische Joods Actueel. Uit Abu Jahjah´s Facebookpagina wordt al snel duidelijk dat de twee bepaald geen vrienden zijn. Samir al Quntar, de held die hier en door veel Palestijnen wordt bejubeld, heeft op de volgende wijze verzet gepleegd tegen de immorele zionisten:
Op 22 april 1979 leidde Kuntar als 16-jarige in opdracht van Abu Abbas een aanval met een rubberboot vanuit Tyrus in het zuiden van Libanon. Na de landing in Naharia drongen zij een appartementencomplex binnen. Een politie-agent die op de alarmmelding van bewoners was afgekomen werd doodgeschoten. In het appartementencomplex gijzelden zij Danny Haran en zijn vierjarige dochter Einat. Zij werden meegenomen naar het strand, waar Kuntar, toen hij ontdekte dat de rubberboot onbruikbaar was, Haran van achteren doodschoot en de schedel van het meisje tegen de rotsen verbrijzelde.
Op Facebook heeft Abu Jahjah in 2009 o.a. het volgende geschreven:
Look Zionist Jew, don’t talk to me about Holocaust cos I have nothing to do with it and I don’t care about it. Why don’t you speak about it to a German or a European, the people who are responsible for it, and why don’t you go steal their land.
And again, Palestine is our land and we will take it back, it doesn’t matter who did what there. If you are on Palestinian ground you are an invader and the resistance should deal with you. And Palestinian ground is the whole of historical Palestine. And spare me the lamentation about being a refugee cos once again I couldn’t care less. I have onlu one phrase to all the Zionists invaders in Palestine: La valise ou le cerceuil.
Regarding Gaza, it is a concentration camp created by the Zio-Nazis and there is a total blockade against the people there because they elected Hamas as their democratic choice. So do not speak about Gaza as if Hamas made it like that. And before saying the name of a glorious resistance movement like Hamas in your mouth you better go wash it first from all the zionist dirty propaganda you are spreading.
Hij beweert dat dit een fake is, maar er bestaan screenshots van. Het staat ook eigenlijk niet ver van wat hij op zijn pagina beweert en deelt, waaruit ook duidelijk zijn steun blijkt voor geweld tegen de Joden om zo het land te ‘bevrijden’. Alleen de woorden zijn nog wat feller, maar dat gebeurt mensen wel vaker in Facebook discussies. Maar zelfs als je deze uitspraken niet aan hem toeschrijft, blijft het beeld overeind van iemand die vol haat zit tegen Israel, de ‘zionistische Joden’ die er wonen, en alles tegen hen geoorloofd acht. Zo iemand hoort niet thuis bij de Bezige Bij. Of hij überhaupt uitgegeven zou moeten worden hangt van de inhoud van het boek af, maar een uitgeverij heeft alle recht om iemand met zulke extreme opvattingen te weigeren.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten