Een framework voor vrede? (IMO)

 

 

Een framework voor vrede?

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/02/20/een-framework-voor-vrede/  

= IMO Blog =   

De einddatum van de onderhandelingen tussen Israel en de Palestijnen begint te naderen, en beide partijen willen enerzijds niet de zwarte piet krijgen als het mislukt, en anderzijds ook vooral niet teveel toegeven, omdat daarvoor de steun in hun regering en achterban ontbreekt. In Nederland ligt zoals gebruikelijk vooral Netanyahu met zijn voortdurende nederzettingenbouw onder vuur. Dat deze niet bevorderlijk is voor de vrede leidt geen twijfel; wat ik wel betwist is dat dit de hoofdoorzaak is van de voortdurende impasse. Niet alleen Israel, maar ook de Palestijnen moeten in woord en daad laten zien dat ze vrede willen. Israel mag overkomen als de sterkere partij (dat is nogal relatief en hangt erg van je perspectief af), feit is dat zij vooral zaken zullen moeten opgeven en daarmee veiligheidsrisico’s nemen. Daarom is het reëel van de Palestijnen meer te verwachten dan de bekende double speak, voorwaarden en compromisloosheid.

Framework peacedeal

Afgelopen week presenteerde John Kerry een ‘framework peacedeal’ aan beide partijen. Volgens de Palestijnen bevat die de volgende zaken:

Borders: The peace agreement is to be based on pre-1967 lines, but will take into consideration changes on the ground in the decades since.

Settlements: There will be no massive evacuation of “residents.”

Refugees: Palestinian refugees will be able to return to Palestine or remain where they currently live. In addition, it is possible that a limited number of refugees could be allowed into pre-1967 Israel as a humanitarian gesture, and only with Israeli acquiescence. Nowhere is it written that Israel bears responsibility for suffering caused to the refugees.

Capital: The Palestinian capital will be in Jerusalem.

Security: Israel has the right to defend itself, by itself.

The Jordan Valley: The IDF will retain a presence in the Jordan Valley. The length of time the IDF will remain will depend on the abilities of the Palestinian security forces.

Border crossings: Israel will continue to control border crossings into Jordan.

Definition of the countries: Two states will result, “a national state of the Jewish people and a national state of the Palestinian people.”

Ik vraag mij af of dit helemaal accuraat is, en aan welke voorwaarden een en ander verbonden is. Israel mag zich natuurlijk verdedigen als het wordt aangevallen, maar hoever gaat dat? De internationale gemeenschap begint doorgaans snel te protesteren wanneer Israel actie onderneemt tegen Hamas en andere terroristische groeperingen, en ook voor de VS zijn er grenzen. Grenzen die niet altijd overeenkomen met wat men zichzelf permitteert in de strijd tegen terrorisme. Het is daarbij tijdens escalaties niet altijd meteen duidelijk wie precies op wie heeft geschoten en of er ook terroristen in die school of moskee of dat huizenblok zaten dat Israel bombardeerde en in hoeverre die een gevaar vormden voor Israel.

Hoeveel kolonisten mogen in de nederzettingen blijven wonen, en op welke voorwaarden? Moeten zij de Palestijnse nationaliteit aannemen, of kunnen ze als Israelisch staatsburger een soort ‘residentie-status’ krijgen of worden de nederzettingen voor het merendeel uitgeruild tegen land elders voor de Palestijnen? Zo roepen al deze punten een hoop vragen op, en het hangt van de beantwoording daarvan af of een en ander gunstiger voor Israel of voor de Palestijnen uitpakt.

Hoe dan ook, de Palestijnen wijzen bijna alle punten van dit voorstel af, zoals zij het althans interpreteren. Een PA functionaris waarschuwde tegen The Times of Israel:

Asked how events would play out if the PA rejects the framework proposal when Kerry presents it, the official said, “All options are open to us, whether contacting international institutions [to seek to advance Palestinian statehood unilaterally] or in other ways.

But, he warned, “I have no doubt that the situation on the ground will get worse. For both sides. The stability we have grown used to will start to crack.”

De schuld hiervan legde hij vanzelfsprekend bij Israel. Hij lepelde het bekende verhaal op van land confiscaties, arrestaties, huis vernielingen etc., en daarbij zou er veel werkloosheid zijn omdat de Palestijnen niks mogen doen of bouwen in C gebied, dat onder Israelische controle staat. Dit kan zeker een rol spelen, al vraag ik mij af of de Palestijnen echt niks mogen doen in dit gebied – ik denk dat dat toch wat genuanceerder ligt. Er zijn echter ook genoeg zaken die de Palestijnen wel kunnen doen in A gebied, en het gebrek aan werk is mede te wijten aan de wijdverbreide corruptie binnen de PA. Door alleen naar Israel te wijzen zet men zichzelf neer als passief slachtoffer, in plaats van de eigen mogelijkheden maximaal te benutten.

Erkenning

Uiteraard volgde ook weer een tirade tegen de erkenning van Israel als Joodse staat. Dit zou een religieuze eis zijn terwijl het conflict niet religieus is. Een rare claim, want juist aan Palestijnse kant wordt om de haverklap geroepen dat men geen millimeter heilige grond mag opgeven, dan de heilige Al Aqsa Moskee door Israel wordt bedreigd, dat het heilige Jeruzalem bevrijd moet worden, etc. Daarbij wordt de islam in de Palestijnse grondwet genoemd als inspiratiebron voor onder andere de wetten van het land. Het is een oud cliché van de Palestijnen dat Israel als Joodse staat racistisch zou zijn en zou betekenen dat de staat op religie en religieuze superioriteit gebaseerd zou zijn, ondanks het feit dat Israel keer op keer duidelijk heeft gemaakt dat dat onjuist is:

Netanyahu has called Palestinian recognition of Israel as the “Jewish state” his “first and most unshakable demand.” “Recognizing Israel as the nation-state of the Jewish people means completely abandoning the ‘right of return’ and ending any other national demands over the land and sovereignty of the State of Israel,” he said last October. “This is a crucial component for a genuine reconciliation and stable and durable peace.”

Ook beweerde de PA functionaris tegenover de Times dat:

We are telling you outright: the peace agreement will bring about the end of the conflict and the end of all claims. So what is all this nonsense you are saying that this proves we won’t accept the state of Israel? The whole world recognizes you. These are not the days of the founding, when the world didn’t accept you. But you’re still stuck in that mindset.”

Was dat maar waar. Ik denk dat de beste man ook wel weet dat niet alleen in Arabische staten waarmee Israel geen vrede heeft, maar ook in Egypte, Jordanië en de Palestijnse gebieden, Israel geregeld wordt voorgesteld als een illegitieme staat, een entiteit, een kankergezwel zelfs, dat daar niet thuis hoort en dat slechts voor problemen en ellende zorgt. Ik heb even geen zin om ernaar te googelen, maar de voorbeelden zijn zowat dagelijks op internet te vinden. Ook in de VN wordt de diplomatieke strijd tegen Israel voortgezet, en daarbij gaat het niet slechts om de nederzettingen, maar om het hele land. Hetzelfde geldt voor de BDS campagne, waarvan de Palestijnse woordvoerders zich duidelijk tegen Israels bestaansrecht uitspreken. Palestijnse media, ook die onder de PA, ontkennen de historische connectie van de Joden met het land en met Jeruzalem en stellen alle Joden in het land voor als kolonisten die op de plek zijn gaan wonen van de oorspronkelijke bewoners, de Palestijnen. Juist vanwege die voortdurende ontkenning is het zo belangrijk voor Israel dat het expliciet als Joodse staat wordt erkend. Dit is bovendien in overeenstemming met het delingsplan van 1947, dat van een Joodse en een Arabische staat sprak, iets dat de Palestijnen, doelbewust, altijd achterwege hebben gelaten. Niet Israel is dus ‘stuck in an old mindset’, maar de Palestijnen. Door aan de eis van Israel tegemoet te komen, laat men juist zien dat het geen issue meer is, terwijl de weigering juist Israels visie bevestigt dat Abbas geen vrede wil.

Ratna Pelle