‘De wegen van de moefti zijn nastrevenswaardig voor alle Palestijnen. We mogen de pioniers niet vergeten.’
http://www.israel-palestina.info/actueel/2015/11/03/de-wegen-van-de-grootmoefti-van-jeruzalem/
= IMO Blog =
Zoals ik schreef in mijn vorige blog geldt de grootmoefti van Jeruzalem nog steeds als een held en voorbeeld voor de Palestijnen. In januari 2013 bij een grote herdenkingsbijeenkomst 58 jaar na de eerste terreuraanslag van Fatah in Israel, zei president Abbas (via een videolink te zien voor een grote massa in Gaza) dat de wegen van de moefti nastrevenswaardig zijn voor alle Palestijnen. ‘We mogen de pioniers niet vergeten’, aldus Abbas: ‘… de grootmoefti van Palestina, Hajj Amin al Husseini, evenals Achmed Al-Shukeiri, de oprichter van de PLO’. Hij prees in die videoboodschap nog een heel aantal ‘martelaren’ waaronder Hamas leiders die verantwoordelijk waren voor vele Israelische burgerdoden. Ook in 2010 prees hij de moefti om zijn ‘uitmuntend leiderschap’ en zijn bijdrage aan de strijd van het Palestijnse volk.
Dezelfde Abbas riep onlangs op om bloed te vergieten voor Jeruzalem (“Wij zegenen elke druppel bloed die voor Jeruzalem is vergoten, dat is schoon en zuiver bloed, bloed vergoten voor Allah, als Allah het wil.”) Hij roept meermaals op om het verzet te steunen of in verzet te gaan. Andere Fatah en PLO leden zijn wat dat betreft nog stukken explicieter, zie bijvoorbeeld hier. Bijna dagelijks zijn er voorbeelden van oproepen tot geweld, antisemitische stereotyperingen, cartoons (Abbas heeft onlangs nog zo’n cartoonist geëerd met een prijs) waarin geweld tegen Joden wordt verheerlijkt etc. Een imam in Rafah maakte het een paar weken geleden ook bont: “Mijn broeders op de Westelijke Jordaanoever: steek! Steek de mythes van de Talmoed in hun geesten. Steek de mythes over de Tempel in hun harten. (….) Broeders op de Westelijke Jordaanoever, vorm steekploegen. Val met drie of vier aan. Sommigen houden het slachtoffer in bedwang terwijl anderen hem met bijlen en slachtmessen te lijf gaan. Val ze in groepen aan en snijd ze aan stukken.” Een woordvoerder van Hamasverklaarde niet lang daarna: “We moeten nu allemaal bijeenkomen voor de Jeruzalem Intifada, alle Palestijnse fracties. Werd het zuivere bloed niet gezegend? Werden de trotse wapens niet gezegend? Werden de heilige stenen niet gezegend? Werden de gezegende messen niet gezegend?” En onlangs doceerde imam sjeik Khaled Al-Mughrabi op de Tempelberg dat: “De kinderen van Israël zullen worden uitgeroeid, de antichrist zal worden gedood en de moslims zullen langdurig een goed leven hebben.”
De lijst is oneindig veel langer en kan dagelijks met nieuwe voorbeelden worden uitgebreid. En waar Abbas vroeger nog voor de bühne aanslagen en geweld tegen Israelische burgers (lees: Joden) veroordeelde, krijgt hij dat nu niet meer over zijn lippen. Dit is zelfs de pro-Palestijnse parlementariër Harry van Bommel opgevallen, en hij is ongekend kritisch:
Zo wil de SP donderdag van Abbas horen wat hij gaat doen om nieuwe geweldacties te voorkomen. ‘Het is te makkelijk om te zeggen dat het acties van individuen zijn’, zegt SP-Kamerlid Harry van Bommel. ‘Abbas moet geweldsverheerlijking voorkomen. Er zijn bijvoorbeeld straatnamen die naar martelaren zijn vernoemd en in moskeeën worden toespraken gehouden om geweld te verheerlijken. Daar kun je tegen optreden.’
Ondertussen blijft Monique van Hoogstraten de fabel uitventen dat Abbas een slappe president is die juist te weinig weerwerk biedt tegen de bezetting en het Israelische geweld. In een typische Monique van Hoogstraten reportage laat ze jonge Palestijnen aan het woord (na eerst even cynisch op te merken tegen een achtergrond van geweld bij een checkpoint dat ‘het leger even laat zien wie hier echt de baas is’). Ze zijn hoogopgeleid, en demonstreren bij de universiteit tegen de bezetting. Ze zijn het Israelische geweld zat, en zien zichzelf als de nieuwe leiders. Abbas is totaal irrelevant voor ze geworden, aldus Van Hoogstraten. Ze zijn opgegroeid tijdens het vredesproces maar leven 20 jaar later nog steeds onder militaire bezetting, en ervaren dagelijks dat Abbas’ politiek van onderhandelen met Israel niks heeft opgeleverd, zo verduidelijkt ze. De vele Palestijnen die oproepen tot geweld zie je uiteraard niet bij Monique, in haar wereld lijken die niet te bestaan. Geen messen, geen haat, geen antisemitisme. Wel erg veel checkpoints, soldaten, en jonge intelligente vrouwen die hier tegen strijden. Zo romantisch.
De kern van Netanyahu’s toespraak op 20 oktober was, dat er een directe lijn is tussen het antisemitisme en de bloeddorst van de moefti en die van huidige Palestijnse leiders. Ook zij prediken Jodenhaat, ook zij verspreiden de fabel dat Israel de Al Aqsa Moskee wil vernietigen en de Tempel herbouwen, ook zij verheerlijken geweld tegen Joden. De mix van Europees antisemitisme en islamitisch gefundeerd antisemitisme, zo succesvol verspreid door de moefti, bestaat nog steeds. Antisemitische stereotypen en leugens (het bloedsprookje, de oppermachtige Joodse lobby die uit is op wereldmacht) worden nog steeds verspreid. De ‘gematigde’ PA houdt zich in, althans in het Engels, men krijgt immers geld van de internationale gemeenschap. Maar de facebookpagina’s van Fatah activisten en UNRWA docenten laten dan vaak weer weinig aan de verbeelding over. Nadat tientallen van zulke pagina’s door Elder of Ziyon werden onthuld, en NGO Monitor er een rapportover schreef, beloofde UNRWA schoorvoetend maatregelen te nemen. Het haalde de Nederlandse media niet eens. Irrelevant. De UNRWA krijgt haar geld toch wel, net als Abbas die de komende 4 jaar zo’n 70 miljoen zal opstrijken van de Nederlandse belastingbetaler. Ondanks de kritische vragen wilde men daar niet aan tornen. Geen enkele reden tot zorg dus, zal Abbas hebben gedacht terwijl hij afgelopen vrijdag door de koning werd onthaald als een echte president van een echt land.
Het is moeilijk die continuïteit te ontkennen, en dus werd ze verzwegen en hielden de media het erop dat Netanyahu nu zelfs de Duitsers over zich heen kreeg omdat hij hun de verantwoordelijkheid voor de Holocaust wou ontnemen. En hielden politici het voornamelijk bij kritiek op het niet explicieter veroordelen van het geweld door Abbas.
Het is de olifant in de kamer, die met name door rechts wordt benoemd, waarbij men vaak de verdenking op zich laadt dit als welkom excuus te zien waarom vrede niet mogelijk is en de nederzettingen dus niet ontruimd hoeven te worden. Maar zolang links of anderen die voor vrede zijn dit probleem blijven ontkennen of bagatelliseren, helpen zij de vrede evenmin vooruit. Zolang de Jodenhaat eraf spat op de officiële PA tv kanalen en andere media, in preken op de Tempelberg en elders, en op de facebookpagina’s van Palestijnse activisten, zullen we in Israel niet de handen op elkaar krijgen voor concessies en overdracht van gebied. Als we de vrede vooruit willen helpen, moeten we eens ophouden met doen alsof Palestijns extremisme voornamelijk door de bezetting wordt veroorzaakt, en de lelijke kant van het Palestijnse antisemitisme onder ogen zien. Abbas dient hard te worden aangesproken op zowel zijn eigen woorden als de cultuur van geweldsverheerlijking en Jodenhaat die hij mede in stand houdt. En hulp aan de PA moet voorwaardelijk worden gemaakt aan verbetering op dit gebied.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten